Ἦταν μία κόρη ὀνομαζόμενη Μαρία. Ὁ πατέρας ἧς ἦταν
χριστιανός καί ἐζήτει νά τήν ὑπανδρεύσει ἐκείνη δέν ἤθελε, θέλουσα νά φυλάξει
παρθενία. Τήν ἔβαλε σ' ἕνα μοναστήρι γυναικεῖο καί τήν παρέδωκε τῆς ἡγουμένης
νά τήν ἔχει ὡς παιδί της. Καί ἀφοῦ πέθανε ὁ πατήρ της, ἔγινε ἄλλος ἀφέντης στήν
χώρα ἐκείνη, ὅστις βγῆκε μία ἡμέρα καί πῆγε στό μοναστήρι ὁπού ἦταν ἡ Μαρία.
Καί εὐθύς ὁπού τήν εἶδε ὁ ἀφέντης, ἐτρώθη ἡ καρδιά τοῦ ἔρωτα σατανικό καί
γυρίζοντας στό σπίτι τοῦ ἔστειλε γράμματα στήν ἡγουμένη καί τῆς ἔλεγε: Ἀμέσως
νά μοῦ στείλεις τήν Μαρία, διότι τήν εἶδα καί μέ εἶδε, μέ ἠγάπησε καί τήν ἠγάπησα.
Διαβάζει τό γράμμα ἡ ἡγουμένη, κράζει τήν Μαρία καί τῆς λέγει: Παιδί μου, τί
καλό εἶδες στόν πασά καί τόν κοίταξες μέ ἀγάπη; Κοίταξε τί μου γράφει ἐδῶ!
Λέγει ἡ Μαρία: Ἐγώ δέν ἠξεύρω τίποτε. Τόν κοίταξα μέ ἄλλον σκοπό καί εἶπα: Ἄρα,
Θεέ μου, ταύτη τήν δόξα ὁπού ἔχει ἐδῶ τοῦτος ὁ πασάς, θά τήν ἔχει καί στόν ἄλλον
κόσμο; Καί αὐτός μέ κοίταξε μέ διαβολικό σκοπό. Ἐγώ ἄν ἤθελα ὑπανδρεία...., μέ ὑπάνδρευε
καί ὁ πατέρας μου καί ἔπαιρνα χριστιανό.
Τότε γράφει ἡ ἡγουμένη στόν πασά: Καλύτερά σου στέλνω τό κεφάλι μου, παρά τή Μαρία. Στέλνει πάλιν ὁ πασάς καί λέγει τῆς ἡγουμένης: Ἤ νά μοῦ στείλεις τή Μαρία, ἤ ἔρχομαι καί τήν παίρνω μόνος μου καί καίω τό μοναστήρι. Τό ἤκουσε ἡ Μαρία καί λέγει τῆς ἡγουμένης: Ὅταν ἔλθουν οἱ ἀπεσταλμένοι, στεῖλε τους στό κελί μου καί ἐγώ τούς ἀποκρίνομαι. Ἦλθαν οἱ ἀπεσταλμένοι στό κελί τῆς Μαρίας, καί τούς ρώτησε τί θέλουν. Τῆς εἶπαν ἐκεῖνοι: Μᾶς ἔστειλε ὁ πασάς νά σέ πάρουμε, διότι εἶδε τά μάτια σου καί τά ὀρέχθηκε. Τούς εἶπε νά περιμένουν νά ὑπάγει στήν ἐκκλησία. Τότε παίρνει ἕνα μαχαίρι καί ἕνα πιάτο, καί πηγαίνει στόν Ἰησοῦ Χριστό ἐμπρός καί λέγει: Κύριέ μου, μοῦ ἔδωκες τά μάτια τά αἰσθητά διά νά πηγαίνω στόν καλό δρόμο, καί ἐγώ νά πηγαίνω μέ τό θέλημά μου στόν κακό δέν εἶναι πρέπον. Καί ἐπειδή αὐτά τά αἰσθητά θά μοῦ βγάλουν τά νοητά, ἰδού ὁπού τά βγάνω διά τήν ἀγάπη σου, διά νά φύγω ἀπό τό βόρβορο τῆς ἁμαρτίας. Καί εὐθύς βάζει τό μαχαίρι μέσα στό μάτι της καί τό βγάνει στό πιάτο. Ἐπῆγε ἐμπρός καί στήν Παναγία καί βγάζει καί τό ἄλλο τῆς μάτι καί τά βάνει μαζί. Τότε τά στέλνει τοῦ πασᾶ καί ἀφοῦ τά εἶδε ὁ πασάς, γύρισε εὐθύς ὁ σατανικός ἔρως σέ κατάνυξη καί σηκώνεται εὐθύς καί πηγαίνει στό μοναστήρι, καί παρακαλεῖ τίς καλογραίας νά ὑπάγουν νά κάμουν δέηση στόν Θεό, νά γιατρευτεῖ ἡ Μαρία. Πηγαίνουν πάραυτα ὅλες μαζί μέ τόν πασά καί πέφτοντας κατά γῆς παρεκάλουν τόν Κύριο καί τήν Θεοτόκο νά δώσει τό φῶς τῆς Μαρίας. Ἐφάνη ἡ Θεοτόκος τότε ὡς ἀστραπή στήν Μαρία καί τῆς λέγει: Χαῖρε, Μαρία! Ἐπειδή προτίμησες νά βγάλεις τά μάτια σου γιά τήν ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ καί τήν ἰδική μου, ἰδού πάλι ἔχε τά μάτια σου καί πλέον πειρασμός νά μή σοῦ συμβεῖ. Βλέποντας δέ τό θαῦμα οἱ παρόντες ἐχάρησαν πολύ καί ἐδόξασαν τόν Θεό καί τήν Παναγία. Ἔπειτα ὁ πασάς ἀφιέρωσε πολύ χρυσό στό μοναστήρι καί ἐπῆρε συγχώρηση ἀπό τίς καλογραίας καί ἀναχώρησε καί ἔκαμε καλά καί ἐσώθη.
Πηγή: Ἀνέμων Πνοή