Είναι αδύνατον να ευτυχήσεις πραγματικά μακρυά από τον Θεό!

 

Άγιος Νικόλοας Βελιμιροβιτς

~ Βλέπεις τον εαυτό σου ευτυχισμένο και ακόμα βεβαιώνεις πως την ευτυχία σου την έφτιαξες μόνος σου, χωρίς τον Θεό και τους ανθρώπους.

Γι’ αυτό απωθείς την άποψη που πρεσβεύουμε, ότι δηλαδή κάθε άνθρωπος χρωστά προσευχή στον Θεό και ελεημοσύνη στον πλησίον του. «Ούτε προσευχές στον Θεό ούτε ελεημοσύνη στον πλησίον», λες και μ’ αυτό τείνεις να θεωρείς τον εαυτό σου ευτυχισμένο.

Για μένα πράγματι είναι αδύνατον να σκεφθώ την ευτυχία έξω από τον Θεό και τους ανθρώπους. Νομίζω ότι ούτε καν άγγιξες την ευτυχία αλλά συγχέεις τα φαινόμενα και αποκαλείς ευτυχία την ανέμελη επιβίωση. Μάζεψες πολλά από εκείνα που μπορεί να δώσει η γη, χόρτασες και ήπιες και νομίζεις ότι δεν σου χρειάζεται κανείς από τον περίγυρο.

Οι αγαπολόγοι

     

Στο τεύχος μηνός Μαΐου 2020 του περιοδικού «Ιωάννης ο Βαπτιστής» του φίλου και συμφοιτητού π. Δανιήλ Αεράκη φιλοξενείται άρθρο με τίτλο «υπευθυνότητα μπροστά στον κίνδυνο» του Μητροπολίτου Αργολίδος Νεκταρίου, άρθρο επίκαιρο αφού αναφέρεται στην «επέλαση του ιού Covid-19. Στάθηκα στις πιο κάτω φράσεις του εν λόγω άρθρου: «άλλοι πάλι, σα να μιλούν εξ ονόματος του Θεού, αποφαίνονται ότι όλ’αυτά είναι τιμωρία του Θεού για την αποστασία, για την αμαρτία, για την ανηθικότητα κλπ. κλπ. …… Αλλά να ρίχνουμε ευθύνες στο Θεό …. και να Τον παρουσιάζομε σαν τιμωρό και σαν εφευρέτη κορωνοϊών, είναι τουλάχιστον αθεολόγητο.» (σελ. 70).

Η λαβίδα του 1770 που πέρασε από πανδημίες και πολέμους

 

Από ανάρτηση του ιερέα Ioan Valentin Istrati της ενορίας του Αγίου Νικολάου-Κωνστάντσα. Ο πατέρας του ήταν ιερέας ενώ ο παππούς του ήταν στρατιωτικός ιερέας:

«Αυτή η ασημένια λαβίδα είναι αγιασμένη. Μου την έδωσε ο πατέρας μου. Με αυτήν κοινώνησα Χριστό σε χιλιάδες ανθρώπους χωρίς να μεταδώσω καμία ασθένεια. Με την ίδια λαβίδα κάθε φορά καταλύω από το Άγιο Ποτήριο το Σώμα και το Αίμα του Χριστού.

Το «Όχι» στον πιθανό Covid-19, μπορεί να γίνει «Ναι» σε χειρότερα

 

Ακόμη και μετά τη λήξη του Lockdown, πολλοί γονείς αποφάσισαν να μην επιτρέψουν στα παιδιά τους να πάνε σχολείο από το φόβο της μετάδοσης του κορωνοϊού, καίτοι τα παιδιά δεν ανήκουν στις ομάδες υψηλού κινδύνου, και η νοσηρότητα και θνησιμότητα είναι εξαιρετικά χαμηλές.  «Η πλειονότητα των παιδιών με λοίμωξη COVID-19 δεν εμφανίζει συμπτώματα ή εμφανίζει ήπια νόσο, ενώ ο κίνδυνος σοβαρής νόσου COVID-19 είναι πολύ χαμηλός για τα παιδιά» (1) σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ.  Επιπλέον η στατιστική δεν επιβεβαίωσε πως εκείνοι που νόσησαν έλαβαν τον ιό από τα μικρά παιδιά, κάτι που ίσως θα δικαιολογούσε την παράταση της αποχής τους από τα μαθήματα.

