Μιά γυναίκα καρδιοπαθής διηγεῖται πῶς θεραπεύτηκε ἀπό
τήν ἀρρώστια της:
Ὅταν πήγαινα στήν Πέμπτη Γυμνασίου, κάποιος νεαρός ἕνα
βράδυ κατέστρεψε τήν τιμή μου, μ’ ἐβίασε ἔξω στά χωράφια. Ἔκρυψα ἀπ’ ὅλους το
πάθημά μου.
Ἀργότερα παντρεύτηκα ἕνα πολύ καλό παιδί. Μετά τό γάμο
μου, μοῦ παρουσιάστηκαν σοβαρές, καρδιακές κρίσεις.
Ἔτρεξα σέ πολλούς
καρδιολόγους. Καθένας μου ‘δίνε ὁδηγίες καί φάρμακα. Οἱ ἀρρυθμίες ὅμως δέν
περνοῦσαν μέ τίποτε! Ὑπέφερα , βασανιζόμουνα μέρα-νύχτα! Δέν ἤξερα τί νά κάνω.
Κάποια μέρα, σκέφτηκα νά πῶ στόν πνευματικό μου, τό παλιό, ἐφηβικό μου πάθημα. Ὁ πνευματικός ἔδειξε στοργή , ἀγάπη, κατανόηση. Ἐγώ βρῆκα μεγάλη ἀνακούφιση! Ἀποφάσισα νά μιλήσω στόν ἄνδρα μου. Τοῦ εἶπα ὅλη τήν ἀλήθεια. Ἐκεῖνος μ’ ἄκουγε ἀμίλητος. Ἐκεῖνος μ’ ἄκουγε ἀμίλητος. Μόλις τελείωσα , διέκρινα ἕνα δάκρυ στό μάγουλό του. Ἔσκυψε καί μέ φίλησε μέ στοργή :
- Μή
στενοχωριέσαι καθόλου! Ἐσύ δέν φταῖς σέ τίποτε! Περασμένα, ξεχασμένα!
- Δηλαδή μέ
συγχωρεῖς;
- Ἄν σέ συγχωρῶ
λέει; Καί βέβαια , ἀγάπη μου! Ἐγώ νά μή σέ συγχωρήσω; Ὁ Θεός σέ συγχώρησε!
Ἀπό τότε ἠρέμησα, ἡσύχασα, γαλήνεψα! μοῦ φάνηκε ὅτι
κάποιος μου χάρισε τή γῆ μ’ ὅλα τα
λούλουδά της!
Ἀπό κείνη τή μέρα χάθηκαν ὅλα τα καρδιακά προβλήματα καί
κοιμόμουνα, σάν ἀρνάκι!
Ποιός μπορεῖ ἄραγε νά βοηθήσει τόν ἄνθρωπο στήν πορεία
τοῦ ἀνάμεσα στούς ἀμμόλοφους τῶν προβλημάτων;
Ποιός θά ὁδηγήσει τόν σημερινό κουρασμένο ὁδοιπόρο τῆς
ζωῆς σέ κάποια ὁλοπράσινη , ὁλόδροση ὄαση, ποῦ λέγεται ἐξομολόγηση;