Δευτέρα 4 Μαΐου 2015

Χ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Σ Τ Η Ρ Ι Ο Ι   Ο Ι Κ Ο Ι
Εις την Οσίαν και θεοφόρον Μητέρα ημών
ΜΑΤΡΩΝΑΝ ΤΗΝ ΑΟΜΜΑΤΟΝ


Την εν κόσμω ασκήσασαν επ’ εσχάτων εν Ρωσία

Ποίημα Ισιδώρας Μοναχής Αγιεροθεϊτίσσης

«Νοός μου λύσον την αχλύν Ματρώνα φωτοφόρε,
ίνα υμνήσω ικανώς τας σας θαυματουργίας».
Απολυτίκιον. Ήχος πλ. δ’ . Το προσταχθέν.
Των οφθαλμών εκ παιδός εστερημένη, και τη ψυχή ως
χρυσός λελαμπρυσμένη, εν τω κόσμω εκφαίνεις φως
Χριστού Ματρώνα˙ Ρωσίαν καθιλαρύνουσα θαυμαστώς,
και πάσαν την οικουμένην πανευπρεπώς˙ καταυγάζουσα
χάρισιν, άς εν αισίαις φωναίς, κηρύττοντες βοώμεν σοι˙
Χαίροις στύλε ολόφωτε.
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’ . Τη υπερμάχω.
Της ευλογίας την πηγήν την χαριτόβρυτον, και ιαμάτων
τον κρουνόν τον πολυχεύμονα, την εμπλήσασαν
εν νάμασιν ακενώτοις˙ επ’ εσχάτων γην Ρωσίας
ήν εφαίδρυνεν˙ την Ματρώναν εν αινέσει
μεγαλύνωμεν˙ ταύτη λέγοντες˙ χαίροις στύλε ολόφωτε.
Άξιόν σε δοξάζειν απαύστως αξιΰμνητε
Μήτερ, Ματρώνα της Ρωσίας η δόξα (γ’)*
διο εν άσμασι θεοτερπέσι την αξιάγαστόν σου
πολιτείαν άδομεν και τας αριστείας σου
γεραίρομεν, ούτω βοώντες˙

Χαίροις της Μόσχας η ευκοσμία˙
Χαίροις των Ρώσων η κληρουχία.
Χαίροις ευσεβείας ο πανίερος οίκος˙
Χαίροις της αγνείας ο ολόφωτος λύχνος.
Χαίροις των Μητέρων εξαίσιον άκουσμα˙
Χαίροις ασκουσών εν τω κόσμω ωράϊσμα.
Χαίροις πολιτείαν θείαν η ζηλώσασα Αγγέλων˙
Χαίροις τας σεπτάς χορείας η σεμνύνασα παρθένων.
Χαίροις χαρισμάτων πάντων ο ανάπλεως κρατήρ˙
*Οσία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Χαίροις νόσων πολυτρόπων  συμπαθέστατος λυτήρ.
Χαίροις η φωταγωγούσα τας πορείας των πιστών˙
Χαίροις η μυσταγωγούσα προς σκηνώσεις ουρανών.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Βάνουσα απροσκόπτως του Κυρίου την τρίβον,
Ματρώνα φωτοφόρε, εις πόλιν επέφθασας
την άνω αξίως. Ένθα Αγγέλων συνοικείς
τοις τάγμασι και κάλλεσι παρθενικοίς
κεκοσμημένη, βοάς απαύστως συν αυτοίς τω
Βασιλεί των όλων, ύμνον˙

Αλληλούϊα.