Ο Θεός γνωρίζει, αλλά δεν προορίζει

Άγιος Πορφύριος ο Καυσοκαλυβίτης

Είναι ασύλληπτη η γνώση του Θεού απ’ το δικό μας νου.
Είναι άπειρη, περιλαμβάνει όλα τα όντα, ορατά και αόρατα, έσχατα και αρχαία.

Τα γνωρίζει ο Θεός όλα με ακρίβεια, σε όλο το βάθος και το πλάτος τους. Ο Κύριος γνωρίζει εμάς, πριν γνωρίσομε εμείς τον εαυτό μας.

Γνωρίζει τις διαθέσεις μας και την παραμικρή μας σκέψη, τους λογισμούς, τις αποφάσεις μας, πριν να τις πάρομε. Αλλά και προ της συλλήψεώς μας και προ καταβολής κόσμου μας γνώριζε καλά. Γι΄αυτό ο Δαβίδ θαυμάζει και φωνάζει: «Κύριε, εδοκίμασάς με και έγνως με …»

Το Πνεύμα το Άγιον εισχωρεί παντού. Γιαυτό εκείνος που εμφορείται υπό του Αγίου Πνεύματος έχει και αυτός τη γνώση του Θεού. Γνωρίζει το παρελθόν, το παρόν, το μέλλον. Του τα φανερώνει το Άγιον Πνεύμα. Τίποτα δεν είναι άγνωστο στον Θεό απ’ τις πράξεις μας, αλλά γράφονται όλα.

Τέλος οι λιτανείες αλλά και το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης: η Πανδημική «χωροφυλακή» ξαναχτυπά!

 

Σοκ, δέος και φίμωση κάθε αντίθετης άποψης.

Αυτή είναι η «χρυσή» συνταγή της πολιτικής και επιστημονικής εξουσίας, που διαχειρίζεται την πανδημική κρίση της χώρας μας.

Σοκ και δέος από τους γνωστούς (πλέον) τηλε – λοιμωξιολόγους που κυριολεκτικά έχουν πιάσει μόνιμο στασίδι στα δελτία ειδήσεων και προπαγανδίζουν συστηματικά την ακραία κινδυνολογία.

Ενώ δείχνουν με το δάχτυλο τα επόμενα μέτρα που θα πρέπει να πάρει η κυβέρνηση (ή ίσως η κυβέρνηση να δείχνει με το δάχτυλο ποια μέτρα θα πρέπει να αναγγείλουν οι εν λόγω λοιμωξιολόγοι στους τηλεθεατές) χωρίς να λαμβάνουν υπόψη δεκάδες άλλους καταξιωμένους επιστήμονες οι οποίοι έχουν εντελώς αντίθετες απόψεις, αλλά το υπάρχον σύστημα συνεχίζει να τους αγνοεί επιδεικτικά.

