Οἱ Ἅγιοι Στάχυς, Ἀπελλῆς, Ἀμπλίας, Οὐρβανός, Νάρκισσος καί Ἀριστόβουλος ἄνηκαν
στούς ἑβδομήκοντα Ἀποστόλους τοῦ Κυρίου καί ὅλοι τους ὑπῆρξαν «Χριστοῦ εὐωδία τῷ
Θεῶ ἐν τοῖς σωζομένοις» (Β' πρός Κορινθίους, Β' 15). Δηλαδή εὐωδιά Χριστοῦ, εὐχάριστη
στό Θεό, καί εὐωδία μεταξύ των σωζόμενων πυύ ἄκουγαν ἀπ' αὐτούς τό σωτήριο
μήνυμα τοῦ Εὐαγγελίου.
Ὁ
Ἅγιος Στάχυς ἔγινε πρῶτος ἐπίσκοπος Βυζαντίου, καί ἀφοῦ διάνυσε 16 χρόνια στό
ἀποστολικό κήρυγμα, εἰρηνικά ἀναπαύθηκε ἐν Κυρίω.
Ὁ
Ἅγιος Ἀπελλῆς ἔγινε ἐπίσκοπος Ἡράκλειας καί πολλούς ἔφερε στή χριστιανική
πίστη.
Ὁ
Ἅγιος Ἀμπλίας ἔγινε ἐπίσκοπος Ὀδυσσουπόλεως καί ὁ Οὐρβανός, ἐπίσκοπος
Μακεδονίας. Ἐπειδή καί οἱ δύο γκρέμιζαν τά εἴδωλα, θανατώθηκαν μαρτυρικά.
Ὁ
Ἅγιος Νάρκισσος χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος Ἀθηνῶν. Ἡ ἀλήθεια, ὅμως, τοῦ
Εὐαγγελίου, τήν ὁποία δίδασκε μέ ζῆλο, ἐξήγειρε τούς εἰδωλολάτρες, μέ
ἀποτέλεσμα νά τόν βασανίσουν καί νά παραδώσει τήν ψυχή τοῦ μαρτυρικά.
Ὁ
Ἅγιος Ἀριστόβουλος, καί αὐτός ὑπῆρξε ἐπίσκοπος καί πέθανε εἰρηνικά, κηρύττοντας
μέχρι τέλους τῆς ζωῆς τοῦ τό Χριστό. (Γιά τόν Ἅγιο Ἀριστόβουλο βλέπε σχετικά
καί τήν 15η Μαρτίου).