«Ό,τι μέτρο
χρησιμοποιείτε για τους άλλους, το ίδιο θα χρησιμοποιήσει για σας ο Θεός, και
μάλιστα αυστηρότερο».
Στην Κυριακή Προσευχή,
το «Πάτερ ημών», λέμε: « Άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν
τοις οφειλέταις ημών…». Να περί τίνος πρόκειται.. Αν δεν συγχωρούμε τους
άλλους, τότε ούτε και μας θα μας συγχωρήσουν. Αν στραφούμε προς τους άλλους με
αγάπη, συμπόνια ή απλούστατα με ανθρωπιστικό πνεύμα, τότε η κρίση του Θεού
είναι ή θα είναι ευνοϊκή για μας. Είναι εξαιρετικά σημαντικό να διατηρήσουμε
τούτο το πνεύμα. Συχνά μας συμβαίνει να σκεφτόμαστε ότι οι άλλοι οφείλουν να
προσαρμόζονται σε μάς, ότι εκείνοι είναι υποχρεωμένοι να κάνουν το πρώτο βήμα.
Είναι γενικός κανόνας ότι ο οφειλέτης, αυτός που έχει σφάλει, έχει μεγαλύτερη
δυσκολία να κάνει το πρώτο βήμα προς τη συμφιλίωση· αυτός πάλι που έχει αληθινά
δίκιο, και το ξέρει, είναι δυνατόν, χωρίς να ταπεινωθεί, αλλά με βαθύ αίσθημα
συμπάθειας προς τον άνθρωπο που αδικήθηκε ή πληγώθηκε, να τον πλησιάσει και να
του ζητήσει συγγνώμη ή τέλος πάντων να ρίξει γέφυρες συμφιλίωσης. Ας
προσέξουμε τη διάκριση: Δεν έχει δίκιο όποιος καυχιέται για τη δικαιοσύνη του
ενώ προσβάλει τον διπλανό του και φαντάζεται ότι δικαιώνεται σε πείσμα όλων,
αλλά όποιος είναι πραγματικά δίκαιος. Λοιπόν χαράξτε το καλά στη μνήμη σας:
«Ό,τι μέτρο χρησιμοποιείτε για τους άλλους, το ίδιο θα χρησιμοποιήσει για σας ο
Θεός», διότι κανένας δεν θα το χρησιμοποιήσει πάνω σας, πάνω μου, πάνω σ’
οποιονδήποτε, με τρόπο διαφορετικό απ’ αυτόν που θα το χρησιμοποιούσαμε κι
εμείς πάνω του.