Ποιούς Πιάνει το "Ματι";

Σατανική ἐνέργεια

Ὁ φθονερός, ὅταν βλέπει κάτι τό καλό στόν ἄλλο, ὑποφέρει. Τό ἴδιο παθαίνει καί ὁ πανοῦργος διάβολος. Διάβολος καί φθονερός φθονοῦν τό καλό του ἄλλου. Ἔχουν μεταξύ τους τό κοινό αὐτό σημεῖο. Κι ὁ διάβολος τό «ἐκμεταλλεύεται». Περνᾶ μέσα ἀπ’ αὐτό, (=φθόνο) τήν κακία τοῦ σ’ ἀνθρώπους.

Ὁ φθόνος δηλ. τοῦ φθονεροῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀγωγός, ἀπ’ ὅπου διοχετεύεται στίς ἀνθρώπινες ψυχές τό δηλητήριο (=βασκανία) τοῦ διαβόλου. «Ἡ βασκανία εἶναι μία δαιμονική ἐνέργεια, πού γίνεται μέσω τῶν φθονερῶν ἀνθρώπων» (Μ. Βασίλειος περί φθόνου, 4), «…ἀπέλασον πάσαν διαβολικήν ἐνέργειαν, πάσαν σατανικήν ἕφοδον» (Εὐχή εἰς βασκανίαν).

Κι αὐτό σημαίνει: Βασκανία ΔΕΝ εἶναι ἕνας λ.χ. συνηθισμένος πονοκέφαλος, ἤ μιά συνηθισμένη ζάλη κλπ., ἀλλά εἶναι κάτι τό ἀσυνήθιστο!! Κάτι τό φοβερό, τό ἀνυπόφορο, τό …σατανικό!!

Εἶχε κάποιος, (διηγοῦνται αὐτόπτες μάρτυρες) ἕνα ὡραῖο ἄλογο. Τό εἶδε κάποιος (φθονερός) καί εἶπε: «Τί ὡραῖο ἄλογο». Καί τό ἄλογο δέν ἄντεξε τό «μάτι». Ἔσκασε, ψόφησε ἀκαριαία!

Ποιοί ἔχουν «μάτι»;

Κακό «μάτι» ἔχει ἐκεῖνος, πού ἔχει μέσα του κακία! «ἀπέλασον πάσαν φαρμακείαν τῶν φθοροποιῶν καί φθονερῶν ἀνθρώπων» (εὐχή εἰς βασκανίαν).

Γι’ αὐτό παλαιότερα, οἱ ἀγράμματες γριοῦλες, ὅταν ἔβλεπαν ἕνα ὄμορφο παιδάκι, ἤ ἄλλο τί ὡραῖο, τό ἔφτυναν· καί ἔλεγαν: «Νά μήν ἀβασκαθεῖ». Ἔβγαζαν ἀπό μέσα τους (ἔφτυναν) τόν τυχόν κρυμμένο φθόνο.

Ποιούς πιάνει τό «μάτι»;

Ἐφόσον ἡ βασκανία εἶναι χτύπημα τοῦ σατανᾶ στόν ἄνθρωπο, εἶναι λογικό νά «χτυπιόνται» ἀπό τή βασκανία, ὅσοι δέν εἶναι ἐφοδιασμένοι μέ ὅπλα, πού πολεμοῦν καί συντρίβουν τό διάβολο («νηστεία» προσευχή ἐξομολόγηση, Θ. Κοινωνία, θά τό δοῦμε).

Γιά αὐτό:

Τούς ἁγίους δέν τούς πιάνει «μάτι».

Τούς ἱερεῖς (λόγω τῆς ἱερωσύνης τους).

Καί τόν κάθε χριστιανό, πού ζεῖ τήν μυστηριακή ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

«Ξεμάτιασμα»

Καί πάλι, ἐφόσον ἡ βασκανία εἶναι χτύπημα τοῦ σατανᾶ, ἀπαιτεῖται εἰδική προσευχή, πού νά χτυπᾶ, ἐξορκίζει τό διάβολο.

Ἡ Ἐκκλησία μας γιά τήν περίπτωση αὐτή ἔχει θεσπίσει τήν εὐχή «εἰς βασκανίαν», πού διαβάζεται ἀπό ἱερέα. Ποῦ σημαίνει, πώς ὅταν σέ «πιάσει» τό μάτι, θά πρέπει νά πᾶς στόν ἱερέα, καί μόνο στόν ἱερέα.

