Οι σχέσεις των αδελφών και η δικαιοσύνη στην οικογένεια

π. Συμεών Κραγιοπούλου

Το παιδί έρχεται στον κόσμο και αναπτύσσεται μέσα στην οικογένεια, μέσα σ᾽ αυτή τη φωλιά την ανθρώπινη, όπως τα πουλιά στη φωλιά τους, όπως τα ζώα τα μικρά στη δική τους φωλιά, που έφτιαξε η μητέρα τους. Όλο το μυστικό είναι να υπάρχει μέσα στην οικογένεια τέτοια ατμόσφαιρα, που το παιδί να ζει τη στοργή για την οποία έχουμε μιλήσει, να αισθάνεται το κύρος των γονέων και την ασφάλεια από την παρουσία τους, να αισθάνεται την αγάπη των γονέων και γενικότερα ολόκληρης της οικογενείας.

 

Πρέπει όμως να γνωρίζουμε και τούτο: το παιδί μέσα στην οικογένεια δεν βοηθιέται απλώς από τον πατέρα του και τη μητέρα. Μερικοί ειδικοί λένε ότι καμιά φορά παίρνει περισσότερα από τα αδελφάκια του. Όταν δηλαδή οι γονείς δημιουργούν καλή ατμόσφαιρα για τα παιδιά τους μέσα στο σπίτι, τότε τα παιγνίδια, οι συζητήσεις, η όλη συμβίωση που έχουν τα αδελφάκια, όλα αυτά τα βοηθούν να αναπτύσσονται κατά τον καλύτερο τρόπο. Διότι μεταξύ του παιδιού και των γονέων, μεταξύ των μικρών και των μεγάλων, δεν μπορεί να γίνει τόσο εποικοδομητικός διάλογος, όπως μπορεί να γίνει μεταξύ των παιδιών.

Ωραίοι συλλογισμοί για τον ανθρώπινο βίο

 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Ὅσες φορὲς ὁ ἄνθρωπος προσεγγίζει αὐτὸν τὸν κόσμο μέσα ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς του, ἡ ἀγάπη γιὰ τὰ ὑλικὰ πράγματα ριζώνει μέσα του. Ταράζεται συνεχῶς λόγω τῆς φροντίδας γιὰ αὐτά, καὶ ἐξαιτίας τοὺς μαλώνει μὲ ἄλλους καὶ αἰχμαλωτίζεται ἀπὸ τὶς φιλίες ὁρισμένων ἀνθρώπων. Ὅταν ὅμως ἡ διάνοιά του προκόβει στὴν μελέτη τοῦ μέλλοντος αἰώνα, μία θεωρία δίχως εἰκόνα κινεῖται κάθε στιγμὴ μέσα του. Μὲ ἐλπίδα προσδοκᾶ ἐκεῖνα ποὺ δὲν βλέπει καὶ λησμονεῖ τὰ παρόντα.

Κυριακή ΣΤ' Ματθαίου: Η θεραπεία του παραλυτικού

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

(Ματθ θ’, 1-8)

«Καὶ ἀφοῦ μπῆκε στὸ πλοῖο πέρασε διὰ μέσου τῆς λίμνης στὸ ἀπέναντι μέρος καὶ ἦλθε στὴ δική του πόλη. Καὶ νὰ ἔφεραν σ’ αὐτὸν ἕνα παραλυτικὸ πάνω στὸ κρεβάτι. Καὶ ὁ Ἰησοῦς, ὅταν εἶδε τὴν πίστη τους, εἶπε στὸν παραλυτικό· Ἔχε θάρρος, παιδί μου, σοῦ ἔχουν συγχωρηθεῖ οἱ ἁμαρτίες σου»

