Ζηλωτισμὸς

π. Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος
 

Ἐπιστολὴ τοῦ Πατρὸς Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου σχετικὰ μὲ τὸν παλαιοημερολογίτικο Ζηλωτισμὸ

Ἀθήνα, 22 Ἰουλίου 1971

Προσφιλέστατε π. Νικόδημε

χαῖρε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τῷ Κυρίω ἠμῶν.

 Πέρασε πάνω ἀπὸ ἕνας μήνας ἀπὸ τότε ποὺ ἔλαβα τὴν ἐπιστολή σου. Ἄργησα νὰ ἀπαντήσω, λόγω φόρτου ἀπασχολήσεων. Παρακαλῶ νὰ μὲ συγχωρέσεις. Ἀπαντῶ κάπως περιληπτικά, μὲ τὴν ἐπιφύλαξη νὰ ἐπανέλθω, ἂν ἡ Ὁσιότητά σου θελήσει νέες διευκρινήσεις.

 Ἀρχικά, φίλτατε π. Νικόδημε, ὀφείλω νὰ σοῦ πῶ μιὰ πικρὴ ἀλήθεια, ποὺ θὰ σοῦ φανεῖ πολὺ παράδοξη καὶ θὰ σὲ ἐκπλήξει. Μέχρι σήμερα ἀπέφευγα - κατ' οἰκονομία - νὰ διατυπώσω αὐτὴ τὴ θέση ἢ τὴν διατύπωνα μὲ ἔμμεσο τρόπο, ἀλλὰ ἀπὸ τὴ στιγμὴ ποὺ τὰ πράγματα ἔφτασαν στὸ μὴ περαιτέρω καὶ ἐκλεκτὰ πρόσωπα- ποὺ ἔχουν ὅμως συνείδηση γεμάτη φόβο - προσχωροῦν στοὺς Παλαιοημερολογίτες, πέφτοντας θύματα μιᾶς ἀδίστακτης προπαγάνδας κατὰ τῆς Ἐκκλησίας, εἶναι καιρὸς νὰ λεχθεῖ ἡ ἀλήθεια δίχως περιστροφὲς κι ἐπιφυλάξεις.

 Λοιπόν, π. Νικόδημε, ὅσοι φοβοῦνται τὸν Οἰκουμενισμὸ καὶ προσχωροῦν στοὺς Παλαιοημερολογίτες δὲν κερδίζουν τίποτα ἄλλο, παρὰ μόνο ἀποφεύγοντας μιὰ αἵρεση, προσχωροῦν σὲ μία ἄλλη. Βέβαια, δὲν ἔχουν συνείδηση ὅτι προσχωροῦν σὲ αἵρεση, ἀλλὰ αὐτὸ δὲν ἀλλάζει καθόλου τὰ πράγματα. Μὴ νομίζεις ὅτι εἶμαι ἄδικος ἢ ὑπερβολικός. Θὰ σοῦ ἀποδείξω ἀμέσως πόσο ἀπολύτως ἀληθὴς εἶναι ὁ ἰσχυρισμός μου.

 Τί εἶναι αἵρεση, ἀγαπητὲ π. Νικόδημε; Ἡ νοθεία τῆς Πίστεως! Τί εἶναι ὅμως νοθεία τῆς Πίστης; Ἡ ἀθέτηση τῶν δογμάτων; Βεβαίως καὶ αὐτὸ εἶναι νοθεία τῆς Πίστης, ἀλλὰ δὲν εἶναι μόνο αὐτό. Νοθεία τῆς Πίστης εἶναι καὶ ἡ προσπάθεια νὰ θεωροῦνται Δόγματα Πίστεως πράγματα ποὺ δὲν εἶναι Δόγματα Πίστεως. Ἂν δηλαδή, θελήσει κάποιος νὰ θεωρήσει Δόγμα Πίστεως, προϋπόθεση σωτηρίας, κάτι τὸ δευτερεῦον, ἔστω καὶ καλό, τότε καθίσταται αὐτομάτως αἳ-ρὲ-τί-κός!

Ο Χριστός, το παν

Άγιος  Ιουστίνος Πόποβιτς

Σταθήτε όλα τα σύμπαντα, όλοι οι υπάρχοντες κόσμοι, και όλα τα όντα! Κάτω όλαι αι καρδίαι, όλοι οι νόες, όλαι αι ζωαί, όλα αι αθανασίαι, όλαι αι αιωνιότητες! Διότι, όλα αυτά άνευ του Χριστού είναι δι’ έμε κόλασις. η μία κόλασις δίπλα εις την άλλην κόλασιν. Όλα είναι αναρίθμητοι και ατελεύτητοι κολάσεις και εις ύψος και εις το βάθος και εις το πλάτος.

