Ἕνας Ἀδελφὸς ἐξωμολογήθηκε στὸν Ἀββᾶ Σισώη:
- Ἔπεσα, Πάτερ. Τί νὰ
κάνω;
- Σήκω, τοῦ εἶπε μὲ τὴ
χαρακτηριστική του ἁπλότητα ὁ Ἅγιος Γέροντας.
- Σηκώθηκα, Ἀββᾶ, μὰ
πάλι ἔπεσα στὴν καταραμένη ἁμαρτία, ὠμολόγησε μὲ θλίψη ὁ Ἀδελφός.
- Καὶ τί σ΄ ἐμποδίζει νὰ
ξανασηκωθῆς;
- Ὡς πότε; Ρώτησε ὁ Ἀδελφός.
- Ἕως ὅτου σὲ βρῆ ὁ
θάνατος ἢ στὴν πτώση ἢ στὴν ἔγερσι. Δὲν εἶναι γραμμένο «ὅπου εὐρῶ σε ἐκεῖ καὶ
κρινῶ σε»; Ἐξήγησε ὁ Γέροντας. Μόνο εὔχου στὸν Θεὸ νὰ βρεθῆς τὴν τελευταία σου
στιγμὴ σηκωμένος μὲ τὴν ἁγία μετάνοια.
Πηγή: Γεροντικὸν, Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό