Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013

Γιατί κάποτε ὁ Θεὸς δὲν ἀπαντᾶ


...Κάτι ἀνάλογο μπορεῖ νὰ συμβεῖ καὶ στὴν πνευματικὴ ζωή. Μπορεῖ δηλαδὴ νὰ ζητήσουμε κάτι ποῦ ὑπερβαίνει τὶς πνευματικές μας δυνατότητες, τὶς ἀντοχὲς τῆς ψυχῆς μας, κάτι ποὺ ξεπερνᾶ τὰ μέτρα μας. Καὶ ὁ Θεὸς βέβαια δὲν τὸ δίνει. Ἀναβάλλει γιὰ ἀργότερα,ἐπειδὴ δὲν εἴμαστε ἕτοιμοι.
Γιὰ ν' ἀγωνιστοῦμε περισσότερο. Νὰ προσευχηθοῦμε πιὸ πολύ. Νὰ ὑψώνουμε τὰ χέρια μᾶς δεητικὰ πρὸς Αὐτὸν καὶ μὲ πόθο πολὺ νὰ παρακαλοῦμε. Μέχρι ποὺ νὰ δυναμώσουν τὰ χέρια μας, γιὰ νὰ μπορέσουν νὰ δεχθοῦν τὸ δῶρο τοῦ Θεοῦ καὶ νὰ τὸ κρατήσουν, νὰ τὸ διαφυλάξουν ἀκέραιο καὶ νὰ τὸ τιμήσουν.

(Ἀπόσπασμα ἀπ'τὸ βιβλίο τοῦ π.Ἀστερίου Χατζηνικολάου"Ἡ κραυγή μου πρὸς Σὲ ἐλθέτω- Γιὰ νὰ εἰσακούονται οἱ προσευχές μας)