Η Εθνική Οργάνωση Πολυτέκνων Αθηνών (Ε.Ο.Π.Α.) διοργανώνει Ημερίδα στις 23 Νοεμβρίου 2019 μέ θέμα: «Δημογραφικό ζήτημα: Εθνική στρατηγική ή Εθνική Συρρίκνωση;»

 

ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ

Εθνική Οργάνωση Πολυτέκνων Αθηνών (Ε.Ο.Π.Α.)

Η Εθνική Οργάνωση Πολυτέκνων Αθηνών (Ε.Ο.Π.Α.) διοργανώνει Ημερίδα στις 23 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 9π.μ., στο Κεντρικό Αμφιθέατρο του Πολεμικού Μουσείου, Λεωφόρος Βασιλίσσης Σοφίας 114, υπό την αιγίδα της Α.Ε. του Προέδρου της Δημοκρατίας κυρίου Προκοπίου Παυλοπούλου, μέ θέμα:

«Δημογραφικό ζήτημα: Εθνική στρατηγική ή Εθνική Συρρίκνωση;»

Πῶς μπορεῖ ὁ προσευχόμενος νὰ ἀρχίσει καὶ νὰ συνηθίσει τὴν εὐχὴ

π. Στέφανος Ἀναγνωστόπουλος

Ε, εἶναι εὐκολότερο, ἐδῶ λίγο, λίγο νὰ δώσομε ἔτσι αὐτὴ τὴν ἔννοια, αὐτὴ τὴν διάσταση, πῶς ὁ ἐργαζόμενος στὸ γραφεῖο, ὁ καθηγητής, ὁ δάσκαλος, στὸ γιαπὶ ὁ ἐργαζόμενος, στὸ μόχθο καὶ λοιπά, μπορεῖ νὰ λέει τὴν εὐχή;

Μπορεῖ νὰ τὴ λέει τὴν εὐχὴ ἀρκεῖ νὰ κάνει, πῶς νὰ τὸ πεῖ κανείς… καὶ μία προπαίδεια. Ὅπως προετοιμάζεται ὁ καθηγητὴς καὶ ὁ δάσκαλος γιὰ τὸ μάθημα, καὶ κάθε ἄλλος ἐπαγγελματίας καὶ τεχνίτης, ὅπως σπουδάζει αὐτὸς ποὺ θὰ γίνει γιατρὸς καὶ ὁ ἄλλος ποὺ θὰ γίνει δικηγόρος, κατὰ τὸν ἴδιον τρόπον ὑπάρχει μία περίοδος ἂς τὸ ποῦμε τρόπον τινά, κατὰ τὴν ὁποίαν προσπαθεῖ ὁ ἄνθρωπος νὰ ἐγκολπωθεῖ ἐσωτερικὰ μέσα του ὅσο τὸ δυνατὸν περισσότερο αὐτὴ τὴν εὐχή.Ἄν, λοιπόν, καθιερώσει κάποια στιγμὴ τοῦ χρόνου, ἰδίως τὶς βραδινὲς ὧρες, παρὰ τοὺς θορύβους ποὺ ἔχουν τοὺς ἐξωτερικούς, καὶ τοὺς περισπασμούς, νὰ ἀφιερώσει δέκα λεπτά, καὶ τὰ δέκα νὰ γίνουν δεκαπέντε καὶ νὰ γίνουν εἴκοσι, αὐτὸς ἀρχίζει καὶ συνηθίζει, νὰ λέγει τὴν εὐχή, καὶ ἐπειδὴ ἀκριβῶς καὶ στὰ διαλλείματα κατὰ τὴ διάρκεια τῆς ἡμέρας, ὅποτε βρίσκει εὐκαιρία, μπορεῖ νὰ λέγει τὴν εὐχή, ἀρχίζει δηλαδὴ ἀπὸ μέσα, ἡ ἴδια ἡ ψυχή, νὰ λαχταρᾶ γιὰ τὸ ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ. Τοῦ γίνεται δηλαδὴ ἕνα εἶδος δίψας καὶ…

πείνας. Καὶ «μακάριοι οἱ πεινῶντες καὶ διψῶντες, ὅτι αὐτοὶ χορτασθήσονται». Εἶναι σὰν τὸ μέλι, ποὺ κανένας τὸ γεύεται καὶ θέλει ξανὰ νὰ τὸ γευτεῖ, καὶ ξανὰ καὶ ξανά. Παρὰ τὶς ὁποιεσδήποτε ἀσχολίες μπορεῖ νὰ ἔχει. Εἶναι δυνατόν, νὰ μπορεῖ νὰ λέγει ἀπὸ μέσα του τὴν εὐχή, νὰ τρώει, νὰ συζητᾶ, νὰ μελετᾶ, νὰ προσέχει, νὰ κάνει ὁτιδήποτε, γιατί αὐτὴ ἡ ἐργασία ποὺ γίνεται συνειδητά, ἀρχίζει κατόπιν καὶ ἀναλαμβάνει μία πρωτοβουλία. Ἡ ἴδια ἡ χάρις τοῦ Ἁγίου Θεοῦ, καὶ κάνει αὐτὸ ποὺ θέλομε ἐμεῖς νὰ κάνομε. Ἀντὶ γιά μας. Γι’ αὐτὸ καὶ μπορεῖ ἀνὰ πάσα στιγμὴ νὰ λέει καὶ νὰ καλλιεργεῖ τὴν εὐχή.

