Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς
Μὲ ρωτᾶς ἂν πρέπει νὰ προσευχόμαστε φανερὰ ἢ μυστικά. Καὶ
τὸ ἕνα καὶ τὸ ἄλλο. Μόνο νὰ γνωρίζουμε ὅτι στὴ φανερὴ προσευχὴ πρέπει νὰ
φυλαγόμαστε ἀπὸ τὴν ὑποκρισία μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους καὶ στὴ μυστικὴ ἀπὸ τὴ
δικαιολόγηση τοῦ ἐαυτοῦ μᾶς μπροστὰ στὸν Θεό. Νὰ ἕνα παράδειγμα μυστικὴ προσευχῆς,
ποὺ βρέθηκε ἀνάμεσα στὰ χαρτιὰ τοῦ μητροπολίτη τῆς Μόσχας Φιλάρετου, μετὰ τὸν
θάνατό του:
«Κύριε, δὲν ξέρω τί νὰ ζητιανέψω ἀπὸ Ἐσένα. Μόνον ἐσὺ γνωρίζεις τί μου χρειάζεται. Σὺ μὲ ἀγαπᾶς περισσότερο ἀπὸ ὅσο ἐγὼ ξέρω νὰ ἀγαπῶ τὸν ἑαυτό μου. Πατέρα, δῶσε στὸν δοῦλο Σου ἐκεῖνο ποὺ οὔτε νὰ ζητήσω δὲν μπορῶ. Δὲν τολμῶ νὰ σοῦ ζητιανέψω οὔτε πάθη οὔτε ἀπόλαυση παρὰ μόνο στέκομαι μπροστά Σου μὲ τὴν καρδιά μου ἀνοικτὴ ἀπέναντί Σου. Ἐσὺ βλέπεις ἀνάγκες ποὺ ἐγὼ δὲν βλέπω, κύτταξε μὲ καὶ πράξε κατὰ τὸ ἔλεός Σου. Χτύπησε καὶ θεράπευσε, ρίξε μὲ καὶ ἀνύψωσε μέ. Πάλλομαι καὶ σιωπῶ μπροστὰ στὴν ἅγια θέλησή Σου καὶ μπροστὰ στὶς κρίσεις Σου γιὰ μένα. Προσφέρω τὸν ἑαυτό μου ὡς θυσία πρὸς Ἐσένα. Δὲν ὑπάρχει μέσα μου ἄλλη ἐπιθυμία παρὰ μόνο νὰ ἐκπληρώσω τὸ θέλημά Σου. Μάθε μὲ νὰ προσεύχομαι. Ἔλα Ἐσὺ ὁ Ἴδιος μέσα μου νὰ προσεύχεσαι! Ἀμήν!».
