Μάρτυς μου ο Κύριος
αυτό που σου λέγω. Τόσον ήτον οι πειρασμοί, ώστε να νομίζεις από τον πόνον ότι θα βγει η ψυχή σου ως εκ καμίνου πυρός.
Και όμως αφού παρέλθει η δοκιμασία έρχεται
τόση παράκλησις, ωσάν να είσαι
μέσα εις τον παράδεισον χωρίς σώμα. Σε αγαπά ο Χριστός, σε αγαπά η
Θεοτόκος, σε επαινούν οι άγιοι, οι άγγελοι σε θαυμάζουν.
Βλέπεις πόσα αγαθά
προξενούν οι πειρασμοί και οι θλίψεις; Λοιπόν, εάν θέλεις να ιδείς, να γευτείς
και συ την αγάπη του Χριστού, υπόμεινον εις ό, τι σου έλθει. Όχι, όπου αρέσεις
εσύ, αλλ’ όπου θελήσει ο Κύριος να σε δοκιμάσει.
Ουδέν είναι αυτά που
κάμνομεν ημείς προαιρετικώς, όσον ανώτερα μυριοπλασίως είναι εκείνα όπου μας
στέλνει ο Κύριος παρά την προαίρεσιν. Οστούν προς οστούν, αίμα προς αίμα, τόσον
πολεμεί τον άνθρωπο ο εχθρός διάβολος, θελήσει Θεού. Τόσον όπου να ρέει, να
τήκεται ωσεί κηρός από προσώπου πυρός.
Όμως όταν η δοκιμασία
παρέλθει, πληρούσαι όλος χαράς. Περικυκλούσαι από άπλετον φως και βλέπεις μυστήρια, όπου αδυνατεί γλώσσα να τα λαλήσει.
Και τότε πλέον διψάς πότε θα έλθουν οι πειρασμοί αφού ήδη εγνώρισες πόσην
ωφέλεια έχουν.