Πρέπει, ὅποιος κάνει τὸν ἐσωτερικὸ ἀγών, ἂν ἔχει κάθε στιγμὴ τὰ παρακάτω τέσσερα πράματα μέσα του: ταπείνωση, ἀπόλυτη προσοχή, ἀντίρρηση καὶ προσευχή.
Ταπείνωση, γιὰ νὰ ἔχει, ἐπειδὴ
πρέπει νὰ παλέψει μὲ ἀντιπάλους τους περήφανους δαίμονες, πρόχειρη τὴ βοήθεια
τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Κύριος μισεῖ τοὺς περήφανους (Παροιμ. Γ’ 34).
Προσοχή, γιὰ νὰ ἔχει τὴν
καρδιὰ τοῦ ἐλεύθερη ἀπὸ κάθε λογισμὸ κι ἂν ἀκόμα φαίνεται τάχα ἀγαθός.
Ἀντίρρηση, γιὰ νὰ προβάλλει μόλις ἴδη νὰ ἔρχεται ὁ πονηρὸς ἀμέσως ἀντιρρήσεις μὲ ὀργή. «Καὶ ἀποκριθήσομαι, λέει ὁ Ψαλμωδός, τοῖς ὀνειδίζουσί μου κακά, οὐχὶ τῷ Θεῶ ὑποταγήσεται ἡ ψυχή μου;» (θὰ ἀποκριθῶ σ’ αὐτοὺς ποὺ μὲ κατηγοροῦν καὶ μοῦ ἀποδίδουν κακά, δὲν πρέπει νὰ ὑποταχθῆ στὸν Θεὸ ἡ ψυχή μου; – Ψάλμ. Ξὰ’ 2).
Προσευχή, γιὰ νὰ κράξη ἡ
ψυχὴ στὸν Χριστὸ μὲ ἀλάλητους στεναγμοὺς ἀμέσως μετὰ τὴν ἀντίρρηση. Καὶ τότε ὁ ἴδιος
ὁ ἀγωνιστὴς θὰ ἰδῆ νὰ διαλύεται ὁ ἐχθρὸς ἢ νὰ διώχνεται μαζὶ μὲ ὅλες τὶς
φαντασίες του μὲ τὴ δύναμη τοῦ προσκυνητοῦ ὀνόματος ὅπως χάνεται τὸ λεπτὸ χῶμα ἢ
ὁ καπνὸς στὸ φύσημα τοῦ ἀνέμου.
Πηγή: Ἠσυχίου πρεσβυτέρου, ἀπὸ
τὸ βιβλίο: Μικρὴ Φιλοκαλία, ἔκδ. Ἀποστολικὴ Διακονία, Ἀγάπη ἐν
Χριστῷ