Νέοι και γάμος

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Όσοι έχετε νέα παιδιά και πρόκειται να τα οδηγήσετε στον κοσμικό βίο, να τα παρακινήτε γρήγορα για τον γάμο. Στους νέους είναι εξημμένες και ενοχλητικές οι σαρκικές επιθυμίες. Γι' αυτό στον προ του γάμου καιρό να

τους συγκρατήτε με συμβουλές, με απειλές, με φόβους, με υποσχέσεις, με αναρί­θμητα άλλα. Όταν όμως είναι καιρός γάμου, να μη αναβάλλετε να τους στεφανώνετε.

Μόλις το παιδί μεγαλώση, πριν πάη στρατιώτης, πριν από τις άλλες βιωτικές υποθέσεις, φρόντιζε για τον γάμο του. Και όταν εκείνο ιδή ότι γρήγορα τού φέρνεις την νύμφη και ότι είναι σύντομος ο χρόνος, θα μπόρεση να δαμάση την φλόγα. Αν όμως ιδή ότι αμελείς και αργείς και περιμένεις πότε θα αυξηθή η περιουσία, θα απελπισθή από το μακρό χρονικό διά­στημα και θα γλυστρήση στην ανηθικότητα. Αλλά αλλοίμονο! Και εδώ ρίζα τού κακού η φιλαργυρία!

Μαυρίκιος Τιβέριος [539 – 27 Νοεμβρίου 602]

 

 

Ευαγγελία Κ. Λάππα

26 Νοεμβρίου 2023

Ο Μαυρίκιος Τιβέριος γεννήθηκε στην Αραβησσό της Καππαδοκίας το 539. Ήταν γιός του Έλληνα συγκλητικού Παύλου. Κατετάχθη στον στρατό της Ρωμανίας και ανήλθε στις υψηλές θέσεις της ιεραρχίας, σε σημείο ώστε να χρισθεί διάδοχος του αυτοκράτορα Τιβερίου Β’ Κωνσταντίνου.

Στα τέλη του 577, ο Μαυρίκιος, παρά την έλλειψη στρατιωτικής εμπειρίας, διορίστηκε Μάγιστρος του Στρατού¹ Ανατολής (Μagister Μilitum Orientem) στον πόλεμο εναντίον των Περσών, διαδεχόμενος τον στρατηγό του Ιουστινιανού και το ίδιο χρονικό διάστημα έγινε Πατρίκιος. Το 581 νίκησε τους Πέρσες σε μια αποφασιστικής σημασίας μάχη. Κατόπιν αυτού ο αυτοκράτορας  Τιβέριος Β’ Κωνσταντίνος² πάντρεψε την κόρη του Κωνσταντία με τον Μαυρίκιο, ο οποίος έγινε διάδοχος του θρόνου. Το 582 μετά τον θάνατο του Τιβερίου, ανεκηρύχθη Αυτοκράτωρ.

Ἡ ματαιοδοξία στήν ἀνατροφὴ τῶν παιδιῶν

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

 

Στό πρῶτο τμῆμα τῆς πραγματείας του «Περί κενοδοξίας καί ἀνατροφῆς τῶν τέκνων», ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, δείχνει ὅτι ἡ ἀγωγὴ τῶν νέων ἐπηρεάζεται ἀποφασιστικὰ ἀπὸ τὴν ἐπικρατοῦσα πράξη ζωῆς, ἀπὸ τὸν τρόπο ζωῆς καὶ σκέψεως τῶν μελῶν τῆς ὁμάδος, μέσα στήν ὁποίαν ἀναπτύσσεται ὁ νέος. Στό κλῖμα τῆς ζωῆς αὐτῆς τῆς ὁμάδος ἀναπνέει καὶ ἀναπτύσσεται ὁ νέος, καὶ ἀναποτρέπτως ἡ ἠθικὴ του ποιότητα, ἡ πνευματικὴ του ὀντότητα, προσδιορίζονται ἀπ' αὐτὸ τὸ κλῖμα. Τὴν νοσηρότητα τοῦ κλίματος αὐτοῦ ἐντοπίζει ὁ Χρυσόστομος στήν κενοδοξία, στή ματαιοδοξία δηλαδή, στήν ἐσφαλμένη ἀντιλήψη περὶ ἀξιοπρέπειας καὶ στή συνδεδεμένη μὲ αὐτὴ τάση γιά ἐπίδειξη πλούτου, ἐνδυμάτων, σπιτιῶν, ἐπιπλώσεων.

Ἀναφέρεται κατ' ἀρχὴν στή συνήθεια πού εἶχε ἐπικρατήσει μεταξὺ τῶν πλουσίων νά κάμνουν ἐπίδειξη τῶν οἰκονομικῶν τους δυνατοτήτων, χρηματοδοτώντας θεατρικὲς παραστάσεις ἤ ὀργανώνοντας ἀγῶνες ἱπποδρόμου. Κίνητρο γι' αὐτὰ ἦταν τὰ χειροκροτήματα, οἱ ἐπευφημίες τοῦ λαοῦ, ἡ δόξα. Ὁ ἀνταγωνισμὸς αὐτὸς στήν ἐπίδειξη οἰκονομικῆς δυνάμεως εἶχε φθάσει σὲ τέτοιο σημεῖο, ὥστε μερικοὶ μόνο καὶ μόνο γιά νά μὴ δυσφημισθοῦν, ἔφθαναν στήν πτώχευση καὶ στήν ἀθλιότητα, σκορπώντας τὰ χρήματά τους ἀλόγιστα σ' αὐτές τίς ἐκδηλώσεις, τή στιγμή πού ὑπῆρχε πλῆθος ἀνθρώπων πού πέθαιναν ἀπὸ τὴν πεῖνα.

Χριστιανική ευγένεια

Άγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως

Οι χριστιανοί έχουν χρέος, σύμφωνα με την εντολή του Κυρίου, να γίνουν άγιοι και τέλειοι. Η τελειότητα και η αγιότητα χαράσσεται πρώτα βαθιά στην ψυχή του χριστιανού, και από εκεί τυπώνεται και στις σκέψεις του, στις επιθυμίες του, στα λόγια του, στις πράξεις του. Έτσι, η χάρη του Θεού που υπάρχει στην ψυχή ξεχύνεται και σ’ όλο τον εξωτερικό χαρακτήρα.

Ο χριστιανός οφείλει να είναι ευγενής προς όλους. Τα λόγια και τα έργα του να αποπνέουν τη χάρη του Αγίου Πνεύματος που κατοικεί στην ψυχή του, ώστε να μαρτυρείται η χριστιανική του πολιτεία και να δοξάζεται το όνομα του Θεού.

Ἡ χριστιανική συζυγία

Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος

Ἕνα συνετό κορίτσι, ποὺ ζεῖ μέ εὐσέβεια, ἀξίζει ὅσο ὅλη ἡ οἰκουμένη. Γι’ αὐτό σ’ ἀγάπησα, σ’ ἀγαπῶ καί πάνω ἀπ’ τή ζωή μου σέ βάζω. Τίποτα δέν εἶναι ἡ παροῦσα ζωή. Προσεύχομαι, λοιπόν, καί παρακαλῶ τόν Θεό καί κάνω ὅ,τι μπορῶ γιά ν’ ἀξιωθοῦμε τή ζωή μας ἔτσι νά τήν περάσουμε, ὥστε καί στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν νά εἴμαστε μαζί. Γιατί ἡ παροῦσα ζωή καί σύντομη καί προσωρινή εἶναι· ἄν ὅμως ἀξιωθοῦμε νά τήν περάσουμε εὐαρεστώντας τὸν Θεό, καί μαζί καί μέ τὸν Χριστό θά εἴμαστε αἰώνια, μέσα σέ ἀπερίγραπτη εὐφροσύνη.
Έγώ πάνω ἀπ’ ὅλα βάζω τήν ἀγάπή μου γιά σένα, καί τίποτα δέν θά μοῦ εἶναι τόσο δυσάρεστο καί βαρύ ὅσο τό νά τά χάσω καί πάμφτωχος νά γίνω καί σέ μεγάλο κίνδυνο νά βρεθῶ καί ὁ,τιδήποτε νά πάθω, ὅλα ὑποφερτά καί ἀνεκτά θά μοῦ εἶναι, φτάνει οἱ σχέσεις μου μαζί σου νά εἶναι καλές. Εἶναι ὅμως ἀνάγκη νά κάνεις κι ἐσύ τά ἴδια. Ὁ Θεός θέλει νά εἴμαστε δεμένοι ἀμοιβαῖα καί ἀδιάσπαστα μέ τον δεσμό τῆς ἀγάπης. Ἄκου τί λέει ἡ Γραφή: “Θά ἐγκαταλείψει ὁ ἄνδρας τόν πατέρα του καί τή μητέρα του, γιά νά ζήσει μαζί μέ τή γυναίκα του”. Ἄς μήν ἔχουμε, λοιπόν, καμιά μικρόψυχη πρόφαση. Δέν πᾶν’ νά χαθοῦν τά χρήματα, οἱ ὑπηρέτες καί οἱ τιμές! Ἐγώ πάνω ἀπ’ ὅλα βάζω τήν ἀγάπη μου γιά σένα.

Αγία Αικατερίνη [25 Νοεμβρίου]

Αἰκατερῖνα, καὶ σοφὴ καὶ παρθένος·

Ἐκ δὲ ξίφους, καὶ Μάρτυς, ὦ καλὰ τρία!

