Ο Θεός γνωρίζει τι ζητεί από τον άνθρωπο

ΤΙ ΣΕ ΣΥΜΦΕΡΕΙ: ΝΑΙ Ή ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΓΙΑ ΣΩΤΗΡΙΑ;

«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν». (Λουκά ια' 28)

Εκείνος, που πράγματι θέλει, ζητεί και φροντίζει να πληροφορηθεί και γνωρίσει την αλήθεια, λαμβάνει την εσωτερική πληροφορία και βεβαίωση και εδραιούται και αυξάνει στη συνέχεια η πίστη του. [...] 

Μη αδιαφορείς, μη γίνεσαι απρόσεκτος και θύμα διαβολής, μη νομίσεις δηλαδή, ότι εξυπηρετείται το συμφέρον σου όταν πράττεις και ζεις γενικά κατά παράβαση του θείου θελήματος. Αυτή η θέση σου θα σε διακήρυξει άφρονα και αιώνιος κόλαση σε περιμένει αν δεν μετανοήσεις. Θα στερηθείς της Χάριτος που φέρει η υπακοή και αυτή η στέρηση θα σου φέρει λύπη, πόνο και στεναγμό αιώνιο και θα σε καίει ως φωτιά, μακράν του θείου και γλυκύτατου φωτός στο αιώνιον σκότος. [...]

Μη παραβλέπεις το γεγονός αδελφέ μου ότι το θείο θέλημα ανταποκρίνεται στην αυθεντική φύση του ανθρώπου και διδάσκει και οδηγεί στην πραγματοποίηση του καθ' ομοίωση, της θεώσεως δηλαδή του ανθρώπου. 

Αυτό πρέπει να καταλάβεις και πιστεύσεις, αν τούτο δεν έχει συμβεί μέχρι σήμερον. Είναι όλως ανόητο να πιστεύει κάποιος ότι ο Θεός κάνει λάθη ή ζητεί από τον άνθρωπο συμπεριφορά που αντιβαίνει στην πραγματοποίηση του υψηλού προορισμού του.
 

Ο Θεός, ως Άγιος, τέλειος και πάνσοφος δημιουργός σου, που είναι φιλάνθρωπος και η πραγματική αγάπη, γνωρίζει τι ζητεί από τον άνθρωπο.

Τα πάθη και η απιστία κλονίζουν την προς Αυτόν εμπιστοσύνη και φέρουν σκοτισμό, άγνοια και ταλαιπωρία. «Τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν» (Ιωάν. στ' 63). «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. ια' 28). [..] 

Μη εξαπατάσαι με τη σκέψη ότι δεν υπάρχει Θεός με τον πρόχειρο ισχυρισμό και πρόφαση ότι δεν τον είδες. Σκέψου ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που ούτε τα βλέπεις ούτε τα ακούεις (π.χ. ηλεκτρισμός, μαγνητισμός, πυρηνική ενέργεια κ.λπ.), όπως επίσης άνθρωποι, τόποι και έργα ποικίλα που δεν έχεις γνωρίσει ή επισκεφθεί και ακόμη γεγονότα στα όποια δεν παρέστης και όμως παραδέχεσαι, αν ορθοφρονείς, την ύπαρξη ή τέλεσή των. 

