«Aν κάθε μέρα δεν διαβάζεις δέκα σελίδες από ένα βιβλίο, ξέχνα την παιδική χαρά».
Όμως … «Να αγαπάτε τον Χριστό μας με αρχοντιά», μας συμβουλεύει γλυκά ο Άγιος Παΐσιος.
Αγάπη, ελευθερία, πνευματική αρχοντιά … όχι πολλά λόγια ανούσια, κενά κι απειλητικά, που συνήθως εκφράζουν το πάθος του θυμού μας, τα μεγαλεπήβολα σχέδια του εγωισμού μας να φτιάξουμε τα τέλεια παιδιά. Ας μιλήσει το παράδειγμά μας και το ξεχείλισμα της αγάπης μας προς τις αθώες ψυχές, που μας εμπιστεύθηκε ο Φιλεύσπλαχνος Θεός, ως συνδημιουργούς Του.
Ας κρατήσουμε στην αγκαλιά μας το μωρό μας κι αφού το γλυκοσταυρώσουμε ας ξεφυλλίσουμε μαζί του τις πολύχρωμες εικόνες ενός βιβλίου νανουρίζοντάς το.
Ας ζωγραφίσουμε με το νηπιαγωγάκι μας τις εικόνες του αγαπημένου του παραμυθιού, δραματοποιώντας και παίζοντας μαζί του αυτές που του έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση.
Ας υπενθυμίσουμε στη χαρά μας, που πηγαίνει πλέον δημοτικό, πόσο ευλογημένο παιδί είναι που μοιάζει στον Άγιο προστάτη του κι ας διαβάσουμε καθισμένοι συντροφιά στον καναπέ τη ζωή του Αγίου του.
Ας αφήσουμε διάσπαρτα στο σπίτι βιβλία, ικανά να τραβήξουν το ενδιαφέρον του έφηβου παιδιού μας κι ανοιχτά στη σελίδα που μιλούν για το πρόβλημα που το βασανίζει.
Ας κάνουμε τα βιβλία φίλους μας, παρέα μας, ώστε βλέποντάς τα τα παιδιά μας να πλημμυρίζουν με συναισθήματα ζεστασιάς και θαλπωρής, όχι καταναγκασμού και υποχρέωσης.
Αν τα παιδιά μας βλέπουν εμάς να παρακολουθούμε τηλεόραση ή να σερφάρουμε στο διαδίκτυο ώρες ατελείωτες κι όποτε θυμόμαστε να τους φωνάζουμε να διαβάσουν, τότε το μόνο που πετυχαίνουμε είναι να ισοπεδώνουμε τη σχέση μας μαζί τους.
Αν, όμως, κλείσουμε όλα τα ηλεκτρονικά, απολαύσουμε όλοι μαζί ένα κομμάτι σοκολατένιο κέικ κι ένα ποτήρι γάλα, την ώρα που ο μπαμπάς διαβάζει παραστατικά κάποιο θαύμα της Παναγίας μας, ή μια ιστορία από το Γεροντικό, όπου τελειώνοντας, κάνοντας όλοι μαζί προσευχή, και δίνοντας μια αγκαλιά για καληνύχτα πέφτουμε στα κρεβάτια μας, τότε είναι πολύ πιθανό τα παιδιά μας και μεγαλώνοντας να αγαπούν τα βιβλία και να ταξιδεύουν στις σελίδες τους, γιατί αυτές θα μυρίζουν σοκολάτα, οικογενειακή αγκαλιά και πνευματική ζεστασιά.
Αγαπημένοι μου γονείς, ας θυμόμαστε πάντα ότι τα δικά μας κενά τα συμπληρώνει η γλυκιά μας Παναγιά.
Με αγάπη
Νικολέττα Σκάλκου-Διαμαντίδη
Πηγή: ear-books