Γέγηθε ευφροσύνως η μεγάλη Ρωσία, πλουτούσα
σε ως άσειστον στύλον, εν βίου ταις
δονήσεσι πάσαις, και ως θερμήν προστάτιδα
εν περιστάσεσι δειναίς Ματρώνα. Διο και
στέφανον εξ εγκωμίων πλέκουσα, φωνεί σοι
ευφροσύνως τάδε˙

Χαίροις η στάθμη της εγκρατείας˙
Χαίροις το μέτρον της απαθείας.
Χαίροις αρετών ενθέων καθαρώτατον σκήνωμα˙
Χαίροις του Θεού των όλων υψηλότατον δώρημα.
Χαίροις της θεογνωσίας χαριτόβρυτος πηγή˙
Χαίροις των πιστών εν ζάλαις συμπαθής καταφύγή.
Χαίροις έαρος του θείου χελιδών η τιμία
Χαίροις πίστεως αγίας αηδών η γλυκεία.
Χαίροις τω Πατρί των Φώτων η απαύστως ομιλούσα˙
Χαίροις εν φωτί αΰλω τους πιστούς η οδηγούσα.
Χαίροις της φιλοθεΐας πολυέραστος παστάς˙
Χαίροις της χρηστοηθείας η αείφωτος λαμπάς.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Δάκρυσιν εγκρατείας κατασπείρασα Μήτερ
καρδίας σου την γην φιλοπόνως, εθέρισας
δραγμάτων τον πλούτον, ψυχής αγαλλιάσει
Ματρώνα, Και ταύτα προσκομίσασα τω
ουρανίω γεωργώ όν έστερξας, επάξιον εδέξω
στέφανον, αινούσα σύν Αγγέλοις και βοώσα˙

Αλληλούϊα.

Έπαρσιν των δαιμόνων καθελούσα τελείως
αψεύστω ταπεινώσει Ματρώνα, υψώθης εις
τα άρρητα ύψη, ένθα υμνείς τον υπερύμνητον
Λόγον, τα θεία κατοπτεύουσα κάλλη. Διο σε
ταπεινή καρδία μέλποντες, εν λόγοις υψηγόροις
εκφωνούμεν τάδε˙

Χαίροις ταμείον αγαθωσύνης˙
Χαίροις ο πλούτος της σωφροσύνης.
Χαίροις αγάπης Θεού το σκεύος˙
Χαίροις ελπίδος χρηστής το μέτρον.
Χαίροις η καθαρωτάτη τη ψυχή ωσεί χιών˙
Χαίροις η λελαμπρυσμένη τη καρδία ως χρυσός.
Χαίροις θείων θελημάτων η βαδίσασα οδόν˙
Χαίροις εντολάς αγίας η διδάξασα λαόν.
Χαίροις η εστερημένη των ομμάτων εκ παιδός˙
Χαίροις η τετιμημένη εκ Θεού πολυειδώς.
Χαίροις τω Θεώ των Όλων η τιμία προσφορά˙
Χαίροις των τυφλών σεμνότης και φωτόμορφος χαρά.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Ζόφον της αγνωσίας καταλείψασα όλως,
επλήσθης φωτισμού απροσίτου, καρδίας σου
καθάρασα κόρας˙ και του νοός το όμμα
αυγασθείσα ιλαρώς Ματρώνα μακαρία, Αυτού το
θείον Όνομα εδόξαζες, απαύστως τη ωδήν
προσάγουσα και μελωδούσα˙

Αλληλούϊα.

Ήσκησας εν τω κόσμω εν εσχάτοις τοις
χρόνοις, Αγγέλων πολιτείαν ζηλούσα Ματρώνα
της Ρωσίας τερπνότης˙ και ως πολύλαμπρος
λαμπάς, της αληθείας φως μετέδωκας τη
κτίσει. Ομίχλην μεν παθών σκεδάζουσα εν
χάριτι, ημάς δε συγκαλούσα του κραυγάζειν
ταύτα˙