Μπροστὰ σὲ μιὰ ἀνεπιθύμητη ἐγκυμοσύνη

Τὸ ξάνοιγμα τῶν παιδιῶν μας στὴ ζωὴ μπορεῖ νὰ ἔχει κάποιες φορὲς στραβοπατήματα καὶ δυσκολίες, στὶς ὁποῖες ἔχουμε ἀναφερθεῖ στὰ προηγούμενα: ἐλεύθερες ἐπικοινωνίες, σύναψη δεσμῶν ποὺ δὲν προχωροῦν, σχέσεις πρόωρες καὶ παροδικές, ποὺ τελικὰ μπορεῖ νὰ ἀφήσουν πληγωμένες τὶς ψυχὲς μ’ ἕνα βαθὺ αἴσθημα ἀποτυχίας καὶ ἀπογοητεύσεως.
Κάποτε σ’ ὅλα αὐτὰ ἔρχεται νὰ προσ­τεθεῖ καὶ μιὰ ἀνεπιθύμητη ἐγκυμοσύνη. Τί γίνεται τότε; Δὲν τὸ περιμέναμε. Δὲν τὸ θέλαμε. Δὲν μποροῦμε νὰ τὸ σηκώσουμε. Λοιπόν; Τί θὰ κάνουμε; Ἡ εὐθύνη εἶναι τεράστια καὶ δυσανάλογη πρὸς τὶς ἀντοχές μας. Τὸ πρόβλημα φαίνεται ἄλυτο. Ἡ ἀνακοίνωση τοῦ γεγονότος στοὺς συγγενεῖς ἀδύνατη. Βρισκόμαστε σὲ ἀδιέξοδο. Καὶ ἡ λύση φαίνεται πὼς εἶναι μία καὶ μοναδική: Διακοπὴ κυήσεως. Κανεὶς δὲν θὰ πάρει εἴδηση. Κανένα φορτίο δὲν θὰ ἔχουμε νὰ σηκώσουμε στὴ συνέχεια. Ὅλα θὰ τελειώσουν ἥσυχα. Ἕνα λάθος ἦταν. Θὰ συνεχίσουμε τὴ ζωή μας ἥσυχοι χωρὶς τὶς συνέπειές του.
Ἔτσι σκέπτονται συνήθως οἱ νέοι, γιατὶ αὐτὴ εἶναι ἡ νοοτροπία τοῦ κόσμου σήμερα.
Ἀλλὰ δὲν εἶναι ἔτσι.

Υπάρχει άξιος και ανάξιος για την Θεία Κοινωνία;

Η πλειονότητα των σύγχρονων Χριστιανών απέχει πολύ καιρό από την Θεία Κοινωνία και κοινωνεί μόνο μιά-δυό φορές τον χρόνο, για να μην αναφερθούμε σ΄ εκείνους πού, μετά την ενηλικίωσή τους, κοινωνούν μόνο μία-δύο φορές στην ζωή τους. Πολλές είναι οι αιτίες, οι δικαιολογίες, οι αφορμές, οι προφάσεις για την αποχή, για μεγάλο χρονικό διάστημα, από την Θ. Κοινωνία. Λόγοι σεβαστοί (αν πρόκειται για κανόνα τού Πνευματικού), λόγοι όμως και ανυπόστατοι, υπερβολικοί και πλανεμένοι, αποστερούν από τον πιστό την μεγάλη ευλογία τής Θείας Μετάληψης. Η άγνοια, η αμέλεια, η διαφορετική θεώρηση τού Μυστηρίου, η αντίδραση, η ντροπή, ο αυστηρός αυτοέλεγχος, καί πάρα πολλά άλλα, κρατούν τούς Χριστιανούς μακριά από το Σώμα και το Αίμα τού Κυρίου μας.  Μία συνήθης δικαιολογία πού προβάλλουν οι άνθρωποι για να μην κοινωνούν συχνά, είναι η αίσθηση τής αναξιότητος πού νιώθουν για την συμμετοχή τους σε ένα τόσο μεγάλο Μυστήριο. Πάρα πολλές φορές βρισκόμαστε μπροστά σ αυτή την δικαιολογία, όταν ρωτάμε κάποιον γιατί κοινωνεί αραιά. Καί απαντάει λέγοντας: «Τι την περάσαμε την Θ. Κοινωνία…».

Κυριακή Θ΄ Ματθαίου: Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος- Ὑπόμνημα εἰς τὸν Ἅγιον Ματθαῖον τὸν Εὐαγγελιστήν ὁμιλία ν΄

