Η χρήση εκτρωμένων εμβρύων στην ανάπτυξη εμβολίων…

 

Τις τελευταίες ημέρες έχει ανακύψει ένα ζήτημα σχετικά με τη χρήση εμβρυικών κυτταρικών σειρών από εκτρωθέντα έμβρυα, στις φάσεις της ανάπτυξης, παραγωγής ή δοκιμής των  εμβολίων για τον Covid-19. (1) Έντονος επίσης είναι ο προβληματισμός σχετικά με την εγκυρότητα των πληροφοριών που κατακλύζουν το διαδίκτυο για  την χρήση των εν λόγω κυτταρικών σειρών στα εμβόλια που ήδη κυκλοφορούν ή θα κυκλοφορήσουν στη πατρίδα μας. Θα παράσχουμε κάποιες πληροφορίες επιθυμώντας να υποστηρίξουμε τη  ζωή του αγέννητου παιδιού αλλά και να συμβάλλουμε στην υγεία όλων των ανθρώπων.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΕΝΔΟΞΗ ΕΛΛΑΔΑ ΜΑΣ - Ὁ Θούριος τῆς Νέας Παλιγγενεσίας

 

Πανέμορφη Ἑλλάδα, γεννήτρα τῶν σοφῶν,
τῶν νουνεχῶν σου τέκνων δέξου τόν στεναγμόν.

Ποιό μάτι σέ βασκαίνει, ποιά φθονερή καρδιά
καί πολεμᾶ νά σ’ ἔχει σ’ ἀντίχριστη τροχιά;
Ποιός στοχευμένα θέλει τόν Τίμιο Σταυρό
νά βγάλει ἀπ’ τήν σημαία σ’ ὀρθόδοξο λαό;
Ἀνίερες γραφίδες λασπώνουνε μ’ ὀργή
τό αἷμα τῶν ἡρώων πού κύλισε στήν γῆ.

Προσευχή !

Θεέ μου, δώσε μου την ηρεμία

να δέχομαι αυτά που δε μπορώ να αλλάξω,

κουράγιο και δύναμη

να αλλάξω αυτά που μπορώ

και σοφία για να ξεχωρίζω τη διαφορά !

Αμήν !

Πηγή: Οδεύοντας ...

Κυριακὴ ΙΔ΄ Λουκᾶ: Τὸ «Κύριε, ἐλέησον» μὲ ὅλη τὴν καρδιὰ

Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος

Γεμάτος πόνο, εκραύγαζε ο τυφλός εκείνος της Ιεριχούς, και όχι μόνο δεν σταματούσε ,αλλά όταν «επετίμων αυτώ ίνα σιωπήση»,αυτός ακόμα περισσότερο «έκραζε υιέ Δαυίδ, ελέησόν με ».Και το αποτέλεσμα; Μα, ο θρίαμβος της πίστεως και της προσευχής. Ο τυφλός θεραπεύεται! Βλέπει τα πάντα θαυμαστά και πεντακάθαρα. Τώρα ατενίζει τον μεγάλο Ιατρό και Σωτήρα του Ιησού. Έλαβε την ευλογία να βλέπει το πρόσωπο Αυτού ο οποίος είναι το «Φως το αληθινόν».

Ο πόνος και η κραυγή μεταβάλλονται τώρα σε ακατάπαυστη δοξολογία και στη συνέχεια γίνεται αυτός ο ίδιος η αφορμή, ώστε ολόκληρος ο λαός να δοξολογεί τον Θεό....
Πράγματι, η μελέτη της περικοπής αυτής, όπως μας την περιγράφει ο Ιερός Ευαγγελιστής Λουκάς, που είχε ιδιαίτερη ευαισθησία στις σωματικές παθήσεις ως ιατρός που ήταν, μας συγκλονίζει και μας κάνει ν΄ ανοίξουμε τα ώτα των καρδιών μας στον Ευαγγελικό-Αποκαλυπτικό λόγο, όπως βεβαίως ερμηνεύεται ο λόγος αυτός από την Εκκλησία μας.
Προσευχή λοιπόν. Το μεγάλο κεφάλαιο της ορθοδόξου πνευματικότητας που ποτέ δεν είναι δυνατόν να εξαντλήσει ο πιστός...
Από τις τόσες πολύτιμες πτυχές που αποθησαυρίζονται μέσα στην ζωντανή παράδοση των αγίων μας, να σταθούμε μόνο σε δύο.