Έχε καλή προαίρεση, ειλικρίνεια και ενδιαφέρον και θα αισθανθείς την φωνή του Θεού μέσα σου, που σε καλεί να τον γνωρίσεις, θα δεχθείς τον λόγον Του, που με την πρόνοια Του θα σου γνωστοποιείται και, εφ' όσον προχωρήσεις με τη θέλησή σου στην υπακοή, θα καθαρίσεις την καρδιά σου από τα ζιζάνια των παθών, θα απαλλαγείς από τον σκοτισμό του νου σου και από τη δουλεία του διαβόλου, από κακά δηλαδή αποτελέσματα της μέχρι τώρα ανυπακοής σου εις το άγιο θέλημά Του και γενικά της στερήσεως της θεαρέστου κοινωνίας μετ' Αυτού και θα γευθείς της Χάριτός Του διά των μυστηρίων (αναλόγως της καταστάσεώς σου: Αγίου Βαπτίσματος, Χρίσματος, Μετανοίας και Εξομολογήσεως, θείας Κοινωνίας), μετά τη σχετική πρόγευση που θα δοκιμάσεις κατά την έλξη που θα σου δημιουργήσει η χειραγώγησή σου στην Εκκλησία Του, που είναι το ταμείον της Χάριτός Του, είτε, δηλαδή, όταν πρόκειται να γίνεις μέλος της είτε όταν επιστρέφεις μετά την εκούσια απομάκρυνση σου εξ Αυτής, όπως ο άσωτος της παραβολής.

Μη θεώρησεις έξυπνο τον εαυτό σου, αρνούμενος τον Θεό και την υπακοή στο θέλημά Του. «Εἶπεν ἄφρων ἐν καρδίᾳ αὐτοῦ· οὐκ ἔστι Θεός» (Ψαλμός ιγ' 1).

Έξω από την φωτιστική και αγιαστική ενέργεια του Θεού ο άνθρωπος ζει τη ζωή του πνευματικού θανάτου, δηλαδή στην πλάνη, το σκότος, το ψεύδος, την απάτη, το μίσος, την πονηρία και κακία γενικώς και ομοιάζει προς τα ανόητα ζώα.

[...]

Στην ειλικρινή και επίμονο αυτή προσπάθεια θα βοηθηθείς από τη γνώση του θελήματος του Θεού με τη μελέτη της Αγίας Γραφής, όπως ορθόδοξα ερμηνεύεται υπό της εκκλησίας, από την ακρόαση ορθοδόξων κηρυγμάτων, από την προσευχή και από την σωστή συμμετοχή στην λατρευτική και μυστηριακή ζωή της Ορθοδόξου Εκκλησίας.

Όσο και αν είσαι δέσμιος της αμαρτίας και του σατανά, μη απογοητευθείς και μη εγκαταλείπεις την προσπάθεια αποδεσμεύσεως και αποκτήσεως της ελευθερίας σου. Στην προσπάθεια σου αυτή μη αγνόησεις την παντοδυναμία του Θεού, ο οποίος αγαπά και θέλει να σώσει τον άνθρωπο. Κρούσε με επιμονή, αποφασιστικότητα, ειλικρίνεια και ταπεινοφροσύνη τη θύρα που οδηγεί στον αληθινό Θεό και θα σου ανοιχθεί για να εισέλθεις. Καθάρισε τον ρύπο της ψυχής σου και θα εισέλθει ο Κύριος εις την καρδιά σου και θα σκηνώσει σ' αυτή. Είναι κατηγορηματικοί και παρήγοροι οι λόγοι του Κυρίου. «Αἰτεῖτε, καὶ δοθήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν. πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται. ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνθρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον –μὴ λίθον ἐπιδώσει αὐτῷ; ἢ καὶ ἰχθὺν αἰτήσει – μὴ ὄφιν ἐπιδώσει αὐτῷ; εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαθὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαθὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν;» (Ματθ. ζ' 7-11)

Τίποτε δεν αδυνατεί εις τον Θεόν, ο οποίος χαρίζει τα προς σωτηρίαν αιτήματα και ζωήν την αιώνιον και επίσης παρέχει τα αναγκαία για την παρούσα ζωή (τροφή, ενδύματα και στέγη), όταν εμείς ζητούμε πρώτον την σωτηρία μας, την βασιλεία του Θεού, όπως μας έχει διαβεβαιώσει «...μὴ οὖν μεριμνήσητε (δηλ. μη καταληφθείτε λοιπόν ποτέ από ανήσυχον φροντίδα) λέγοντες, Τί φάγωμεν; ἤ, Τί πίωμεν; ἤ, Τί περιβαλώμεθα; πάντα γὰρ ταῦτα τὰ ἔθνη (δηλ. oi Εθνικοί και Ειδωλολάτραι) ἐπιζητοῦσιν· οἶδεν γὰρ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ὅτι χρῄζετε τούτων ἁπάντων. ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν.» (Ματθ. στ' 31-33)