Εἰκάδι πέμπτῃ ἄορ κατέπεφνεν ῥήτορα Κούρην.

Βιογραφία
Η Αγία Αικατερίνη καταγόταν από οικογένεια ευγενών της Αλεξάνδρειας, «θυγάτηρ βασιλίσκου τινός ονομαζομένου Kώνστου», και μαρτύρησε στις αρχές του 4ου αιώνα μ.Χ. (304 μ.Χ.) Ήταν ευφυέστατη και φιλομαθής. Ήδη σε ηλικία δέκα οκτώ χρονών κατείχε τις γνώσεις της ελληνικής, ρωμαικής και λατινικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, δηλαδή γνώριζε τα έργα του Oμήρου, του λατίνου ποιητή Bιργίλιου, του Aσκληπιού, του Iπποκράτη και Γαληνού των ιατρών, του Aριστοτέλη και του Πλάτωνα, του Φιλιστίωνα και του Eυσέβιου των φιλοσόφων, του Iαννή και Iαμβρή των μεγάλων μάγων, του Διονυσίου και της Σιβύλλης και άλλων. Ήταν όμως και άρτια καταρτισμένη στα δόγματα της χριστιανικής πίστης.

Τό παλίμψηστο τῆς Ἱστορίας μας στίς 158 στροφές τοῦ Ἐθνικοῦ Ὕμνου

 

Γεώργιος Ν. Παπαθανασόπουλος

Υἱοθετήθηκε μέ πρόταση τοῦ ὑπουργοῦ Ναυτικῶν Δ. Μπουντούρη στό ΥΠΕΞ τό 1865 – Ὁ Σολωμός ἦταν ὁ πρῶτος πού τόνισε πρίν ἀπό τόν Παπαρρηγόπουλο τήν συνέχεια τοῦ ἑλληνισμοῦ ἀπό τούς ἀρχαίους χρόνους ἕως τίς ἡμέρες μας – Οἱ «ἄγνωστοι» στίχοι του γιά τόν Ἰησοῦ Χριστό, τήν Ἁγία Σοφία, τόν πατριάρχη Γρηγόριο Ε΄, τήν διχόνοια, τά στάδια τῆς Ἐπαναστάσεως

ΚΟΝΤΕΥΕΙ νά τελειώσει ὁ χρόνος, καί ἐλάχιστα γράφτηκαν καί ἐλέχθηκαν γιά τά 200 χρόνια ἀπό τήν συγγραφή τοῦ Ἐθνικοῦ μας Ὕμνου, πού συγκινεῖ, συγκλονίζει, ἐμπνέει τούς ἁπανταχοῦ τῆς Γῆς Ἕλληνες. Στόν λόφο τοῦ Στράνη, στήν Ζάκυνθο, ὁ 25 μόλις ἐτῶν μεγαλοφυής Ποιητής Διονύσιος Σολωμός, μέσα σέ ἕναν μῆνα, τόν Μάιο τοῦ 1823, συνθέτει τόν Ὕμνο μέ τόν ὁποῖο «δίδει ὄχι μόνο τόν λυρικόν του ἐνθουσιασμόν, τά κυριώτερα στάδια τῆς Ἐπαναστάσεως κατά τά δύο πρῶτα ἔτη, κατά ξηράν καί κατά θάλασσαν, τήν ἐκπολιόρκησιν τῆς Τριπολιτσᾶς… τήν πολιορκίαν τοῦ Μεσολογγίου…, τήν θανάτωσιν τοῦ Πατριάρχου, τόν κοινόν ἀγῶνα τῆς Ἑλλάδος – Ἐλευθερίας καί τῆς Θρησκείας, ἀλλά καί νουθετεῖ τούς μαχομένους Ἕλληνας κατά τῆς ἐπαράτου Διχονοίας», ὅπως γράφει ὁ ἀείμνηστος καθηγητής Ν. Β. Τωμαδάκης. Καί ὁ Κ. Θ. Δημαρᾶς (1904-1992), σέ ραδιοφωνική του ὁμιλία, στίς 25 Μαρτίου 1946, εἶπε μεταξύ ἄλλων: «Ὁ Ὕμνος εἰς τήν Ἐλευθερίαν τοῦ Σολωμοῦ εἶναι –στήν ποιητική περιοχή– μιά γενναία πράξη, ὅμοια μέ τίς πράξεις τῶν συναδέλφων του στ’ ἅρματα… Εἶναι ἔργο πηγαῖο, ὁρμητικό, νεανικό –25 χρονῶν ἦταν τότε ὁ Σολωμός. Σάν νά εἶχε ὡριμάσει ἀπό καιρό μέσα του, ξεπετᾶ τώρα ἕτοιμο μονομιᾶς, ὅπως μονομιᾶς ξεπετᾶ καί ἀστράφτει ἐμπρός στά μάτια του σάν γνώριμη ἀπό καιρό ἡ μορφή τῆς Ἐλευθερίας:

Περί συζυγικής αγάπης

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος
 

Η αμοιβαία εκδήλωση στοργής είναι αναγκαίο στοιχείο της συζυγικής αγάπης. Η αγάπη φανερώνεται με την τρυφερότητα, την ευγένεια, το ενδιαφέρον. Η αγάπη εκφράζεται με λόγια.

