Ὁ Γεννάδιος διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως κατὰ
τὰ ἔτη 458 – 471. Πρὶν τὴν ἐκλογὴ τοῦ ἦταν πρεσβύτερος στὸ Ναὸ τῆς Ἁγίας
Σοφίας. Ἦταν λόγιος ἱεράρχης καὶ διακρίθηκε γιὰ τὴν αὐστηρότητα τῆς ζωῆς του, τὴν
ταπεινότητά του καὶ τὸ ὀρθόδοξο φρόνημά του.
Κατὰ τὴ διάρκεια τῆς Πατριαρχία τοῦ πολέμησε τὸν
Μονοφυσιτισμὸ καὶ τὴ σιμωνία, γιὰ τὴν καταπολέμηση τῆς ὁποίας συνεκάλεσε Σύνοδο
στὴν Κωνσταντινούπολη τὸ 458 ἢ τὸ 459 μὲ τὴ συμμετοχὴ 82 ἀρχιερέων. Ἡ Σύνοδος αὐτὴ
θέσπισε γιὰ τὴ σιμωνία αὐστηρότερες ποινὲς ἀπὸ αὐτὲς ποὺ εἶχε θεσπίσει ἡ Δ΄ Οἰκουμενικὴ
Σύνοδος στὴ Χαλκηδόνα. Ἐπὶ τῶν ἡμερῶν τῆς Πατριαρχίας τοῦ ἱδρύθηκε καὶ ἡ
περίφημη ἀργότερα Μονὴ Στουδίου.
Ἐργάστηκε καρποφόρα γιὰ τὴν ἐπιστροφὴ πολλῶν αἱρετικῶν στὴν Ὀρθοδοξία. Μεταξὺ αὐτῶν, ἐπέστρεψε μέσω τοῦ Γενναδίου καὶ ὁ ἀσπαζόμενος τὶς πλάνες τῶν Ναβατιανῶν Μαρκιανός, τὸν ὅποιο καὶ ἔκανε οἰκονόμο τῆς Μεγάλης Ἐκκλησίας. Ἐπίσης ἔπεισε τὸν αὐτοκράτορα Λέοντα τὸν Θράκα, νὰ ἐξορίσει τὸν αἱρετικὸ Πέτρο τὸν Κναφέα, ὅταν αὐτὸς ἅρπαξε τὸ θρόνο τῆς Ἀντιόχειας ἀπὸ τὸν ὀρθόδοξο Πατριάρχη Μαρτύριο. Ἐπὶ Γενναδίου ὁ αὐτοκράτορας Λέων ὁ Μακέλλης, νομοθέτησε τὸν ἁγιασμὸ τῆς Κυριακῆς. Ὁ Γεννάδιος κανένα δὲν χειροτονοῦσε Ἱερέα, ἂν αὐτὸς δὲν γνώριζε καλὰ τὴν ἑρμηνεία τῶν Ψαλμῶν.
Ὁ Πατριάρχης Γεννάδιος ἐπέδειξε ἀξιόλογο συγγραφικὸ ἔργο.
Ἔγραψε ἑρμηνευτικὰ ὑπομνήματα στὴν Ἁγία Γραφή, ἀπὸ τὰ ὁποῖα σώθηκαν μόνο μερικὰ
ἀποσπάσματα γιὰ τὴν Γένεση, τὴν Ἔξοδο καὶ τὴν Πρὸς Ρωμαῖος ἐπιστολὴ
τουαποστόλου Παύλου. Διασώθηκαν ἐπίσης κάποια ἀποσπάσματα ἀπὸ δογματικὰ ἔργα,
καθὼς καὶ ἀπὸ σύγγραμμά του κατὰ τῶν δώδεκα ἀναθεματισμῶν τοῦ Κυρίλλου Ἀλεξανδρείας,
τὸ ὁποῖο γράφτηκε πρὶν τὴν ἄνοδό του στὸν Πατριαρχικὸ Θρόνο.
Ὁ Γεννάδιος παραιτήθηκε τοῦ Θρόνου τὸ 471 καὶ ὑπέδειξε
διάδοχό του τὸν πρεσβύτερο Ἀκάκιο. Κατόπιν ἐπισκέφτηκε ὡς ἁπλὸς μοναχός τους Ἁγίους
Τόπους καὶ κατόπιν τὴν Κύπρο. Ἐκεῖ, περιπλανώμενος στὰ περίχωρα τῆς Πάφου, ἀναζητώντας
τὸ ἀσκητήριο τοῦ ὁσίου Ἰλαρίωνος, πέθανε ἀπὸ τὸ κρύο στὸ χωριὸ Μωρὸ Νερό. Ἐτάφη
ἐκεῖ καὶ πάνω ἀπὸ τὸν τάφο τοῦ κτίστηκε ναὸς στὸ ὄνομά του, ἐρείπια τοῦ ὁποίου
σώζονται μέχρι σήμερα.
Ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τιμᾶ τὴ μνήμη του στὶς 17 Νοεμβρίου.