Ο άνθρωπος, που πιστεύει και υπακούει στο άγιο του Θεού θέλημα και, επομένως, ζει με μετάνοια, εξομολογούμενος τις αμαρτίες του και έχει αγάπη και τρέφεται από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου, γεύεται αναλόγως την ζώσα παρουσία του Θεού στην ζωή του, κοινωνεί μετά του Θεού διά των ακτίστων θείων ενεργειών Αυτού και ενισχύεται εις τον αγώνα του διά τον αγιασμό και θέωσή του, επιτελών έτσι τον προορισμό του, ομοιούμενος με τον Θεό, ως πλασθείς κατ' εικόνα και ομοίωση Αυτού.

Η απιστία, η εμμονή στην απιστία και άρνηση του Θεού ή η εκδήλωση αδυναμίας απαλλαγής από τα δεσμά των αμαρτωλών παθών και κατανοήσεως της προνοίας και γενικώς της αγάπης του Θεού είναι νοσηρές εκδηλώσεις και για να θεραπευθεί ο άνθρωπος και να έλθει από το σκότος στο φως πρέπει να θελήσει και ζητήσει τούτο και να προσπαθήσει και, έτσι, θα του δοθεί από τον Θεό η δυνατότης, όπως προανεφέρθη. 

Αδελφέ μου, μη δικαιώνεις τον αμαρτωλό εαυτό σου και τα αμαρτωλά έργα και πάθη σου.

Μη ζητείς σε ανύδρους πνευματικούς τόπους (πλανεμένες θρησκείες, δοξασίες και θεωρίες) την δρόσο του Πνεύματος του Αγίου και την σωτηρία σου και έτσι χάνεις τον χρόνο σου επικινδύνως αλλά ζητεί το φως, την αλήθεια και την ζωή στην Ορθόδοξο του Χριστού Εκκλησία, την απηλλαγμένη από πλάνες, που είναι ο στύλος και το εδραίωμα της αληθείας, διότι έχει κεφαλήν τον σαρκωθέντα Υιόν και Λόγον του Θεού, τον Κύριον Ημών Ιησούν Χριστόν, τον τρέφοντα και αγιάζοντα τα σύμπαντα, ο οποίος είναι η οδός, η αλήθεια και η ζωή και οδηγό το Πνεύμα το Άγιο. 

Η αγαθή προαίρεση και προσπάθεια θα σε βοηθήσουν να εύρεις με την Χάριν του Θεού τον δρόμο της αληθείας και σωτηρίας. «Καὶ πάντα ὑπέταξεν ὑπὸ τοὺς πόδας αὐτοῦ (του Χριστού), καὶ αὐτὸν ἔδωκε κεφαλὴν ὑπὲρ πάντα τῇ ἐκκλησίᾳ, ἥτις ἐστὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ, τὸ πλήρωμα τοῦ τὰ πάντα ἐν πᾶσι πληρουμένου.» (Εφεσ. α' 22-23) «ὅταν δὲ ἔλθῃ ὁ παράκλητος ὃν ἐγὼ πέμψω ὑμῖν παρὰ τοῦ πατρός, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὃ παρὰ τοῦ πατρὸς ἐκπορεύεται, ἐκεῖνος μαρτυρήσει περὶ ἐμοῦ» (Ιωάν. ιε' 26). «ὅταν δὲ ἔλθῃ ἐκεῖνος, τὸ Πνεῦμα τῆς ἀληθείας, ὁδηγήσει ὑμᾶς εἰς πάσαν τὴν ἀλήθειαν...» (Ιωάν. ιστ' 13).

