Η θεία χάρις μας διδάσκει το δικό μας χρέος. Για να την προσελκύσουμε, θέλει αγάπη, λαχτάρα.
Η χάρις του Θεού θέλει θείο έρωτα. Η αγάπη αρκεί, για να μας φέρει σε κατάλληλη «φόρμα» για προσευχή. Μόνος Του θα έλθει ο Χριστός και θα εγκύψει στην ψυχή μας, αρκεί να βρει ορισμένα πραγματάκια που να Τον ευχαριστούν: αγαθή προαίρεση, ταπείνωση και αγάπη. Χωρίς αυτά δεν μπορούμε να πούμε «Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησόν με».
Ο παραμικρός γογγυσμός κατά του πλησίον επηρεάζει την
ψυχή σας και δεν μπορείτε να προσευχηθείτε. Το Πνεύμα το Άγιον, όταν βρίσκει
έτσι την ψυχή, δεν τολμάει να πλησιάσει.
Να
ζητάμε να γίνει το θέλημα του Θεού. Αυτό
είναι το πιο συμφέρον, το πιο ασφαλές για μας και για όσους προσευχόμαστε. Ο
Χριστός θα μας τα δώσει όλα πλούσια. Όταν υπάρχει έστω και λίγος
εγωισμός, δεν γίνεται τίποτα.
Όταν ο Θεός δεν μας δίδει
κάτι που επίμονα ζητάμε, έχει το λόγο Του. Έχει κι ο Θεός τα
«μυστικά» Του.
Άγιος Πορφύριος