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

α΄. Γιατὶ ἀνεβαίνει στὸ βουνό; Γιατὶ μᾶς διδάσκει, ὅτι εἶναι καλὴ ἡ ἐρημιὰ καὶ ἡ μοναξιὰ, ὅταν πρέπη νὰ προσευχηθοῦμε στὸ Θεό. Γι’ αὐτὸ φεύγει ἀδιάκοπα στὶς ἐρημιὲς κι ἐκεῖ πολλὲς φορὲς περνᾶ τὴ νύχτα του μὲ προσευχή. Μᾶς διδάσκει νὰ ἐπιδιώκωμε στὶς προσευχές μας τὴ γαλήνη ποὺ προσφέρει ἡ ὥρα κι ὁ τόπος. Μητέρα τῆς ἡσυχίας εἶναι ἡ ἔρημος, καὶ γαλήνη καὶ λιμάνι, μᾶς προφυλάγει ἀπὸ τοὺς θορύβους. Γι’ αὐτὸ λοιπὸν ἐκεῖνος ἔπαιρνε τὸ δρόμο τοῦ βουνοῦ. Καὶ οἱ μαθηταὶ ταλαπωροῦνται πάλι κι ὑπομένουν τρικυμία ὅπως καὶ προηγούμενα μόνο ποὺ τότε ἦταν μαζί τους στὸ πλοῖο, ἐνῶ τώρα εἶναι μόνοι τους. Ἤρεμα καὶ προσεκτικὰ τοὺς κοιτάζει καὶ τοὺς μεταφέρει στὰ ψηλότερα καὶ στὴν γνήσια ἀντιμετώπιση ὅλων. Γι’ αὐτὸ, ὅταν ἦταν νὰ κινδυνέψουν γιὰ πρώτη φορὰ ἦταν μαζί τους μόνο ποὺ κοιμόταν, ὥστε νὰ τοὺς βοηθήσει ἀμέσως. Τώρα ὅμως δὲν τὸ κάνει αὐτό, ἐπειδὴ θέλει νὰ τοὺς ὁδηγήση σὲ ἀνώτερη ὑπομονή. Ἀλλὰ φεύγει και ἐπιτρέπει στὴ μέση τῆς θάλασσας νὰ σηκωθῆ ἡ τρικυμία, ὥστε ἀπὸ πουθενὰ νὰ μὴν περιμένουν ἐλπίδα σωτηρίας καὶ τοὺς ἀφήνει ὅλη τὴ νύχτα νὰ ταλαιπωροῦνται, ξυπνῶντας τὴν καρδιὰ τους ἀπὸ τὸ λήθαργό της. Λήθαργος εἶναι ὁ φόβος ποὺ προκαλεῖ ἡ τρικυμία καὶ ἡ δύσκολη περίσταση. Μαζὶ μὲ τὸ ξύπνημα τοὺς κάνει νὰ ἐπιθυμήσουν περισσότερο τὴν παρουσία του καὶ νὰ τὸν θυμοῦνται ἀδιάκοπα. Γι’ αὐτὸ δὲν ἦρθε ἀμέσως κοντά τους. Τὴν τετάρτη φυλακὴ τῆς νύκτας, λέει ὁ Εὐαγγελιστής, πῆγε σ’ αὐτοὺς περπατῶντας πάνω στὴ θάλσασσα. Ἤθελε νὰ τοὺς διδάξη νὰ μὴ ζητοῦν ἄμεση λύση τῶν δεινῶν τους ἀλλὰ νὰ ὑπομένουν μὲ γενναιότητα ὅ,τι τοὺς τύχαινε. Καὶ ἀκριβῶς ὅταν τοὺς γεννήθηκε ἡ ἐλπίδα ὅτι θ’ ἀπαλλαγοῦν, τότε δυνάμωσε πάλι ὁ φόβος.

Γι' αυτό στερούμαστε τα θαύματα...

Αγιος Παϊσιος

Στην εποχή μας, δυστυχώς η εμπιστοσύνη στη λογική κλόνισε την πίστη από τα θεμέλια και γέμισε τις ψυχές με αμφιβολίες.
Γι' αυτό στερούμαστε τα θαύματα, γιατί το θαύμα ζείται και δεν εξηγείται με τη λογική.

