Ὁ Ἅγιος Γεώργιος ἦταν Ἱερέας καί καταγόταν ἀπό τή
Νεάπολη τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, πού τούρκικα λέγεται «Νέβ Σεχήρ». Διέπρεπε σάν ἐφημέριος
στόν Ἱερό Ναό Κοιμήσεως Θεοτόκου στή Νεάπολη «ἐν ἀληθεία καί ὀσιότητι καί δικαιοσύνη,
πορευόμενος ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καί δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτος».
Κατά τό 1797 μ.Χ. προσκλήθηκε ἀπό τούς χριστιανούς τοῦ
χωρίου Μαλακωτῆ νά Ἱερουργήσει, ἀναπληρώνοντας τόν ἐφημέριό τους, πού τόν
καταδίωκαν οἱ Τοῦρκοι. Ὁ Ἱερέας Γεώργιος εὐχαρίστως δέχτηκε καί ἀναχώρησε γιά
τό χωριό. Ξαφνικά ὅμως, κοντά στή θέση «Κόμπια-Ντερέ», συνελήφθη ἀπό ἐξαγριωμένους
βοσκούς Τούρκους, οἱ ὅποιοι τόν λήστεψαν, τόν βασάνισαν καί τελικά τόν ἀποκεφάλισαν.
Ἀργότερα τό 1924 μ.Χ., τό ἱερό λείψανο τοῦ Ἅγιου μεταφέρθηκε
στόν Ναό τοῦ Ἁγίου Εὐσταθίου στή Νέα Νεάπολη κοντά στή Νέα Ἰωνία στήν Ἀθήνα.