Βιολέτα Σμυρνιού - Παπαθανασίου [9 Ιανουαρίου 2019] - Η ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ της εποχής μας

 

Η Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου

έγραψε ιστορία

και με το έργο της πέρασε στην ιστορία…

Η περήφανη Μοναστηριώτισσα, η εμβληματική Θεσσαλονικιά,

η υποδειγματική και παραδειγματική Δασκάλα, η αναντικατάστατη Πρόεδρος- Βιολέτα Σμυρνιού – Παπαθανασίου – το κορυφαίο και τιμημένο Μέλος του Συνδέσμου μας, υπήρξε μια ΜΕΓΑΛΗ ΕΛΛΗΝΙΔΑ, μια άοκνη και ακάματη Πατριώτισσα πρώτης γραμμής, ήταν η ΜΑΚΕΔΟΝΟΜΑΧΟΣ της εποχής μας….

ήταν εκείνη που μας έκανε να γνωρίσουμε, να αγαπήσουμε το Μοναστήρι και μαζί της να αγωνισθούμε ώστε " Να κρατήσουμε για πάντα το κερί του Μοναστηρίου και των γύρω περιοχών του αναμμένο στο διάβα της ιστορίας»

γιατί η Βιολέτα πάντα …μας έλεγε - ότι ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται…

Ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Ὅταν, ἀπὸ φιλότιμο, κάνουμε τὸν Θεὸ νὰ χαίρεται μὲ τὴ ζωή μας, τότε Ἐκεῖνος δίνει ἄφθονες τὶς εὐλογίες του στὰ φιλότιμα παιδιά του.

Νὰ ἀναθέτουμε τὸ μέλλον μας στὸ Θεό. Ἡ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὸ Θεό, ἔχει μητέρα τὴν πίστη, μὲ τὴν ὁποία προσευχόμαστε καὶ ἀπολαμβάνουμε τοὺς καρποὺς τῆς ἐλπίδας.

Ἡ ἐμπιστοσύνη στὸν Θεὸ εἶναι μιὰ συνεχὴς μυστικὴ προσευχὴ ποὺ φέρνει ἀθόρυβα τὶς δυνάμεις τοῦ Θεοῦ ἐκεῖ ποὺ χρειάζονται καὶ τὴν ὥρα ποὺ χρειάζονται.

Φροντίστε νὰ γεμίσετε τὴ κασέτα τῆς καρδιὰ σᾶς τώρα ποὺ εἶστε νέοι. Γιατί ἀλλιῶς, ὅταν γεράσετε, ἀνάμεσα ἀπὸ βυζαντινὴ μουσικὴ θ' ἀκούγονται καὶ μπουζούκια.

---

Πηγή: Ἀγάπη ἐν Χριστῷ

Λόγοι χάριτος και σοφίας

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

Οι τσιγκούνηδες άνθρωποι είναι σαν τους κουμπαράδες. Μαζεύουν για να τα βρουν οι άλλοι. Χάνουν έτσι από την ανοησία τους τον μισθό της ελεημοσύνης, όταν θα μπορούσαν να βοηθήσουν κάποιον φτωχό.

Στη γη ήρθαμε για να δώσουμε εξετάσεις. Να κοιτάξουμε να πιάσουμε την πνευματική βάση, να κερδίσουμε τον παράδεισο, τώρα, γιατί μετεξεταστέους για τον Σεπτέμβρη δεν έχει.

Τα χρόνια περνάνε γρήγορα και οι άνθρωποι γερνάνε. Μην κάθεσαι λοιπόν στο σταυροδρόμι. Διαλέξτε έναν Σταυρό, ανάλογα με το φιλότιμό σας, και προχωρήστε σ’ έναν από τους δύο της Εκκλησίας μας, και μην αργοπορείτε. Ακολουθείστε τον Χριστό στην Σταύρωση, εάν θέλετε να χαρείτε Αναστάσιμα.

---

Πηγή: Ι.Ν. Άγιος Βαρβάρα Πατρών

Ἕνας νέος ποὺ συγκλονίσθηκε ἀπὸ μία ὡραία καὶ προκλητικὴ κοπέλα

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν» τοῦ ἱερομονάχου Πορφυρίου, ἐκδόσεις Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος Μήλεσι Ἀττικῆς.