---

Πηγή: Αγάπη εν Χριστώ

Η υπακοή της Υπεραγίας Θεοτόκου

Τιμούμε για μία ακόμη φορά την εορτή της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, νιώθοντας το ξεχωριστό να είναι Πάσχα μέσα στο καλοκαίρι. Γιατί η Παναγία μάς δείχνει ότι είναι εφικτός ο δρόμος της θέωσης, της σωτηρίας, ακόμη κι αν περνά μέσα από τον θάνατο, την λύπη του απαρφανισμού, την έξοδο από την ζωή, την οποία για μία και μόνο φορά ζούμε οι άνθρωποι και δεν θέλουμε να στερηθούμε. Πιστεύουμε όχι απλώς στην κοίμηση της Παναγίας ως ιστορικό γεγονός, αλλά και στην μετάστασή της στους ουρανούς, στην άνοδο δηλαδή του νεκρού σώματός της και στην επανένωση εν ουρανώ με το πνεύμα της, την ψυχή της, και την αρχή της αιωνίου βιοτής, όχι μόνο για την ψυχή της, αλλά και για τη σύνολη ύπαρξή της. Η Παναγία δηλαδή προγεύεται τον τρόπο της ανάστασης των νεκρών, βιώνει την πληρότητα της κοινωνίας με τον Υιό και Θεό της, γινώσκει δι’ Αυτού τον Πατέρα και εν Αγίω Πνεύματι ζει την μεταμόρφωση της ύπαρξής της. Βεβαίως όλα αυτά όχι αυτόφωτα. Δεν μετέστη αφ’ εαυτού της. Ήταν και είναι η Παν- αγία, αλλά δεν είναι θεός. Μέσα από την κοινωνία με τον Υιό και Θεό της καθίσταται η μεσίτρια, ο γλυκασμός των αγγέλων, η βοηθός, η ύπαρξη εκείνη που γίνεται χαρά για τους θλιβομένους, η προστάτης των χριστιανών, αυτή που παρακαλεί να μην ελεγχθούν οι πράξεις μας και χωριστούμε από την Βασιλεία του Θεού. Και όλα αυτά διότι στη ζωή της εν τω κόσμω βίωσε την απόλυτη υπακοή στο θέλημα του Θεού.

Ὁ βίος τῆς Παναγίας

Στὸ χῶρο τοῦ σύμπαντος τὸ φαινόμενο τῆς ἔκλειψης τοῦ ἡλίου εἶναι κάτι ποὺ συχνὰ συμβαίνει.
Στὸ χῶρο τῆς χριστιανικῆς πίστης ὅμως, ὑπάρχει ἕνας ἥλιος ποὺ δὲν γνωρίζει ἔκλειψη εἰς τὸν αἰώνα.
Εἶναι ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, ὁ Χριστός!
Μαζί του λάμπει στοὺς αἰῶνες καὶ ὁ ἥλιος τῆς Παναγίας μητέρας Του. Καὶ δὲν μπορεῖ νὰ μὴν εἶναι ἥλιος, ἡ Παναγία μητέρα τοῦ Θεοῦ, «ἡ μετὰ Θεὸν Θεός», κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο τὸ Θεολόγο, καθὼς εἶναι ἐκείνη ποὺ δέχθηκε μέσα της, ἐκύησε, ἐγέννησε, γαλακτοτρόφησε καὶ ἀνέθρεψε τὸ νοητὸ Ἥλιο τῆς Δικαιοσύνης.
Ἡ Θεοτόκος εἶναι ἥλιος ἁγνείας, παρθενίας, ὑπακοῆς, ὑπομονῆς, σιωπῆς, ἀγάπης, πίστης, σεμνότητας, καθαρότητας, διακριτικότητας, σωματικῆς καὶ ψυχικῆς ὡραιότητας. Ἥλιος καλοκαιρινός, δεκαπενταυγουστιάτικος, ποὺ λαμπρύνει τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἀποτελεῖ καύχημα καὶ κόσμημα τῶν χριστιανῶν.

Μια όμορφη ιστορία από το Άγιο Όρος

«Κάθε φορά που νύχτωνε στον Παράδεισο, ο Άγιος Πέτρος, έκλεινε τα θυρόφυλλα και μετρούσε στα τεφτέρια του πόσοι είχανε μπει στον Παράδεισο. Ύστερα έβαζε τα ονόματά τους πλάι σε εκείνους που ήδη ήταν μέσα από καιρό και έβρισκε τον αριθμό.

Το άλλο πρωί μετρούσε πάλι τους παραδεισένιους ανθρώπους και πήγαινε να ανοίξει την πόρτα. Μα για καιρό έβλεπε τούτο το παράδοξο:

Ενώ αποβραδίς είχε μετρήσει πως αυτοί που είχαν μπει στον Παράδεισο ήταν δέκα, την άλλη μέρα μετρούσε άλλους 3 παραπάνω.