Δική του πόλη ὀνομάζει ἐδῶ τὴν Καπερναούμ. Ἡ Βηθλεὲμ τὸν ἔφερε στὴ ζωή, ἡ Ναζαρὲτ τὸν μεγάλωσε, ἡ Καπερναοὺμ τὸν εἶχε μόνιμο κάτοικό της. Ὁ παραλυτικὸς ἐδῶ εἶναι ἄλλος ἀπὸ ἐκεῖνον ποὺ ἀναφέρει ὁ εὐαγγελιστὴς Ἰωάννης. Ἐκεῖνος ἦταν κατάκοιτος στὴν κολυμβήθρα, αὐτὸς ἦταν στὴν Καπερναούμ. Ἐκεῖνος ἦταν ἄρρωστος τριάντα ὀκτὼ χρόνια· γι’ αὐτὸν ἐδῶ δὲ λέγεται τίποτα τέτοιο. Ἐκεῖνος δὲν εἶχε κανένα νὰ τὸν προστατέψει, αὐτὸς ὅμως εἶχε αὐτοὺς ποὺ τὸν φρόντιζαν, ποὺ τὸν σήκωσαν κιόλας καὶ τὸν ἔφεραν. Καὶ σ’ αὐτὸν λέει, «παιδί μου, συγχωροῦνται οἱ ἁμαρτίες σου» σ’ ἐκεῖνον, «θέλεις νὰ βρεῖς τὴν ὑγεία σου»; Κι ἐκεῖνον τὸν θεράπευσε τὸ Σάββατο, αὐτὸν ὅμως ὄχι. Γιατί βέβαια θὰ τὸν κατηγοροῦσαν ἂν τὸ ἔκανε· καὶ γι’ αὐτὸ οἱ Ἰουδαῖοι σ’ αὐτὸν σιώπησαν, σ’ ἐκεῖνον ὅμως ἐπιτέθηκαν καὶ τὸν καταδίωκαν. Αὐτὰ τὰ εἶπα ὄχι χωρὶς λόγο ἀλλὰ γιὰ νὰ μὴ νομίσει κανένας πὼς ὑπάρχει διαφωνία, ἐπειδὴ σχημάτισε τὴν ὑποψία πὼς ἦταν ὁ ἴδιος παραλυτικός.
 

«Θεραπευτική» διακοπή κυήσεως… Μπορεί άραγε ποτέ να «θεραπεύσει» μια έκτρωση;

 

Τις τελευταίες ημέρες γίναμε μάρτυρες του φυλλαδίου της Ιεράς Συνόδου που σχετίζεται με την παρότρυνση των πιστών για εμβολιασμό. Ανεξαρτήτως ιδεολογίας υπέρ ή κατά του εμβολιασμού, μας προκάλεσε βαθύτατη θλίψη και ιερή αγανάκτηση η αναφορά και μάλιστα η απενοχοποίηση της διακοπής κύησης, δηλαδή της έκτρωσης, με το προσωνύμιο «θεραπευτική», κατά τα λεγόμενα του φυλλαδίου.

Πολλοί που προβληματίζονται πάνω στα θέματα της έκτρωσης και μάλιστα στη χρήση των εκτρωθέντων παιδιών για λήψη κυττάρων για την φαρμακευτική έρευνα ^[1], θα μπορούσαν να αναρωτηθούν: Μήπως αλήθεια υπάρχει κάποιου τύπου  «θεραπευτική» διακοπή κυήσεως;  Εάν ναι, αυτό σημαίνει πως η έκτρωση μπορεί να αποβεί «ευεργετική», αλλά συγκεκριμένα τί θεραπεύει; Και ακόμη: είναι εμβρυικός ιστός τα καλούμενα «εμβρυικά κύτταρα» που χρησιμοποιούνται στις κυτταρικές σειρές της βιολογίας; Οι χρησιμοποιούμενες εμβρυικές κυτταρικές σειρές προέρχονται μόνο από τις μεμονωμένες παλαιότερες αμβλώσεις ή και από αμβλώσεις που πραγματοποιούνται και σήμερα;

Παρακλητικός Κανών εις τον Άγιον και Μεγαλομάρτυρα και Ιαματικόν Παντελεήμονα

Ο Ιερεύς:
Ευλογητὸς ο Θεὸς ημών, πάντοτε· νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.

Ο Χορός:
Αμήν.  

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσον μου εν τη δικαιοσύνη σου. Και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιοθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ’Οτι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου. Εταπείνωσε εις γην την ζωήν μου. Εκάθισέ με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνας, και ηκηδίασεν επ’ εμέ το πνεύμα μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα προς σε τας χείρας μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρός σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμα μου. Μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ’ εμού και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. Ακουστόν ποίησόν μοι το πρωί το έλεός σου, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου. Εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, πρός σε κατέφυγον, δίδαξόν με του ποιείν τό θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου. Το πνεύμα σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία, ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. Εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου, και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου, και απολείς πάντας τους θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλος σου ειμί.
  

