Ὃ Πάπα - Χρυσόστομός μας διηγήθηκε, πῶς, πρὶν ἀπὸ πολλὰ χρόνια, εἶχε μεταβεῖ σὰν πνευματικὸς στὴν Κεφαλληνία καὶ ἐπισκέφθηκε τὸ γυναικεῖο Μοναστήρι ἐκεῖ του Ἁγίου Γερασίμου τοῦ Νέου.
Ὅταν ἔφθασε κεῖ ἦταν μεσημέρι καὶ στὴν εἴσοδο τοῦ
Μοναστηρίου βρέθηκε μιὰ γυναίκα.
Ὃ πνευματικὸς ρώτησε τὴ γυναίκα, ποῦ ἦταν στὴν εἴσοδο:
«Δὲν εἶναι 'δώ κανεὶς ἄλλος;» Ἐκείνη ἀπάντησε: «Ὄχι, ἐδῶ εἶμαι μόνον ἐγώ! Οἱ ἄλλοι
πᾶνε ὅλοι στὸ Ἅγιον Ὅρος».
Ὃ πνευματικὸς ἅμα ἄκουσε αὐτά, ξαφνιάστηκε καὶ ρώτησε
πάλι τὴ γυναίκα:
— Καὶ τί πᾶνε νὰ κάνουν οἱ ἄλλοι ἐκεῖ;
— Ἐκεῖ, σὲ λίγο, θὰ κάνουν κάθε Μοναστήρι Μητρόπολη,
κάθε Κελὶ Σύνοδο καὶ κάθε Καλύβα Πατριαρχεῖο!
Ὅταν ἔλεγε αὐτὰ ἢ γυναίκα ἐκείνη στὸν Πάπα - Χρυσόστομο,
φάνηκε στὸ βάθος τῆς αὐλῆς τῆς Μονῆς ἐκείνης, νὰ ἄρχεται βιαστικὰ μιὰ Μοναχὴ πρὸς
τὴν εἴσοδο, ἢ ὁποία διέκοψε τὴν συζήτηση καὶ εἶπε στὸν πνευματικό, ὅτι ἢ
γυναίκα αὐτὴ ἔχει φοβερὸ δαιμόνιο καὶ νὰ μὴ δίνει σημασία σ' αὐτὰ ποῦ τοῦ
λέγει.
Στὴν πραγματικότητα ὅμως, βγῆκαν ὅλα ὅσα εἶπε ἢ
δαιμονισμένη ἐκείνη σωστά, διότι, κατὰ παραχώρηση Θεοῦ, εἶπε αὐτὰ τὸ δαιμόνιο
στὸν Πάπα - Χρυσόστομο, γιατί ὑστέρα ἀπὸ λίγο το 1924-25 φύτρωσε τὸ "ἡμερολογιακὸ"
ζήτημα, ποῦ κατατάραξε κυριολεκτικά το Ἅγιο Ὅρος, κι ἔγιναν οἱ λεγόμενοι
«ζηλωταὶ» μὲ πολλὰ κόμματα καὶ διαιρέσεις.