Αγνοεί ο άνθρωπος ή θέλει να αγνοεί τον πραγματικό, άφθαρτο, αιώνιο και θείο θησαυρό, γιατί έχει δώσει την καρδιά του στους ποικίλους, πρόσκαιρους, ματαίους και απατηλούς θησαυρούς και, έτσι, ως νέος ειδωλολάτρης της σαρκός, των κοσμικών πραγμάτων και των πονηρών γενικώς έργων του διαβόλου και των συνεργών του, εγκατέλειψε την λατρεία του αληθινού Θεού και, έτσι, ταλαιπωρείται, γενόμενος δούλος των παθών και της ματαιότητος και κινούμενος στο σκότος που προκαλεί η ασύνετος καρδία του.

Η ελπίδα που απομένει αδελφέ μου είναι η μετάνοια. «ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ' ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου.» (Έφεσ. 5,14-17).  

Αδελφέ μου, πρόσεξε και αγωνίσου, ώστε να μη αποστροφείς την αλήθεια, την Ορθόδοξο Εκκλησία, την Κιβωτό αυτή της σωτηρίας, λόγω της εσφαλμένης εικόνος που έχεις σχηματίσει περί αυτών κυρίως από άγνοια και υπαιτιότητα σου, αλλά και με συνεργεία του πονηρού διαβόλου και των πλανωμένων εχθρών της αληθούς πίστεως. 

Η πτωχή, αποσπασματική, άνευ συνοχής και μάλιστα ή διαστρεβλωμένη κατά την διατύπωση και ερμηνεία γνώση κάποιου περί της θείας Οικονομίας, της φροντίδος, δηλαδή, του θεού για την σωτηρία του ανθρώπου διά της ενανθρωπήσεως αυτού του Υιού και Λόγου του θεού και διά του έργου Του, συνοδευομένη μάλιστα από την έλλειψη καλής προαιρέσεως και την σχετική τύφλωση που δημιουργούν τα αμαρτωλά πάθη και ή κακή επίδραση πλανεμένων διδασκαλιών, που είναι προϊόντα αυθαιρέτων συλλογισμών, μολυσμένων και ασθενών περί την πίστη ανθρώπων και δαιμονικών επιδράσεων και ή εύκολος, πρόθυμος και αβασάνιστος υιοθέτηση, αποδοχή και εφαρμογή αυτών αποτελούν κακούς συμβούλους για να μπόρεση να καταλάβει το φως της θείας αποκαλύψεως. Η προσευχή και η μετάνοια θα ανοίξουν τον δρόμο για να έλθει εις το φως, που είναι ο ίδιος ο Θεός. «Ην (ο Υιός και Λόγος του θεού) το φως το αληθινό, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον» (Ιωάν. 1,9).

Αρχιμ. Θεοδόσιος Β. Χαραλαμπόπουλος

Υ/γ. Αδιαφανές το θέλημά Σου Κύριε, ή είν' η ψυχή μου πολυσχιδής κι ακάθαρτη και δεν το βλέπει... Πνεύμα Σωφροσύνης, Ταπεινοφροσύνης, Υπομονής και Αγάπης χάρισέ μου Κύριε. Φώτισέ με να βρω την οδό Σου... Σίγουρα ξέρεις Εσύ καλύτερα. Ίσως γι' αυτό έγιναν όλα αυτά... Ξέρεις Εσύ το καλύτερο για μας. Βοήθησέ μας να το διαβούμε! 

Κι ό,τι κι αν γίνει, θέλω να το θυμάσαι, πως σ' ευχαριστώ για κάθε όμορφο και κάθε δύσκολο που ζήσαμε. Για το κάθε ένα.

Πηγή: η Aγάπη πάντα ελπίζει