Αρχιμανδρίτης Ιωήλ Κωνστάνταρος
Όσο κι αν ψάξει ο άνθρωπος, δεν θα μπορέσει να βρει τελειότερη διδασκαλία απ' αυτή την επί του Όρους ομιλία. Και τούτο, διότι ο ίδιος ο Κύριος Ιησούς αποκαλύπτει στους ανθρώπους τις ουράνιες αλήθειες.
Η Ευαγγελική περικοπή που θ΄ αναγνωστεί στους ναούς μας την Κυριακή των Πατέρων της Δ' Οικουμενικής Συνόδου, αποτελεί τμήμα αυτής της ομιλίας.
Επειδή τα λόγια του Κυρίου ήταν όντως πρωτάκουστα, και φυσικά ασυγκρίτως ανώτερα από τον Μωσαϊκό Νόμο, ορισμένοι άρχισαν να πιστεύουν ότι ο Χριστός ήλθε για να καταργήσει εντελώς τον Νόμο.
Για να μη δημιουργηθεί όμως τέτοια παρεξήγηση στους ανθρώπους, ο ίδιος ο Ιησούς τονίζει: “Δεν ήλθα να καταλύσω τον Νόμο ή τους Προφήτες. Ήρθα να τηρήσω κατά πάντα τον Νόμο, να εκπληρώσω όλα όσα είπαν οι Προφήτες, και να δώσω τον νέο Νόμο της Χάριτος. Να τα παραδώσω όλα τέλεια”.
Αλλ' ας σταθούμε για λίγο φίλοι μου, στον Μωσαϊκό Νόμο και γενικώτερα στην Παλαιά Διαθήκη, και τούτο, διότι στις ημέρες μας, είτε συνειδητά είτε ασυνείδητα, μεγάλη παρεξήγηση έχει ανακύψει στο θέμα αυτό.
Υπάρχουν ορισμένοι που εμφανίζονται ως υπέρμαχοι του έθνους, και ταυτοχρόνως υποστηρίζουν την θεωρία ότι ως Έλληνες δεν μπορούμε να έχουμε καμμία σχέση με την Παλαιά Διαθήκη, αφού σ' αυτήν προβάλλονται οι Εβραίοι. Και άρα, αφού φαίνονται οι Εβραίοι, οι εχθροί του Ελληνικού Έθνους, θα πρέπει να καταργηθεί η Παλαιά Διαθήκη και να μείνει η Καινή.
Ορισμένοι μάλιστα, φθάνουν και σε σημείο αστειότητος, υποστηρίζοντας ότι δήθεν ο Ιησούς ήταν Ελληνικής καταγωγής, διότι δήθεν η μητέρα του δεν ήταν Εβραία, αλλά ελληνικής καταγωγής που κατοικούσε στην Παλαιστίνη!...
Παρά την φαιδρότητα του θέματος, φαίνεται να υπάρχουν ελάχιστοι που δείχνουν, στην αρχή τουλάχιστον, να επιρρεάζονται και να θεωρούν ότι όντως, η Παλαιά Διαθήκη δεν χρειάζεται, αφού τώρα έχουμε την Καινή και η οποία είναι ανώτερη.
Και αυτά μεν, τα λένε όσοι δεν γνωρίζουν ή πεισμώνως αρνούνται να μάθουν και να κατανοήσουν την αλήθεια.
Όσοι όμως έχουν καλοπροαίρετη διάθεση, θα πρέπει να γνωρίζουν ότι ένας Ορθόδοξος Χριστιανός, φυσικά και Έλληνας, σε καμμία των περιπτώσεων δεν μπορεί να αρνηθεί το πρώτο μέρος της Αγίας Γραφής που είναι η Παλαιά Διαθήκη. Εάν δεν υπάρχει η Παλαιά, δεν μπορεί να σταθεί και η Καινή. Όπως φυσικά δεν μπορεί να παραμείνει η Παλαιά άνευ της Καινής, η οποία και την ερμηνεύει. Θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι στον χώρο της Παλαιάς Διαθήκης υπάρχουν οι προτυπώσεις της ουσίας και αυτή η αναμονή της ελεύσεως του Χριστού. Στην δε Καινή, έχουμε αυτή την ουσία και την έλευση του ίδιου του Θεανθρώπου. Οι δε προφήτες, είναι αυτοί οι οποίοι επικοινωνούν με τον Θεό. Είναι τα πρόσωπα που δέχονται την αποκάλυψη του άσαρκου ακόμα Υιού και Λόγου του Θεού! Είναι αυτοί που ελέγχουν τα κοινωνικά ατοπήματα της εποχής τους (θυσιάζοντας τη ζωή τους), και ταυτοχρόνως προφητεύουν την σάρκωση του Λόγου και την ίδρυση της Εκκλησίας! Είναι οι θαυμαστές αυτές προσωπικότητες που με το προφητικό τους χάρισμα ως “ορώντες” βλέπουν τα τέλη των αιώνων, την επέκταση της Εκκλησίας σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης και ταυτοχρόνως τον θρίαμβο του Κυρίου Ιησού!
Αλλά τι γίνεται με τις περιπτώσεις που ο Εβραϊκός λαός ξεφεύγει από το θέλημα του Θεού;
Τι γίνεται με την εν πολλοίς απαράδεκτη συμπεριφορά τους; Γιατί τα προβάλλει αυτά η Παλαιά Διαθήκη; Ας μην τα χάνουμε, αγαπητοί μου. Οι περιπτώσεις αυτές προβάλλονται, όχι βεβαίως προς μίμησιν, αλλά προς αποφυγήν. Και όπως κάθε λαός έχει και τις σκοτεινές σελίδες στην ιστορία του (και οι σώφρονες διδάσκονται και από αυτές), έτσι ακριβώς και όσοι μπορούν και θέλουν να βλέπουν τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση, θα διδαχθούν και από τα αρνητικά.