Οι λέξεις είναι η τροφή των συναισθημάτων, ζωντανεύουν την αγάπη. Στα απλά καθημερινά πράγματα βρίσκεται συχνά το μυστικό της ευτυχισμένης οικογενειακής ζωής. Δυστυχώς τα ξέχασαν αυτά σήμερα οι σύζυγοι.

Ξεχνούν να εκφράσουν την εκτίμηση και τον θαυμασμό τους για τα χαρίσματα, τις ικανότητες, τις προσπάθειες, τις επιτυχίες που κάνει ο καθένας στον τομέα του, ακόμη και ένα κομπλιμέντο για την εμφάνιση και το καθημερινό ντύσιμο, το καλομαγειρεμένο φαγητό.

Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
 
-Οι γονείς μας, ο πατέρας μας και η μητέρα μας, είναι ιερά πρόσωπα για μας. Έχουν από το Θεό μεγάλη χάρη και ευλογία. Μα πιο μεγάλη από αυτούς χάρη και ευλογία έχουν οι ιερείς μας.

- Η διαφορά ανάμεσα στους ιερείς και στους γονείς μας είναι πολύ μεγάλη. Είναι τόσο μεγάλη, όσο μεγάλη είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρούσα ζωή και στην αιώνια.

– Οι γονείς, γεννούν παιδιά, για την παρούσα ζωή· οι ιερείς, για την άλλη.Οι γονείς, δεν μπορούν, ούτε να σώσουν τα παιδιά τους, ούτε να τα προφυλάξουν· ούτε από αρρώστειες· ούτε από τον θάνατο!

- Οι ιερείς, μπορούν. Και σώζουν. Ψυχές άρρωστες. Από το χείλος της απωλείας! Κάνουν και σταματάει το κατρακύλισμα: με τα λόγια τους· με τις συμβουλές τους· και με τις ευχές τους.

-Οι γονείς, αν τα παιδιά τους πρόσβαλαν κανέναν μεγάλον, δεν μπορούν να τα προστατεύσουν! – Οι ιερείς, μας βγάζουν ασπροπρόσωπους, ακόμη και αν εναντίον μας έχει οργισθή ο ίδιος ο Θεός. Γιατί ο Θεός έχει δεσμευθή να τους ακούει.

---

Πηγή: Αγάπη εν Χριστώ

Τα Εισόδια της Θεοτόκου

Τα Εισόδια της Θεοτόκου είναι μια εορτή, την οποία εορτάζει η Εκκλησία μας στις 21 Νοεμβρίου, σε ανάμνηση της εισόδου της Θεοτόκου στο Ναό του Σολομώντα, στα Ιεροσόλυμα.

Είναι γνωστή η ατεκνία των γονιών της Θεοτόκου. Η θερμή προσευχή τους όμως προς τον Κύριο για την απόκτηση παιδιού εισακούστηκε και έτσι σε μεγάλη ηλικία απόκτησαν ένα κορίτσι, που έμελλε να γίνει η Θεομάνα και να δεχθεί στα σπλάχνα της τον Αχώρητο. Οι γονείς της, τρίχρονο κοριτσάκι, την έφεραν και την αφιέρωσαν στον Ναό των Ιεροσολύμων, σε εκπλήρωση του τάματος που είχαν κάνει. Στο Ναό, η Θεοτόκος παρέμεινε μέχρι τα 12 χρόνια της, όπου και προετοιμάστηκε για να δεχθεί το ασύλληπτο γεγονός της σύλληψης του Λόγου, δηλαδή του 2^ου προσώπου της Αγίας Τριάδας, με τη συνέργια του Αγ. Πνεύματος! Η σύλληψη, όπως αναφέρει ο άγιος Ιω. Δαμασκηνός έγινε δια μέσου της ακοής, ενώ η γέννηση του Λόγου δια μέσου της συνηθισμένης οδού και κρατώντας την ταυτόχρονα κλειστή (Ιεζ. 44. 2): «Ώσπερ δε συλληφθείς παρθένον την συλλαβούσαν ετήρησεν, ούτω και τεχθείς την αυτής παρθενίαν εφύλαξεν άτρωτον μόνος διελθών δι’ αυτής και κεκλεισμένην τηρήσας αυτήν^. δι’ ακοής μεν η σύλληψις, η δε γέννησις δια της συνήθους των τικτομένων εξόδου, ει καί τινες μυθολογούσι δια της πλευράς αυτόν τεχθήναι της Θεομήτορος. Ου γαρ αδύνατος ην και δια της πύλης διελθείν και ταύτης μη παραβλάψαι τα σήμαντρα» (Έκδοσις ακριβής της Ορθοδόξου Πίστεως, Δ΄ 14 (87)).