Άγιος Παντελεήμων ο Μεγαλομάρτυς και Ιαματικός

Γαλακτόμικτον, Μάρτυς, αἷμα σῆς κάρας,

Δι' ἣν ὑδατόμικτον ὁ Χριστὸς χέει.

Φάσγανον ἑβδομάτῃ λάχεν εἰκάδι Παντελεήμων.

Βιογραφία

Ο Άγιος Παντελεήμων (Παντελέων το πρότερον όνομα) καταγόταν από τη Νικομήδεια της Μικράς Ασίας και έζησε στα χρόνια του Μαξιμιανού (286 - 305 μ.Χ.). Πατέρας του ήταν ο Ευστόργιος, ο οποίος ήταν εθνικός και μετά τις νουθεσίες του γιου του έγινε χριστιανός. Μητέρα του ήταν η Ευβούλη, η οποία προερχόταν από χριστιανική οικογένεια (βλέπε 30 Μαρτίου). Εκπαιδεύτηκε στην ιατρική από τον Ευφρόσυνο και κατηχήθηκε στη χριστιανική πίστη και βαπτίσθηκε από τον πρεσβύτερο Ερμόλαο (βλέπε 26 Ιουλίου) που ήταν ιερέας της Εκκλησίας της Νικομήδειας.

Το θαύμα του Αγίου Παντελεήμονος στο Γέροντα Ιωσήφ τον Βατοπαιδινό

Τότε, εν έτει 1951, η Συνοδεία του Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστή αποφάσισε να μεταφερθεί στα ησυχαστικά κελιά της Νέας Σκήτης, κοντά στον Πύργο, όπου το κλίμα ήταν ηπιότερο και οι αχθοφορίες μικρότερης κλίμακας και έντασης.

Ο μοναχός Ιωσήφ έμεινε 12 χρόνια κοντά στο μακάριο Γέροντα Ιωσήφ τον Ησυχαστή μέχρι την οσιακή κοίμηση του δεύτερου ανήμερα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το 1959. Στο διάστημα αυτό ήρθαν ακόμη και συγκαταριθμήθηκαν στη συνοδεία τους ο γέροντας Χαράλαμπος, μετέπειτα Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Διονυσίου, ο γέροντας Εφραίμ, μετέπειτα Ηγούμενος της Μονής Φιλόθεου, ο οποίος επάνδρωσε τις Μονές Καρακάλου, Κωσταμονίτου, Ξηροποτάμου με Ηγουμένους, δικά του πνευματικά παιδιά και ο οποίος σήμερα είναι πνευματικός πατέρας των Ηγουμένων των προαναφερόμενων Μονών και έχει ιδρύσει 20 περίπου Μονές στην Αμερική. Ο μοναχός Ιωσήφ ξανασυναντήθηκε με τους προστάτες του Αγίους Αναργύρους στο ομώνυμο κελί της Νέας Σκήτης, συνασκούμενος με τον π. Θεοφύλακτο από το 1951 έως το 1959.

Παρακλητικός Κανών στην Αγία Παρασκευή την Οσιοπαρθενομάρτυρα

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.

Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ. 
 

Αγία Παρασκευή η Οσιομάρτυς

Θεῷ παρεσκεύασας ἁγνὸν ὡς δόμον,

Σαυτὴν ἄγουσα, Σεμνή, εἰς κατοικίαν.

Παρασκευὴν ἔκτανεν εἰκάδι χαλκὸς ἐν ἕκτῃ.

Η Αγία Παρασκευή γεννήθηκε στη Ρώμη στα χρόνια του αυτοκράτορα Αντωνίνου (138 - 160 μ.Χ.). Ήταν κόρη των ευσεβών Χριστιανών, Αγάθωνα και Πολιτείας, οι οποίοι φρόντισαν για την χριστιανική αγωγή της, όπως είχαν υποσχεθεί στο Θεό στην περίπτωση που θα τους έδινε ένα παιδί. Επειδή το παιδί γεννήθηκε ημέρα Παρασκευή έλαβε αυτό το όνομα.
 

