- Να τον αναθέσει στον Χριστό και να προσεύχεται να μαλακώσει λίγο την καρδιά του. Σιγά-σιγά θα κάνη αποβίβαση ο Χριστός στην καρδιά του και θα αρχίσει να προβληματίζεται.
Μόλις μαλακώσει λίγο η καρδιά του, τότε μπορεί να του πει να την πάει λ.χ. με το αυτοκίνητο στην εκκλησία. Δεν θα του πει: «έλα κι εσύ στην εκκλησία», αλλά θα του πει: «Μπορείς ,σε παρακαλώ, να με πας μέχρι την εκκλησία;».
Αν την πάει μέχρις εκεί, μπορεί να πει: «Αφού ήρθα ως εδώ, ας μπω κι εγώ λίγο μέσα να ανάψω ένα κερί». Και έτσι σιγά-σιγά ίσως προχωρήσει και παραπέρα.
- Μπορεί, Γέροντα, ο Πνευματικός της γυναίκας να βοηθήσει με κάποιον τρόπο και τον άνδρα;
- Μερικές φορές για να βοηθηθεί ο άντρας, ο Πνευματικός πρέπει να κάνη πνευματική εργασία στην γυναίκα. Από την γυναίκα θα μεταδοθεί το καλό στον άνδρα και, αν έχει αγαθή καρδιά, ο Θεός θα τον βοηθήσει να αλλάξει.
Η γυναίκα έχει στην φύση της την ευλάβεια. Αλλά, όταν ο άνδρας , ενώ είναι λίγο αδιάφορος προς την Εκκλησία, πάρει μια στροφή πνευματική, μετά προχωράει σταθερά πνευματικά και η γυναίκα δεν τον φθάνει.. Μπορεί μάλιστα να αρχίσει να τον ζηλεύει επειδή δεν προχωράει αυτή.
Γι’ αυτό, στις περιπτώσεις αυτές, λέω στους άνδρες να προσέχουν. Γιατί τι γίνεται; Όσο προχωράει ο άνδρας πνευματικά, η γυναίκα, αν δεν ζει κι εκείνη πνευματικά, τόσο του πάει κόντρα. Αν πη ο άνδρας: «πέρασε η ώρα, σήκω να πάμε στην εκκλησία», του λέει: «Άντε, τράβα μόνος σου! Δεν με καταλαβαίνεις, έχω ένα σωρό δουλειές…».
Ή , αν της πει ο άνδρας: «καλά, σβηστό έχεις το καντήλι;» ή αν πάη να το ανάψη εκείνος, πληγώνει τον εγωισμό της και βάζει τις φωνές: «Τι, παπάς θα γίνεις; Καλόγερος είσαι;». Μπορεί ακόμα και να του πει: «Τι το καίμε το καντήλι; Καλύτερα να δώσουμε το λάδι σε κανέναν φτωχό». Μέχρις εκεί μπορεί να φθάσει, σε προτεσταντικές θεωρίες. Φυσικά, ύστερα στενοχωριέται για τις δικαιολογίες που είπε, αλλά στενοχωριέται και για την πρόοδο που βλέπει στον άνδρα της. Χίλιες φορές σ’ αυτές τις περιπτώσεις να μείνει σβηστό το καντήλι, παρά να πάει ο άνδρας να το ανάψει.
Για να γλιτώσω λοιπόν τις οικογένειες από την διάλυση, λέω στους άνδρες: «Να πης στην γυναίκα σου, όταν την βρεις σε καλή ώρα: “Αν πηγαίνω στην εκκλησία και κάνω λίγη προσευχή και καμιά μετάνοια ή διαβάζω κανένα βιβλίο πνευματικό, δεν τα κάνω από πολλή ευλάβεια, αλλά γιατί αυτά με φρενάρουν, με συγκρατούν , ώστε να μην παρασυρθώ από αυτήν την ελεεινή κοινωνία και πάω στα μπουζούκια με παρέες κ.λπ”».
Όταν ο άνδρας χειρισθει έτσι το θέμα, τότε η γυναίκα χαίρεται και μπορεί να αλλάξει και να τον ξεπεράσει στα πνευματικά. Αν δεν το χειρισθει όμως έτσι, της σπάζει τα κόκκαλα . Μπορεί να φθάσουν σε χωρισμό.
Αν θέλει ο άνδρας να βοηθήσει την γυναίκα πνευματικά, ας προσπαθήσει να την συνδέση με κάποια οικογένεια που ζει πνευματικά και η μητέρα έχει ευλάβεια, ώστε να παρακινηθει να την μιμηθή.