Ο μακάριος γέροντας π. Ευσέβιος (Βίττης) και η Ορθόδοξη βιωτή και διδασκαλία του

 

 

 Ιερομόναχος Δημήτριος Γρηγοριάτης

 

Ο ΜΑΚΑΡΙΟΣ ΓΕΡΟΝΤΑΣ Π. ΕΥΣΕΒΙΟΣ

ΚΑΙ Η ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΙΟΤΗ ΚΑΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ^(*)

Σεβασμιώτατε, ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ ἀδελφοί.

Ἐπικαλοῦμαι τίς θεοπειθεῖς εὐχές τοῦ Σεβασμιωτάτου, κ.κ. Θεολόγου, τόν ὁποῖο ὅλοι μας πολύ εὐλαβούμαστε καί ἀγαποῦμε ἐν Χριστῷ, καθώς καί τήν πατρική εὐχή τοῦ Γέροντός μου, Ἀρχιμ. Χριστοφόρου, γιά νά ἀπευθύνω ὀλίγους λόγους ἐρανισμένους κυρίως ἀπό τίς διδαχές τοῦ μακαρίου Γέροντος π. Εὐσεβίου, ὁ ὁποῖος μᾶς συνεκάλεσε ὅλους ἐδῶ, γιά νά τελέσουμε τό ἱερό του Μνημόσυνο.

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε;

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Πες μου, για ποιό λόγο κλαις με τόσο πόνο αυτόν που πέθανε; Γιατί ήταν κακός; Ε, λοιπόν, όχι μόνο δεν πρέπει να κλαις, αλλά και να ευχαριστείς το Θεό, που σταμάτησε πια η κακία του.

Μήπως, απεναντίας, ήταν καλός; Και στην περίπτωση αυτή πρέπει να χαίρεσαι, γιατί πέθανε «πριν η κακία αλλάξει τη σύνεσή του ή η δολιότητα της αμαρτίας εξαπατήσει την ψυχή του».

Ήταν μήπως νέος; Και γι’ αυτό ακόμα ευχαρίστησε το Θεό και δόξασέ Τον, γιατί τον πήρε κοντά Του. Όπως εκείνους που πηγαίνουν για ν’ αναλάβουν κάποιο αξίωμα, τους κατευοδώνουμε με χαρά και ικανοποίηση, έτσι πρέπει ν’ αποχαιρετάμε κι αυτούς που φεύγουν από τούτη τη ζωή, γιατί πηγαίνουν κοντά στο Θεό, όπου θ’ απολαμβάνουν μεγάλη τιμή και ευτυχία.

Παιδί καί Νηστεία

Άγιος Παΐσιος

Ἄν τό παιδί εἶναι γερό, ἔχη ὑγεία, μπορεῖ νά νηστεύη. Ἄλλωστε τώρα ὑπάρχουν ἕνα σωρό τροφές νηστίσιμες. Παλιά τα παιδιά νήστευαν καί ὅλη μέρα ἔτρεχαν καί ἔπαιζαν, ἀλλά ἔτρωγαν πολλές φορές. Στά Φάρασα, τήν Μεγάλη Σαρακοστή ὅλοι, μικροί-μεγάλοι, ἔκαναν ἐνάτη. Μάζευαν οἱ γονεῖς τά παιδιά στό Κάστρο, τούς ἔδιναν παιχνίδια, γιά νά παίζουν, καί στίς τρεῖς το ἀπόγευμα, πού χτυποῦσε ἡ καμπάνα γιά Προηγιασμένη, πήγαιναν καί κοινωνοῦσαν.

Ψέματα λέγει! Εγώ αυτό το κόλπο δεν το γνώριζα

Κάποτε ένας καλόγερος έκλεψε κρυφά αυγά, τα βράζει στο κελί του και τα τρώγει κρυφά Τετάρτη και Παρασκευή. 

Κάποια μέρα τον πιάνουν «επ’ αυτοφόρω» να βράζει δυο αυγά μέσα σ’ ένα μπρίκι. Κρατά πολλά κεριά αναμμένα κάτω από το μπρίκι.