90.000 Χριστιανοί δολοφονήθηκαν το 2018 παγκοσμίως

   

Ο Χριστιανισμός είναι η περισσότερο διωκώμενη πίστη στον κόσμο!
Οι διωγμοί τών Χριστιανών δεν έπαψαν ποτέ!

Συγκλονιστικά στοιχεία βλέπουν το φως της δημοσιότητας για τους χριστιανούς οι οποίοι υφίστανται μαζικές διώξεις σε μια "σιωπηλή γενοκτονία".
"Ο χριστιανισμός είναι η πλέον διωκόμενη θρησκεία στον κόσμο για δεύτερο έτος στη σειρά", έγραψε πρόσφατα το Αμερικάνικο δίκτυο Fox News, ενώ σοκάρουν οι αριθμοί, αφού 90.000 χριστιανοί έχασαν τη ζωή τους το περασμένο έτος στο βωμό της πίστεως τους και σχεδόν το ένα τρίτο από αυτούς ήταν στα χέρια ισλαμιστών εξτρεμιστών όπως το ISIS.

Η τροχιά του είναι καμπύλη

Άγιος Νεκτάριος επίσκοπος Πενταπόλεως

Χαιρεκακία είναι το να χαίρεσαι με τα παθήματα των άλλων. Ο χαιρέκακος χαίρεται με το θάνατο του εχθρού του ξεχνώντας ότι όλοι πεθαίνουν.

Είναι μοχθηρός, η όψη του σκυθρωπή, το βλέμμα του ύπουλο· έχει σφιγμένα τα χείλη και το στόμα του είναι γεμάτο πίκρα.

Χαίρεται περισσότερο με τις μάχες παρά με την ειρήνη. Ο τρόπος της ζωής του είναι διεστραμμένος και η τροχιά του καμπύλη.

---

Πηγή: Ι.Ν. Παντανάσσης

Κυριακὴ Η’ Λουκᾶ: Εἰς τὴν παραβολὴν τοῦ ἐμπεσόντος εἰς τοὺς ληστᾶς

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Ἠκούσαμεν, ἀδελφοὶ, ἐν τῷ Εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ λέγοντος, ὅτι Ἄνθρωπός τις κατέβαινεν ἀπὸ Ἱερουσαλὴμ εἰς Ἱεριχὼ, καὶ λῃσταῖς περιέπεσεν· οἳ καὶ ἐκδύσαντες αὐτὸν, καὶ πληγὰς ἐπιθέντες κατέλιπον ἡμιθανῆ τυγχάνοντα. Ἱερεὺς δὲ καὶ Λευΐτης διερχόμενοι διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης, καὶ ἰδόντες αὐτὸν, ἀντιπαρῆλθον. Σαμαρείτης δέ τις ἐλθὼν ἐπὶ τὸν τόπον, καὶ ἰδὼν αὐτὸν, ἐσπλαγχνίσθη ἐπ' αὐτὸν, καὶ σὺν ἐλαίῳ οἶνον βαλὼν καὶ ἀναμίξας ἐπέχεεν αὐτῷ, καὶ κατέδησε τὰ τραύματα αὐτοῦ, καὶ ἀναλαβὼν αὐτὸν ἐπὶ τὸ ἴδιον κτῆνος, ἤγαγεν εἰς πανδοχεῖον, καὶ ἔδωκε τῷ πανδοχεῖ δύο δηνάρια, εἰπών· Ἐπιμελήθητι τοῦ ἀνθρώπου τούτου, καὶ εἴ τι προσδαπανήσῃς, ἐγὼ ἐν τῷ ἐπανέρχεσθαί με ἀποδώσω σοι.

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως [9 Νοεμβρίου]

Ο Άγιος πατήρ ημών Νεκτάριος γεννήθηκε την 1η Οκτωβρίου 1846, στη Σηλυβρία της Θράκης, απο γονείς φτωχούς, αλλά ευσεβείς χριστιανούς, τον Δήμο και τη Μαρία Κεφαλά. Το βαπτιστικό του ήταν Αναστάσιος και από μικρός έδειξε μεγάλη ευλάβεια και βαθειά αγάπη για τη μελέτη.