Κάποια μέρα ὁ Γέροντάς μου ἀπεκάλυψε: «Ἦρθε μία φορὰ ἕνας νέος καὶ μοῦ εἶπε ὅτι, καθὼς ταξίδευε καλοκαίρι μὲ τὸ πλοῖο, εἶδε ἀπέναντί του μία ὡραία καὶ προκλητικὴ κοπέλα καὶ συγκλονίσθηκε. Τότε ἐγὼ εἶδα τὴν ψυχή του καὶ τοῦ εἶπα: Βρὲ εὐλογημένε, μὲ τὴν εὐσαισθησία ποῦ σου χάρισε ὁ Θεός, ἐσὺ τώρα θὰ ἔπρεπε νὰ εἶχες ἁγιάσει».

Ἴσως ἄλλος πνευματικὸς νὰ ἔβλεπε τὸ περιστατικὸ σὰν εὐκαιρία νὰ κατακεραυνώσει τὸν ἁμαρτωλό, ὁ Γέροντας ὅμως τὸ εἶδε σὰν εὐκαιρία νὰ τοῦ ἀποκαλύψει τὸ θεῖο δῶρο τῆς μεγάλης εὐαισθησίας του καὶ τὴ δυνατότητά του νὰ ἁγιάσει μέσω αὐτῆς, «ἔρωτι ἔρωτα διακρουόμενος καὶ πῦρ πυρὶ ἀΰλο ἀποσβεννύων».

Πηγή: Φῶς

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία..

Άγιος Παΐσιος

Ἐὰν θέλης νὰ βοηθήσης τὴν Ἐκκλησία, εἶναι καλύτερα νὰ κοιτάξης νὰ διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, παρὰ νὰ κοιτᾶς νὰ διορθώσης τοὺς ἄλλους.
Ἂν διορθώσης τὸν ἑαυτό σου, ἀμέσως διορθώνεται ἕνα κομματάκι τῆς Ἐκκλησίας.

Ἐὰν φυσικὰ αὐτὸ τὸ ἔκαναν ὅλοι, ἡ Ἐκκλησία θὰ ἦταν διορθωμένη.
Ἀλλὰ σήμερα οἱ ἄνθρωποι ἀσχολοῦνται μὲ ὅλα τὰ ἄλλα θέματα ἐκτὸς ἀπὸ τὸν ἑαυτό τους.

Γιατὶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τὸν ἑαυτό σου ἔχει κόπο, ἐνῶ τὸ νὰ ἀσχολῆσαι μὲ τοὺς ἄλλους εἶναι εὔκολο.

---

Πηγή: Δάκρυα Μετανοίας

Η αγάπη πληροφορεί

Όσιος Παΐσιος ο Αγιορείτης

- Γέροντα, πώς θα δείξω αγάπη;

- Να δείξω αγάπη; Δεν το καταλαβαίνω. Αυτό είναι κάτι ψεύτικο, υποκριτικό. Να υπάρχη η αγάπη μέσα μας και να μας προδώση, ναι. Η αληθινή αγάπη πληροφορεί τον άλλον χωρίς εξωτερικές εκδηλώσεις. Αγάπη είναι να ακούσης με πόνο την στενοχώρια του άλλου. Αγάπη είναι κι ένα βλέμμα πονεμένο κι ένας λόγος που θα πης με πόνο στον άλλον, όταν αντιμετωπίζη κάποια δυσκολία. Αγάπη είναι να συμμερισθής την λύπη του, να τον αναπαύσης στην δυσκολία του. Αγάπη είναι να σηκώσης έναν βαρύ λόγο που θα σου πη. Όλα αυτά βοηθούν περισσότερο από τα πολλά λόγια και τις εξωτερικές εκδηλώσεις.

Ὁ σκοπός μας

 
Άγιος Πορφύριος 

Ὁ σκοπός μας δὲν εἶναι νὰ καταδικάζουμε τὸ κακό, ἀλλὰ νὰ τὸ διορθώνουμε. Μὲ τὴν καταδίκη ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νὰ χαθεῖ, μὲ τὴν κατανόηση καὶ βοήθεια θὰ σωθεῖ.
Τὸ κακὸ ἀρχίζει ἀπὸ τὶς κακὲς σκέψεις.

