Γέροντας Ἰωσὴφ Βατοπαιδινὸς
«Ὀργὴ δικαιοσύνην Θεοῦ οὐ κατεργάζεται» (Ἰακ. 1,20). Ἔτσι
χαρακτηρίζει ὁ ἀπόστολος Ἰάκωβος τὴν ὀλεθριότητα τοῦ θυμοῦ.
Καὶ οἱ προφῆτες μᾶς ἀναφέρουν: «ἀνὴρ θυμώδης οὐκ εὐσχήμων»
(Πάρ. 11,25) καὶ «ἐταράχθη ἀπὸ θυμοῦ ὁ ὀφθαλμός μου» (Ψάλμ. 6,8). Καὶ οἱ
θεόπνευστοί μας Πατέρες τονίζουν μὲ ἔμφαση: «ἀνὴρ θυμώδης κὰν νεκρὸν ἐγείρει οὐκ
ἔστιν εὐπρόσδεκτος».
Ἂν ὁ δημιουργός, συνοχέας καὶ κύριος του σύμπαντος, εἶναι
πράος καὶ ταπεινός, φαντασθεῖτε τὸ ἀποκορύφωμα τῆς διαστροφῆς καὶ
παραμορφώσεως: τὸ μόριο τῆς κτίσεως ὁ ἄνθρωπος, νὰ εἶναι σκεῦος τοῦ θυμοῦ, τί ἄλλο
εἶναι ὁ θυμὸς παρὰ ἡ θέση τοῦ παραλόγου, ὁ τόπος τοῦ ὀλέθρου, ἡ μερίδα καὶ ἡ
φύση τοῦ διαβόλου, αὐτὴ ἡ ἴδια ἡ ἀπώλεια σὲ ἀντίθεση μὲ τὸ Θεό, ποὺ εἶναι παναγάπη!
Τὰ αἴτια, ποὺ προκαλοῦν τὸ πάθος τοῦ θυμοῦ, εἶναι
ποικίλα, ἀλλὰ συγγενικὰ καὶ ἀλληλοεξαρτώμενα, ἀφοῦ τὰ συνδέει ἡ ἰδιοτέλεια, τὸ
συμφέρον καὶ γενικὰ ἡ φιλαυτία. Ὅπου ἐπικρατήσει ὁ ὀλέθριος ἀτομισμὸς δὲν ἀπουσιάζει
καὶ ἡ σκιά του, ποὺ εἶναι ὁ θυμός!
Πηγή: Πνευματικὴ
Χαρὰ