ΘΑΥΜΑ στο Κορωπί ανήμερα της Αγίας Παρασκευής

Θαυμαστό γεγονός συνέβη σε οικογένεια την ημερομηνία της εορτής της Αγίας Παρασκευής στο Κορωπί Αττικής.

Η μαρτυρία της οικογένειας έχει ως εξής: Υπάρχει στο Κορωπί ένα παντρεμένο ζευγάρι όπου ο άντρας είναι το πιστό μέλος της οικογένειας και η γυναίκα του είναι άπιστη και είρωνας της πίστης.

Ο άντρας είχε πολύ μεγάλη ευσέβεια στην Αγία Παρασκευή. Πάντα στην παραμονή και ανήμερα τις εορτής της άναβε το καντήλι στο σπίτι του. Αντίθετα η σύζυγος του δεν το άναβε ποτέ.

Το φυλλάδιο της ΔΙΣ προς τον λαό για το εμβόλιο και η φράση «… θεραπευτική διακοπή της κυήσεως… τις δεκαετίες 1960, 1973 και 1985» δηλαδή «θεραπευτική» έκτρωση… (;)

Γράφει ο Γεώργιος Ναπ. Ρούντας, δικηγόρος

23-07-2021

Ήδη η κοινωνία μας πλέον αιμορραγεί όχι μόνο από τις απώλειες των ανθρωπίνων ζωών και των σωματικών επιπλοκών αλλά αιμορραγεί επιπλέον λόγω του καλλιεργούμενου διχασμού, του κλίματος εμφυλίου πολέμου, της έντασης και του εκνευρισμού, του κλίματος φόβου και εκβιασμού, της φίμωσης της αντίθετης άποψης, της ελεύθερης γνώμης και της αντικειμενικής ενημέρωσης. Οι πολιτικοί ταγοί και όχι μόνο αυτοί είναι άκρως υπεύθυνοι και υπόλογοι  για την κατάσταση αυτή και τις όποιες συνέπειες προκύψουν στην κοινωνία μας.

Κυριακή Ε΄ Ματθαίου: Η θεραπεία του δαιμονισμένου

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς 

(Ματθ. η’ 28-34, θ’ 1)

Οι άνθρωποι είναι άδικοι με το Θεό, γι’ αυτό και εξοργίζονται μαζί Του. Ποιός έχει το δικαίωμα όμως να εξοργιστεί εναντίον οποιουδήποτε και μάλιστα εναντίον του Θεού;

Οι άθεοι κλείνουν το στόμα τους και σκέφτονται: «Ας μην αναφέρουμε το όνομα του Θεού, ώστε να εξαφανιστεί απ’ αυτόν τον κόσμο». Ανόητοι άνθρω­ποι! Τα στόματά σας είναι μια μικρή μειονότητα στο εύρος του κόσμου. Έχετε δει η ακούσει πώς δίνει φωνή στο ποτάμι ένα φράγμα; Αν δεν ήταν το φράγμα, το ποτάμι δε θ’ ακουγόταν, θα ήταν μουγγό. Το φράγμα όμως άνοιξε το λαρύγγι του και κάθε μικρή σταγόνα απέκτησε γλώσσα.

Το δικό σας φράγμα θα κάνει το ίδιο: θ’ ανοίξει το λαρύγγι των άλαλων και θα διδάξει τους βωβούς να μιλήσουν. Αν τα χείλη σας πάψουν να ομολογούν το όνομα του Θεού, η καρδιά σας θα γεμίσει με φόβο όταν ακούσετε να τον ομολογούν οι άσοφοι και οι βουβοί. Αλήθεια σας λέω: Αν εσείς σιωπήσετε, οι λίθοι κεκράξονται. Ακόμα κι αν δε μιλήσει κανένας άνθρω­πος στη γη, θ’ αποκτήσει φωνή το χορτάρι. Ακόμα κι αν αποκηρύξουν το όνομα του Θεού όλοι οι άνθρωποι, αυτό θα γραφτεί στο ουράνιο τόξο, στον ουρανό, θα χαραχτεί με φωτιά σε κάθε χόρτο, σε κάθε κόκκο άμμου. Τότε η άμμος θα μετατραπεί σε άνθρωπο κι ο άνθρωπος σε άμμο.

