Τὸ Πνεῦμα δὲν ἀγαπᾶ Οὔτε
πολλὲς συναναστροφές, Οὔτε φιλίες! Ὅλα αὐτὰ νὰ τὰ ἀποφεύγεις.
Θέλεις νὰ ἀγαπᾶς πολύ τους ἀνθρώπους;
Ἀγάπησε πολὺ τὸν Χριστό μας καὶ θὰ δεῖς πόσο θὰ ἀγαπᾶς καὶ τοὺς ἀνθρώπους καὶ ἃς
μὴ τοὺς βλέπεις.
Πάντοτε καὶ τὸν κάθε ἄνθρωπον,
ὀλίγον σὲ ἀπόστασιν νὰ κρατᾶς. Ἦλθε; Καλῶς ἦλθε! Δὲν ἦλθε; Καλῶς δὲν ἦλθε. Δηλ.
νὰ εἶσαι ἀπαθής.
Σὲ κανέναν μὴ λὲς τὸ
μυστικό σου ἢ τί κάνεις. Μὲ δύο τρία λόγια, Ὅταν σὲ ρωτοῦν, νὰ κόβεις, νὰ
τελειώνεις.
Μὴ δένεις τὸν νοῦ σου μὲ ἄνθρωπο.
Μὴ λέγεις τοὺς λογισμούς σου καὶ τὸ μυστικό σου εἰς κανένα! Οἱ ἄνθρωποι μεταβολὴ
παίρνουν.
Τὸ μυστικό σου σὲ κανέναν!
Διότι οἱ ἄνθρωποι μεταβάλλονται.
Μὴ θυμώνετε, θὰ σᾶς εἰρωνευτοῦν, θὰ ὑποφέρετε. Ἐσεῖς μὴ φοβάσθε. Σᾶς προσφέρουν δηλ. πιπέρι, νὰ δίδετε ζάχαρη. Ἐγὼ πιπέρι δὲν ἔχω νὰ σκέπτεστε, ζάχαρη ἔχω, ζάχαρη δίδω.
Αὐτὸ ποῦ λείπει σήμερα
γενικά, εἶναι ἢ γνῶσις, ἢ λογική, ἢ εὐσέβεια. Ὃ κόσμος σήμερα εἶναι
ξετρελαμένος. Δὲν γνωρίζει τί κάνει, δὲν γνωρίζει τί θέλει! Σήμερα ἕνας
φαίνεται καλός, αὔριο πίπτει, χαλάει, δὲν ἀναγνωρίζει καὶ ὃ ἴδιος τὸν ἑαυτό
του. Δύσκολα νὰ βρεῖς ἄνθρωπο ἀμετάβλητων.
Ἄλλοι πάλι, παντοῦ, ἀλλοῦ
τρέχουν γιὰ νὰ βροῦν χαρὰ καὶ ἠρεμία, μόνον στὸν Χριστόν μας δὲν τρέχουν.
Πάντως βέβαια, λέγουν οἳ
Πατέρες, μηδένα πρὸ τοῦ τέλους μακάριζε ἄλλα καὶ μηδένα πρὸ τοῦ τέλους ἀπέλπιζε!
Νὰ παρακαλέσωμεν τὸν Θεὸν νὰ μᾶς λυπηθεῖ καὶ νὰ μᾶς ἐλεήσει.
Ἐπικοινωνίες κόψε! Σὲ
φθάνουν τὰ δικά σου!
Οἱ ἄλλοι, ὅτι γράμματα
ξέρουν, αὐτὰ καὶ σοῦ λένε. Τὰ δικά τους ζοῦν, τὰ δικά τους ξέρουν, αὐτά σου
λένε. Τὰ δικά σου δὲν τὰ ζοῦν, δὲν τὰ ξέρουν, δὲν τὰ ἀγαποῦν! Πῶς λοιπὸν Ἀφοῦ δὲν
γνωρίζουν τὴ γλώσσα σου, θέλεις νὰ σοῦ μιλήσουν!
Μὴ ὑποδεικνύεις, διότι,
διδασκαλία δίχως θέλησιν τοῦ ἄλλου, ἔχθρα εἶναι καὶ γίνεται ἁμαρτία καὶ σὲ
κείνων ποῦ ἀκούει καὶ δὲν κάνει καὶ ἐσὺ στεναχωρεῖσαι καὶ ταράζεσαι.
Στὸν ἄλλο νὰ λέγεις τόσα, ὅσα
νομίζεις ὅτι θὰ σηκώσει, ὄχι περισσότερα.
Νὰ μὴ θυμώνετε. Νὰ
γλυκαίνετε μὲ τὴν ζάχαρή σας, δηλ. μὲ τὸν καλόν σας λόγο τὸν ἄλλο.
Κάθε ἄνθρωπος ἔχει κάποιο
χάρισμα. Βρὲς τὸ χάρισμά του καὶ ἐπαίνεσε τὸν. Χρειάζεται καὶ ὃ ἔπαινος (πρὸς
τόνωσιν) καὶ ἢ καλοσύνη καὶ ἢ ἀγάπη Τότε ὃ ἄλλος καὶ πολὺ καλὸς νὰ μὴ εἶναι, διὰ
τὴν τιμήν, τὸν ἔπαινο, τὴν ἀγάπη ποῦ τοῦ ἐκδηλώνουν ἐλέγχεται καὶ γίνεται
καλύτερος.
Ἀγάπησε τὴν ἡσυχία καὶ τὴν
σιωπή. Ν’ ἀποφεύγεις κατὰ τὸ δυνατόν τους ἀνθρώπους.
Ὅλους ν’ ἀγαπᾶς, ἄλλα καὶ
κανένα ‘μὴ ἀγαπᾶς’, δηλαδὴ μὲ κανένα μὴ δένεται ὃ νοῦς σου ἐκτός του Χριστοῦ
μας.
Πηγή: Κανδυλάκι