Χαίροις Οσίων η κοσμιότης˙
Χαίροις του κόσμου φαιδρά λαμπρότης.
Χαίροις ταπεινοφροσύνης η αμείωτος σφραγίς˙
Χαίροις θεορρημοσύνης η ηδύλαλος χορδή.
Χαίροις θείας συμπαθείας η αείρρυτος πηγή˙
Χαίροις κρήνη ιαμάτων παύουσα αυχμόν ψυχής.
Χαίροις η διατρανούσα τας ενθέους δωρεάς˙
Χαίροις η κληρονομούσα της Εδέμ τα αγαθά.
Χαίροις του ηλίου σέλας η ορώσα καθαρώς˙
Χαίροις λύχνος προς τον πέλας η φωτίζουσα αγνώς.
Χαίροις εν καλή ασκήσει η εμπρέψασα αξίως˙
Χαίροις η εν τη Ρωσία αριστεύσασα τιμίως.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Θρήνων πολλών επλήσθη η δαιμόνιος φάλαγξ
και τάξεις των αγγέλων σκιρτώσιν εν σοι
σημειοφόρε Ματρώνα. Τον τύπον γάρ τον
του Σταυρού εν τω μετώπω σου χαράττουσα
συχνάκις, ασάρκους ετροπώσω δυσμενείς
και έθραυσας εις τέλος. Ημάς δε κραταιώς
συνήγαγες και ανορθοίς εις ύψος ουρανού, του
ψάλλειν παραινούσα ομοφώνως˙

Αλληλούϊα.

Ίθυνας προς τας τρίβους του Θεού τας
ευθείας, των Ρώσων τον λαόν επ’ εσχάτων,
Ματρώνα ταις σοφαίς προτροπαίς σου. Και
πάντας ευλογείν Θεόν εδίδασκες εν λόγοις
και βίω ακαταγνώστω˙ ίνα αυτού το θέλημα
γινώσκοντες, το έλεος το μέγα ομολογώμεν και
σοι συμφώνως κατά χρέος αναφωνώμεν τάδε˙

Χαίροις γενναία εν τη ασκήσει˙
Χαίροις ανδρεία εν τη ενστάσει.
Χαίροις προσευχής καμάτους η καλώς εργασαμένη˙
Χαίροις αρετής ως τύπον εαυτήν παρεχομένη.
Χαίροις θείαν αρμονίαν τη ψυχή ενηχουμένη˙
Χαίροις δόξαν ουρανίαν τοις λαοίς διηγουμένη.
Χαίροις άνωθεν ειρήνης η καλή περιστερα.
Χαίροις τω Θεώ δοθείσα ως καλλίστη προσφορά.
Χαίροις του Αρχιποιμένος η ευπρόσδεκτος αμνάς˙
Χαίροις θείων βουλευμάτων η ταχύδρομος δορκάς.
Χαίροις χάριτας πλουσίας η προχέουσα εν πάσι˙
Χαίροις θαύματα ποικίλα η τελούσα καθ’ εκάστην.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Κάρπωμα τω Κυρίω προσφορά τε τελεία
γεγένησαι θεόφρον Ματρώνα. Θυσία γαρ ως
λογική Αυτώ προσήνεξαι, αγάπης εντολήν
αποπληρούσα˙ και τον Σταυρόν επ’ ώμων
ολοπόθως άρασα, οπίσω Τούτου ηκολούθεις,
ευχάς από ψυχής και ύμνον καθαρόν
προσάγουσα και μελωδούσα˙

Αλληλούϊα.

Λόγοις σου θεοσόφοις τον λαόν της Ρωσίας
εστήριξας εν θλίψεως χρόνοις, Ματρώνα ως
θεράπαινα θεία˙ ελπίδι μεν και πίστει πάντας
κραταιώσασα και τη αγάπη εν ελέει παραμυθούσα.
Διό σε νυν ωδαίς χαριστηρίοις
καταστέφομεν, εν αδιστάκτω πίστει τοιάδε
αναφωνούντες˙

