Δέσποινα μου Θεοτόκε, Κόρη Κεχαριτωμένη, Μητερ του Θεού και Λόγου, Άσπιλε, Ηγιασμένη. Στήριγμα πιστών και δόξα και ελπίς απελπισμένων,
Σκέπη ορφανών και Μήτηρ και
χαρά των τεθλιμμένων.
Μη παρίδης Θεοτόκε των
πιστών τάς παρακλήσεις, τάς έντεύξεις των δικαίων και όσιων τάς δεήσεις. Ρίψε
βλέμμα ευσπλαχνίας επί τόν έλληνικόν λαόν Σου και υπέρ ημών πρεσβείαν ποίησον
προς τον Υιόν Σου.
Όπως αφεσιν παράσχη των
πολλών πλημμελημάτων, τών δεινών αμαρτημάτων και απείρων εγκλημάτων.
Και λυτρώσει τους ανθρώπους
της δεινής δουλοπαθείας, τις άπάτης και του σκότους, της φθοράς και τις κακίας.
Δώη δέ τοις δεομένοις
ήθικήν ελευθερίαν, Φωτισμόν τε και ειρήνην, γνώσιν και άγάπην θείαν.
Σύ κατεύθυνον σούς δούλους
Δέσποινα εν γη ευθεία, τήρει εν άγιωσύνη, φύλαττε εν παρθενία.
Την Αγίαν Εκκλησίαν διατηρεί εν ειρήνη και
τοις μύσταις του Υιού Σου χάριζε άγιωσύνην.
Άρχοντας, λαούς και έθνη Σύ
ειρήνευε Κυρία και κατεύθυνον τα έργα των ανθρώπων Παναγία. Πάντα τους εν
συζυγία φύλαττε εν σωφροσύνη, Χάριζε αύτοίς άγάπην, εύλογίαν και ειρήνη.
Δός Ισχύν τοις άδυνάτοις
και τοις πάσχουσιν ύγείαν τοις άπηλπισμένοις ελπίδα και θείαν παρηγορίαν.
Φύλαττε τους εν θαλάσση και
τούς εν οδοιπορία, Λύτρωσαι τούς εν κινδύνοις και τούς εν αιχμαλωσίαν
Φύλαττε τούς ξενιτεμένους,
ρύσαι τούς πολεμουμένους και όδήγησον Παρθένε τούς πεπλανημένους.
Προς τα ορφανά και χήρας
και τοις ουσιν εν πενία, Σύ χορηγεί τα χρειώδη, Δέσποινα Ύπεραγία.
Τοις εν θλίψεσι και πόνοις
δώρησαι παραμυθίαν, τοις εν άσθενείαις ρώσιν, ανεσιν και θεραπείαν.
Πεπτωκόσι δός συγνώμην,
έλεος τοις έλεουσι, Δύναμίν τε και ύγείαν πασι τοις διακονουσι.
Ευεργέτας, διδασκάλους και
πνευματικούς Πατέρας, Φρούρει, φύλαττε και σκέπε, εν νυκτί και εν ημέρα.
Υπέρ των κεκοιμημένων
πρέσβευε
Ύπεραγία, όπως εύρωσι
συγνώμην, έλεος και σωτηρία.
Μνήθητί μου δέμαί Σου
Δέσποινα μου της άθλιας και άνάγαγέ με Κόρη του βυθού της αμαρτίας. Στήριξον,
βοήθησόν με, φώτισον, ένίσχυσόν με και έκ των δεινών παγίδων του εχθρού
διάσωσόν με.
Δός μοι σύνεσιν και γνωσιν
δέομαι Σου Παναγία, Φώτισόν μου ικετεύω νουν, ψυχήν τε και καρδίαν.
Όπως ίδω και γνωρίσω την
ουτιδανότητα μου, τήν μεγάλην μου πτωχείαν και την αθλιότητά μου.
Δός μοι χρόνον μετανοίας
και ελπίδα σωτηρίας. Συντριβήν τε θείου πόθου και κλαυθμόν παραμυθίας.
Χειραγώγησόν με Κόρη,
ευθυνον προς τάς οδούς Σου και παράσχου μοι Παρθένε τήν αγάπην του Υιού Σου.
Όπως ψάλλω, μεγαλύνω,
ανυμνώ τό όνομά Του και εργάζομαι προθύμως τας αγίας έντολάς Του.