– Καλά, δεν ντρέπεσαι λίγο; Τι ‘ναι αυτά που κάνεις; Ήρθες εδώ να σώσεις την ψυχή σου ή για να πας στην κόλαση; Δεν ξέρεις ότι η λαθροφαγία οδηγεί στον πύρινο ποταμό;

– Το ξέρω! Ήμαρτον! Ήμαρτον. Ο διάβολος μ’ έβαλε! Ο τρισκατάρατος με δίδαξε αυτό το μάθημα.

Καλή Σαρακοστή

Ἕνα πράγμα μόνο φοβήθηκα, τὴν ἁμαρτία!

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Ἕνα πράγμα μόνο φοβήθηκα, τὴν ἁμαρτία. Ἂς μὴ μὲ κατηγορήσει κανεὶς γιὰ ἁμαρτία, καὶ ἂς μὲ πολεμάει ὅλη ἡ οἰκουμένη. Ὁ πόλεμος αὐτὸς μὲ κάνει λαμπρότερο. Ἔτσι θέλω κι ἐσᾶς νὰ σᾶς παιδαγωγήσω. Μὴ φοβηθεῖτε τὴν ἐπιβουλὴ τοῦ τυράννου, ἀλλὰ νὰ φοβηθεῖτε τὴ δύναμη τῆς ἁμαρτίας. Ἄνθρωπος δὲν μπορεῖ νὰ σὲ βλάψει, ἐὰν ἐσὺ δὲν κάνεις ζημιὰ στὸν ἑαυτό σου. Ἐὰν δὲν βαρύνεσαι ἀπὸ ἁμαρτία, ἀκόμη κι ἂν βρίσκον­ται ἀντιμέτωπά σου ἄπειρα ξίφη, ὁ Θεὸς σὲ ἁρπάζει καὶ σὲ σώζει. Ἂν ὅμως βαρύνεσαι ἀπὸ ἁμαρτία, καὶ στὸν Παράδεισο νὰ βρίσκεσαι, τὸν χάνεις. Στὸν Παράδεισο ἦταν ὁ Ἀδὰμ καὶ ἔπεσε. Στὴν κοπριὰ ἦταν ὁ Ἰὼβ καὶ στεφανώθηκε. Σὲ τί ὠφέλησε τὸν Ἀδὰμ ὁ Παράδεισος; Ἢ σὲ τί ἔβλαψε τὸν Ἰὼβ ἡ κοπριά; Τὸν Ἀδὰμ κανεὶς δὲν τὸν ἐπιβουλεύτηκε καὶ ἔπεσε. Τὸν Ἰὼβ ὁ διάβολος τὸν ἐπιβουλεύτηκε καὶ στεφανώθηκε. Δὲν τοῦ ἔκλεψε τὰ χρήματα; Ἀλλὰ τὴν εὐσέβειά του δὲν μπόρεσε νὰ τὴν πάρει. Δὲν τοῦ ἅρπαξε τὰ παιδιά; Ἀλλὰ τὴν πίστη του στὸ Θεὸ δὲν μπόρεσε νὰ τὴν κλονίσει. Δὲν γέμισε τὸ σῶμα του μὲ πληγές; Ἀλλὰ τὸν ψυχικὸ θησαυρό του δέν μπόρεσε νὰ τὸν βρεῖ. Δὲν ὅπλισε ἐναντίον του τὴ γυναίκα του; Ἀλλὰ τὸν στρατιώτη δὲν μπόρεσε νὰ τὸν νικήσει. Δὲν ἔριξε ἐναντίον του τόξα καὶ βέλη; Ἀλλὰ ὁ Ἰὼβ δὲν τραυματίστηκε. Ἔφερε τεχνάσματα καὶ μηχανήματα, ἀλλὰ τὸν πύργο δὲν μπόρεσε νὰ τὸν σείσει. Προκάλεσε κύματα, ἀλλὰ τὸ πλοῖο δὲν μπόρεσε νὰ τὸ βυθίσει.

---

Πηγή: Ο Σωτήρ

Παρακλητικός Κανών στον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο

Ὁ Ἱερεύς: Εὐλογητός ὁ Θεός ἠμῶν πάντοτε, νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων.
 
