Ο αββάς Παλλάδιος μας διηγήθηκε και αυτό.
Ήταν κάποιος στρατιώτης από την Αλεξάνδρεια, που τον έλεγαν Ιωάννη και ζούσε με αυτό τον τρόπο.
Όλη την ημέρα, από το πρωί μέχρι το απόγευμα, καθόταν στο μοναστήρι του στις σκάλες του Αγίου Πέτρου, φορώντας ένα τρίχινο ρούχο και πλέκοντας ζεμπίλια, σιωπώντας και χωρίς να μιλά σε κανέναν.
Καθόταν στο μοναστήρι και με μόνη απασχόληση το εργόχειρο του και λέγοντας μελωδικά μόνον αυτό.
«Κύριε, εκ των κρυφίων μου καθάρισόν με»