Γέροντας Τύχων
Πολὺ στενοχωριόταν, ὅταν ἔβλεπε
καλοθρεμμένο νέο, καὶ περισσότερο, ὅταν ἔβλεπε καλοθρεμμένο Καλόγηρο, ἐπειδὴ δὲν
ταιριάζουν τὰ παχιὰ μέ το
Ἀγγελικὸ Σχῆμα.
Μιὰ μέρα τὸν ἐπισκέφτηκε ἕνας
λαϊκὸς πολὺ χονδρὸς καὶ τοῦ λέει:
- Γέροντα, ἔχω πόλεμο
σαρκικὸ μὲ βρώμικους λογισμούς, ποῦ δὲν μ' ἀφήνουν καθόλου νὰ ἡσυχάσω.
- Ἐάν, παιδί μου, ἐσὺ θὰ
κάνης ὑπακοή, μὲ τὴν Χάρη τοῦ Χρίστου ἐγὼ θὰ σὲ κάνω Ἄγγελο. Νὰ λές, παιδί μου,
συνέχεια τὴν εὐχή, τὸ Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, ἐλέησον μέ, καὶ νὰ περνᾶς ὅλες τὶς ἥμερες
μὲ ψωμὶ καὶ νερό, καὶ τὸ Σάββατο καὶ τὴν Κυριακὴ νὰ τρῶς φαγητὸ μὲ λίγο λάδι. Νὰ
κάνης καὶ ἀπὸ ἑκατὸν πενήντα μετάνοιες τὴν νύκτα καὶ νὰ διαβάζης μετὰ τὴν
Παράκληση τῆς Παναγίας καὶ ἕνα κεφάλαιο ἀπὸ τὸ Εὐαγγέλιο καὶ τὸ Συναξάρι τοῦ Ἁγίου
της ἡμέρας.
Μετὰ ἀπὸ ἔξιμηνες, ποῦ τὸν
ξαναεπισκέφτηκε, ὁ Γέροντας δὲν μπόρεσε νὰ τὸν γνωρίση, γιατί εἶχαν φύγει ὅλα
τα περίσσια παχιά, καὶ μὲ εὐκολία πιὰ
χωροῦσε ἀπὸ τὴν στενὴ πόρτα
τοῦ Ναοῦ του.
Ὃ Γέροντας τὸν ρώτησε:
- Πῶς περνᾶς τώρα, παιδί
μου;
Κι ἐκεῖνος ἀπήντησε:
- Τώρα νιώθω πραγματικὰ σὰν
Ἄγγελος, γιατί δὲν ἔχω οὔτε σαρκικὲς ἐνοχλήσεις οὔτε καὶ βρώμικους λογισμοὺς καὶ
αἰσθάνομαι πολὺ ἐλαφρός, ποῦ ἔφυγαν τὰ πάχη.
Πηγή: Ἀγάπη ἐν
Χριστῷ