Πώς αλήθεια, θα μας φαινόταν, εάν κάποιοι, βλέποντας το σύγχρονο κατάντημα του έθνους μας, με μια μονοκονδυλιά έσβηναν όλο τον πλούτο των προγόνων μας; Δεν θα ήταν αδικία και δεν θα επιδείκνυε ανοησία; Αναμφιβόλως.
Και ας προσθέσουμε στην παράγραφο αυτή ότι ο λόγος του Θεού, ακριβώς επειδή είναι αληθινός, δεν κρύπτει και τα ατοπήματα ακόμα των πρωταγωνιστών του. (Αυτό βεβαίως, για όσους μελετούν, βλέπουν να συμβαίνει και στην Καινή Διαθήκη).
Το θέμα λοιπόν είναι να μην υπάρχει προκατάληψη. Εάν, επαναλαμβάνουμε, υφίσταται η καλή διάθεση στην ψυχή, τότε τα πράγματα τα βλέπει κανείς και στη σωστή τους διάσταση και έτσι δεν υπάρχει περίπτωση σκανδάλου. Όντως, τα άτοπα, παράλογα και αθεολόγητα συμπεράσματα, όσον αφορά τον λόγο του Θεού, αναφύονται τόσο στην προκατάληψη, όσο και στην ημιμάθεια. Δυστυχώς, ορισμένοι συνδυάζουν και τα δύο.
Για την ιστορία του θέματος, θα πρέπει επίσης να γίνει γνωστό, ότι όχι μόνο τους πρώτους αιώνες η Εκκλησία μας αντιμετώπισε δυναμικά παρόμοιες θέσεις διαφόρων αιρετικών, που αρνούνταν γενικώς την Παλαιά Διαθήκη, αλλά θα πρέπει να μάθουμε ότι το όλον θέμα και πάλι ξεκίνησε τον περασμένο αιώνα. Πού και πώς; Το 1914 στην Γερμανία. Ένας φοβερός πόλεμος ξεσπά εναντίον των βιβλίων της Π.Δ. από τους Προτεστάντες. Το ερώτημα που έθεταν ήταν: “Γιατί η Π.Δ.;”.
Φυσικά με το ερώτημά τους αυτό φανέρωναν την θεολογική τους ανεπάρκεια και την τέλεια ασχετοσύνη τους με αυτή την Αγία Γραφή. Και σαν να μην έφθανε αυτό, το 1933, την χρονιά δηλαδή που ανέβηκε ο Χίτλερ, αρχίζει ένας σιωπηλός αλλά και εμφανής πόλεμος εναντίον του Ιουδαϊσμού και της Π.Δ.. Η Παλαιά Διαθήκη εξοβελίζεται από τους Deutsche Christen (Γερμανούς Χριστιανούς)!
Το φαινόμενο αυτό, το οποίο ξεκίνησε από καθαρώς ρατσιστικά κίνητρα, εισβάλλει τώρα και στην Ελλάδα. Είναι δε χαρακτηριστικό, ότι σε αρκετές των περιπτώσεων αυτών, οι πολέμιοι της Π.Δ., άνθρωποι δηλ. που πολλές φορές είναι “υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων”, αρνούνται το δικαίωμα της Εκκλησίας να προσδιορίζει τα βιβλία της. Ταυτοχρόνως δε, η κίνηση αυτή φαίνεται να στρέφεται προς την αρχαία ελληνική θρησκεία.
Βεβαίως, λίγο εάν προσέξουν όσοι επιζητούν την στροφή στην αρχαία ελληνική θρησκεία, λίγο εάν προσέξουν, θ' ακούσουν τον απόηχο των λόγων αυτής της θρησκείας: “Μη ζητάς να μ' αναστήσεις δεν μπορώ...”
Το θέμα όμως, έχει φυσικά και άλλες παραγράφους, που δοθείσης ευκαιρίας θα τις μελετήσουμε και θα δούμε το αλλοπρόσαλλο της θεωρίας περί απορρίψεως του πρώτου μέρους του λόγου του Θεού.
Ας κλείσουμε όμως με τούτο.
Είμαστε με την χάρη του Θεού μέλη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Μέλη του Σώματος του Χριστού. Αυτό σημαίνει ότι έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Αγία μας Ορθοδοξία. Συνειδητά δεν αρνούμαστε την αγία της διδασκαλία, ούτε τον ορθό τρόπο ζωής, στον οποίον μας καθοδηγούν οι θεοφόροι Πατέρες μας.
Αυτοί δε οι άγιοι Πατέρες της Δ΄ Οικουμενικής Συνόδου που εορτάζει σήμερα η Εκκλησία μας, και οι οποίοι ως φως Χριστού έλαμψαν επί της γης, εκτός των άλλων, μας ερμηνεύουν και τον κανόνα των βιβλίων της Αγίας Γραφής, αυθεντικά και επίσημα.
Είθε, η αγία τους ευχή να προφυλάσσει τον κόσμο από τις πλάνες του εχθρού και να μας συνοδεύει σε όλη μας την ζωή.
Αμήν.
Πηγή: Θρησκευτικά, Τράπεζα Ιδεών