Οἴκοι 24 εἰς τήν ἁγίαν Μυροφόρον καί ἰσαπόστολον τοῦ Χριστοῦ Μαρίαν τήν Μαγδαληνήν

Τῇ Μυροφόρῳ εὐλαβῶς τόν ὕμνον μέλψωμεν, Μαρία πάντες ἐν ὠδαῖς συμφώνως ἄδοντες, ἀπαστράπτει γάρ τοῖς θαύμασιν ἐν τῷ κόσμῳ, καί παρέχει τάς ἰάσεις τοῖς προστρέχουσι, τῇ σορῷ χειρός αὐτῇς πάσιν ἐκ πίστεως, καί κραυγάζουσι· Χαίροις Λόγου Μαθήτρια.

Ἄγγελοι οὐρανόθεν, ἐξεπλάγησαν θεῖοι, τολμήματι τῷ σῷ Μυροφόρε· (εκ γ'.) πῶς ἄτρομος σύ μόνη νυκτός πρός τόν Τάφον Χριστοῦ δραμοῦσα, ἔγερσιν κατεῖδες τήν αὐτοῦ πρώτη· ὤ χάριτος! ἡμεῖς δέ σοι βοῶμεν:

Χαῖρε αὐγή ἡ τηλαυγεστάτη· χαῖρε λαμπάς ἡ παμφαεστάτη.

Χαῖρε Μυροφόρων σεπτόν ἀκροθίνιον· χαῖρε Ἀποστόλων σοφῶν μηνυτήριον.

Χαῖρε θείων ἡ οἰκήσασα σύν Ἀγγέλων τοῖς χοροῖς· χαῖρε θείας ἀπολαύσασα Παραδείσου τῆς τρυφής.

Χαῖρε ὅτι τῷ κάλλει ἡλιόμορφος ὤφθης· χαῖρε ὅτι τῷ εἴδει ἀστραπή καθωράθης.

Χαῖρε Χριστοῦ ἡ πρώτη Μαθήτρια· χαῖρε πασῶν τῶν ἄλλων ἡ πρόκριτος.

Χαῖρε Χριστοῦ τῷ φίλτρῷ φλεχθεῖσα· χαῖρε Χριστοῦ στοργῇ ἡ θελχθεῖσα.

Μερικά θαύματα του λειψάνου της αγίας Μαρίας της Μαγδαληνής στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας (Άγιον Όρος)

Η Αγ. Μαρία η Μαγδαληνή. Λεπτομέρεια χαλκογραφίας του 1870 με τη Μονή Σιμωνόπετρας. Από το βιβλίο του Παταπίου Μοναχού Αγιορείτου, “Αγία Μαρία η Μαγδαληνή: Αυτή που αγάπησε πολύ”, εκδ. Τέρτιος, 2005.

Εξαιρετική θέση ανάμεσα στα Άγια Λείψανα, που βρίσκονται στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, κατέχει το αριστερό χέρι της Αγ. Μυροφόρου και Ισαποστόλου Μαρίας της Μαγδαληνής. Αυτό το χέρι της Αγίας είναι άφθαρτο, με το δέρμα και τους τένοντες και έχει ευωδία ουράνια. Ακόμη όσοι το ασπάζονται με ευλάβεια και πίστι διαπιστώνουν ότι είναι θερμό.

Στην Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας του Αγίου Όρους, από τα πολλά θαύματα που κάνει μέχρι σήμερα η Αγία Μαρία, θεωρείται και τιμάται από τους αδελφούς σαν δεύτερη Κτιτόρισσα της Ιεράς Μονής. Ας δούμε όμως μερικά από αυτά:

Αγία Μαρία η Μαγδαληνή η Μυροφόρος και Ισαπόστολος [22 Ιουλίου]

