Οἱ ἀναφορές γιά ἐμφανίσεις τῆς παναγίας καθόλη τῆς
διάρκεια τοῦ Ἔπους τοῦ 40 ὑπῆρξαν ἀμέτρητες. Μεμονωμένοι στρατιῶτες ἀλλά καί ὁλόκληροι
σχηματισμοί ἔχουν ὑποστηρίξει πώς σέ διάφορες δύσκολες στιγμές τοῦ ἀγώνα,
δέχθηκαν τήν βοήθεια τῆς ἴδιας της Παναγίας.
Ὡστόσο, ἡ περίπτωση τοῦ θαύματος τῆς Παναγίας στόν Ὀρχομενό
ὄχι μόνο ἔχει ξεχωριστή σημασία ἐξαιτίας τοῦ μεγέθους τῆς εὐεργεσίας ἀλλά καί ἐξαιτίας
τοῦ γεγονότος πώς ἀκόμη καί οἱ ἴδιοι οἱ ἐχθροί, ἀναγώρισαν πώς ἀπέναντί τους βρῆκαν
κάτι... θεϊκό!
Στίς 8 Σεπτεμβρίου τοῦ 1943, ἀνήμερά των Γενεθλίων της
Παναγίας μᾶς οἱ Ἰταλοί συνθηκολογοῦν. Μία ὁμάδα ἀπό κατοίκους τοῦ Ὀρχομενοῦ
Βοιωτίας πλησιάζουν στόν σιδηροδρομικό σταθμό τῆς Λειβαδιᾶς καί ζητοῦν ἀπό τήν ἐκεῖ
Ἰταλική φρουρά νά παραδώσει τόν ὁπλισμό της. Διαφορετικά, τούς ἀπειλοῦν πώς θά
δεχθοῦν ἐπίθεση ἀπό τούς ἀντάρτες πού βρίσκονται στήν περιοχή τοῦ Τζαμαλιοῦ
(Διονύσου).
Οἱ Ἰταλοί ἀρνοῦνται νά παραδοθοῦν καί ἐνημερώνουν τούς Γερμανούς, οἱ ὁποῖοι ἀφοῦ κύκλωσαν καί ἀφόπλισαν τούς Ἰταλούς ἔστειλαν ἐναντίον τῶν Ὀρχομένιων τήν ἄλλη μέρα, 9 τοῦ Σεπτέμβρη, ἀπόσπασμα μέ τεθωρακισμένα. Οἱ Ὀρχόμενιοι, πού εἶχαν φθάσει στό μεταξύ στό σταυροδρόμι τοῦ Ἁγίου Ἀνδρέα, ἀνέτοιμοι καί ἀνοργάνωτοι καθώς ἦταν, σκόρπισαν στή γύρω περιοχή μέ κατεύθυνση οἱ περισσότεροι τόν ἀπόμερο Διόνυσο.
Οἱ Γερμανοί ὅμως συνέχισαν τήν καταδίωξη μέ σκοπό νά ἐπιβάλλουν
ἀντίποινα στόν Ὀρχομενό, ὅπως ἦταν ἡ συνηθισμένη τακτική τους. Τό βράδυ τῆς 9ης
Σεπτεμβρίου μπαίνουν οἱ Γερμανοί στόν Ὀρχομενό καί συλλαμβάνουν ἑξακόσιους ὁμήρους.
Ἕνα τμῆμα μένει στήν πόλη, ἐνῶ ἕνα ἄλλο μέ τρία τάνκς προχωρεῖ πρός τόν
Διόνυσο.
Λίγο ἔξω ἀπό τόν Ὀρχομενό εἶναι χτισμένη ἡ πιό ἀρχαία Ἐκκλησία
τῆς Βοιωτίας (874 μ.Χ.), ἀφιερωμένη στήν Κοίμηση τῆς Θεοτόκου - παλιό Μοναστήρι
τῆς Σκριπούς. Εἶναι ἀκόμη μεσάνυχτα. Ἡ φάλαγγα ἔχει προσπεράσει πεντακόσια
πενήντα μέτρα τόν Ναό, ὅταν ξαφνικά το πρῶτο τάνκ ἀκινητοποιεῖται στή μέση του
δρόμου.