Ὅταν πικραίνεσαι καὶ ἀγανακτεῖς, ἔστω μόνο μὲ τὴ σκέψη, χαλᾶς τὴν πνευματικὴ ἀτμόσφαιρα.

Ἐμποδίζεις τὸ Ἅγιο Πνεῦμα νὰ ἐνεργήσει καὶ ἐπιτρέπεις στὸ διάβολο νὰ μεγαλώσει τὸ κακό.

Ἐσὺ πάντοτε νὰ προσεύχεσαι, νὰ ἀγαπᾶς καὶ νὰ συγχωρεῖς, διώχνοντας ἀπὸ μέσα σου κάθε κακὸ λογισμό.
 
Πηγή: Ἀγάπη ἐν Χριστῷ

Παρακλητικός Κανόνας εις τον Όσιον Πατέρα ημών Αθανάσιον τον Μέγαν

Μετά τον Ευλογητόν, το Κύριε εισάκουσον.
Είτα το Θεός Κύριος, και το Τροπάριον Ήχος Δ’.

Ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ.
Τον Ιεράρχην και Ποιμένα τον άκακον, οι διαφόροις πειρασμοίς συνεχόμενοι, εκλιπαρούντες κράξωμεν εκ βάθους ψυχής. Πάτερ Αθανάσιε, ικεσίαις σου ρύσαι, ημάς εκ περιστάσεως, νόσων τε και κινδύνων, και πάσης άλλης βλάβης και φθοράς, ως παρρησίαν έχων προς Κύριον.

Δόξα και Νύν Θεοτόκιον. Τη Θεοτόκω…
Είτα ο Ν΄. και ο Κανών ού η Ακροστιχίς
«Αθανάσιον υμνών, αρετήν αινώ».

Ωδή Α’. Ήχος Πλ. Δ’. Αρματηλάτην Φαραώ…
Ανατολής των αρετών γενόμενος ήλιος άδυτος, Αθανάσιε Πάτερ, τοις νύν προς την σκέπην σου, εν πίστει καταφεύγουσι, φωτισμόν σωτηρίας μετάδος ταις σαις δεήσεσι, λύων την αχλύν των παθών ημών.

Ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς κατά τόν Μέγα Ἀθανάσιο

Ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς ἐνῶ ἀποτελεῖ βασικό καί σημαντικό ἔργο γιά κάθε πιστό, εἰδικά στίς μέρες μας, γιά πολλούς δέν ὑφίσταται. Γιά τούς μέν ἀδιάφορους θεωρεῖται δεδομένη ἡ μή ἐνασχόλησή τους μέ τό ἱερό αὐτό βιβλίο, γιά δέ τούς ἔχοντας ἐνδιαφέρον γιά τήν πνευματική ζωή παρατηροῦμε παραγκώνισή της, λόγῳ προτεραιότητας γιά ἀνάγνωση ἄλλων πνευματικῶν βιβλίων. Ὅμως ἡ μελέτη τῆς Βίβλου δέν μπορεῖ νά εἶναι ἕνα παραγέμισμα στήν πνευματική μας ζωή ἀλλά βασικό μέλημα αὐτῆς. Ἄς σκεφτοῦμε ἕναν ἀθλητή τοῦ στίβου, ὁ ὁποῖος ἐπιθυμεῖ καί προσπαθεῖ νά καταφέρει ἕνα δυνατό ἅλμα στό ἄθλημα «ἅλμα ἐπί κοντῷ». Προπονεῖται καθημερινά γιά πολλές ὤρες, προσέχει τήν διατροφή του, δέν ξενυχτᾶ κ.ἄ. Αὐτός ὁ ἀθλητής εἶναι πολύ πιθανό νά καταφέρει ἕνα καλό ἀποτέλεσμα. Παράλληλα τώρα, γιά τόν χριστιανό, πού εἶναι ἕνας ἀθλητής τοῦ πνευματικοῦ στίβου, ἡ καλή διατροφή, θά λέμαμε οἱ βιταμίνες, εἶναι ἡ μελέτη τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Ἄν δέν τραφεῖς μέ τίς ἀπαραίτητες αὐτές βυταμίνες δέν θά μπορέσεις νά σταθεῖς ὄρθιος, οὔτε θά πετύχεις τούς πνευματικούς σου στόχους. Ἀφορμή γιά τό κείμενο αὐτό ἀπετέλεσαν τά κείμενα ἑνός σπουδαίου θεολόγου τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ ἁγίου Ἀθανασίου τοῦ Μεγάλου.[1]