Η Αγία ένδοξος και πανεύφημος Μαρία η Μαγδαληνή υπήρξε η πιστή και αφοσιωμένη Μαθήτρια του Ιησού, η ακόλουθος της Υπεραγίας Θεοτόκου, η Διακόνισσα του Κυρίου και των Αποστόλων, η εκλεκτή Μυροφόρος, η Ευαγγελίστρια της Αναστάσεως, η Ισαπόστολος και κήρυκας της πίστεως. Σ' αυτήν δόθηκε η χάρις να δει πρώτη μετά την Ανάσταση, μαζί με την Θεοτόκο, τον Αναστάντα Ιησού. Αυτή μετέφερε τη χαρμόσυνη είδηση στους Αποστόλους για την Ανάσταση του Κυρίου. Μέσα στα ιερά Ευαγγέλια δοξάζεται από τους αγίους τέσσερις Ευαγγελιστές, ως πρώτη μετά την Θεοτόκο, Μαθήτρια και Μυροφόρος. Πατέρες της Εκκλησίας μας την χαρακτηρίζουν σεμνή και σοφή παρθένα με ψυχική ωραιότητα. Η αγία Μαρία η Μαγδαληνή υπήρξε ωραίο και ευγενικό παράδειγμα γυναικείας αφοσιώσεως, που φθάνει στην αυταπάρνηση και τον ηρωισμό.

Σεξουαλική Διαπαιδαγώγηση! ΓΟΝΕΙΣ, πάρτε την υπόθεση στα χέρια σας! (Radio Spot)

Πηγή: Μαμά Μπαμπάς και Παιδιά

Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Προφήτη Ηλία τον Θεσβίτην

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.

Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εἰσάκουσον τῆς προσευχῆς μου, ἐνώτισαι τήν δέησίν μου ἐν τή ἀληθεία σου, εἰσάκουσόν μου ἐν τή δικαιοσύνη σου• καί μή εἰσέλθης εἰς κρίσιν μετά τοῦ δούλου σου, ὅτι οὐ δικαιωθήσεται ἐνώπιόν σου πᾶς ζῶν. ὅτι κατεδίωξεν ὁ ἐχθρός τήν ψυχήν μου, ἐταπείνωσεν εἰς γῆν τήν ζωήν μου, ἐκάθισε μέ ἐν σκοτεινοῖς ὡς νεκρούς αἰῶνος καί ἠκηδίασεν ἔπ ἐμέ τό πνεῦμά μου, ἐν ἐμοί ἐταράχθη ἡ καρδία μου. Ἐμνήσθην ἡμερῶν ἀρχαίων, ἐμελέτησα ἐν πάσι τοῖς ἔργοις σου, ἐν ποιήμασι τῶν χειρῶν σου ἐμελέτων. διεπέτασα πρός σέ τάς χεῖράς μου, ἡ ψυχή μου ὡς γῆ ἄνυδρος σοί. Ταχύ εἰσάκουσόν μου, Κύριε, ἐξέλιπε τό πνεῦμά μου μή ἀποστρέψης τό πρόσωπόν σου ἄπ ἐμοῦ, καί ὁμοιωθήσομαι τοῖς καταβαίνουσιν εἰς λάκκον. ἀκουστόν ποίησον μοί τό πρωΐ τό ἔλεός σου, ὅτι ἐπί σοῖ ἤλπισα• γνώρισον μοί, Κύριε, ὁδόν, ἐν ἤ πορεύσομαι, ὅτι πρός σέ ἤρα τήν ψυχήν μου• ἐξελού μέ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου, Κύριε, ὅτι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τοῦ ποιεῖν τό θέλημά σου, ὅτι σύ εἰ ὁ Θεός μου• τό πνεῦμά σου τό ἀγαθόν ὁδηγήσει μέ ἐν γῆ εὐθεία. Ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, ἐν τή δικαιοσύνη σου ἑξάξεις ἐκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί ἐν τῷ ἐλέει σου ἐξολοθρεύσεις τούς ἐχθρούς μου καί ἀπολεῖς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ὅτι ἐγώ δοῦλός σου εἰμι.
 

