Ἅγιος
Ἰσαὰκ ὁ Σύρος
Ἡ ἐλεημοσύνη καὶ ἡ δικαιοκρισία (δίκαιη κρίση), ὅταν
συνυπάρχουν μέσα στὴν ἴδια τὴν ψυχή, μοιάζουν μὲ τὸν ἄνθρωπο πού, μέσα στὸν ἴδιο
ναό, προσκυνεῖ τὸ Θεὸ καὶ τὰ εἴδωλα.
Ἡ ἐλεημοσύνη εἶναι ἀντίθετη μὲ τὴ δικαιοκρισία. Ἡ
δικαιοκρισία μετράει καὶ ἀποδίδει ἀκριβῶς τὰ ἴσα. Γιατί στὸν καθένα δίνει ὅ,τι
τοῦ ἀξίζει καὶ δὲ γέρνει πρὸς τὸ ἕνα μέρος οὔτε προσωποληπτεῖ κατὰ τὴν ἀνταπόδοση
τοῦ δικαίου.
Ἡ ἐλεημοσύνη ὅμως εἶναι λύπη τῆς ψυχῆς γιὰ τὸν ἀνήμπορο. Ἡ ἐλεημοσύνη κινεῖται ἀπὸ τὴ θεία χάρη καὶ ξεστρατίζει γιὰ νὰ βοηθήσει ὅλους μὲ συμπάθεια, καὶ στὸν ἄξιο τιμωρίας δὲν ἀνταποδίδει τὸ κακό, καὶ τὸν ἄξιό του καλοῦ ἐπαίνου τὸν φορτώνει μὲ ἀγαθά.
Ὅπως τὸ ξερὸ χορτάρι καὶ ἡ φωτιὰ δὲν μποροῦν νὰ βρεθοῦν
μαζὶ στὸν ἴδιο χῶρο, ἔτσι δὲν μποροῦν νὰ συνευρίσκονται στὴν ἴδια ψυχὴ ἡ
δικαιοκρισία καὶ ἡ ἐλεημοσύνη.
Καὶ ὅπως δὲν μποροῦν νὰ ἰσοζυγιαστοὺν στοὺς δίσκους τῆς
ζυγαριᾶς ἕνας κόκκος ἄμμου ἀπὸ τὴ μιά, καὶ τὸ πολὺ βαρὺ χρυσάφι ἀπὸ τὴν ἄλλη, ἔτσι
καὶ ἡ δικαιοκρισία τοῦ Θεοῦ δὲν μπορεῖ νὰ ἐξομοιωθεῖ στὸ βάρος καὶ νὰ ἰσοζυγιαστεῖ
μὲ τὴν ἐλεημοσύνη του.
Καὶ ὅπως μιὰ χουφτιὰ ἄμμου, ποὺ πέφτει σὲ μεγάλη
θάλασσα, χάνεται, ἔτσι καὶ τὰ ἁμαρτήματα ὁποιουδήποτε ἀνθρώπου δὲν μποροῦν νὰ
σταθοῦν μπροστὰ στὴ φιλάνθρωπη πρόνοια καὶ στὴν εὐσπλαχνία τοῦ Θεοῦ. Καὶ ὅπως δὲν
μπορεῖ νὰ φράξει κανεὶς μιὰ πηγὴ μὲ πολὺ νερὸ μὲ μιὰ χούφτα χῶμα, ἔτσι δὲν
μπορεῖ νὰ νικηθεῖ ἡ ἐλεημοσύνη τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τὴν κακία τῶν κτισμάτων του.
Ὅπως δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ ἐμποδίσουμε τὴ φλόγα τῆς φωτιᾶς
νὰ ἀνεβεῖ πρὸς τὰ ἐπάνω, ἔτσι δὲν μποροῦν νὰ ἐμποδισθοῦν οἱ προσευχὲς τῶν ἐλεημόνων
νὰ ἀνεβοῦν στὸν οὐρανό.
Πηγή: Ἀγάπη ἐν
Χριστῷ