Ὁ Ἀναγνώστης: Ἀμήν.
Δόξα σοί, ὁ Θεός ἠμῶν, δόξα σοί.
Βασιλεῦ Οὐράνιε, Παράκλητε, τό Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁ πανταχοῦ παρών καί τά πάντα πληρῶν, ὁ θησαυρός τῶν ἀγαθῶν καί ζωῆς χορηγός, ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἠμίν καί
καθάρισον ἠμᾶς ἀπό πάσης κηλίδος καί σῶσον, Ἀγαθέ τάς ψυχᾶς ἠμῶν.
Ἅγιος ὁ Θεός, Ἅγιος Ἰσχυρός, Ἅγιος Ἀθάνατος ἐλέησον ἠμᾶς. (τρεῖς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Παναγία τριάς, ἐλέησον ἠμᾶς. Κύριε ἰλάσθητι ταῖς ἁμαρτίαις ἠμῶν. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ἀνομίας ἠμίν. Ἅγιε, ἐπισκεψε καί ἴασαι τάς ἀσθενείας ἠμῶν, ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός σου.
Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον, Κύριε ἐλέησον.
Δόξα Πατρί καί Υἱῶ καί Ἁγίω Πνεύματι.
Καί νῦν καί ἀεί καί εἰς τούς αἰώνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.
Πάτερ ἠμῶν, ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ἁγιασθήτω τό ὄνομά Σου, ἐλθέτω ἡ βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ὡς ἐν οὐρανό καί ἐπί τῆς γής. Τόν ἄρτον ἠμῶν τόν ἐπιούσιον δός
ἠμίν σήμερον, καί ἅφες ἠμίν τά ὀφειλήματα ἠμῶν, ὡς καί ἠμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἠμῶν, καί μή εἰσενέγκης ἠμᾶς εἰς πειρασμόν ἀλλά ρύσαι ἠμᾶς ἀπό τοῦ πονηροῦ.

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Ασυμβίβαστος με την έπαρση της εξουσίας. [13 Νοεμβρίου]

Μοναχός Μωϋσής ο Αγιορείτης

Γεννήθηκε το 354 στην Αντιόχεια υπό τον ανώτερο αξιωματικό Σεκούνδο και τη θαυμαστή Ανθούσα, που μόλις είκοσι ετών έμεινε χήρα. Έκανε τον Ιωάννη ν’ αγαπήσει μόνο την αρετή, όπως και η ίδια. Έλαβε σπουδαία μόρφωση. Σπούδασε ρητορική, νομική και φιλοσοφία. Ήταν δραστήριος, κοινωνικός, εργατικός, ευφυής, μνήμονας, θαρρετός και δίκαιος. Είχε μέσο ανάστημα, αραιές τρίχες, βαθουλωμένο πρόσωπο, πλατύ μέτωπο. Δεν ήταν τόσο ωραίος. Είχε όμως μια χρυσή γλώσσα και καρδιά, αληθινά Χρυσόστομος και χρυσόκαρδος.

Λέγουν, αυτοί που ξέρουν, ποτέ δεν βλαστήμησε, δεν είπε ψέματα, δεν κακολόγησε, δεν χλεύασε κανένα. Φιλάρετος, φιλάδελφος και φιλόθεος. Αυστηρός στον εαυτό του κι επιεικής στους άλλους. Κατάφερε να προσηλώνει τη διάνοιά του από νέος μόνο εκεί που ήθελε. Μόνο στο αγαθό. Όταν αργότερα στις ομιλίες του ύψωνε τη φωνή του δεν ήταν από θυμό και γιατί έχανε τον έλεγχό του, αλλά ήθελε να προκαλέσει την προσοχή και τη διόρθωση. Ήταν πάντως κάπως νευρικός ως χαρακτήρας. Ανοικτός τύπος, με ωραία οράματα, προγράμματα και σχέδια.
  

Γιορτάζεται σήμερα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Σόνια Ευθυμιάδου Παπασταύρου, δασκάλα, συγγραφέας

 
Γιορτάζεται σήμερα ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος, μεγάλος ρήτορας της Ορθοδοξίας και μέγας συγγραφέας. Αυτά τα ξέρουμε όλοι και τα καταλαβαίνουμε επίσης.

Εκείνα που ούτε καταλαβαίνουμε ούτε στον νου μας χωράνε, καθώς ζούμε σε ένα παρόν που συγκεκριμένα χαρακτηριστικά έχει είναι… Είναι πως διόλου δε δίσταζε με την θεά Εξουσία να τα βάζει συχνά και για οποιονδήποτε λόγο που σημασία είχε για όλους∙ πως δεν ήταν οσφυοκάμπτης, δεν υποκλινόταν στον βασιλιά ούτε στους αυλικούς του, δεν έσκυψε τη μέση του ούτε στην ισχυρή βασίλισσα, που, εν τέλει, τον εξόρισε κι έχασε τη ζωή του. Δεν ήταν τσανακογλείφτης όπως δυστυχώς είναι κάποιοι σημερινοί συνάνθρωποι που τους εκπροσώπους της Εξουσίας γλείφουν για να ‘χουν να καρπώνονται οφέλη που θα μπορούσαν να μην υπάρχουν στην απλή και λιτή ζωή τους, που παράδειγμα θα ‘πρεπε να είναι, όχι προς αποφυγή, αλλά προς μίμηση για τον λαό μας όλο.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είναι αιώνιο σύμβολο κι έτσι θα παραμένει για τον λαό που θα διψάει πάντοτε για την αλήθεια, για το δίκιο, για τη δύναμη που θα ‘πρεπε όλοι να ‘χουμε, υπερασπιζόμενοι την αλήθεια∙ σύμβολο θα παραμένει αιώνιο για τη γενναιότητα που θα ‘πρεπε όλοι να διαθέτουμε, υπερασπιζόμενοι το δίκιο που συχνά καταπατείται. Έτσι που να ακούμε να μας λέγεται το «Πες τα, Χρυσόστομε!» και να το αξίζουμε όλοι…

