Γιατί τὰ ὀνόματα;
Μερικοὶ ρωτοῦν γιατί μνημονεύουμε τὰ ὀνόματα τῶν
κεκοιμημένων καὶ τῶν ζώντων στὶς προσευχὲς ποὺ κάνουμε γι' αὐτούς. Ὁ Θεὸς σὰν
παντογνώστης ποὺ εἶναι, δὲν ξέρει τὰ ὀνόματά τους καὶ τὶς ἀνάγκες τους;
Ὅμως αὐτοὶ ποὺ μιλοῦν καὶ σκέπτονται ἔτσι, ξεχνοῦν ὅτι τὴν
προσευχὴ δὲν τὴν κάνομε γιὰ ἐνημέρωση τοῦ Θεοῦ. Φυσικὰ ὁ Θεὸς δὲν ἔχει ἀνάγκη
τέτοιας ἐνημερώσεως. Ἄλλη εἶναι ἡ σημασία αὐτῆς τῆς προσευχῆς.
Προσευχόμεθα ὑπὲρ τῶν ζώντων καὶ τῶν μεταστάντων καὶ τοὺς
μνημονεύουμε μὲ τὰ ὀνόματά τους, γιὰ νὰ δείξουμε, ὅτι τοὺς ἀγαπᾶμε μὲ ὅλη μας τὴν
καρδιά. Γιατί δὲν εἴμαστε ἁπλῶς συγγενεῖς ἢ φίλοι ἢ γνωστοί, ἀλλὰ «ἀλλήλων
μέλη». Μέλη τῆς Μιᾶς Ἐκκλησίας. Τοῦ Ἑνὸς Μυστικοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ.
Ὑπάρχει τεράστια διαφορὰ ἀνάμεσα στὴ μηχανικὴ καὶ ἀπαθῆ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων καὶ στὴν ὁλοκάρδια προσευχή. Τὸ ἕνα ἀπέχει ἀπὸ τὸν ἄλλο, ὅσο ὁ οὐρανὸς ἀπὸ τὴ γῆ.
Ἡ προσευχὴ πρέπει νὰ εἶναι εἰλικρινὴς ἐκδήλωση ἀγάπης. Ἡ
ἀγάπη εἶναι ἡ πρώτη καὶ μεγάλη ἐντολή. Γι' αὐτὸ ὁ Θεὸς τὴ δέχεται. Καὶ γι' αὐτὸ
τὴν περιμένει! Ἡ ἀγάπη γιὰ τοὺς ζῶντες καὶ κεκοιμημένους ἀδελφούς μας εἶναι
χρέος. Τὸ πρῶτο ἀπὸ ὅλα. Κάθε λέξη στὴν προσευχή, κάθε λέξη ποὺ πηγάζει ἀπὸ τὰ
βάθη τῆς καρδιᾶς, ἔχει πολλὴ δύναμη: «Πολὺ ἰσχύει δέησις δικαίου ἐνεργουμένη»,
λέγει ἡ Ἁγία Γραφή.
Καὶ ἂν ἔχει τόση μεγάλη σημασία ἡ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων
ζώντων καὶ κεκοιμημένων σὲ ὁποιαδήποτε προσευχή, πόσο μεγαλύτερη σημασία καὶ ἀξία
ἔχει, ὅταν μνημονεύονται τὰ ὀνόματα στὴν ἱερότερη προσευχή, στὴ Θεία
Λειτουργία; Στὴ Θεία Λειτουργία ὁ ἱερέας ἐπισφραγίζει τὴ μνημόνευση τῶν ὀνομάτων
ζώντων καὶ κεκοιμημένων μὲ τὰ λόγια «Ἀπόπλυνον, Κύριε, τὰ ἁμαρτήματα τῶν ἐνθάδε
μνημονευθέντων δούλων Σου τῷ αἵματί Σου τῷ ἁγίω».
Πηγή: Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κροστάνδης, περιοδ. Ὁ Ἅγιος Λάζαρος, ἔκδ. Ι.Ν. Ἄγ. Λαζάρου,
Δεκέμβριος 2011, Ἡ ἀγάπη
πάντα ἐλπίζει