Ὄχι στὴν ἀπελπισία, ἡ ζωὴ εἶναι ἀνυπόφορη μόνο γιὰ τοὺς δυσσεβεῖς

Δὲν πρέπει σὲ ὁποιεσδήποτε περιπτώσεις καὶ περιστάσεις νὰ χάνετε τὸ θάρρος σας ἢ νὰ ἀπελπίζεσθε. 

Ἡ ἀπελπισία φονεύει τὴν ἐνέργεια ποὺ χρειάζεται γιὰ νὰ λάβουμε στὴν καρδιὰ μᾶς τὸ Ἅγιο Πνεῦμα. Ὁ ἀπελπισμένος χάνει τὴν προσευχὴ καὶ νεκρώνεται γιὰ τὸν πνευματικὸ ἀγώνα.

Νὰ ξέρετε ὅτι τὴ στιγμὴ τῆς ἀποθαρρύνσεως καὶ τῆς ἀπελπισίας δὲν σᾶς ἀφήνει ὁ Κύριος, ἀλλὰ ἐσεῖς ἀφήνετε τὸν Κύριο. Ὁτιδήποτε θλιβερὸ κι ἂν σᾶς συμβαίνει, καλέστε νοερὰ τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ ποὺ ζεῖ μέσα στὴν καρδιά σας.

Ἐκεῖνος περιμένει τὴν πρόσκλησή σας. Μὴν ἀπογοητεύεσθε καὶ μὴ νιώθετε στενοχώρια γιὰ τὴ ζωή σας. Ἡ ζωὴ εἶναι ἀνυπόφορη μόνο γιὰ τοὺς δυσσεβεῖς, ἀλλὰ ὅποιος πιστεύει στὸν Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ ἐλπίζει σ’ Αὐτόν, πρέπει νὰ χαίρεται καὶ νὰ ἐκτιμᾶ τὴ ζωή.

Ἡ ἐπίγεια ζωὴ μᾶς εἶναι ἀπαραίτητη σὰν προετοιμασία γιὰ τὴν αἰώνια ζωή: γιὰ νὰ δοξάσουμε ἐδῶ τὸν Θεό, νὰ εὐεργετήσουμε τὸν πλησίον καὶ νὰ ἐπιτύχουμε τὴν Αἰώνια Βασιλεία διὰ τῆς στενῆς ὁδοῦ ποὺ προστάσσει τὸ Εὐαγγέλιο.

Ἡ ζωὴ δὲν μᾶς δόθηκε γιὰ ἐπίγειες ἀπολαύσεις. «Μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν», ὄχι οἱ γελῶντες.

Ἡ ἀπελπισία, ἡ νωθρότητα καὶ ἡ ἀμέλεια εἶναι οἱ τρεῖς γίγαντες μὲ τοὺς ὁποίους εἶναι δεμένο ὅλο το ἀνθρώπινο γένος.

Πηγή: Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «ΣΤΑΡΕΤΣ ΣΑΒΒΑΣ Ο ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΗΣ» ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΑΘΩΣ, Ἱερὸς Ναὸς Παντανάσσης