Κάθε εποχή έχει και τους δικούς της Αγίους.
Άνθρωποι με αγνότητα στην ψυχή, άξιοι εκείνης της Θεϊκής πνοής που
βρίσκεται μέσα μας, ικανή να τους μετατρέψει σε προέκταση του Ευαγγελίου
στον κόσμο.
Ακόμη και στον σύγχρονο κόσμο, σ’ αυτήν την εποχή που όλα
καταρρέουν υπάρχουν εκείνοι οι άνθρωποι, όπως ο πατέρας Γεώργιος
Πράσινος, που αποτελούν τους οδοδείκτες ψυχών και πιστών και που με την
παρουσία τους και το έργο τους αποδεικνύουν ότι οι αξίες δεν χρειάζονται
θαύματα για να ενδυναμωθούν. Χρειάζονται μόνο τον άνθρωπο. Μιλώντας στην συνάδελφο Στέλλα Νοβάκη και στην εφημερίδα "Παραπολιτικά", ο πατέρας Γεώργιος Πράσινος, τα περισσότερα χρόνια της ζωής του τα πέρασε φορώντας αυστηρά κουστούμια και γραβάτες, όπως αρμόζει σε ένα διευθυντικό στέλεχος της ΑΓΕΤ. Μετά από πολλά χρόνια σπουδών σε Ελλάδα και Εξωτερικό, απέκτησε πτυχίο Μηχανολόγου Ηλεκτρολόγου και έκανε το μεταπτυχιακό του στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα των ΗΠΑ. Κανείς δεν φαντάζονταν ότι εκείνος ο δυναμικός διευθυντής της ΑΓΕΤ, θα έβγαζε το κοστούμι, θα φορούσε… τα ράσα και θα μεταμορφώνονταν σε έναν εθελοντή ιερά, με πλούσια φιλανθρωπική δράση σε ένα μικρό χωριό την Αγριά, Μαγνησίας
ΑΜΙΣΘΟΣ
Εδώ και δύο χρόνια το διευθυντικό στέλεχος της ΑΓΕΤ έχει χειροτονηθεί ιερέας, επιλέγοντας στην ζωή του την οδό της διακονίας και προσφέροντας αμισθί το έργο στον Ιερό Ναό του Αγίου Γεωργίου Αγριάς, ενώ παράλληλα είναι πρόεδρος του φιλόπτωχου ταμείου και μέλος του Δ.Σ. του Σπιτιού Γαλήνης του ναού.
Με καταγωγή από την Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου και με οδηγό πάντα την ανάγκη για προσφορά στον συνάνθρωπο ο πατέρας Γεώργιος δεν περίμενε να συμβεί κάτι τραγικό ή κάτι μεταφυσικό στη ζωή του προκειμένου να αφοσιωθεί στο Θεό.
«Ήμουν κοντά στην Εκκλησία από νεαρή ηλικία. Δεν φαντάστηκα ποτέ μια τέτοια εξέλιξη στην πορεία της ζωής μου, όμως αυτά τα χρόνια διαπίστωσα ότι η χαρά της προσφοράς και της πίστης μου προσφέρει απόλυτη πληρότητα», δηλώνει ο πατέρας Γεώργιος.
Την πορεία της ζωής του χαρακτήρισε η πραότητα και η ανάγκη της προσφοράς στον συνάνθρωπο, ανέπτυξε σημαντική δραστηριότητα στην ενορία του Αγίου Γεωργίου Αγριάς βοηθώντας στα κατηχητικά, στο ψαλτήρι και κατόπιν ως επίτροπος του ναού, πριν από την χειροτονία του.
Όλα αυτά αποτέλεσαν τον πρόδρομο για να επιλέξει πια σήμερα, συνειδητά να φορέσει τα ράσα και να διακονέψει ως εθελοντής ιερέας.
«ΔΕΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΤΗΚΑ»
Από διευθυντής ο πατέρας Γεώργιος άλλαξε άρδην τη ζωή του κι έγινε ... ταπεινός εργάτης του Θεού. «Ίσως να έχασα κάποια πνευματικά πράγματα» σημειώνει για την προηγούμενη ζωή του και σημειώνει «αλλά ίσως και να μην ήμουν ακόμη έτοιμος».
Ως άνθρωπος που ήταν πάντα κοντά στην Εκκλησία δεν δυσκολεύτηκε καθόλου να προσαρμοστεί στα νέα του καθήκοντα και στη νέα του καθημερινότητα.
