Δευτέρα 6 Ιουλίου 2015

Είσαι η γυναίκα μου, ο άνθρωπος μου. Μια φωτογραφία σου... αγάπη μου.


Μια φωτογραφία σου... αγάπη μου.
Μια φωτογραφία σου ήρθε και σε μένα
Μια φωτογραφία σου απ' τα ξένα...(Μ. Λοΐζος)

Πως να παρουσιάσω μια μοναδική, ερωτική «επιστολή», σαν προσευχής ποίημα, εμπνευσμένη από μια φωτογραφία, από τον θεολόγο Γρηγόρη Τζιβελέκη; Δεν έχω λόγια να την περιγράψω... απλά διαβάστε την και ας αφήσουμε τον χρόνο να την αναδείξει ως παράδειγμα ήθους, συζυγίας και συντροφικότητας. (Σ. Ντρέκου)

Είσαι η γυναίκα μου, ο άνθρωπος μου.
«Αγάπη μου, ως ιερό Σκήνωμα φιλώ το ταλαιπωρημένο σου κορμί. Αυτό το κορμί που περικλείει η ψυχή σου, γεμάτη ελπίδα για ζωή! Είσαι η γυναίκα μου, ο άνθρωπος μου. Η φωνή μου, τα μάτια μου, η αέρινη σιωπή που ειρηνεύει τις ρυτίδες της ψυχής μου..., η πρώτη ανάσα ενός μωρού που έρχεται στη ζωή! Αγάπη μου, η ομορφιά σου ήταν αυτή που με έκανε να στραφώ κοντά σου, ξεθώριασε για λίγο μα μη φοβάσαι, όλα θα πάνε καλά. Να ξέρεις πως μου αρέσεις ακόμα, πως σε αγαπώ, πως σε θέλω! Είσαι η γυναίκα μου. Αγάπη μου, πλέον δε σε αγαπώ μονάχα, μα και σε σέβομαι!
- Ο άντρας σου.»

29/4/15 Γρηγόρης Τζιβελέκης