Χαίροις Αγγέλων η θυμηδία˙
Χαίροις πενήτων παραμυθία.
Χαίροις Σταυρωθέντος Χριστού το φωτάναμα˙
Χαίροις Αναστάσεως θείας απαύγασμα.
Χαίροις  ότι ηκολούθησας τω Κυρίω ακλινώς˙
Χαίροις ότι κατεφίλησας Τούτου νόμον ιερόν.
Χαίροις η ακουτισθείσα Παραδείσου τας φθογγάς˙
Χαίροις η ενωτισθείσα των Αγγέλων τας ωδάς.
Χαίροις της σεμνοπρεπείας η ατίμητος εικών˙
Χαίροις άνω φωταυγείας φαιδροτάτη λαμπηδών.
Χαίροις η πεποικιλμένη χάρισι των αρετών˙
Χαίροις η κατεστεμμένη διαδήματι λαμπρώ.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Μάρτυς τη συνειδήσει ανεδείχθης μεγάλη,
Ματρώνω, ως βαστάσασα ανδρείως, τας
Θλίψεις άς εδέξω Θεού ευδοκία. Σταυρόν
γάρ της τυφλώσεως υπέμεινας εκ βρέφους
προθέσει σου αγογγύστω, μελών τε ύστερον
παράλυσιν, ακλόνητον τηρήσασα σην
καρδίαν. Και πόδας σου ερείσασα τω Ευαγγελίω,
ακαταπαύστως τω Θεώ ύμνον εξύφανας
σύν Αγγέλοις άδουσα˙

Αλληλούϊα.

Νάμασιν ευσεβείας ώσπερ έλαφος θεία
προσέδραμες Ματρώνα Οσία. Και τη πηγή
της ζωής, Χριστώ ολοτελώς εγγίσασα, εξέπιες
τρυφής χειμάρρουν καθώς επόθεις, την δίψαν
σου ψυχής κατασβεννύοντα και χαρμονήν
παρέχοντά σοι άρρητον. Διό σοι φωναίς αισίαις
πάντες, πανευφροσύνως ταύτα βοώμεν˙

Χαίροις ιάτειρα των εν νόσοις˙
Χαίροις επίκουρος των εν πόνοις.
Χαίροις ασκουμένων πάντων θεσπεσία καλλονή˙
Χαίροις μάλα αγωνιζομένων η γλυκεία χαρμονή.
Χαίροις των εν σκότει καθημένων φως το πάνυ ιλαρόν˙
Χαίροις των εν τη σκιά θανάτου σάλπισμα το κραταιόν.
Χαίροις της σκληραγωγίας η ακράδαντος κρηπίς˙
Χαίροις η της αγρυπνίας αδιάλειπτος ευχή.
Χαίροις καταπονουμένων η βοήθεια εν τάχει˙
Χαίροις των απηλπισμένων παραμύθιον εν πάσι.
Χαίροις της ομολογίας η πανεύηχος φωνή˙
Χαίροις της στρατολογίας του Θεού η εκλεκτή.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Ξίφος κατά δαιμόνων το οξύτατον πέλεις
Ματρώνα τη στερρά σου ασκήσει. Και γάρ
ως άσαρκος εν γη διάγουσα, νηστείαις και
αγρυπνίαις και πάση άλλη κακοπαθεία,
ταπείνωσιν βεβαίαν εκτήσω Μήτερ. Διό
και πάθη της σαρκός νεκρώσασα, ζωήν την
αιωνίζουσαν εκληρώσω, Χριστώ τω εκ του
τάφου εξαναστάντι αναβοώσα˙

Αλληλούϊα.