Η διαδρομή του είναι επιλογή υπεύθυνη και ποτέ δεν αναπολεί ή δεν του λείπει κάτι από την προηγούμενη κοσμική ζωή του: «Έχει αλλάξει η ζωή μου λόγω του ότι υπάρχει πλέον πρόσθετο φορτίο από πλευράς χρόνου, επειδή πρέπει να αφιερώνω περισσότερο χρόνο στα Εκκλησιαστικά μου καθήκοντα» σημειώνει ο εθελοντής εφημέριος.
Πέρα όμως από τα καθήκοντά του στην Εκκλησία ο πατέρας Γεώργιος είναι και εθελοντής ... ως άνθρωπος. Είναι πρόεδρος του φιλόπτωχου ταμείου του ναού, με μεγάλη δραστηριότητα και με στόχο κυρίως την στήριξη των απόρων ενοριτών του.
Ωστόσο, δεν θέλει να περιορίσει τη δράστη του μόνο στην ανάγκη της σίτισης ή της ένδυσης όπως δηλώνει επιθυμία του είναι να καταφέρει να διευρύνει τις δραστηριότητες του φιλανθρωπικού του έργου: «υπάρχουν μονογονεϊκές οικογένειες που ενδεχομένως χρειάζονται στήριξη, αλλά και ασθενείς που έχουν ανάγκη συμπαράστασης».
ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ
Ο πατέρας Γεώργιος δεν προσκολλάται στα παρόντα, προσωρινά και μάταια αλλά έχει την καρδιά του στραμμένη προς τον ουρανό. Η πηγή της δύναμής του είναι η προσευχή, αλλά και η ελπίδα που πηγάζει μέσα από αυτή.
Στην μικρή κοινωνία της Αγριάς όπου ζει, γνωρίζει καλά τις ανάγκες και τα προβλήματα, κάποια άλλωστε τα αντιμετωπίζει και ο ίδιος ως πατέρας τριών παιδιών (σχετική φωτό από την Πανθεσσαλική Εφημερίδα «Ταχυδρόμος»). Προβληματίζεται έντονα για την κρίση τόσο την οικονομική, όσο και την πνευματική. Ο ίδιος συστήνει «ελπίδα, πίστη και προσευχή προκειμένου να απεγκλωβιστούμε από τα αδιέξοδα».
Πιστεύει ότι ο εκτροχιασμός της καθημερινότητάς μας που σημειώθηκε τα τελευταία χρόνια ήταν ανάγκη να σταματήσει και τώρα πρέπει όλοι να επικεντρώσουμε τις δυνάμεις και τις προσπάθειές μας προς αυτή την κατεύθυνση, δηλαδή να αναθεωρήσουμε και να αλλάξουμε τον τρόπο της ζωής μας.
«Η προσπάθειά μας είναι να τους επηρεάσουμε, προκειμένου να μετανοήσουν, ο τρόπος ζωής τους να αλλάξει. Η αποστασία μας οδήγησε εδώ που βρισκόμαστε σήμερα και ο Κύριος μας δίνει την κρίση, προκειμένου να συνετιστούμε», σημειώνει.
«Το κάλεσμα έρχεται από τον Κύριο»
Σε μια εποχή που όλα καταρρέουν, ο π. Γεώργιος Πράσινος έρχεται ως λαμπρό παράδειγμα αν στερεώσει την πίστη και τις αξίες στις ψυχές των συμπολιτών του. Να θεμελιώσει την αγάπη, να αναζωπυρώσει την φωτιά της ελπίδας για έναν καλύτερο κόσμο. Να γίνει ο οδοδείκτης της πνευματικής ζωής των πιστών.
Η προσφορά και ο εθελοντισμός είναι το μεγαλύτερο κομμάτι της ζωής για τον άμισθο κληρικού. Ο θεσμός του εθελοντή ιερέα όπως εξηγεί και ο ίδιος ο πατέρας Γεώργιος, ήταν μια πρωτοβουλία που ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος.
Ο πατέρας Γεώργιος Πράσινος νοιώθει ότι βγήκε κερδισμένος από την πορεία που επέλεξε και συμβουλεύει ότι όσους ενδιαφέρονται να ακολουθήσουν ανάλογη πορεία: «να προσεγγίσουν πρώτα τον πνευματικό τους, δεύτερον πρέπει να προσεύχονται και αυτό που πρέπει να έχουν κατά νου, είναι ότι η κλίση έρχεται από τον Κύριο. Χρειάζεται προσευχή, επικοινωνία με τον πνευματικό, την συμφωνία της πρεσβυτέρας, αλλά και πάντα να θυμούνται όλοι ότι το κάλεσμα έρχεται από τον Κύριο».
Πηγή: http://www.fpress.gr/genika-thematas/item/11729-apo-manager--papas