Αὐτὴ ἡ εἰκόνα εἶναι ὁ παπικὸς
συναισθηματισμὸς ὁλόκληρος. Ἐξυπηρετεῖ μιὰ συναισθηματικοῦ τύπου λαϊκιστικὴ
χυδαιότητα, ἂν ὄχι βλασφημία. Ὅλα πιὰ στὸ πλαίσιο τῆς ἐμπορευματοποίησης
γίνονται.
Ἡ ὀρθόδοξη ἁγιογραφία ἔχει
συγκεκριμένα πρότυπα. Δὲν εἶναι προϊὸν φαντασίας καὶ ἐλεύθερη τέχνη.
Ἡ ὀρθόδοξη ἁγιογραφία ἔχει
συγκεκριμένα πρότυπα, εἶναι ἐργαλεῖο γιὰ νὰ ΔΙΑΒΑΖΕΙ ὁ ἄλλος τὰ δόγματα καὶ ὄχι
μιὰ νατουραλιστικὴ ἢ ρεαλιστικὴ ἱστοριούλα. Ἡ παραπάνω εἰκόνα εἶναι μιὰ βλακεία
καὶ μισῆ. Εἶναι σὰν νὰ τραγουδᾶμε τὴν ὥρα τῆς λειτουργίας κοσμικὰ ἄσματα γιὰ τὰ
καλὰ παιδιὰ ποῦ πᾶνε ἐκδρομή.
Μοιάζει μὲ αὐτὰ τὰ πόστερ ποῦ ἀπεικονίζουν ἄζυμους ἄρτους, κολονάτα δισκοπότηρα, ξανθοὺς χριστούς, θηλυπρεπῆ ἀγγελάκια. Τὸ κάθε πράγμα στὸν χῶρο του. Δὲν πρέπει νὰ γίνονται ὅλα γιὰ συναισθηματικὲς ἱκανοποιήσεις καὶ γιὰ τὰ ΛΕΦΤΑ.
Ἡ Γέννηση τοῦ Χριστοῦ
Δεῖτε τὴν παραπάνω ὀρθόδοξη
εἰκόνα τῆς Γέννησης καὶ τὶς ἄλλες σχετικὲς εἰκόνες. Ὁ Ἰωσήφ, μονίμως σὲ
γεροντικὴ ἡλικία, εἶναι στὸ πλάι σχεδὸν παραριγμένος. Δὲν ἔχει σχέση οὔτε μὲ τὴν
μητέρα, οὔτε μὲ τὸν τόκο, οὔτε μὲ τὸν Χριστὸ τὸν ἴδιο. Εἶναι κεῖ γιὰ νὰ διακονεῖ
τὸ μυστήριο. Ὀνομάζεται ὓπ-οὐργὸς τοῦ μυστηρίου, ἀλλὰ δὲν ἔχει οὐσιαστικὴ σχέση
μὲ αὐτό. Ἡ θέση τοῦ εἶναι δευτερεύουσα καὶ διακονική.
Ἡ Ἐκκλησία μας γιὰ νὰ ἀναβιβάσει
καὶ νὰ ἀναδείξει τὸ νόημα τοῦ ὀρθοδόξου γάμου, ποτὲ δὲν χρησιμοποίησε τὸ
παράδειγμα τοῦ Ἰωσὴφ καὶ τῆς Μαρίας, οἱ ὅποιοι ἄλλωστε δὲν ἦταν σὲ καθεστὼς
γάμου, ἀλλὰ σὲ νομικὴ προστασία ἡ μὲν ὑπὸ τὸν δέ. Πάντα προέβαλε τὴν σχέση
Νυμφίου Χριστοῦ-Νύμφης Ἐκκλησίας ἢ νύμφης ψυχῆς καὶ τὸ Θαῦμα στὴν Κανὰ ποῦ ἐγκαινίασε
τὸν νέο κόσμο τοῦ θεοῦ, τὴν γαμήλια σχέση Θεοῦ καὶ ἀνθρώπου, μετατρέποντας τὴν ὑδαρότητα
αὐτῆς τῆς σχέσης σὲ μεστότητα οὐσιαστική.
Στὰ ἴδια πλαίσια κινεῖται
καὶ ἡ θεολογία τῆς λογχευθείσης τοῦ πλευρᾶς.
Τὸ θαῦμα στὴν Κανὰ
Ὅπως ἡ πρώτη Εὕα πλάστηκε ἀπὸ
τὴν πλευρὰ τοῦ Ἀδάμ, ἔτσι καὶ ἡ Ἐκκλησία ἀπὸ τὸ Αἷμα καὶ τὸ Βάπτισμα τοῦ Χριστοῦ.
Τὰ πάντα στὴν ὀρθοδοξία εἶναι μυστηριακὰ καὶ ξεφεύγουν ἀπὸ τὴν ἀνθρώπινη θέληση
καὶ τὴν κατὰ παραγγελίαν ἐπιθυμία.
Ἄλλωστε στὴν ἱερολογία καὶ
τὶς εὐχὲς τοῦ Γάμου πουθενὰ δὲν ἀναφέρεται ἡ γαμικὴ σχέση Ἰωσὴφ Μαρίας, ἐνῶ
παρατίθενται ὅλα σχεδὸν τὰ ζεύγη τῆς ἱερᾶς ἱστορίας.
Ἡ ἴδια ἡ Ἐκκλησία μας θὰ
πρέπει νὰ θέσει κάποια ὅρια, ἀφοῦ ἡ φαντασία καὶ ἡ ἀνθρωπαρέσκεια ἡ δική μας τὰ
ξεπερνοῦν ἀφελῶς.
π. Παντελεήμων Κροῦσκος