Ο Άγιος Προφήτης Ηλίας

Γράφει ο π. Γεώργιος Καψάνης (Προηγούμενος Ἱ. Μ. Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγ. Ὄρους)

Ἡ ἐποχή πού ἔζησε ὁ Ἅγιος Προφήτης Ἠλίας γύρω στό 800 π.Χ. ἔχει πολλά τά κοινά καί μέ τήν σημερινή ἐποχή πού ζοῦμε ἐμεῖς. Ἦταν καί τότε, εἶναι καί σήμερα μία ἐποχή ἀποστασίας ἀπό τήν πίστι τῶν Πατέρων. Καί ἡ ἀποστασία γίνεται συνήθως διά λόγους συμβιβασμοῦ, γιατί θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τή ζωή τῆς ἁμαρτίας ἤ θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τούς κρατοῦντες κάθε ἐποχῆς ἤ θέλουν νά συμβιβασθοῦμε μέ τήν ἑκάστοτε πολιτική ἐξουσία.

Ἔτσι ἐγινόταν καί τότε. Ὁ Ἰσραήλ, οἱ βασιλεῖς, οἱ ἄρχοντες εἶχαν συμβιβασθῆ, ἤθελαν νἄ' χουν τήν συμμαχία εἰδωλολατρικῶν λαῶν, γιατί δέν πίστευαν ὅτι μέ τήν δύναμη τοῦ Θεοῦ μποροῦσαν νά ἀντιμετωπίσουν τούς εἰδωλολατρικούς λαούς. Καί γι' αὐτό ἄφηναν τήν πίστη τους στόν ἀληθινό Θεό καί δεχόντουσαν τά εἴδωλα, τούς ψευδεῖς θεούς καί ἐλάτρευαν τά εἴδωλα καί διέδιδαν καί στόν λαό αὐτήν τήν εἰδωλολατρεία.

Ὑπῆρχαν ὅμως κάποιοι ὀλίγοι εὐσεβεῖς, πιστοί στόν ἀληθινό Θεό, οἱ ὁποῖοι ἀντιστέκονταν, δέν προσκυνοῦσαν τά εἴδωλα. Ἐδιώκοντο βέβαια, ἦσαν ἡ μειοψηφία, ἀλλά αὐτό δέν τούς ἔκαμε νά λυγίσουν. Γιατί συνήθως οἱ ἄνθρωποι ὅταν αἰσθάνονται ὀλίγοι δέν ἀναπαύονται, θέλουν νά πηγαίνουν μέ τούς πολλούς κι ἄς πηγαίνουν οἱ πολλοί εἰς τόν βυθόν.
 

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Κριτήριον ορθής πορείας: «Επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν»

π.Αρσένιος Βλιαγκόφτης- Κριτήριον ορθής πορείας: «Επόμενοι τοις Αγίοις Πατράσιν» from Εγρήγορση on Vimeo.

Ἡ καλύτερη διδασκαλία εἶναι μὲ τὸ παράδειγμα

Ἡ χαρά, ὁ καημός, οἱ προσδοκίες τῶν γονέων, τὰ ὄνειρά τους εἶναι γύρω ἀπὸ τὰ παιδιά τους. Νὰ τὰ δοῦν εὐτυχισμένα, πετυχημένα στὴ ζωή, νὰ γίνουν ἄνθρωποι ζηλευτοί, ποὺ θὰ προσφέρουν πολλὰ καὶ στοὺς ἄλλους, νὰ εἶναι oἱ ἄνθρωποι τοῦ Θεοῦ! Αὐτὸ θέλουν οἱ γονεῖς καὶ γι᾿ αὐτὸ προσπαθοῦν μὲ ὅλες τὶς δυνάμεις τους.
Προτρέπουν συχνὰ μὲ τὸν λόγο τους, συμβουλεύουν τὰ παιδιά τους καὶ τὰ καθοδηγοῦν στὸ ὀρθό. Εἶναι βασικὸ καθῆκον τους αὐτό. Πιὸ ἀναγκαῖο ὅμως εἶναι τὸ καθῆκον νὰ διδάσκουν μὲ τὴ ζωή τους, νὰ ἐπαληθεύουν τὸν λόγο τους μὲ τὸν τρόπο τους. Διότι μπορεῖ νὰ εἶναι κάποιος ἄριστος θεωρητικὸς διδάσκαλος, στὴν πρακτικὴ ὅμως ἐφαρμογὴ νὰ εἶναι ἐλλιπής, τόσο ποὺ νὰ σκανδαλίζει ἢ ἀκόμη καὶ νὰ προκαλεῖ τὴν ἀγανάκτηση σ᾿ αὐτοὺς ποὺ δέχονται τὴν ἀγωγή του.