Όμματα της σαρκός σου αισθητά στερηθείσα,
και έχουσα κλεισθείσας τας κόρας, Ματρώνα
φωτοφόρος εγένου. Χριστόν γάρ νοερώς τον
Φωτοδότην ενοπτρίζου ψυχικοίς σου όμμασι,
Αυτού τα κάλλη κατανοούσα. Διό σε εγκωμίων
κάλλεσι δοξάζομεν, εν καθαρώ δε συνειδότι
ταύτα λαλούμεν˙

Χαίροις βολίς ακραιφνούς ανταυγείας˙
Χαίροις πυξίς ασφαλούς σωτηρίας.
Χαίροις χορούς Αγγέλων ζηλώσασα˙
Χαίροις φρονίμων παρθένων υπόδειγμα.
Χαίροις των ενασκουμένων λαμπροτάτη κορωνίς˙
Χαίροις των προσευχομένων αδαπάνητος τρυφή.
Χαίροις αγαθών αΰλων η δεικνύουσα οδόν˙
Χαίροις της Εδέμ το κάλλος και ο μείζων θησαυρός.
Χαίροις θείων αθλημάτων υποθήκη ιερά˙
Χαίροις των πιστών προστάτις και ανείπωτος χαρά.
Χαίροις η ακολουθούσα τω Κυρίω ευπειθώς˙
Χαίροις η εφεπομένη ίχνεσι ασκητριών.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Πύργος της ευσεβείας ακαθαίρετος ούσα
και στύλος αρραγής της Ρωσίας, εστήριξας
λαόν σου Ματρώνα, τον πάσχοντα υστέροις
εν χρόνοις τα πάνδεινα εξ ήγεμόνων αθέων.
Αεί δε την ευφρόσυνον παρέχεις αγαλλίασιν
και βεβαιοίς εν χάριτι καρδίας πάντων, του
ψάλλειν σοι δε παραινείς ημάς ανεμποδίστως την ωδήν˙

Αλληλούϊα.

Ράβδον τε και βακτηρίαν τον Πανάγιον Σταυρόν
κεκτημένη, Ματρώνα, ευθυπόρως διήλθες
του βίου στενωπόν την τραχείαν, απάγουσαν
Εδέμ σε εις πλάτος, ένθα Αγγέλων ασωμάτοις
χορείαις και των Αγίων ομηγύρεσι συναγάλλει.
Ημείς δε αγαλλομένη σε καρδία αινούμεν, μια
νύν φωνή αναφθεγγόμενοί σοι τάδε˙

Χαίροις εφάμιλλε των Αγγέλων˙
Χαίροις ομόσκηνε των δικαίων.
Χαίροις σην καρδίαν δούσα ολοπόθως τω Δεσπότη˙
Χαίροις της Αυτού αγάπης η δεχθείσα αντιδόσεις.
Χαίροις παραλύτω ρώσιν ως προείπας η διδούσα˙
Χαίροις τας ψυχάς εκ πλάνης του εχθρού η ανορθούσα.
Χαίροις προσευχής καμάτους η αεί εργαζομένη˙
Χαίροις τον μισθόν αξίως εις αιώνας δρεψαμένη.
Χαίροις του Σταυρού τον τύπον τω μετώπω σημειούσα˙
Χαίροις Σταυρωθέντος φίλτρον εν καρδία σου κρατούσα.
Χαίροις θαύματα ποικίλα η προχέουσα απαύστως˙
Χαίροις θείας ευλογίας η πηγάζουσα ωσαύτως.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Σέμνωμα Ρωσίας πέλει, η πανίερος εικών
της αειπαρθένου Κόρης, ήν ονείρατι εώρας
και εφρόντισας ποιείσθαι ώ Ματρώνα θαυμαστή.
«Αναζήτησις απολωλότων» ως ορθώς
επωνομάσθη, επανάγει τους φθαρέντας εις
ζωήν την αληθή, θαύματα πηγάζει πλείστα, λύει
γης δεινόν αυχμόν˙ ταις ψυχαίς δε επιρραίνει
όμβρον χάριτος χρηστής και του μελωδείν
προτρέπει πάντας τω Θεώ ωδήν˙

Αλληλούϊα.

