Ἡ δική μου πίστη γεννήθηκε ἀπὸ τὴν ἐμπειρία τοῦ ζῶντος Χριστοῦ. Πῶς καὶ πότε γεννήθηκε; Δὲν γνωρίζω, δὲν θυμοῦμαι.
Τὸ μόνο ποὺ ξέρω εἶναι πὼς κάθε φορᾶ ποὺ ἀνοίγω τὸ Εὐαγγέλιο
καὶ διαβάζω γιὰ τὸ Χριστό, διαβάζω τοὺς λόγους Του, διαβάζω τὴ διδασκαλία Του, ἐπαναλαμβάνω
συνειδητά, μὲ ὅλη μου τὴν καρδία καὶ τὴν ὕπαρξη, ὅσα εἶπαν, ἐκεῖνοι ποὺ ἐστάλησαν
νὰ συλλάβουν τὸν Χριστὸ καὶ ποὺ ἐπέστρεψαν στοὺς Φαρισαίους χωρὶς Αὐτόν: «οὐδέποτε
οὕτως ἐλάλησεν ἄνθρωπος, ὡς οὕτως ὁ ἄνθρωπος».
Συνεπῶς αὐτὸ ποὺ ξέρω πρῶτα ἀπὸ ὅλα εἶναι πὼς ἡ διδαχὴ
τοῦ Χριστοῦ εἶναι ζωντανὴ καὶ πὼς τίποτε τὸ γήινο δὲν μπορεῖ νὰ συγκριθεῖ μαζί
της. Καὶ πὼς αὐτὴ ἡ διδασκαλία εἶναι γι’ Αὐτόν, γιὰ τὴν αἰώνια ζωή, γιὰ τὴ νίκη
πάνω στὸ θάνατο, γιὰ μιὰ ἀγάπη ποὺ κατακτᾶ καὶ ξεπερνᾶ τὸν θάνατο.
Γνωρίζω ἐπίσης πὼς σὲ μιὰ ζωὴ ὅπου το κάθε τί φαίνεται τόσο δύσκολο καὶ ἐπίμονο, ἡ μόνη σταθερὰ ποὺ οὐδέποτε μεταβάλλεται καὶ οὐδέποτε ἐκπίπτει εἶναι αὐτὴ ἡ ἐσωτερικὴ γνώση πῶς ὁ Χριστὸς εἶναι μαζί μου. «Οὐκ ἀφήσω ὑμᾶς ὀρφανούς. ἔρχομαι πρὸς ὑμᾶς».
Ἔρχεται δὲ καὶ δίνει τὸ αἴσθημα τῆς παρουσίας Τοῦ μέσα ἀπὸ
τὴν προσευχή, ἀπὸ τὸ ρίγος τῆς ψυχῆς,μέσα ἀπὸ μιὰ χαρά, τόσο ζωντανὴ ὅσο καὶ ἀκατανόητη,
μέσα ἀπὸ τὴ μυστηριακή, ἀλλὰ καὶ τόσο βέβαιη παρουσία Του στὶς ἀκολουθίες καὶ
στὰ μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας.
Αὐτὴ δὲ ἡ ζωντανὴ ἐμπειρία διαρκῶς ἀναπτύσσεται, αὐτὴ ἡ
γνώση, αὐτὴ ἡ συνειδητοποίηση ποὺ κάνει τόσο ἐμφανὲς πὼς ὁ...
... Χριστὸς εἶναι ἐδῶ, καὶ πὼς ὁ λόγος Τοῦ ἔχει ἐκπληρωθεῖ:
ὅποιος Μὲ ἀγαπᾶ, «καὶ ἐγὼ ἀγαπήσω αὐτὸν καὶ ἐμφανίσω αὐτῶ ἐμαυτόν».
Καὶ εἴτε βρίσκομαι μέσα στὸ πλῆθος, εἴτε εἶμαι μόνος, αὐτὴ
ἡ βεβαιότητα τῆς παρουσίας Του, αὐτὴ ἡ δύναμη τοῦ λόγου Του, αὐτὴ ἡ χαρὰ τῆς
πίστης σ’ Αὐτὸν παραμένει κοντά μου. Αὐτὴ εἶναι ἡ μόνη ἀπάντηση καὶ ἀπόδειξη.?
(π.Ἀλέξανδρος Σμέμαν)
Πηγή: Ἁγιορείτικο
Βῆμα