Άγιος Αθανάσιος ο Μέγας [18 Ιανουαρίου]

Είναι κοινή διαπίστωση, μα και λυπηρά δυστυχώς, στις ημέρες μας αντιστραφήκανε οι όροι. Οι όροι της λογικής, της τάξεως και της ευπρέπειας. Τα κάτω, τα μικρά, τα ανάξια λόγου τα βάλαμε στα επάνω σκαλοπάτια της κλίμακος των αξιών και τα μεγάλα στα χαμηλά. Σεβόμαστε, αναγνωρίζουμε και ηρωποιούμε τους μικρούς, τους ανάξιους, αντί τους μεγάλους και τους άξιους. Τους μεγάλους ευεργέτες της ανθρωπότητας, τους κορυφαίους της επιστήμης, των τεχνών και των γραμμάτων, τους ήρωες της πίστεως και της πατρίδας τους περιφρονούμε, δεν τους αναγνωρίζουμε.

Είμαι βέβαιος ότι, οι περισσότεροι, της νέας γενιάς, γνωρίζουν πιο πολλά για τους διάφορους ηθοποιούς, τραγουδιστές, χορευτές, ποδοσφαιριστές, παρά για τον Σωκράτη, τον Πλάτωνα και τον Αριστοτέλη, για τον Θεμιστοκλή και τον Αλκιβιάδη, για τον Κολοκοτρώνη και τον Μακρυγιάννη και τους άλλους ήρωες της πατρίδας μας, που όμως ένεκα της θυσίας τους απολαμβάνουμε εμείς τώρα την ελευθερία μας.

Παρακλητικός κανόνας Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου

Ευλογήσαντος του Ιερέως αρχόμεθα του ψαλμού ΡΜΒ`. 142.

Ευθύς εις ήχον δ`.
Θεός Κύριος και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. ( τετράκις )

Και τα τροπάρια. Ήχος ο αυτός.
Ο Υψωθείς εν τω Σταυρώ… Τον αρχηγόν των Μοναστών και αλείπτην, και καρτερόψυχον ερήμου Πρωτάρχην, ανευφημούντες κράξωμεν αυτώ οι πιστοί. Άγιε Αντώνιε, ταις πρεσβείαις σου πάσαις, λύπης διασκέδασον σκοτεινότατον νέφος, και τας ιάσεις δίδου συμπαθώς, τοις ασθενούσι και πόθω σε μέλπουσι.

Δόξα και νυν.

Τη Θεοτόκω εκτενώς νυν προσδράμωμεν, αμαρτωλοί και ταπεινοί και προσπέσωμεν εν μετανοία κράζοντες εκ βάθους ψυχής. Δέσποινα βοήθησον, εφ` ημίν σπλαχνισθείσα, σπεύσον απολλύμεθα υπό πλήθους πταισμάτων, μη αποστρέψης σους δούλους κενούς. Σε γαρ και μόνην ελπίδα κεκτήμεθα.

Παιδί και υπακοή

Η υπακοή οικοδομεί και το ίδιον θέλημα αποδομεί. Ένα παιδί πρέπει να μάθει να είναι υπάκουο στους γονείς του όπως και στον Θεό. Θα θυμάται τα λόγια των γονιών του για όλη του τη ζωή και θα σέβε­ται πάντοτε τους γέροντες, κι όχι μόνο αυτούς αλλά και τους νεότερούς του. Θα είναι ευγενικός και προ­σεχτικός με τους πάντες. Δυστυχώς, υπάρχουν πολύ λίγες οικογένειες που ανατρέφουν τα παιδιά τους έτσι.

