Ὑπάρχουν, δυστυχῶς, ἄνθρωποι, ποῦ γιὰ νὰ ἐπιτύχουν αὐτὸ
ποῦ θέλουν, πηγαίνουν ἀκόμη καὶ μὲ τὸ σατανᾶ.
Κάποιος μύθος ἀναφέρει,ὅτι ἕνας ξακουστὸς μάγος θεραπευτῆς
εἴχευπογραψει συμβόλαιο φιλίας μὲ τὸν «πονηρὸ» καὶ σ' ὅ,τι κι ὅποτε τὸν
χρειαζόταν, τὸν καλοῦσε καὶ ἐκεῖνος ἔτρεχε.
Ποτὲ δὲν τοῦ εἶχε χαλάσει τὸ χατίρι ὁ σατανᾶς...
Μία μέρα τοῦ ζήτησε τὴν ἕξης χάρη: «Θέλω», τοῦ εἶπε «νὰ
μὲ βοηθήσεις, νὰ γίνω ὑπουργός».
Καὶ ὁ σατανᾶς τοῦ ὑποσχέθηκε. «Ναί, θὰ πάω», τοῦ ἐξήγησε,
«νὰ μπῶ στὸ αὐτὶ τῆς βασιλοπούλας καὶ θὰ τὴν κάνω νὰ εἶναι ἄρρωστη καὶ νὰ
πονάει πολύ. Κανεὶς δὲν θὰ μπορεῖ νὰ τὴν κάνη καλά. Λοιπόν, θὰ παρουσιασθείςεσυ,
θὰ κάνεις ὅτι τὴν θεραπεύεις καὶ ἐγὼ θὰ τὴν ἐλευθερώσω. Τότε θὰ ζητήσεις ἀπὸ τὸν
βασιλιὰ ὅ,τι θέλεις καὶ αὐτὸς θὰ σὲ ἱκανοποιήσει».
Ἔτσι καὶ ἔγινε. Ἡ σατανικὴ ἐπήρεια ἔκανε τὴ βασιλοπούλα νὰ πονᾶ πολύ, χωρὶς κανεὶς νὰ μπορεῖ νὰ τὴ θεραπεύσει. Μόνο ὁ μάγος τὴν ἔκανε δῆθεν καλά. Ὅποτε ὁ βασιλιάς, ἀπό...
εὐχαρίστηση, τὸν ἔκανε ὑπουργό.
Δὲν πέρασε ὅμως πολὺς καιρὸς καὶ ἔγινε πραξικόπημα.
Συνέλαβαν καὶ τὸν ὑπουργὸ καὶ τὸν κρέμασαν. Στὸ ἰκρίωμα
καλοῦσε τὸ φίλο του τὸν σατανᾶ.
Ἀλλ' ἐνῶ ἐκεῖνος πάντοτε ἔφθανε ἀμέσως, τώρα ἀργεῖ.
Καλεῖ ὁ ἄνθρωπος, φωνάζει, ἱκετεύει, ἂλλ' ὁ σατανᾶς δὲν
φαίνεται. Ὅμως νά, τὶς τελευταῖες του στιγμές, τὸν βλέπει νὰ ἔρχεται ἀπὸ
μακριά, φορτωμένοςενα γεμάτο τσουβάλι.
— Ἔλα, τοῦ φωνάζει, γιατί χάνομαι!
Κι ὁ σατανᾶς ἔρχεται κοντά, ἀδειάζει στὰ πόδια τοῦ φίλου
του τὸ τσουβάλι ποῦ ἦταν γεμάτο παλιοπάπουτσα καὶ τοῦ λέει:
— Τὰ βλέπεις αὐτά; Γι' αὐτὸ τὰ χάλασα τόσα χρόνια. Γιὰ νὰ
σὲ ἀνεβάσω στὴν κρεμάλα. Αὐτὸ εἶναι τὸ τέλος σου. Βοήθεια δὲν ἔχεις πιά.
Πράγματι, ἀγαπητοί, ὁ σατανᾶς ποτὲ δὲν γίνεται φίλος των
ἀνθρώπων, ἃς τὸ ξέρουμε καλά.
Γιατί αὐτὸς «ἀνθρωποκτόνος ἣν ἀπ' ἀρχῆς καὶ ἐν τῇ ἀληθεία
οὒχ ἔστηκεν,ὅτι... ψεύστης ἐστὶν» (Ἰωάν. ἡ' 44), λέγει ἡ Ἁγία Γραφή.
Καὶ ὁ λαὸς διαπιστώνει: «Διαβολομαζώματα,
διαβολοσκορπίσματα».
Πηγή: Ἕως ἐσχάτου
της γῆς