Μια φορά πήγε ένας άντρας
στο κουρείο για το καθιερωμένο κούρεμα και ξύρισμα.
Καθώς ο κουρέας άρχισε να
δουλεύει, άρχισαν να συζητάνε. Μίλησαν για τόσα πολλά πράγματα και πάρα πολλά
θέματα όταν τελικά άγγιξαν το θέμα της θρησκείας και του Θεού.
Ο κουρέας αμέσως αναφώνησε:
«Δεν πιστεύω ότι ο Θεός υπάρχει».
«Γιατί το λες αυτό;» ρώτησε
ο πελάτης. Και ο κουρέας είπε: «Λοιπόν, απλά βγες έξω στο δρόμο για να
καταλάβεις γιατί ο Θεός δεν υπάρχει. Πες μου γιατί αν ο Θεός υπάρχει, υπάρχουν
τόσοι διεστραμμένοι;
Γιατί τόσα εγκαταλελειμμένα
παιδιά;
Αν ο Θεός υπήρχε, δε θα υπήρχε
ούτε δυστυχία ούτε πόνος.
Δε μπορώ να φανταστώ ένα Θεό
που αγαπάει και συμπονά να επιτρέπει όλα αυτά που γίνονται».
Ο πελάτης το σκέφτηκε για
μια στιγμή, αλλά δεν απάντησε γιατί δεν ήθελε να χαλάσει τη συζήτηση.
Ο κουρέας τελικά τελείωσε
τη δουλειά του και ο πελάτης έφυγε.
Όμως μόλις έφυγε από το
κουρείο, είδε ένα άντρα στο δρόμο με μακριά κατσαρά βρώμικα μαλλιά και γένια. Φαινόταν πολύ βρώμικος και απεριποίητος.
Εκείνη τη στιγμή ο πελάτης
γύρισε πίσω και ξαναμπήκε στο κουρείο.
Τότε είπε στον κουρέα:
«Ξέρεις τι; Οι κουρείς δεν
υπάρχουν!»
«Πως μπορείς να το λες αυτό;»
ρώτησε ο έκπληκτος κουρέας.
«Είμαι εδώ και είμαι
κουρέας! Μόλις σε κούρεψα, τι είναι αυτά που λες;»
«Όχι!» απάντησε ο πελάτης
και εξήγησε: «Οι κουρείς δεν υπάρχουν γιατί αν υπήρχαν, δε θα υπήρχαν
αχτένιστοι άνθρωποι και με μακριά βρώμικα μαλλιά, όπως ο τύπος απ’ έξω».
«Μα… οι κουρείς όντως
υπάρχουν! Αυτό συμβαίνει όταν οι άνθρωποι δεν έρχονται σε μένα».
«Ακριβώς!» απάντησε ο
πελάτης. «Αυτό είναι το θέμα! Ο Θεός, επίσης υπάρχει! Και αυτό συμβαίνει όταν οι
άνθρωποι δεν πηγαίνουν σε αυτόν και δεν αναζητούν σε αυτόν βοήθεια.
Γι’ αυτό υπάρχει τόσος πόνος
και δυστυχία στον κόσμο».
Πηγή: http://agiameteora.net