Ἐκτρώσεις γίνονταν πάντα σ᾿
αὐτὸν τὸν ἀποστατημένο ἀπὸ τὸ σωστικὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ κόσμο. Μὲ διάφορα «ἀμβλωθρίδια»
παλαιότερα, μὲ σύγχρονες τεχνολογικὲς μεθόδους σήμερα. Στὴν ἐποχή μας ὅμως, κατὰ
τὴ δεκαετία τοῦ 1980, ὅταν ἀποφασίσθηκε ἡ «νομιμοποίηση» τοῦ φρικιαστικότερου ὅλων
τῶν ἐγκλημάτων, τῶν ἐκτρώσεων, μὲ παρανοϊκὴ ἔγκριση τῆς τότε Βουλῆς, μιὰ ὁμάδα
ψευτοθεολόγων προσκείμενων στὸ κυβερνῶν κόμμα ἐπεχείρησε νὰ δικαιολογήσει
θεολογικῶς τὸ ἔγκλημα. Γιὰ νὰ στηρίξουν τὴν ἀντίθεη ἀντίληψή τους ἐπικαλέσθηκαν
τὴ διάκριση τῆς Ἁγίας Γραφῆς περὶ ἐξεικονισμένου καὶ μὴ ἐξεικονισμένου βρέφους
(Ἐξ. κα΄ 22). Πραγματικὰ στὸ βιβλίο τῆς Ἐξόδου παραγγέλλει ὁ Θεὸς νὰ μὴ θεωρεῖται
ἔνοχος ὁ ἄνδρας ποὺ διαπληκτιζόμενος μὲ ἄλλον χτυπάει τὴν ἔγκυο γυναίκα ἐκείνου
καὶ αὐτὴ ἀποβάλλει βρέφος μὲ ἀσχημάτιστο ἀκόμη τὸ πρόσωπο («μὴ ἐξεικονισμένον»).
Ἐνῶ θὰ πρέπει νὰ τιμωρεῖται ὡς ἔνοχος φόνου, ἂν τὸ βρέφος ἔχει σχηματισμένο
πρόσωπο («ἐξεικονισμένον»).
Τὸ πρόσωπο σχηματίζεται, εἶπαν, κατὰ τὸν τρίτο μήνα· ἑπομένως τὸ «μὴ ἐξεικονισμένον βρέφος» δὲν ἔχει ἀκόμη ψυχὴ καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν ἐπιβάλλεται τιμωρία φόνου. Συνεπῶς καὶ σήμερα μέχρι τὸν τρίτο μήνα μπορεῖ νὰ γίνεται ἔκτρωση ἐλεύθερα. Ἔλαβαν τότε ἀπάντηση – καταπέλτη ἀπὸ τὸν ἀοίδιμο ἀρχιμανδρίτη π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, κορυφαῖο ἀπολογητὴ θεολόγο, ὁ ὁποῖος ἐξήγησε ὅτι ἡ διάκριση ἐκείνη τῆς Γραφῆς δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸν ἂν εἶναι ἔμψυχο ἢ ὄχι τὸ ἔμβρυο, ἀλλὰ μὲ τὸ ὅτι μέχρι τὸν τρίτο περίπου μήνα δὲν εἶναι ἐμφανὴς ἡ ἐγκυμοσύνη· ἑπομένως αὐτὸς ποὺ χτύπησε τὴ γυναίκα δὲν γνώριζε ὅτι ἐκείνη κυοφοροῦσε. Ἀντίθετα ἡ ἀποβολὴ «ἐξεικονισμένου» βρέφους σημαίνει ὅτι ἦταν προχωρημένη καὶ ἐμφανὴς ἡ ἐγκυμοσύνη· ἑπομένως