Τάφος σου καθώς προείπας, Νείλος ώσπερ
νοητός, απαντλεί αδιακόπως των θαυμάτων
δωρεάς και χαρίτων πολυτρόπων μυριάριθμον
πληθύν. Ταύτα των πιστών χορείαι ευλαβούμενοι
αεί, και θερμώς κατανυγέντες ώ
Ματρώνα τη ψυχή, ύμνον πλέκομεν εκ πόθου
και βοώνεν εκτενώς˙

Χαίροις Ρωσίας απάσης σεμνότης˙
Χαίροις Χριστού Εκκλησίας ακρότης.
Χαίροις χρόνων των δυστήνων ο παρήγορος αυλός˙
Χαίροις πόνοις θλιβομένων η βεβαία αρωγός.
Χαίροις όγδοος Ρωσίας στύλος πάντας πίστει εδραιώνων˙
Χαίροις μέλλοντος αιώνος του ογδόου κληρονόμος.
Χαίροις άστρων ουρανίων υπερβαίνουσα στολήν˙
Χαίροις φως του αναστάντος η αστράπτουσα αυγή.
Χαίροις κόρας της ψυχής σου αυγασθείσα καθαρώς˙
Χαίροις χάριν θεαρέστων η διδούσα δωρεών.
Χαίροις η δοκιμασθείσα ως χρυσός εν τω πυρί˙
Χαίροις η πλουτισαμένη όλβον της υπομονής.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Ύβρεις πάσας ομηλίκων και τα σκώμματα
αυτών και ονείδη εκαρτέρεις ώ Ματρώνα ανδρικώς
παιδιόθεν κεκλεισμένους έχουσα τους
οφθαλμούς, αγογγύστως πολιτείαν μετελθούσα
του Ιώβ. Τω σω οίκω δε κλεισθείσα εν πολλή
υπομονή, τας ευχάς Θεώ εδίδως ευχαρίστω
σου φωνή, κράζουσα από βαθέων της καρδίας
την ωδήν˙

Αλληλούϊα.

Φόβον του Θεού πλουτούσα τον αγνότατον
σεμνή, εν Ναώ προσεκαρτέρεις και εδόξαζες
Αυτόν, ώ Ματρώνα παιδιόθεν, αλαλήτοις
προσευχαίς. Και ημείς συναθροισθέντες εν
τω οίκω του Θεού, την Αυτού μεγαλωσύνην
ευλογούμεν εκτενώς και φωναίς εν εξαισίαις
σοι φθεγγόμεθα πιστώς˙

Χαίροις το μέτρον της καρτερίας˙
Χαίροις το ύψος της ευψυχίας.
Χαίροις η προσκαρτερούσα εις Κυρίου τας αυλάς˙
Χαίροις η καλώς συνούσα τας Αυτού θείας βουλάς.
Χαίροις η παρισταμένη ταις ανάγκαις των πιστών˙
Χαίροις η ακροωμένη των δεήσεων αυτών.
Χαίροις κτίσιν η ιδούσα άπαξ μόνον τη οράσει˙
Χαίροις κάλλη ουρανίων η ορώσα εν εκστάσει.
Χαίροις λόγων θεοπνεύστων ο ανάπλεως κρατήρ˙
Χαίροις ζάλαις κλονουμένων ακλυδώνιστος λιμήν.
Χαίροις οικουμένης πάσης η καλλίστη ευλογία˙
Χαίροις η Θεώ βοώσα σύν Αγγέλοις υμνωδίαν.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Χώρα πάσα της Ρωσίας σε τιμά πανευλαβώς
και προστρέχουσι τω τάφω πλήθη εκ περάτων
γης, άνθη φέροντες Ματρώνα, σοι ευώδους
εκ λειμώνος. Και ημείς αξιοχρέως των ανθέων
ως οσμήν, ύμνον τόνδε εγκωμίων φέρομέν σοι
ευπρεπώς, πρεσβειών σου εκζητούντες
ταπεινώς τας αντιδόσεις, ίνα ομοφώνως πάντες,
τω Θεώ ως παντουργέτη προσαγάγωμεν εκ
πόθου ύμνον τον Αγγελικόν˙

Αλληλούϊα.

