Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱὲ καὶ Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ὁ ἐλθὼν
εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλοὺς σῶσαι, ὧν πρῶτος εἶμαι ἐγὼ - ὡς θέλεις καὶ ὡς οἶδας,
-διὰ τῶν εὐχῶν τῆς Παναγίας σου Μητρός, τοῦ Ἁγίου Νικολάου καὶ τῶν Ἁγίων
Πάντων- ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλὸ καὶ ταλαίπωρο. Σὲ παρακαλῶ παρὰ πολύ, λυπήσου
με, Χριστέ μου. Συχώρεσε ὅλες μου τὶς ἐν λόγῳ, ἔργῳ καὶ κατὰ διάνοιαν ἁμαρτίες ἀπὸ
τὴ γέννησή μου μέχρι τὴ στιγμὴ αὐτή, ὅλα μου τὰ λάθη καὶ τὶς παραλείψεις, τὴν ἄγνοια
καὶ τὴ νεότητά μου.
Ὦ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ μου, σὲ ἱκετεύω, προστάτεψέ με ἀπὸ τὴν
πλάνη, ἀπὸ πάσης ἐπηρείας τοῦ Πονηροῦ, ἀπὸ τὰ πάθη καὶ τὶς ἀδυναμίες μου. Δῶσ᾿
μου τὴ δύναμη καὶ τὴ θέληση νὰ μὴν ξαναμαρτήσω ποτέ. Προστάτεψέ με ἀπὸ τοὺς
λογισμοὺς τῆς πονηρίας καὶ τῆς ματαιοδοξίας, ἀπὸ τὴν ἀργολογία καὶ τὴν
κατάκριση. Ἄνοιξε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου - φώτισε τὸ σκοτάδι τοῦ νοός μου.
Κύριε καὶ Δέσποτα τῆς ζωῆς μου, κἂν θέλω, κἂν μὴ θέλω, σῶσόν με. Σὲ
θερμοπαρακαλῶ, μὴν ἐπιτρέψῃς νὰ κολασθῶ - γλύτωσέ με ἀπὸ τὴ φρικτὴ θέα καὶ τὰ
φοβερὰ νύχια τοῦ μισόκαλου Ἐχθροῦ. Δὲν θέλω, Χριστέ μου, νὰ χωρισθῶ ποτε ἀπὸ
κοντά σου, ἀπὸ τὴν εὐλογία καὶ τὸν φωτισμό σου, ὅπου ἀναπαύεται κι εὐφραίνεται ἡ
ψυχή μου.
Λυπήσου με, Χριστέ μου, Σωτῆρα καὶ Λυτρωτά μου, μὴ μ᾿ ἐγκαταλείψῃς
ποτέ. Δός μου πίστη δυνατὴ καὶ προσευχὴ καθαρή, ταπείνωση καὶ διάκριση, συνέση
καὶ φρονήση, εὐλάβεια καὶ κατάνυξη, θεῖο ζῆλο νὰ τηρῶ τὶς ἐντολές σου καὶ ἀγάπη
ἀνιδιοτελὴ πρὸς ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Φώτισέ με νὰ γνωρίσω τὴν ἀθλιότητά μου -
δός μου δάκρυα νὰ κλάψω τὶς ἁμαρτίες μου. Δός μου ἀνδρεία καὶ ἀντοχὴ σωματικὴ
καὶ πνευματική. Δός μου θάῤῥος, ἐλπίδα, αἰσιοδοξία, αὐτογνωσία, αὐτομεμψία, αὐτοπεποίθηση.
Γέμισέ με χάρες κι εὐλογίες. Μὲ τὴν εὐλογία σου καὶ τὴ συμπαραστάσή σου, κάνε
με ἄξιο τῶν καιρῶν δοῦλό σου. Χρησιμοποίησέ με γιὰ τὴ σωτηρία καὶ ἄλλων ἀδελφῶν.
Φώτισε τὸν πνευματικό μου Πατέρα νὰ μὲ οἰκονομεῖ καὶ νὰ μὲ ὁδηγεῖ σωστά.
Γνώρισέ μου συνεργάτες καλοὺς καὶ φίλους πνευματικούς.