Αντισταθείτε!! Ο αγώνας είναι για την Θεομάνα μας, την Παναγία

"Σαν την καταστολισμένη νύφη, έτσι είναι η Ελλάδα μας γεμάτη από εκκλησίες, μοναστήρια και ερημοκλήσια της Παναγίας, πνευματικά παλάτια της ταπεινής αυτής Βασίλισσας. Στο καθένα απ΄ αυτά βρίσκεται το σεβάσμιο εικόνισμά της, δεξιά από την Ωραία Πύλη, με το γυρτό κεφάλι της για ν’ ακούσει τον κάθε πόνο μας, την κάθε χαρά μας.

Πόσα δάκρυα στ’ άχραντα χέρια της, δάκρυα του βασανισμένου λαού μας! Το γλυκό, μελαχροινό και χρυσοκέρινο πρόσωπο της δίνει ελπίδα στους απελπισμένους, χαρά στους θλιμμένους, ανάπαυση στους κουρασμένους, ειρήνη στους ταραγμένους. Το κάλλος του δεν είναι σαρκικό, αλλά κάλος πνευματικό, που φέρνει κατάνυξη σεβασμό και αγάπη. Οι ζωγράφοι που τη ζωγραφίσανε ήτανε πονεμένοι άνθρωποι, νηστευτές, εγκρατείς και ολοκάθαροι, κατά το τροπάρι που λέγει: «Ως εμψύχω Θεού κιβωτώ ψαυέτω μηδαμώς χείρ αμυήτων…».

Ὁ μυστικός της πλοῦτος

 
Εἶναι ἄραγε δυνατὸν ἀνθρώπινος λόγος νὰ ἀποδώσει τὰ μεγαλεῖα τῆς ἐμψύχου Κιβωτοῦ τοῦ Θεοῦ, τῆς πανυπερευλογημένης Θεοτόκου Μαρίας, τῆς ὁποίας τὶς ἡμέρες αὐτὲς τιμοῦμε καὶ ἑορτάζουμε τὴν πάνσεπτη Κοίμηση καὶ ἱερὰ μετάσταση στὰ οὐράνια θεῖα σκηνώματα; Ἂν ἀγγελικὸς νοῦς ἰλιγγιᾶ καὶ τρέμει νὰ εἰσδύσει στὰ μυστήρια τῆς θεόπαιδος Κόρης, πῶς χοϊκὸς λόγος ἀνθρώπινος θὰ τολμήσει νὰ ἐρευνήσει τὰ ἀνεξερεύνητα, ἀπρόσιτα βάθη τῆς σεπτῆς ὑπάρξεώς της;

Θαρροῦμε ὅμως, διότι ζοῦμε στὴν ἐποχὴ τῆς Χάριτος, καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος εἶναι στοργικὴ καὶ καταδεκτικὴ Μητέρα καὶ δὲν θὰ ἀπορρίψει τὸ τόλμημα, ἀλλὰ καὶ θὰ μᾶς βοηθήσει νὰ εἰσδύσουμε στὰ ὑπερφυὴ μυστήρια ποὺ ἐπετέλεσε ἐντός της τὸ Πανάγιον Πνεῦμα, γιὰ νὰ ἀνακαλύψουμε τὸν μυστικό της πλοῦτο, μὲ τὸν ὁποῖο ἦταν κοσμημένη ἡ παναγία Μητέρα τοῦ Θεοῦ. Μὲ αὐτὸν ἐξάλλου τὸν πλοῦτο, τὴ θεϊκὴ δόξα, παρίσταται καὶ τώρα ἐν οὐρανοῖς, Βασίλισσα Νύμφη ἐκ δεξιῶν τοῦ Υἱοῦ της.