Όταν η μητέρα του τού μάθαινε τον 50ό ψαλμό, εκείνος αρεσκόταν να επαναλαμβάνει τον στίχο: Διδάξω ανόμους τας οδούς σου… (Ψαλμ. 50, 15). Αφού έμαθε τα πρώτα του γράμματα στην πατρίδα του, στάλθηκε από τους γονείς του στην Κωνσταντινούπολη για να συνεχίσει τις σπουδές του, εργαζόμενος ταυτόχρονα ως υπάλληλος σε κατάστημα. Το νεαρο αγόρι έμενε απερίσπαστο από την τύρβη του κόσμου και ενασχολούνταν μονάχα με το να οικοδομεί εντός του νυχθημερόν τον κρυπτόν της καρδίας άνθρωπον κατ’ εικόνα του Χριστού, με την προσευχή και την εμβάθυνση στα γραπτά των αγίων Πατέρων. Σε ηλικία είκοσι χρόνων άφησε την Κωνσταντινούπολη για να γίνει δημοδιδάσκαλος στη νήσο Χίο. Εκεί ενθάρρυνε τη νεολαία και τους κατοίκους του χωριού προς την ευλάβεια και την εργασία των αρετών, όχι μόνον με τα λόγια, αλλά κυρίως με το παράδειγμα του δικού του βίου, βίου ασκήσεως και προσευχής. Επιθυμώντας από παλαιά να ασπασθεί την ισάγγελο πολιτεία, έγινε μοναχός με το όνομα Λάζαρος, στις 7 Νοεμβρίου 1876, στο περίφημο μοναστήρι της Νέας Μονής. Αναζητώντας μονάχα τα άνω, υπόδειγμα πραότητας και υπακοής, έγινε αγαπητός σε όλους τους αδελφούς και αργότερα χειροτονήθηκε διάκονος. Χάρη στη γενναιοδωρία ενός ευλαβούς κατοίκου της Χίου και εν συνεχεία με την προστασία του πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιου, μπόρεσε να ολοκληρώσει τις σπουδές του στην Αθήνα και να λάβει το πτυχίο της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1885 έφθασε στην Αλεξάνδρεια, όπου σύντομα χειροτονήθηκε πρεσβύτερος, στη συνέχεια δε μητροπολίτης Πενταπόλεως (παλαιά επισκοπή που αντιστοιχεί στην άνω Λιβύη). Ιεροκήρυκας και γραμματέας του Πατριαρχείου, διετέλεσε επίσης και πατριαρχικός επίτροπος στο Κάιρο, στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου.

Ο ρόλος των Ελλήνων, κυρίως σε σχέση με το Ευαγγέλιο

Κείμενο τού αγίου Νεκταρίου επισκόπου Πενταπόλεως, όπου επισημαίνεται ο κοσμοϊστορικός ρόλος τών Ελλήνων, κυρίως σε σχέση με το Ευαγγέλιο.

Είναι ένα κείμενο, που παραμένει επίκαιρο περισσότερο από έναν αιώνα μετά τη συγγραφή του.

Αξιότιμοι Κύριοι,

Το θέμα ταύτης της μελέτης μου προήλθεν εκ των μελετών, εις ας από τινών ετών ασχολούμαι. Οι Έλληνες συγγραφείς υπήρξαν το υποκείμενον των μελετών μου· ωρμήθην διά φλέγοντος πόθου, όπως αθροίσω παν ό,τι περί Θεού, περί ψυχής, και περί αρετής υγιές ειρήκασι, και θησαυρίσω τας σοφάς των σοφών Ελλήνων γνώμας εν ενί τεύχει προς διδασκαλίαν των περί τας μελέτας ασχολουμένων. Εκ της μελέτης ταύτης και της διευθετήσεως της ύλης επείσθην, ότι οι Έλληνες σοφοί εν όλω και εν μέρει υπήρξαν διδάσκαλοι της αληθείας, ότι ταύτης εγένοντο ερασταί και ταύτην επεζήτησαν, και ότι ο έρως της γνώσεως της αληθείας ην ο προς την αληθή φιλοσοφίαν αυτούς άγων· ούτος ήγαγε κατά μικρόν το Ελληνικόν έθνος προς την ευκρινεστέραν γνώσιν της αληθείας και τελευταίον προς την αποκαλυφθείσαν αλήθειαν.
  

Τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν. Ἡ Πτῶσις τοῦ Ἑωσφόρου. (+Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)

Ἡ πτῶσις τοῦ Ἑωσφόρου
  

«Ἐθεώρουν τὸν σατανᾶν ὡς ἀστραπὴν ἐκ  τοῦ οὐρανοῦ πεσόντα» (Λουκ. 10,18)

(Ομιλία του †Επισκόπου Φλωρίνης Αυγουστίνου Καντιώτου)
  