Τα πνεύματα του κακού προκαλούν περισπα­σμό στον νου των παιδιών μας… και προσπαθούν να τα αναστατώσουν. Ένα παιδί πρέπει να διδαχτεί την υπακοή, ιδίως πριν τα πέντε του χρόνια, διότι σ’ αυτή την ηλικία είναι που διαμορφώνεται ο χαρακτήρας ενός παιδιού. Έτσι, τα ίχνη της διαπαιδαγώγησης του χαρακτήρα του παραμένουν για το υπόλοιπο της ζωής του. Οι γονείς θα πρέπει να διδάσκουν τα παιδιά τους απόλυτη υπακοή σ’ αυτή την περίοδο της ζωής τους. Όταν ένας γονιός λέει κάτι, η απάντηση πρέπει να είναι. «Αμήν, Γένοιτο». Αλλά σήμερα δυστυχώς, οι γονείς δεν το γνωρίζουν αυτό και διδάσκουν τα παι­διά τους τελείως το αντίθετο. Και μ’ αυτό τον τρόπο τα μεγαλώνουν…

Ἡ σωστὴ ἐξομολόγηση

  

Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης
 

- Γιατί μερικὲς φορές, ἐνῶ ἡ συνείδηση μᾶς ἐλέγχει, δὲν κάνουμε τὸν ἀνάλογο ἀγώνα, γιὰ νὰ διορθωθοῦμε;

- Αὐτὸ μπορεῖ νὰ συμβεῖ καὶ ἀπὸ ἕνα τσάκισμα ψυχικό. Ὅταν εἶναι κανεὶς πανικοβλημένος ἀπὸ κάποιον πειρασμό, θέλει νὰ ἀγωνισθεῖ, ἀλλὰ δὲν ἔχει διάθεση, δὲν ἔχει ψυχικὴ δύναμη. Τότε πρέπει νὰ
τακτοποιηθεῖ ἐσωτερικὰ μὲ τὴν ἐξομολόγηση. Μὲ τὴν ἐξομολόγηση παρηγοριέται, τονώνεται καὶ ξαναβρίσκει μὲ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ τὸ κουράγιο γιὰ ἀγώνα. Ἂν δὲν τακτοποιηθεῖ, μπορεῖ νὰ τοῦ ἔρθει καὶ ἄλλος
πειρασμός, ὁπότε, θλιμμένος ὅπως εἶναι, τσακίζεται περισσότερο, τὸν πνίγουν οἱ λογισμοί, ἀπελπίζεται καὶ μετὰ δὲν μπορεῖ νὰ ἀγωνισθεῖ καθόλου.
 

Ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος ὁ Μέγας

 

Ἀντώνιος, τὸν ὁποῖον οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀνακήρυξαν Μέγα, γεννήθηκε ἐπὶ ἐποχῆς Δεκίου, τὸ ἔτος 251 (ἔτος σνὰ) στὴν πόλη Κομὰ τῆς Ἄνω Αἰγύπτου, κοντὰ στὴ Μέμφιδα, ἀπὸ πλούσιους ἀλλὰ εὐσεβεῖς χριστιανοὺς γονεῖς. Ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία τὸν διακατεῖχαν ἡ αὐτάρκεια ἡ ὀλιγάρκεια καὶ ἡ ἐσωστρέφεια ἕνεκα τῶν ὁποίων καὶ δὲν θέλησε νὰ μάθει γράμματα οὔτε νὰ συναναστρέφεται μὲ ἄλλα παιδιὰ προκειμένου “νὰ μὴν αἰσθάνεται σύγχυση καὶ ἀνάγκη φροντίδας”, ἀκολουθοῦσε ὅμως τοὺς γονεῖς τοῦ συστηματικὰ σὲ ἐκκλησιασμοὺς ὅπου καὶ ἔδινε ἰδιαίτερη προσοχὴ στὰ ἱερὰ ἀναγνώσματα.. Ὅταν σὲ ἡλικία 18 ἢ 20 ἐτῶν ἔχασε τοὺς γονεῖς τοῦ ἀπέμεινε μὲ τὴν μικρότερη ἀδερφή του, ἀναλαμβάνοντας ὁ ἴδιος τὴν φροντίδα τοῦ σπιτιοῦ τους.
 