Ψάμμον αληθώς θαλάσσης υπερβαίνει η πληθύς
των θαυμάτων σου Ματρώνα, ά προχέεις καθ’
εκάστην εκ σου τάφου δαψιλώς. Το δε πέλαγος
χαρίτων, αίς σε έστεψε Χριστός, καταπλήττει
διανοίας και Αγγέλων και βροτών. Συστησάμενοι
χορείαν την κοινήν ούν ευπρεπώς, φόρμιγγι
λαμπρά καρδίας κράζομεν επαινετώς˙

Χαίροις το άστρον της Εκκλησίας˙
Χαίροις ο φάρος της ευποιΐας.
Χαίροις η λαμπαδουχούσα ανταυγείας τ΄ουρανού˙
Χαίροις πάσι δαδουχούσα Φώς ανέσπερον Χριστού.
Χαίροις η δούλη πιστοτάτη τ΄αγαθόν εργασαμένη˙
Χαίροις θύγατερ Κυρίου τη αγάπη πληρουμένη.
Χαίροις η επευλογούσα των πιστών τον ορμαθόν˙
Χαίροις η χαριζομένη αγαθότης κρουνόν.
Χαίροις κρίνον το κοσμήσαν Εκκλησίας τον λειμώνα˙
Χαίροις η καρποφορούσα εις Θεού τον αμπελώνα.
Χαίροις των πιστών ταις χρείαις ισταμένη φιλοπόνως˙
Χαίροις Ύψιστον αινούσα εις αιώνας των αιώνων.
Χαίροις στύλε ολόφωτε.

Ώ Ματρώνα τιμία, της Ρωσίας το κλέος και πάσης οικουμένης λαμπρότης (γ’)*
η οφθαλμοίς κεκλεισμένοις και μέλεσι σαρκός
παρειμένοις, επί γης Χριστόν δοξάσασα και
θαυμάτων παρ’ Αυτού ταις χάρισιν αντιδοξασθείσα,
ικέτευε Τούτον εκτενώς υπέρ των σε τιμώντων
και  χαρμονικώς σοι μελωδούντων˙

Αλληλούϊα.

Και αύθις το˙
Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’ . Τη υπερμάχω.
Της ευλογίας την πηγήν την χαριτόβρυτον,
και ιαμάτων τον κρουνόν τον πολυχεύμονα,
την εμπλήσασαν εν νάμασιν ακενώτοις˙ επ’
εσχάτων γην Ρωσίας ήν εφαίδρυνεν˙ την
Ματρώναν εν αινέσει μεγαλύνωμεν˙ ταύτη
λέγοντες˙ Χαίροις στύλε ολόφωτε.
Προ δε του Δι’ ευχών, το ακόλουθον˙

Ήχος γ’ . Την ωραιότητα.
*Οσία του Θεού, πρέσβευε υπέρ ημών.
Χριστού το όνομα, το χαριέστατον, Ματρώνα
ένδοξε, κατεμεγάλυνας, υπομονή σου
καρτερά, τυφλώσεως των ομμάτων˙ ζήλω γάρ
εξήσκησας, αρετάς εν τω βίω σου˙ πόνους
επεκούφιζες, θλιβομένων τοις λόγοις σου.
Και νύν από του τάφου σου βλύζεις˙ πάσι το
Πέλαγος θαυμάτων.

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΤΩ ΤΕΛΕΙΩΤΗ ΤΩΝ ΚΑΛΩΝ
ΑΠΑΝΤΩΝ ΔΟΞΑ, ΤΙΜΗ ΚΑΙ ΑΙΝΕΣΙΣ
ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΑΤΕΛΕΥΤΗΤΟΥΣ ΑΙΩΝΑΣ
ΤΩΝ ΑΙΩΝΩΝ.
ΑΜΗΝ.

Η/Υ επιμέλεια Σοφίας Μερκούρη.