«Φως ιλαρόν αγίας δόξης
Αθανάτου Πατρός,
ουρανίου, αγίου, μάκαρος,
Ιησού Χριστέ,
Ελθόντες επί την ηλίου δύσιν,
ιδόντες φως εσπερινόν,
υμνούμεν Πατέρα, Υιόν
και Άγιον Πνεύμα, Θεόν.
Άξιόν Σε εν πάσι καιροίς
υμνείσθαι φωναίς αισίαις
Υιε Θεού, ζωήν ο διδούς•
διο ο κόσμος Σε δοξάζει».
Κύριε Ιησού Χριστέ, που είσαι το γλυκό φως της αγίας δόξας του αθάνατου,
του ουράνιου, του άγιου, του μακάριου Πατέρα σου, τώρα που φτάσαμε στη δύση του
ήλιου και είδαμε το εσπερινό φως, υμνούμε τον Πατέρα, εσένα τον Υιό και το Άγιο
Πνεύμα, τον ένα Θεό. Πρέπει σε κάθε ώρα και στιγμή να σε υμνούμε με καθαρές
ψυχές και χαρούμενες φωνές, Υιέ Θεού γιατί εσύ δίνεις τη ζωή και γι’ αυτό ο
κόσμος σε δοξάζει.