Μπροστά τους οἱ Γερμανοί βλέπουν μιά μεγαλόπρεπη γυναίκα
μέ τό χέρι ὑψωμένο σέ ἀπαγορευτική στάση. Τό δεύτερο τάνκ προσπαθεῖ νά προσπεράσει
τό πρῶτο, ἀλλά πέφτει σέ ἕνα χαντάκι, ἐνῶ τό τρίτο τάνκ ἀκινητοποιεῖται σέ ἕνα
χωράφι, μέσα ἀπό τό ὁποῖο προσπαθοῦσε νά περάσει.
Ξημέρωσε ἡ 10η Σεπτεμβρίου. Ὁ Γερμανός διοικητής Χόφμαν
ζήτησε ἀπό τούς κατοίκους ἕνα τρακτέρ γιά νά τραβήξει τά τάνκς. Τότε συνέβη καί
κάτι ἄλλο Θαυμαστό: Τά βαριά αὐτά ἅρματα μετακινήθηκαν ἀπό τό τρακτέρ σάν ἄδεια
σπιρτόκουτα! -Θαῦμα, Θαῦμα! φώναξε ὁ διοικητής καί ζήτησε ἀπό τούς κατοίκους νά
πάει στήν Ἐκκλησία. Ἐκεῖνοι τόν ὁδήγησαν πράγματι στόν Ναό.
Ὁ Γερμανός στή Θεομητορική Εἰκόνα τοῦ τέμπλου ἀναγνώρισε
τή γυναίκα πού ἐμπόδισε τή φάλαγγα νά προχωρήσει! Ἔπεσε ἀμέσως στά γόνατα καί
φώναξε μέ Θαυμασμό: -Αὐτή ἡ γυναίκα σᾶς ἔσωσε! Νά τήν τιμᾶτε καί νά τή
δοξάζετε. Ὁ Ὀρχομενός σώθηκε.
Ὁ Χόφμαν διατάζει νά ἐλευθερωθοῦν οἱ ἑξακόσιοι
μελλοθάνατοι καί ὑπόσχεται πώς μέχρι τό τέλος τοῦ πολέμου ἡ πόλη δέν θά πάθει
κανένα κακό. Οἱ κάτοικοι εὐχαριστοῦν καί δοξολογοῦν τήν Προστάτιδα Θεοτόκο γιά
τήν ἀνέλπιστη σωτηρία τους. Ὁ ἥλιος γέρνει στή δύση. Τά τάνκς φεύγουν μέ τά
πυροβόλα κατεβασμένα, γιατί νικήθηκαν ἀπό τήν Ὑπέρμαχο Στρατηγό τοῦ Ὀρχομενοῦ.
Γιά τό λόγο αὐτό ἡ Παναγία τῆς Σκριπούς, ἐκτός των ἄλλων
ἡμερομηνιῶν, Γιορτάζει καί στίς 10 Σεπτεμβρίου μέ Λιτανεία καί μεταφορά τῆς Εἰκόνας,
στόν τόπο πού ἀκινητοποιήθηκαν τά τάνκς. Ὅσο ζοῦσε ὁ Χόφμαν, παρευρισκόταν κι αὐτός
σχεδόν κάθε χρόνο στίς 10 Σεπτεμβρίου, γιά νά ἀνάψει ἕνα κερί καί νά τιμήσει
τήν Παναγία μας.
Τῆς ἀφιέρωσε μάλιστα ἕνα μεγάλο καντήλι καί
χρηματοδότησε τήν πρώτη Εἰκόνα μέ τήν ἀπεικόνιση τοῦ Θαύματος.
* Οἱ πληροφορίες γιά τά γεγονότα στόν Ὀρχομενό
προέρχονται ἀπό τό βιβλίο «Ἐμφανίσεις καί θαύματα τῆς Παναγίας» ἔκδοση τῆς Ι.Μ.
Παρακλήτου.
Πηγή: Δόγμα