ΥΓ:Θερμές ευχαριστίες στον Χαράλαμπο Κυριλλίδη για τη φωτο της εικόνας του Αγίου που μου 'στειλε σήμερα!

 

Πηγή: https://www.facebook.com/profile.php?id=100052591576474, Τράπεζα Ιδεών

 

Ἅγιος Νεκτάριος Πενταπόλεως: Ἡ ἀγωγὴ τῶν παίδων καὶ αἱ μητέρες

 

Ἡ τῶν παίδων ἀγωγὴ ἀπὸ τῆς βρεφικῆς ἡλικίας ἀνάγκη νὰ ἄρχηται, ὅπως αἱ ψυχικαὶ τοῦ παιδὸς δυνάμεις ἀπ᾿ αὐτῆς τῆς ἐκδηλώσεως αὐτῶν διευθύνονται εὐθὺς ἐξ ἀρχῆς πρὸς τὸ καλόν, τὸ ἀγαθόν, τὸ ἀληθές, καὶ ἀπομακρύνονται τοῦ κακοῦ, τοῦ αἰσχροῦ καὶ τοῦ ψευδοῦς. Ἡ ἡλικία αὕτη δύναται νὰ θεωρηθῇ ἡ ἀσφαλεστέρα βάσις, ἐφ᾿ ἧς μέλλει νὰ οἰκοδομηθῇ ἡ ἠθικὴ καὶ διανοητικὴ τοῦ παιδὸς μόρφωσις. Καὶ τὶς τῷ ὄντι δὲν ὁμολογεῖ ὅτι αἱ πρῶται ἐντυπώσεις αἱ κατὰ τὴν παιδικὴν ἡλικίαν γενόμεναι δὲν ἀποβαίνουσιν ἀνεξάλειπτοι; Τίς ἀμφιβάλλει ὅτι κατὰ τὴν μικράν ἡλικίαν τοσοῦτον ἰσχυρῶς ἐκτυποῦνται ἐπὶ τῆς ἁπαλῆς ψυχῆς τοῦ παιδὸς αἱ ἐπιδράσεις, ὥστε καθ᾿ ὅλον τὸν βίον νὰ παραμένωσι ζωηραί; Πρὸς τὴν ἡλικίαν ταύτην ἡ φύσις ἔταξε παιδαγωγοὺς τοὺς γονεῖς καὶ ἰδίως τὰς μητέρας, ταύτας ἄρα ἀναγκαῖον διὰ τὸ ὑψηλὸν τοῦτο καθῆκον τοῦ παιδαγωγοῦ προσηκόντως νὰ ἐκπαιδεύωμεν καὶ ἐπιμελῶς νὰ ἀνατρέφωμεν, διότι αὗται θέλουσι χρησιμεύει τοῖς ἑαυτῶν τέκνοις εἰκόνες καὶ ὑποδείγματα, ὧν ἐκμαγεῖα ἔσονται τὰ τέκνα. Ὁ παῖς τοσοῦτον ἀπομιμεῖται τὰς ἀρετάς, ἢ τὰ ἐλαττώματα τῆς μητρός, ἔτι δὲ καὶ τὴν φωνὴν καὶ τοὺς τρόπους, καὶ τὸ ἦθος καὶ τὴν συμπεριφοράν, ὥστε λίαν καταλλήλως δύναταί τις νὰ παρομοιώσῃ τὰ τέκνα πρὸς τὰς ὀρειχαλκίνους πλάκας τοῦ φωνογράφου, τὰς δεχομένας πρῶτον τὰ ἴχνη τῆς φωνῆς καὶ ἐκπεμπούσας τὸ δεύτερον τὴν φωνὴν μετὰ τοῦ αὐτοῦ τόνου, τοῦ αὐτοῦ ὕφους, καὶ τοῦ αὐτοῦ χρωματισμοῦ, μεθ᾿ οὗ ἐξεφωνήθη. Πᾶν νεῦμα, πᾶσα λέξις, πᾶν κίνημα καὶ πᾶσα πράξις τῆς μητρός, γίνεται νεῦμα καὶ λέξις, καὶ ἔκφρασις, καὶ κίνημα καὶ πράξις τοῦ παιδός.