ΣΗΜΕΡΑ, ἀγαπητοί μου, 8 Νοεμβρίου, ἡ ἁγία  μας Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία ἑορτάζει τὴν  ἑορτὴ τῶν ἀγγέλων καὶ ἀρχαγγέλων,  ἰδιαιτέρως δὲ τιμᾷ τοὺς  ἀρχιστρατήγους τοῦ οὐρανίου κόσμου  Μιχαὴλ καὶ Γαβριήλ. Ποιοί εἶνε οἱ  ἄγγελοι καὶ ποιό εἶνε τὸ ἔργο τους είπαμε ἄλλοτε. Τώρα θὰ δώσουμε ἀπάντησι  στὸ ἐρώτημα· Οἱ ἄγγελοι, ὡς ἐλεύθερα  πρόσωπα ποὺ ἦταν, ἔμειναν πιστοὶ στὸ Θεό;  Τί διδάσκει ἡ Ἐκκλησία ἐπ᾿ αὐτοῦ;

Αναβολικά Στεροειδή και Εφηβεία

Μεταξύ των νέων και εφήβων παρατηρείται συχνά η χρήση ουσιών με σκοπό την αύξηση της μυικής μάζας τους. Οι λόγοι είναι κοινωνικοί και κοσμητικοί. Εξέχουσα δε θέση στις  ουσίες αυτές κατέχουν τα αναβολικά στεροειδή ή απλά στεροειδή.
Αυτά είναι φαρμακευτικές ουσίες που σχετίζονται με την ορμόνη τεστοστερόνη και έχουν συγκεκριμένες ιατρικές ενδείξεις. Οι ενδείξεις τους αφορούν σύνδρομα καχεξίας, ορμονική ανεπάρκεια, και γενικότερα καταστάσεις φθοράς του οργανισμού. Όμως οι αθλούμενοι νέοι  καταχρώνται τα  στεροειδή για να χτίσουν μύες και να βελτιώσουν την φυσική τους εμφάνιση, με δόσεις πολύ μεγαλύτερες από αυτές που θα συνταγογραφούνταν για μιά ιατρική κατάσταση όπως  η καθυστερημένη εφηβεία ή η απώλεια μυϊκής μάζας λόγω ασθένειας.
Η χρήση τους με αυτόν τον τρόπο δεν είναι νόμιμη ούτε ασφαλής και δέν σχετίζεται με τη γενικώς συνιστώμενη άσκηση που αποβλέπει στα οφέλη της γυμναστικής. Δηλαδή δεν αποβλέπει στη βελτίωση της λειτουργικότητας του καρδιαγγειακού, στη βελτίωση του μεταβολικού του προφίλ ,στην δόμηση ισχυρών οστών, στην αύξηση της μυικής ισχύος για την καλύτερη λειτουργικότητα του ατόμου, ούτε και την ψυχική του ευεξία.
Η νόμιμη χρήση των ουσιών αυτών γίνεται μόνο με ιατρική συνταγογράφηση για τις συγκεκριμένες παθήσεις.Έίναι δυνατόν όμως να υφίσταται παράνομη συνταγογράφηση, παραγωγή σε μυστικά εργαστήρια και παράνομη διακίνηση, παραγγελία από το ίντερνετ , διακίνηση από γυμναστήρια κτλ.

Διαβάστε περισσότερα »

Καθαρή ψυχή - καθαρός λόγος

 

Άγιος Ισαάκ ο Σύρος

Όποιος έχει καθαρή ψυχή και αγνή διαγωγή, πάντοτε με σύνεση και προσοχή λαλεί τους λόγους του αγίου Πνεύματος, και συζητά κατά τα μέτρα της πίστης του για τα θεία και για τα δικά του ζητήματα. Αυτός όμως που έχει τσακισμένη την καρδιά του από τα πάθη, έχει και τη γλώσσα του κινούμενη απ' αυτά. Και όταν μιλάει για πνευματικά θέματα, μιλάει με εμπάθεια και εγωισμό, για να υπερισχύσει στη συζήτηση. Έναν τέτοιο άνθρωπο ό σοφός τον καταλαβαίνει και μόνο που τον συναντά, και ό καθαρός τον οσφραίνεται από τη δυσοσμία του.

Άλλη είναι ή καθαρότητα τον νου και άλλη της καρδιάς

Τὰ τρία πιὸ σοβαρὰ λάθη ποὺ γίνονται κατὰ τὴν ἐξομολόγηση

Γιὰ τὴ συγχώρηση τῶν παραπτωμάτων μᾶς ἀπαραίτητη προϋπόθεση εἶναι ἡ ἀλήθεια καὶ ἡ εἰ­λικρινὴς ἐξαγόρευση.

