Δευτέρα 4 Σεπτεμβρίου 2017

Περί της πτώσης του Εωσφόρου


Ο Αββάς Κασσιανός ταξιδεύει στην έρημο της Αιγύπτου και συνομιλεί με τούς πατέρες της ερήμου. Ρωτά τον Αββά Σέρηνο για την πτώση του διαβόλου και των αγγέλων του

Πολλές από το συνολικό αριθμό των ουρανίων αοράτων Δυνάμεων, οι οποίες έπεσαν, βρίσκονταν πριν από την πτώση τους στις ανώτερες βαθμίδες. Οι θρήνοι του προφήτη Ιεζεκιήλ και του προφήτη Ησαΐα -τους οποίους βλέπουμε να στενάζουν και να θρηνούν για τον βασιλιά της Τύρου ή για τον Εωσφόρο, ο οποίος ανέτειλε το πρωί- μας το λένε πολύ καθαρά. Να πώς μιλάει γι’ αυτόν ο Κύριος με το στόμα του προφήτη Ιεζεκιήλ: «Εσύ άνθρωπε, πιάσε για το βασιλιά της Τύρου θρηνητικό τραγούδι και πες του: Άκου τι έχει να σου πει ο Κύριος ο Θεός: Εσύ ήσουν υπόδειγμα τελειότητας, με τη μεγάλη σου σοφία και την ασύγκριτη ομορφιά σου. Ζούσες στην Εδέμ, στον κήπο του Θεού, κι ήσουν ντυμένος πλήθος λίθους πολύτιμους: Ρουμπίνια, τοπάζια, διαμάντια, όνυχα, βήρυλλο και ιασπι, ζαφείρια, γρανάτες και σμαράγδια· και το χρυσάφι ήταν κεντημένο πάνω στο στήθος σου. Τη μέρα που δημιουργήθηκες όλα αυτά είχαν κιόλας ετοιμασθεί. Σε είχα βάλει φύλακα χερούβ στο άγιό μας όρος και περπατούσες ανάμεσα σε λαμπερά πετράδια. Ήσουν τέλειος στη συμπεριφορά σου από την ημέρα που πλάστηκες, ωσότου αμάρτησες. Με το δραστήριο εμπόριό σου οδηγήθηκες στη βία και στην αδικία. Γι’ αυτό κι εγώ σε πέταξα σαν μολυσμένο πράγμα από το όρος μου, φύλακα χερούβ, σε έσπρωξα μέσα από τα πολύτιμα πετράδια σου στην καταστροφή. Επειδή ήσουν όμορφος, περηφανεύθηκες επειδή ήσουν δοξασμένος, η σοφία σου διαφθάρηκε. Γι’ αυτό, σε πέταξα στη γη και σε παρέδωσα στην κοινή θέα των άλλων βασιλιάδων. Με τις πολλές παρανομίες που έκανες στο εμπόριό σου, μόλυνες τους τόπους της λατρείας σου. Γι’ αυτό, έβαλα φωτιά στην πόλη σου για να καταστραφείς και να γίνεις στάχτη πάνω στη γη, μπροστά στα μάτια όλων» (Ιεζεκ. 28, 12-18).


Καί ο προφήτης Ησαΐας λέει για τον Εωσφόρο: «Πώς έπεσες από τον ουρανό, Εωσφόρε, τέκνο της αυγής! Πάνω στη γη συντρίφθηκες εσύ, που υπέταξες λαούς. Έλεγες μέσα σου: Στον ουρανό θ’ ανέβω, το θρόνο μου θα υψώσω πάνω απ’ τ’ άστρα του Θεού. Θα πάρω θέση πάνω στο βουνό, στο μακρινό βορρά που οι θεοί συνάζονται. Θ’ ανέβω πάνω από τα σύννεφα και με τον Ύψιστο θα είμαι ίσος» (Ησ. 14, 12-14).

Δεν υπήρξαν όμως αυτοί οι μόνοι, σύμφωνα με τη μαρτυρία της Αγίας Γραφής, που ξέπεσαν απ’ την ψηλή κορυφή της μακαριότητας. Η Αγία Γραφή μας λέει ότι «ο δράκων», συμπαρέσυρε μαζί του το ένα τρίτο των αστέρων (Αποκ. 12, 4). Η Επιστολή του αποστόλου Ιούδα μιλάει με πιο σαφή ακόμα γλώσσα: «Θυμηθείτε τους αγγέλους που δεν έμειναν πιστοί στο αξίωμά τους, αλλά εγκατέλειψαν την ουράνια κατοικία τους. Ο Κύριος τους έχει φυλακίσει στο σκοτάδι με αιώνια δεσμά, για να δικαστούν τη μεγάλη ημέρα της κρίσεως» (Ιούδα 6). Και ο Ψαλμωδός επίσης λέει: «Θα πεθάνετε σαν όλους τους ανθρώπους θα πέσετε νεκροί ακριβώς όπως και οι άρχοντες» (Ψαλμ. 81, 7).

Τι άλλο σημαίνει αυτό, παρά το ότι πολλοί άρχοντες των Αγγέλων έπεσαν; Από αυτές ακριβώς τις ενδείξεις μπορούμε να βρούμε και την αιτία της ποικιλίας που χαρακτηρίζει τις δυνάμεις του κακού. Άλλες, από την προγενέστερη βαθμίδα που ανήκαν, όταν δημιουργήθηκαν, διατήρησαν τις διαφορές της τάξης που λέγεται ότι υπάρχει μεταξύ τους, «κατά μίμησιν» των αγίων ουρανίων Δυνάμεων. Άλλες, αφού έπεσαν από το ύψος του ουρανού, μιμήθηκαν -από τους αγγέλους που έμειναν πιστοί- αξιώματα και ονόματα, ανάλογα με το βαθμό της κακίας τους και της διαστροφής τους και όπως ταίριαζε στη φαυλότητά τους.


Πηγή: (ΑΒΒΑΣ ΚΑΣΣΙΑΝΟΣ. “ΣΥΝΟΜΙΛΙΕΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΡΗΜΟΥ”. ΤΟΜΟΣ Α Εκδόσεις “ΕΤΟΙΜΑΣΙΑ”), Καινή Κτίσις