Κυριακή 15 Μαρτίου 2020

Η αμέλεια των γονέων για τα παιδιά τους είναι βαρύτατο αμάρτημα!


Συχνά οι γονείς παραμελούν την ψυχική μόρφωση των παιδιών. 
Κάθε πατέρας προκειμένου να εκπαιδεύσει τα παιδιά του στιςκαλές τέχνες, στα γράμματα και στη ρητορική καταβάλλει κάθε προσπάθεια, για τημόρφωση όμως της ψυχής του κανείς δεν φροντίζει. 
Όταν το παιδί είναι άρρωστο στο σώμα, κανείς δεν αρνείται νατο στείλει σε μακρινό ταξίδι για να θεραπεύσει την αρρώστια του. Όταν όμωςπάσχει η ψυχή, κανείς δεν ασχολείται με αυτή, αλλα όλοι χάνουμε το θάρρος μας,όλοι αδιαφορούμε, όλοι αμελούμε!
Ποιά απολογία θα έχουν εκείνοι στους οποίους έχουνεμπιστευθεί τα λογικά πρόβατα, και που δείχνουν μεγάλη αμέλεια, και ενώ κάθεμέρα βλέπουν άλλα μεν να τα κατασφάζουν - όπως λέει ο προφήτης - άλλα νακατασπαράζονται απο τα θηρία,  άλλα δε να κλέβονται απο άλλους, κι όμως ναμην θέλουν να φροντίζουν καθόλου γι΄αυτά;

Βλέπεις τον γιό σου να βρίζει τον Δημιουργό του και δενδυσανασχετείς, πές μου, ούτε τον φοβερίζεις και τον επιπλήττεις, και αυτά ενωγνωρίζεις οτι αυτή  την πράξη και ο ίδιος ο Θεός την εμποδίζει, όχι επειδήζημιώνεται αυτός που βρίζεται ( γιατι ο Θεός είναι αιώνιος ), αλλά για τηνδική του σωτηρία? Γιατι εκείνος που δείχνει αχαριστία και αναισθησία απέναντιτου Θεού, πολύ περισσότερο θα τολμήσει να προσβάλει τον πατέρα του αλλά και τηνδική του ψυχή.
Και τον Ιώβ, όπως τον επαίνεσε η Αγία Γραφή για τις άλλεςαρετές του, οτι δηλαδή ήταν δίκαιος και ειλικρινής και ευσεβής, έτσι τονεπαίνεσε και για την επιμελή αγωγή των παιδιών του. Αυτή δε η επιμέλειασυνίστατο όχι στο να συγκεντρώνει χρυσάφι γι΄αυτά, ούτε να τα κάνει ένδοξα καιφημισμένα, αλλά σε τί; Άκουσε την Αγία Γραφή που λέει: " όταν τελείωσαν οιμέρες του συμποσίου τους, έστειλε ο Ιώβ ανθρώπους και τα εκαθάριζε, και αφουσηκωνόταν το πρωί, προσέφερε γι΄αυτά θυσία τόσα σφάγια, όσα ήταν και τα παιδιάτου, και επι πλέον ενα μοσχάρι για τις αμαρτίες τους, ωστε να εξαγνισθούν οιψυχές τους. Γιατι σκεφτόταν μόνος του ο Ιώβ " μήπως τα παιδιά μου σχημάτισανστην ψυχή τους εχθρικές διαθέσεις για τον Θεό? " 

Τί θα έχουμε λοιπόν εμείς να απολογηθούμε που τολμούμε ναδείξουμε τόση αμέλεια για τα παιδιά μας; Γιατι, αν ο Ιώβ, που έζησε πριν αποτην εποχή της Χάριτος, πρίν απο τον νόμο της Καινής Διαθήκης, αυτός που δενδιδάχτηκε απο κανέναν, εφρόντιζε τόσο πολύ για τα παιδιά του, ώστε να τρέμειακόμη και για αμαρτήματα που δεν είχαν εκδηλωθεί, ποιός λοιπόν θα σώσει εμάςπου πλέουμε μέσα στη Θεία Χάρη, που είχαμε την τύχη να ακούσουμε τόσους καιτόσους δασκάλους, που έχουμε τέτοια παραδείγματα και δεχθήκαμε τόσες και τόσεςσυμβουλές, και εν τούτοις όχι μόνον δεν φοβούμαστε τα κρυφά αμαρτήματα, αλλαπεριφρονούμε και τα φανερά, και οχι μόνο τα περιφρονούμε, αλλά και διώχνουμεαυτούς που θέλουν να τα διορθώσουν;
Ας μην παραμελούμε λοιπόν τα παιδιά, γνωρίζοντας οτι, ότανείναι εντάξει απέναντι του Θεού, και σ΄αυτή την ζωή θα προκόψουν και θαδοξασθούν. Γιατί αυτόν που ζεί με αρετή και καλωσύνη, όλοι τον σέβονται και τοντιμούν, έστω κι αν είναι πιο φτωχός απο όλους. Όπως και τον πονηρό τοναποστρέφονται και τον μισούν, ακόμη κι αν έχει άφθονα πλούτη. Ώστε αυτοί πουπαραμελούν τα παιδιά  τους, κι αν ακόμη είναι αγαθοί και μετριοπαθείς, γιατην αμαρτία αυτή θα υποστούν τη χειρότερη τιμωρία.
Εκείνες οι μητέρες που δεν ανατρέφουν τα παιδιά τους με τηνευσεβή ανατροφή κατα τον απόστολο Παύλο είναι περισσότερο παιδοκτόνοι παράμητέρες. Αυτό δεν το λέγω μόνο προς τις γυναίκες αλλα και προς τους άνδρες.Γιατι πολλές φορές και πολλοί πατέρες κάνουν και διαπραγματεύονται τα πάντα,για να αποκτήσει ο γιός τους καλό άλογο, λαμπρό σπίτι και ακριβό χωράφι, ενωγια να αποκτήσει καλή ψυχή και ευσεβή διάθεση, δεν κάνουν τίποτε.