Ἀλλὰ ποιοὶ εἶναι ἐκεῖνοι, ποῦ, ἐνῶ ξεκινοῦν μὲ διάθεση ἐξαγορεύσεως τῶν παραπτωμάτων τους, στὸ δρόμο σκοντάφτουν καὶ δὲν εἶναι εἰλικρινεῖς στὴν ὄ­μορφη αὐτὴν εὐκαιρία, ὅπου ἔχουν δυνατότητα ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὰ ἁμαρτήματα καὶ τὰ πλημμελήματά τους;

Ἐλευθερία, τό ἀκριβό τίμημα τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας (Video) [13 Ὀκτωβρίου 2019]

Μὲ τὸν παραπάνω τίτλο πραγματοποιήθηκε στὴν Ἀθήνα πολὺ ἐνδιαφέρουσα ἡμερίδα ἀπὸ τὸν Τομέα Ἐπιστημόνων τοῦ Συλλόγου Ὀρθοδόξου Ἱεραποστολικῆς Δράσεως «Ὁ Μέγας Βασίλειος». Σκοπὸς τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῆς ἦταν νὰ ἀποτιμηθεῖ ἡ ἰλιγγιώδης στὶς ἡμέρες μας ἐξέλιξη τῆς ψηφιακῆς τεχνολογίας, καθὼς καὶ ἡ ἐντατικὴ προώθηση ἀπὸ τὴ νέα Κυβέρνηση τῆς ἠλεκτρονικῆς διακυβερνήσεως καὶ τῶν νέων ἠλεκτρονικῶν ταυτοτήτων. Εἰσηγητὲς στὴν ἡμερίδα ἦταν ὁ κ. Βασίλειος Πετρουλέας, Δρ Φυσικῆς, τ. Διευθυντὴς Ἐρευνῶν τοῦ Ἐρευνητικοῦ Κέν­τρου «Δημόκριτος», ὁ ὁποῖος ἀνέπτυξε τὸ θέμα «Ποῦ μᾶς ὁδηγεῖ ἡ ψηφιακὴ ἐπανάσταση;», καὶ ὁ κ. Εὐστάθιος Ἀδαμόπουλος, οἰκονομολόγος – ἐκπαιδευτικός, ὁ ὁποῖος εἰσ­ηγήθηκε τὸ θέμα «Ἠλεκτρονικὴ διακυβέρνηση, νέες ταυτότητες».

Διαβάστε περισσότερα »

Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών: ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ για το Ελληνικό Εκπαιδευτικό Πρόγραμμα Σεξουαλικής Αγωγής για την προσχολική και την πρώτη παιδική ηλικία, «Φρίξος»

Τα «Ορθόδοξα Χριστιανικά Σωματεία Αθηνών» αγρυπνώντας για το κρίσιμο ζήτημα της διαπαιδαγώγησης των παιδιών μας στα Ελληνικά Σχολεία και βάσει των τελευταίων εξελίξεων σχετικά με την προώθηση σε Νηπιαγωγεία της Χώρας Προγράμματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νηπίων, με τίτλο: «Παίζω με το Φρίξο και μαθαίνω για το σώμα μου και τις διαπροσωπικές σχέσεις», ενημερώνουμε για τα εξής.

Ο σκοπός του προγράμματος, σύμφωνα με τις συγγραφείς του, είναι να πληροφορήσει τα παιδιά του νηπιαγωγείου για θέματα ανθρώπινης σεξουαλικότητας κάνοντας αναφορές στο σώμα, στα γεννητικά όργανα, το βιολογικό και κοινωνικό (!) φύλο, την αναπαραγωγή, τις διαπροσωπικές σχέσεις. Οι υπεύθυνες του προγράμματος σε συνεντεύξεις τους, εκτός των άλλων,  μίλησαν και για άλλες μορφές οικογένειας, όπως «με γονείς του ιδίου φύλου».

Θλίψη, ἄγχος, και μελαγχολία

Ἅγιος Πορφύριος

Τό σπουδαῖο εἶναι νά μποῦμε στήν Ἐκκλησία. Νά ἑνωθοῦμε μέ τούς συνανθρώπους μας, μέ τίς χαρές καί τίς λύπες ὅλων. Νά τούς νιώθουμε δικούς μας, νά προσευχόμαστε γιά ὅλους, νά πονᾶμε γιά τήν σωτηρία τους, νά ξεχνᾶμε τούς ἑαυτούς μας. Νά κάνομε τό πᾶν γι’ αὐτούς, ὅπως ὁ Χριστός γιά μᾶς. Μέσα στήν Ἐκκλησία γινόμαστε ἕνα μέ κάθε δυστυχισμένο καί πονεμένο κι ἁμαρτωλό. Κανείς δέν πρέπει νά θέλει νά σωθεῖ μόνος του, χωρίς νά σωθοῦν καί οἱ ἄλλοι. Εἶναι λάθος νά προσεύχεται κανείς γιά τόν ἑαυτό του, γιά νά σωθεῖ ὁ ἴδιος. Τούς ἄλλους πρέπει νά ἀγαπᾶμε καί νά προσευχόμαστε νά μή χαθεῖ κανείς· νά μποῦν ὅλοι στήν Ἐκκλησία. Αὐτό ἔχει ἀξία. Καί μ’ αὐτή τήν ἐπιθυμία πρέπει νά φύγει κανείς ἀπ’ τόν κόσμο, γιά νά πάει στό μοναστήρι ἤ στήν ἔρημο.