Ὦ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησε καὶ προστάτεψε ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους
Χριστιανούς, φώτισε τοὺς ἁπανταχοῦ τῆς γῆς Ἕλληνες νὰ φροντίσουνε γιὰ τὴν Αἰωνιότητα
μέσῳ τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας, εἰρήνευσε τὸν κόσμον ὅλον καὶ ὁδήγησέ τονε
κοντά σου. Μνήσθητι, Κύριε, καὶ πάντων τῶν ἐντειλαμένων ἑμοὶ τῷ ἀναξίῳ εὔχεσθαι
ὑπὲρ αὐτῶν. Ὁδήγησε στὴ σωτηρία ὅσους μὲ ἀγαποῦν ἢ μισοῦν, καὶ ὅσους μὲ ἔχουν ἀδικήσει.
Προστάτεψε ἀπὸ τοὺς ἐχθροὺς καὶ τὸν Ἀντίχριστο τὴν Πατρίδα μας καὶ τοὺς ἀδικουμένους.
Οἰκονόμησε τὶς χῆρες, τὰ ὀρφανά, τοὺς νέους, τοὺς φτωχούς, τοὺς πολυτέκνους, τοὺς
ἀσθενεῖς, τοὺς κατακοίτους, τοὺς ὀχλουμένους ὑπὸ πνευμάτων ἀκαθάρτων, καὶ τοὺς ὅπου
γῆς ἀλυτρώτους ἀδελφούς μου. Φώτισε κι εὐλόγησε τοὺς Ὀρθοδόξους Κληρικοὺς καὶ
Μοναχούς. Ἀνάπαυσε ὅλους τοὺς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, τοὺς ἀπὸ περάτων ἕως
περάτων τῆς Οἰκουμένης καὶ ἀπ᾿ ἀρχῆς μέχρι τῶν ἐσχάτων κεκοιμημένους. Μνήσθητι,
Κύριε, καὶ τῶν δούλων Σου (μνημονεύουμε ὀνόματα).
Πανάγιον Πνεῦμα, θησαυρὲ τῶν ἀγαθῶν καὶ πανταχοῦ παρόν, ἡ
θεία Χάρις ἡ τὰ ἀσθενῆ θεραπεύουσα καὶ τὰ ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα, Παράκλητε ἀγαθέ,
ἐλθὲ καὶ σκήνωσον ἐν ἑμοὶ τῷ ἁμαρτωλῷ - γέμισέ με χάρες κι εὐλογίες, καὶ κάνε
με ἄξιο τῶν καιρῶν δοῦλό σου. Ἄνοιξε τὰ μάτια τῆς ψυχῆς μου, φώτισε τὸ σκοτάδι
τοῦ νοός μου, θρόνιασε μέσα στὴν καρδία μου τὴ θεία χάρη Σου, γιὰ νἆμαι στερεὸς
στὴν πίστη καὶ πλήρης θείου φωτισμοῦ.
Ὦ Χριστὲ καὶ Παναγία μου! Σὲ ὑπερευχαριστῶ, ποὺ μὲ ἔφερες
στὸ δρόμο τῆς σωτηρίας καὶ χαίρεται ἡ ψυχή μου. Σ᾿ εὐχαριστῶ γιὰ ὅλα τὰ καλά ποὺ
μοῦ ῾χεις δώσει, ποὺ τὰ ξέρω ἢ δὲν τὰ ξέρω. Σ᾿ εὐχαριστῶ, Χριστέ μου, καὶ γιὰ ὅλα
τὰ κακά, ποὺ ἀπὸ ἀγάπη ἔχεις ἐπιτρέψει νὰ πάθω γιὰ τὴν ὠφέλεια τῆς ψυχῆς μου.
Πάντων ἕνεκεν ἂς εἶναι δοξασμένο τὸ ἅγιο ὄνομά Σου. Δόξα Σοι, Κύριε
Παντοδύναμε. Δόξα Σοι, αἰώνιε Βασιλεῦ. Τριὰς Ἁγία, δόξα Σοι!
Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὸ Ἅγιον Ὄρος μὲ ἀγάπη», (σελ. 234)
Ἱερομόναχος Μάξιμος Ἁγιορείτης