Και αυτό είναι που ανατρέπει όλη την οικουμένη, το οτι δηλαδήαμελούμε  τα παιδιά μας, και για μεν τα κτήματα τους φροντίζουμε μεεπιμέλεια, αδιαφορούμε όμως για την ψυχή τους. Πρέπει λοιπόν να προσέχουμε όχιπως θα τα κάνουμε πλούσια σε ασήμι και χρυσάφι και τα παρόμοια, αλλά πωςθα γίνουν πιο πλούσια απο όλους στην ευσέβεια, στην πνευματική ζωή και στηναπόκτηση της αρετής, πώς να μην χρειάζονται πολλά, πώς να μην κυριεύονται αποτα βιοτικά και τις επιθυμίες της νεότητας. Ακόμη πρέπει να προσέχουμε μεακρίβεια το χρόνο των εισόδων στο σπίτι και των εξόδων απ΄αυτό, τους τόπους τηςπαραμονής τους, τις συναναστροφές τους, αφου γνωρίζουμε οτι, αν τα αμελούμεαυτά, δεν θα έχουμε καμία συγχώρηση απο τον Θεό.
Και απο τα ζώα, τα παιδιά τα εκτιμούμε λιγότερο, καιπερισσότερο φροντίζουμε για τους όνους και τους ίππους παρά για τα παιδιά μας.Και άν μεν κάποιος έχει ημίονο, φροντίζει πολύ, ώστε να βρεί άριστο οδηγό, καιόχι ανόητο, ούτε κλέφτη, ούτε μέθυσο, ούτε άπειρο στην τέχνη. Όταν όμωςχρειαστεί να αναθέσουμε τη διαπαιδαγώγηση της ψυχής του παιδιού σε έναπαιδαγωγό, απλά και όπως έτυχε εκλέγουμε αυτόν που θα παρουσιαστεί μπροστάμας. 
Γι΄αυτό σας παρακαλώ, να απλώνουμε χέρι βοήθειας στα παιδιάμας , για να μην έχουμε εμείς την ευθύνη για τις πράξεις τους. Ή δενγνωρίζετε τι έπαθε ο γέροντας Ηλεί επειδή δε διόρθωνε όπως έπρεπε τα ελαττώματατων παιδιών του? Γιατι όταν υπάρχει κάποια αρρώστια που έχει ανάγκηχειρουργικής επεμβάσεως, αν ο γιατρός θελήσει να την θεραπεύσει με πλύση, κάνειαμέσως την αρρώστια αθεράπευτη, εφόσον δεν εφαρμόζει την πρέπουσα θεραπεία.Κατά τον ίδιο λοιπόν τρόπο και εκείνος ο γέροντας, ενω όφειλε να τιμωρήσει ταπαιδιά του ανάλογα με τα παραπτώματα τους, επειδή μεταχειρίστηκε μεγάληεπιείκεια απέναντι τους, τιμωρήθηκε κι αυτός μαζί τους. Αφού φοβηθούμε λοιπόν,σας παρακαλώ,  απ΄ αυτό το παράδειγμα, όσοι έχουμε παιδιά ας φροντίζουμεγια την ανατροφή τους και γενικά ο καθένας ας φροντίζει για κείνουςμε τους οποίους συγκατοικεί.
Αίτιοι της ασυδοσίας των νέων είναι οι γονείς που τουςαφήνουν για πολύ χρόνο να γυρίζουν αχαλίνωτοι και έρημοι απο σωφροσύνη, νακαταντροπιάζονται με την πορνεία και τα τυχερά παιχνίδια και τις διασκεδάσειςστα παράνομα θέατρα. 
Ο λόγος για τον οποίο η κακία δύσκολα ξεριζώνεται απο τηνψυχή, είναι οτι κανείς δεν φροντίζει με επιμέλεια για τα παιδιά του, κανείς δενδιαλέγεται μαζί τους για την αγνότητα, κανείς για την σεμνότητα, κανείς για τηνκαταφρόνηση των χρημάτων και της δόξας, κανείς για τις θείες εντολές πουπεριέχονται μέσα στην Αγία Γραφή.
Γι΄αυτό σας παρακαλώ και σας ικετεύω να φροντίζετε πολύ γιατα παιδιά σας και παντού να επιδιώκετε τη σωτηρία της ψυχής τους.
Άν οι πατέρες διέπλασσαν με προσοχή τα παιδιά τους, δεν θαχρειάζονταν ούτε νόμοι, ούτε δικαστήρια, ούτε τιμωρίες και βασανιστήρια καιδημόσιες εκτελέσεις. Γιατι λέγει η Γραφή: " ο νόμος δεν ορίσθηκε και δενέχει ισχύ για το δίκαιο" . Επειδή όμως τα παραμελούμε, γι΄ αυτό ταπεριτριγυρίζουμε με μεγαλύτερα κακά, τα παραδίνουμε στα χέρια των δημίων και τασπρώχνουμε συνεχώς προς τον γκρεμό. Γιατι όπως λέει η Αγία Γραφή : "εκείνος που παραχαϊδεύει τον γιό του, θα επιδέσει τις πληγές του." Τίσημαίνει ο "περιψύχων"; Εκείνος που τον λυπάται, τον κολακεύει, τονπεριποιείται υπερβολικά. Επειδή ο γιός χρειάζεται αυστηρότητα, φροντίδα καιφοβέρες. Αυτά τα λέω , όχι για να είμαστε σκληροί στα παιδιά  αλλά για ναμην τους δίνουμε την εντύπωση οτι είμαστε άξιοι περιφρονήσεως.
Διότι αν η γυναίκα πρέπει να φοβάται τον άνδρα, πολυπερισσότερο το παιδί τον πατέρα. Και μη μου λές οτι "είναι αδύνατο ναεπιβληθεί κανείς στους νέους "..Αλλά το κακό οφείλεται στην δική μαςαδιαφορία και στο οτι δεν τα οδηγούμε στην ευσέβεια απο την αρχή και αποτην πρώτη τους παιδική ηλικία.. Γιατί άν και στο σπίτι σας άκουγαν να συζητάτεγια την πνευματική ζωή συνεχώς και να τα συμβουλεύετε τα πρέποντα.. γρήγορα τακαλά αυτά σπέρματα θα έφερναν πλούσιο καρπό.
 Όμως τίποτα απο αυτά δεν κάνουμε, αλλά τα αναγκαία ταθεωρούμε πάρεργα.  Και αν τα συμβουλέψει κανείς αυτά, προκαλεί αμέσως τογέλιο, γι΄ αυτό έχουν γίνει όλα άνω κάτω, και αυτούς που δεν σωφρονίζουνοι γονείς, τους τιμωρούν οι κοσμικοί νόμοι.  
Αιτία όλων των κακών είναι η αμέλεια των γονέων. Ποιά ανάγκη- λέει  - έχουν τα παιδιά μας απο φιλοσοφημένη ζωή και προσεκτικήσυμπεριφορά; Αυτό ακριβώς είναι εκείνο που κατέστρεψε τα πάντα, το ότι δηλαδήθεωρούμε περιττό και δευτερεύον ένα πράγμα τόσο αναγκαίο, που συγκρατεί τη ζωήμας..
Και τολμούν, μετά απο τα λόγια αυτά που λένε,να ονομάζουν τους εαυτούς τους πατέρες!


Πηγή: (Βιβλίο: Παιδαγωγική Ανθρωπολογία, Αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου), Με παρρησία...