ὁ δράστης γνώριζε καὶ ἄρα εἶναι ἔνοχος φόνου. Τὸ χτύπημα στὴν ὁμάδα ἦταν συντριπτικὸ καὶ δὲν ξανατόλμησαν νὰ ὑποστηρίξουν τὴν πλάνη τους. Διαβάσαμε ὅμως τελευταῖα (ἀκούσαμε δὲ καὶ σχετικὸ ἠχητικὸ ἀπόσπασμα) καὶ διαπιστώσαμε μὲ ἀμέτρητη λύπη ὅτι στὴν πλανεμένη ἀντιχριστιανικὴ ἀντίληψη περὶ «ἐξεικονισμένου» βρέφους εἶχε, ὡς φαίνεται, παρασυρθεῖ καὶ τὴ δίδασκε καὶ ὁ πολὺ προβεβλημένος γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Βατοπαιδινός. Στὸ ἀπόσπασμα ἀκούγεται καθαρὰ νὰ λέει γιὰ τὸ ἔμβρυο ὅτι: «ἄλλο εἶναι τὸ ζῶν καὶ ἄλλο εἶναι τὸ ἔμψυχον... Ἔμψυχον γίνεται... μετὰ τὴν ἐξεικόνισίν του, ὅταν πάρει τὴν μορφήν... γίνεται στὸν τρίτον μήνα». Γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν θεωροῦσε φόνο τὴν ἔκτρωση μέχρι τὸν τρίτο μήνα. Πράγμα φοβερό! Ἂν ὑπάρχουν πνευματικοὶ σήμερα ποὺ ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν ἀντίληψη αὐτὴ διδάσκουν ὅτι μέχρι τὸν τρίτο μήνα τῆς κυήσεως τὸ ἔμβρυο δὲν ἔχει ψυχὴ καὶ ἡ ἔκτρωσή του δὲν εἶναι φόνος, διαπράττουν ἔγκλημα φρικωδέστατο! Τὸ ἔμβρυο σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ἐμψυχοῦται «ἐξ ἄκρας συλλήψεως»· ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς συλλήψεως. Κάτι ποὺ ἀποδεικνύεται ἀναμφίβολα ἀπὸ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυ ρίου, ὁ Ὁποῖος ἦταν λίγων ἡμερῶν βρέφος, ὅταν ἡ Παναγία μας συνάντησε τὴν Ἐλισάβετ καὶ ἐκείνη τὴν προσφώνησε Μητέρα τοῦ Κυρίου, ὁ δὲ Τίμιος Πρόδρομος σκίρτησε ἀπὸ χαρὰ μέσα στὰ σπλάχνα της. Τὸ ζήτημα εἶναι σοβαρότατο. Ἡ ἔκτρωση εἶναι ἔγκλημα, ἀκόμη κι ἂν γίνει ἕνα λεπτὸ μετὰ τὴ σύλληψη. Τὸ ἔγκλημα τοῦ Ἡρώδη δὲν νομιμοποιεῖται θεολογικῶς ποτέ. Χρειάζεται δὲ ἐπαγρύπνηση ἀπὸ ὅλους μας, πρὶν ἡ ἀντιχριστιανικὴ πλάνη λάβει διαστάσεις καὶ προκαλέσουμε τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.
