Ἀναρωτιέμαι,
τί θὰ γινόταν, ἂν μεταχειριζόμασταν τὴν Ἁγία Γραφή, (ἢ
τὸ Εὐαγγέλιο, ἢ τὸ Ψαλτήριο, ἢ τὸ ἐγκόλπιο μὲ τὴν Παράκληση καὶ τοὺς
Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας) ὅπως τὸ κινητό μας τηλέφωνο.
–Ἂν θὰ τὴν
κουβαλούσαμε μαζί μας παντοῦ.
–Ἂν
«σερφάραμε» σ’ αὐτὴν πολλὲς φορὲς τὴν ἡμέρα.
–Ἂν θὰ τὴ
χρησιμοποιούσαμε, γιὰ νὰ λάβουμε μηνύματα.
–Ἂν τὴ
μεταχειριζόμασταν, σὰν νὰ μὴν μπορούσαμε νὰ ζήσουμε χωρὶς αὐτήν.
–Ἂν τὴ
δίναμε ὡς δῶρο στὰ παιδιά.
–Ἂν θὰ τὴ
χρησιμοποιούσαμε, ἐνῶ ταξιδεύαμε.
–Ἂν τὴ
χρησιμοποιούσαμε σὲ περίπτωση ἀνάγκης.
Μήπως νὰ
τὸ κάνεις;
–Ὤωωωχ,
ποῦ εἶναι ἡ Ἁγία Γραφή μου;
Ἄ, καὶ
κάτι ἀκόμη. Σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ κινητό σας, ἡ Ἁγία Γραφή σας δὲν πρόκειται ποτὲ
νὰ ἀποσυνδεθεῖ, ἐπειδὴ ὁ Χριστός ἔχει ἤδη «πληρώσει τὸν λογαριασμό»!