Αγάπησε την ταπείνωση

 
Αββάς Ησαΐας

Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του. Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι.
Αδελφέ, συνήθισε τη γλώσσα σου να λέει το «συγχώρησέ με», και θα έρθει μέσα σου η ταπείνωση. Αγάπησε την ταπείνωση, και αυτή θα σε σκεπάσει από τις αμαρτίες σου.

Η Ψυχική Υγεία των παιδιών μας

Πώς να τα βοηθήσουμε όταν πάσχουν ψυχικά και  μας έχουν ανάγκη.

Συχνά υποεκτιμούμε τις συνέπειες αυτών που διαδραματίζονται στην οικογένεια ή στην κοινωνία πάνω στην ψυχική υγεία των παιδιών. Αλλά αυτές υπάρχουν. Άλλοτε δεν κατανοούμε απόλυτα την παιδική συμπεριφορά. Τα παιδιά δεν έχουν μάθει να εκφράζονται με ακρίβεια και σαφήνεια, δεν αντιδρούν πάντα στοχευμένα όπως οι ενήλικες,  ακόμα διαφέρει και ο τρόπος που εκφράζουν το πώς νιώθουν. Μπορεί μερικές φορές να υπερβάλλουν και να υπερδραματοποιούν. Όλα αυτά όμως  δεν σημαίνουν ότι οι απαντήσεις και οι συμπεριφορές των παιδιών δεν πρέπει να αντιμετωπίζονται με απόλυτη προσοχή.
Ως γονείς είναι σημαντικό να γνωρίζουμε τί μπορούν να υποδηλώνουν συγκεκριμένες συμπεριφορές  και πώς εκδηλώνεται το ψυχικό πρόβλημα του παιδιού μας.
Οι συνήθεις διαταραχές ψυχικής υγείας των παιδιών περιλαμβάνουν το άγχος, την κατάθλιψη, την Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής / Υπερκινητικότητας (ADHD) και την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (OCD).

Άγχος: Είναι φυσικό για τα παιδιά να έχουν φόβους. Είμαστε εδώ ως γονείς για να τους δείξουμε την πραγματικότητα του κόσμου, τι είναι πραγματικά βλαβερό και τι δεν είναι. Όταν όμως ένα παιδί δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τους καθημερινούς  φόβους και τις ανησυχίες, μπορεί να βιώνει άγχος..Το αγχώδες παιδί εκδηλώνει μη ρεαλιστικό φόβο για αντικείμενα, ζώα ή καταστάσεις, όπως το να πάει στο γιατρό ή σε ένα περιβάλλον με πολύ κόσμο. Ο φόβος αυτός καθρεφτίζει συνήθως μια βαθύτερη αγωνία  και δεν αφορά καθαυτό το προβαλλόμενο αντικείμενο.

Διαβάστε περισσότερα »

Κυριακή Ε’ Λουκά: Εἰς τὸν πτωχὸν Λάζαρον καὶ τὸν πλούσιον

Ἅγιος Ἰωάννης Χρυσόστομος

Χτὲς πυργώσαμε ἐναντίου τους τὸν Παῦλο, ποὺ ὁρίζει· Εἴτε τρῶτε, εἴτε πίνετε, εἴτε κάνετε κάτι, ὅλα νὰ τὰ πράττετε γιὰ τὴ δόξα τοῦ Θεοῦ. Σήμερα θὰ τοὺς παρουσιάσωμε τὸν Κύριο τοῦ Παύλου, ὄχι νὰ τοὺς προτρέπη μόνο καὶ νὰ τοὺς συμβουλεύη ν’ ἀπέχουν ἀπὸ τὴν τρυφὴ ἀλλὰ καὶ νὰ βασανίζει ἐκεῖνον ποὺ ζῆ στὴν τρυφὴ καὶ νὰ τὸν τιμωρῆ. Γιατὶ ἡ ἱστορία τοῦ πλουσίου καὶ τοῦ πτωχοῦ Λαζάρου καὶ τῶν παθημάτων τους τίποτ’ ἄλλο παρὰ τοῦτο μόνο δείχνει. Ἤ καλύτερα γιὰ νὰ μὴν προχειρολογήσω, θὰ σᾶς διαβάσω πρῶτα τὴν παραβολή. «Ζοῦσε κάποτε ἕνα πλούσιος· φοροῦσε χρυσὰ καὶ μεταξωτὰ κι ἔκανε γλέντια λαμπρά. Ἦταν κι ἔνας φτωχὸς ποὺ τὸν ἔλεγαν Λάζαρο. Αὐτὸς καθόταν στὴν πόρτα τοῦ πλουσίου γεμᾶτος πληγὲς κι ἤθελε νὰ χορτάση ἀπὸ τὰ ψίχουλα, ποὺ ἔπεφταν ἀπὸ τὸ τραπέζι του. Τὰ σκυλιὰ ἔρχονταν κι ἔγλυφαν τὶς πληγὲς του». Γιὰ ποιό λόγο μιλοῦσε ὁ Κύριος μὲ παραβολὲς καὶ γιατὶ ἄλλες παραβολὲς τὶς ἐξηγοῦσε κι ἄλλες ὄχι, καὶ τί εἶναι ἡ παραβολὴ καὶ τὰ παρόμοια σὲ ἄλλη περίσταση θὰ ἐξετάσωμε, γιὰ νὰ μὴν ἀπομακρυνθοῦμε ἀπὸ ὅ,τι μᾶς ἀπασχολεῖ τώρα. Τοῦτο μόνο θὰ σᾶς πῶ· ποιὸς ἀπὸ τοὺς Εὐαγγελιστὰς μᾶς λέει ὅτι ὁ Χριστὸς διηγήθηκε αὐτὴν τὴν παραβολή. Εἶναι λοιπὸν ὁ Λουκᾶς μόνο. Εἶναι ἀνάγκη νὰ γνωρίζωμε κι αὐτό· ἀπὸ ὅσα εἶπε ὁ Χριστὸς ἄλλα τὰ διηγήθηκαν καὶ οἱ τέσσερες, καὶ καθένας χωριστὰ διηγήθηκε ὅ,τι ἄκουσε ἰδιαιτέρως.