Τὸ πρόσωπο σχηματίζεται, εἶπαν, κατὰ τὸν τρίτο μήνα· ἑπομένως τὸ «μὴ ἐξεικονισμένον βρέφος» δὲν ἔχει ἀκόμη ψυχὴ καὶ γι᾿ αὐτὸ δὲν ἐπιβάλλεται τιμωρία φόνου. Συνεπῶς καὶ σήμερα μέχρι τὸν τρίτο μήνα μπορεῖ νὰ γίνεται ἔκτρωση ἐλεύθερα. Ἔλαβαν τότε ἀπάντηση – καταπέλτη ἀπὸ τὸν ἀοίδιμο ἀρχιμανδρίτη π. Ἐπιφάνιο Θεοδωρόπουλο, κορυφαῖο ἀπολογητὴ θεολόγο, ὁ ὁποῖος ἐξήγησε ὅτι ἡ διάκριση ἐκείνη τῆς Γραφῆς δὲν ἔχει νὰ κάνει μὲ τὸν ἂν εἶναι ἔμψυχο ἢ ὄχι τὸ ἔμβρυο, ἀλλὰ μὲ τὸ ὅτι μέχρι τὸν τρίτο περίπου μήνα δὲν εἶναι ἐμφανὴς ἡ ἐγκυμοσύνη· ἑπομένως αὐτὸς ποὺ χτύπησε τὴ γυναίκα δὲν γνώριζε ὅτι ἐκείνη κυοφοροῦσε. Ἀντίθετα ἡ ἀποβολὴ «ἐξεικονισμένου» βρέφους σημαίνει ὅτι ἦταν προχωρημένη καὶ ἐμφανὴς ἡ ἐγκυμοσύνη· ἑπομένως ὁ δράστης γνώριζε καὶ ἄρα εἶναι ἔνοχος φόνου. Τὸ χτύπημα στὴν ὁμάδα ἦταν συντριπτικὸ καὶ δὲν ξανατόλμησαν νὰ ὑποστηρίξουν τὴν πλάνη τους. Διαβάσαμε ὅμως τελευταῖα (ἀκούσαμε δὲ καὶ σχετικὸ ἠχητικὸ ἀπόσπασμα) καὶ διαπιστώσαμε μὲ ἀμέτρητη λύπη ὅτι στὴν πλανεμένη ἀντιχριστιανικὴ ἀντίληψη περὶ «ἐξεικονισμένου» βρέφους εἶχε, ὡς φαίνεται, παρασυρθεῖ καὶ τὴ δίδασκε καὶ ὁ πολὺ προβεβλημένος γέροντας Ἰωσὴφ ὁ Βατοπαιδινός. Στὸ ἀπόσπασμα ἀκούγεται καθαρὰ νὰ λέει γιὰ τὸ ἔμβρυο ὅτι: «ἄλλο εἶναι τὸ ζῶν καὶ ἄλλο εἶναι τὸ ἔμψυχον... Ἔμψυχον γίνεται... μετὰ τὴν ἐξεικόνισίν του, ὅταν πάρει τὴν μορφήν... γίνεται στὸν τρίτον μήνα». Γι᾿ αὐτὸ καὶ δὲν θεωροῦσε φόνο τὴν ἔκτρωση μέχρι τὸν τρίτο μήνα. Πράγμα φοβερό! Ἂν ὑπάρχουν πνευματικοὶ σήμερα ποὺ ἐπηρεασμένοι ἀπὸ τὴν ἀντίληψη αὐτὴ διδάσκουν ὅτι μέχρι τὸν τρίτο μήνα τῆς κυήσεως τὸ ἔμβρυο δὲν ἔχει ψυχὴ καὶ ἡ ἔκτρωσή του δὲν εἶναι φόνος, διαπράττουν ἔγκλημα φρικωδέστατο! Τὸ ἔμβρυο σύμφωνα μὲ τὴ διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας ἐμψυχοῦται «ἐξ ἄκρας συλλήψεως»· ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς συλλήψεως. Κάτι ποὺ ἀποδεικνύεται ἀναμφίβολα ἀπὸ τὴν ἐνανθρώπηση τοῦ Κυ ρίου, ὁ Ὁποῖος ἦταν λίγων ἡμερῶν βρέφος, ὅταν ἡ Παναγία μας συνάντησε τὴν Ἐλισάβετ καὶ ἐκείνη τὴν προσφώνησε Μητέρα τοῦ Κυρίου, ὁ δὲ Τίμιος Πρόδρομος σκίρτησε ἀπὸ χαρὰ μέσα στὰ σπλάχνα της. Τὸ ζήτημα εἶναι σοβαρότατο. Ἡ ἔκτρωση εἶναι ἔγκλημα, ἀκόμη κι ἂν γίνει ἕνα λεπτὸ μετὰ τὴ σύλληψη. Τὸ ἔγκλημα τοῦ Ἡρώδη δὲν νομιμοποιεῖται θεολογικῶς ποτέ. Χρειάζεται δὲ ἐπαγρύπνηση ἀπὸ ὅλους μας, πρὶν ἡ ἀντιχριστιανικὴ πλάνη λάβει διαστάσεις καὶ προκαλέσουμε τὴν ὀργὴ τοῦ Θεοῦ.
Πηγή: Ὁ
Σωτὴρ