Ἕξι μῆνες μετὰ τὸ θάνατο τῶν γονιῶν τοῦ ὁ Ἀντώνιος ἄκουσε στὴν ἐκκλησία τὴν Εὐαγγελικὴ περικοπὴ τῆς πρόσκλησης τοῦ πλουσίου νέου, στὴν ὁποία ἀναφέρεται ὅτι ὁ Χριστὸς εἶπε: “πώλησόν σου τὰ ὑπάρχοντα καὶ δὸς πτωχοῖς καὶ ἕξεις θησαυρὸν ἐν οὐρανῶ, καὶ δεῦρο ἀκολούθει μοὶ” (Εὐαγγέλιο τοῦ Ματθαίου ἲθ΄ 21). Συγκινημένος ἀπὸ τὴν εὐαγγελικὴ αὐτὴ περικοπῆ, διένειμε τὴν περιουσία 300 εὔφορων κτημάτων του στοὺς φτωχούς. Ἐπίσης, ἐμπιστεύτηκε τὴν ἀδερφὴ τοῦ σ’ ἕναν παρθενώνα ἀνατροφῆς (δεδομένου ὅτι μοναστήρια δὲν ὑπῆρχαν ἀκόμα), ἐνῶ ὁ ἴδιος ἀφοῦ χάρισε προηγουμένως καὶ τὸ σπίτι του, ἀποσύρθηκε σ΄ ἕνα κελὶ ποὺ ἔκτισε ὁ ἴδιος σὲ ἀπομονωμένο μέρος πλησίον του χωριοῦ του. μιμούμενος κάποιον γέροντα ἀσκητὴ ποὺ ἔτυχε νὰ γνωρίσει καὶ νὰ θαυμάζει γιὰ τὴν ἀρετή του.

Η μέλλουσα Κρίση

Άγιος Παΐσιος

- Γέροντα, πως εξαγνίζεται η ψυχή;

- Όταν ο άνθρωπος εργασθή τις εντολές του Θεού, κάνη δουλειά στον εαυτό του και καθαρισθή από τα πάθη, τότε ο νους φωτίζεται, φθάνει σε ύψος θεωρίας, και η ψυχή λαμπρύνεται και γίνεται όπως ήταν πρίν από την πτώση των Πρωτοπλάστων. Σε τέτοια κατάσταση θα βρίσκεται μετά την ανάσταση των νεκρών. Μπορεί όμως ο άνθρωπος να δη την ανάσταση της ψυχής του πριν από την κοινή ανάσταση, αν καθαρισθή τελείως από τα πάθη. Το σώμα του τότε θα είναι αγγελικό, άυλο, και δεν θα νοιάζεται για τροφή υλική.

Κυριακὴ ΙΒ’ Λουκᾶ: Για τοὺς δέκα λεπροὺς

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

Ἡ κάθαρση τῶν λεπρῶν προβάλλεται ὡς τύπος τῆς πνευ­ματικῆς καθάρσεως. Γιατί ὅλοι ἐμεῖς ἤμασταν λεπρωμένοι, μέχρι ποὺ ὁ Κύριος παρέλαβε τὴν φύση μας καὶ τὴν ἐλευθέρωσε ἀπὸ τὴν καταδίκη. Ὁ εὐγνώμων ἀπὸ τοὺς δέκα θεραπευθέντες ἐκπροσωπεῖ τὴν ἐπιστροφὴ τῶν Ἐθνικῶν, ἐνῶ οἱ ἐννέα ἀγνώμονες εἶναι οἱ Ἰουδαῖοι. Ὁ ὁμιλητῆς παρουσιάζει τὸν Θεὸ ὡς εἰρηνάρχη, καὶ τὸν ἑαυτό του ὡς ἐπιστάτη τῆς εἰρήνης. «Ταύτης γὰρ ἕνεκα τῆς εἰρήνης καὶ ἠμεῖς ἐπέστημεν ὑμὶν τὴ Ἐκκλησία Χριστοῦ, διάκονοι τῆς αὐτοῦ κληρονομιᾶς καὶ χάριτος». Κλείνει μὲ προτροπὴ νὰ μὴ ἐκπέσομε ἀπὸ τὴν πατρικὴ εὐχὴ οὔτε καὶ νὰ ἀπορρίψομε τὴν κλη­ρονομιὰ τοῦ οὐράνιου Πατέρα, γιὰ νὰ μὴ χάσομε καὶ τὴν υἱοθεσία καὶ τὴν εὐλογία καὶ ἀποκλεισθοῦμε ἀπὸ τὸν πνευματικὸ νυμφώνα.