Γιὰ ποιὸ λόγο; Γιὰ νὰ γίνη ἀπαραίτητη κι ἡ ἀνάγνωσση τῶν ἄλλων καὶ νὰ παρουσιαστῆ ἡ ἐξαίρετη συμφωνία. Ἄν μᾶς τὰ εἶχαν ἐξηγήσει ὅλοι τους ὅλα, δὲ θὰ προσέχαμε σ’ ὅλους μὲ τὴν ἴδια προθυμία· θὰ ἔφτανε ὁ ἕνας νὰ μᾶς δώση τὸ σύνολο. Ἄν πάλι τὰ ἔλεγε ὁ καθένας διαφορετικά, δὲ θὰ παρουσιαζόταν ἡ ἐξαίρετη συμφωνία. Γι’ αὐτὸ καὶ ὅλοι ἀπὸ κοινοῦ πολλὰ ἔγραψαν καὶ χωριστὰ πάλι ὁ καθένας ἄλλα.

Τι θα μου έλεγε ο Ιησούς σήμερα;

Αρχιμανδρίτης Ευσέβιος Βίττης

«Ακούσομαι τι λαλήσει εν εμοί ο Κύριος». Θα αφουγκρασθώ τι θα μου πη ο Κύριος στα βάθη της καρδίας μου. Αυτό λέει ο ιερός ψαλμωδός. Και όντως άκουγε τον ψίθυρο του Θεού η αγαπημένη του εκείνη καρδιά. Και ό,τι άκουγε μας το έλεγε ο προφήτης. Και επειδή ήταν λόγος του Θεού, έμεινε στους αιώνες διαχρονικά μέχρι σήμερα. Και μας στηρίζει.
Η δική μου όμως καρδιά δεν είναι τέτοια, Κύριέ μου Ιησού, ώστε να λαλής σε αυτήν και αυτή να ακούη τα θεία Σου λόγια, όπως ο ιερός Σου προφήτης. Όμως μίλησες, όταν βρισκόσουν στη γη.
Και τότε είπες ό,τι πιο σημαντικό για όλους και για μένα. Με βάση λοιπόν από ό,τι είπες και διαχρονικά μένει μέχρι σήμερα αναλλοίωτο, προσπαθώ να κάνω μια σύνθεση αυτών, που θα μου έλεγες ακριβώς σήμερα, γιατί δεν έπαψες να είσαι παρών πάντα στην Εκκλησία Σου και ιδιαίτερα πάντα παρών «όπου εισί δύο ή τρεις συνηγμένοι εις το όνομά Σου». Και είναι το ίδιο σαν και τότε. Γιατί ξέρω, Κύριε, ότι Εσύ δεν φλυαρείς και δεν μου λες περιττά πράγματα ή δεν λες και ξαναλές, ό,τι ήδη μου είπες μέσω του ιερού Σου Ευαγγελίου και των θείων Αποστόλων Σου. Ό,τι λες, το λες μια για πάντα. Και έχει αξία για όλους και για όλα. Πάντοτε. Και σήμερα ετούτη τη στιγμή. Και επομένως θα μου είναι επίκαιρο. Γι’ αυτό και τολμώ τη σύνθεση αυτών, που θα μου έλεγες και σήμερα. «Τείνω λοιπόν το ους μου», τεντώνω το αυτί της καρδίας μου, και ακούω τι θα είχες να μου πης με όλο μου το σεβασμό και όλη την αγάπη της καρδιάς μου και όλη μου την αφοσίωση, που Σου αξίζει.