Πέτρος Ξεκούκης: «Δεν είναι απαραίτητη η μάσκα στις εκκλησίες.... Θα σε αφήσει ο Θεός να πάθεις κάτι;»

Ο ηθοποιός περιέγραψε και την παλαιότερη συνάντησή του με τον γέροντα Παΐσιο

Στην κάμερα της εκπομπής «Καλοκαίρι #Not» μίλησε ο Πέτρος Ξεκούκης, διατυπώνοντας μεταξύ άλλων την άποψή του για τη χρήση προστατευτικής μάσκας στους χώρους λατρείας: «Πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητη. Όταν έχεις έναν καλεσμένο στο σπίτι σου, κάνεις το καλύτερο να τον περιποιηθείς και τον φροντίζεις. Όταν μπαίνεις στον οίκο του Θεού, θα σε αφήσει ο Θεός να πάθεις κάτι; Πώς είναι δυνατόν; Στον οίκο του Θεού μένεις, είναι παιδαριώδες αυτό. Το σκέφτονται αυτοί που έχουν σκοπιμότητες».

Γιατί Χρήστο διαρκώς με βρίζεις;

Ήμουν ανθυπασπιστής στο τάγμα της Κορέας. Δεν πίστευα πουθενά, παρά μόνο στη δύναμη των βαρέων όπλων που κατεύθυνα. Επί πλέον ήμουν αδιόρθωτα βλάσφημος. Όλες οι βλασφημίες μου συγκεντρώνον­ταν στην Παναγία.

Όσοι με άκουγαν ανατρίχιαζαν. Οι φαντάροι μου έκαναν τον σταυρό τους, για να μην τους βρεί κακό. Οι ανώτεροί μου διαρκώς με παρατηρού­σαν και με τιμωρούσαν. Ώσπου μια νύχτα έζησα ένα ολοφάνερο θαύμα.

Στόν ἱερό Ναό φορᾶμε μάσκες;

Ἀρχιμανδρίτης Σαράντης Σαράντος

Μετά ἀπό τή σημερινή Κ.Υ.Α. γιά τήν ὑποχρεωτική χρήση μάσκας μέσα στούς ἱερούς Ναούς, ἐκφράζουμε μέ δυσανασχέτηση τήν ἀπορία: δέν εἶναι εὐχαριστημένη ἡ κυβέρνηση γιατί οἱ ἱεροί Ναοί μας ἀπό τόν Μάιο πού ἄνοιξαν γιά τούς πιστούς δέν ὑπῆρξαν πολλαπλασιαστές κρουσμάτων τοῦ κορονοϊοῦ; Παρά ταῦτα σκληραίνει τά μέτρα ἐντός τῶν ἱερῶν Ναῶν καί μάλιστα τήν ἱερή περίοδο τοῦ Δεκαπενταύγουστου ζητώντας ἀκόμα καί τά μικρά παιδιά νά φοροῦν μάσκες.

Παιδιά που μεγάλωσαν χωρίς πατέρα

 

Οι αποδείξεις υπάρχουν: Η απουσία του πατέρα ζημιώνει τα παιδιά.

Παρά τα από ετών γνωστά δυσάρεστα αποτελέσματα που έχει η έλλειψη πατέρα στα παιδιά, υπάρχουν πολλά μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας, καθώς και μέρος της κοινής γνώμης, που πιστεύει πως δεν είναι απαραίτητος ο πατέρας στην ανατροφή των παιδιών. Κατ’ αυτούς η δομή της οικογένειας δεν έχει σημασία, από την στιγμή που υπάρχει κάποιο άτομο που φροντίζει και αγαπά τα παιδιά και ο οποιοσδήποτε θα μπορούσε να είναι το άτομο αυτό.

Μήνυμα για το Δεκαπενταύγουστο [2020]

Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής Νικόλαος

Μέσα ἀπὸ τὴν ὑμνολογία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἡ ὁποία δανείζεται ἐκφράσεις καὶ βασίζεται σὲ γεγονότα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, προεικονίζεται καὶ προτυπώνεται τὸ μυστήριο τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου. Μεταξὺ ἄλλων, οἱ ὑμνογράφοι τὶς ἀποδίδουν τέσσερα μοναδικὰ χαρακτηριστικά. Τὴν ἀποκαλοῦν κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ, σκηνὴν ἐπουράνιον, ἔμψυχον ναόν τοῦ Θεοῦ καὶ πύλην του οὐρανοῦ.