Ἁμαρτωλό ξεμάτιασμα

Σέ ἐπίασε τό «μάτι». Ἀντί, λοιπόν, νά πᾶς στόν ἱερέα, πᾶς στή γειτόνισσά σου, στή κουμπάρα σου, κ.λ.π., καί σοῦ κάνουν ξόρκια! Ὅμως ἔτσι ἁμαρτάνεις καί σύ, καί αὐτές πού σέ ξεματιάζουν. Ἐσύ, γιατί περιφρόνησες τό λειτουργό του Χριστοῦ (τόν ἱερέα), καί κτύπησες ξένες πόρτες, αὐτές γιατί πῆραν τή θέση τοῦ ἱερέα.

Μάθε, λοιπόν, πώς ὁ λαϊκός, ἐπειδή στερεῖται ἱερωσύνης, δέν ἔχει δικαίωμα νά σέ «σταυρώνει».

Ὁ πατέρας ἤ ἡ μητέρα, ἐπειδή εἶναι πρόσωπα ἱερά, καί ἐπειδή ἔχουν ἐξουσία στά παιδιά τους, μποροῦν νά «σταυρώνουν» τά παιδιά τους καί μόνο τα παιδιά τους.(Τό ἴδιο ἰσχύει καί γιά τόν παππού ἤ τή γιαγιά σέ σχέση μέ τά ἐγγονάκια τους). Ὅμως καί πάλι προσοχή! Θά πρέπει νά λένε προσευχές τῆς Ἐκκλησίας μας καί μόνο της Ἐκκλησίας μας, (λ.χ. «εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Υἱοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος ἤ τό «ἀπολυτίκιο» ἑνός ἁγίου κ. α).

Μέ ποιό, λοιπόν, δικαίωμα σέ σταυρώνουν ἄνθρωποι χωρίς ἱερωσύνη; (Καί γιατί δέν σταυρώνεσαι ἀπό μόνος σου; Ἅγιο εἶναι τό χεράκι τους;)

Τό ἐξίσου σημαντικό: Ὁ λαϊκός ἐπειδή δέν ἔχει ἱερωσύνη, δέν μπορεῖ νά κάνει ἕνα μυστήριο, λ.χ. «εὐχέλαιο». Καί ὅμως, ἡ γειτόνισσά σου, ἡ κουμπάρα σου τολμοῦν (!) καί κάνουν «εὐχέλαιο». «Ἁγιάζουν» ἀπό μόνες τους τό λαδάκι (!), ποῦ θά σέ …σταυρώσουν!! (Διερωτήθηκες ποτέ, γιατί δέν προτιμοῦν τό λαδάκι τοῦ κανδηλιοῦ;).

Καί νά ἦταν μόνο αὐτό; Στό «μυστήριό» τους ἀνακατεύουν λόγια τῆς Ἐκκλησίας μας μέ ξένα λόγια (=τοῦ διαβόλου). Λές καί οἱ εὐχές τῆς Ἐκκλησίας μᾶς χρειάζονται τήν ἐνίσχυση τῶν «εὐχῶν» τοῦ διαβόλου!

Λοιπόν, ποιά λόγια θά πιάσουν; Τῆς Ἐκκλησίας ἤ τοῦ διαβόλου; Εἶναι δυνατόν νά ἀκούσει ὁ Κύριος «μαγαρισμένες» προσευχές;

Θά πεῖς:

-Μά εἶναι γυναῖκες χριστιανές, κάνουν τόν σταυρό τους, ἐπικαλοῦνται τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ!

-«Γι’ αὐτό (ἀπαντᾶ ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος) τίς ἀποστρέφομαι! Γιατί χρησιμοποιοῦν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ γιά νά Τόν ὑβρίζουν! Γιατί, λέγοντας πώς εἶναι χριστιανές, κάνουν ἐκεῖνα πού κάνουν οἱ εἰδωλολάτρες! Καί οἱ δαίμονες ἀνέφεραν τό ὄνομα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἦταν δαίμονες! Ὁ Κύριος τους ἐπέπληξε καί τούς ἔδιωξε!» (Κατήχησις I΄).

Καί πάλι:

Μά μόλις μέ ξορκίζουν, εἶμαι μιά χαρά!

Μπορεῖ νά εἶναι ψυχολογικό.

Μπορεῖ καί νά σέ ἔκανε ὅ διάβολος καλά, φυσικά γιά τό κακό σου…

Διδακτικό περιστατικό

Στίς 2.3.1998 ὁ πατρινός κ. Ε., μοῦ ἀνέφερε, κάτι πού συνέβη στόν ἴδιο, πρίν δεκαπέντε περίπου χρόνια.

Ἀπό 14 ἐτῶν οἱ δικοί του κάθε τόσο τόν πήγαιναν σέ μιά κυρία γιά «ξεμάτιασμα».

Ὅμως τό συνεχές «ξεμάτιασμα» ἔδωσε «λαβή» στό διάβολο. Ἄρχισε τώρα καί ὁ ἴδιος (κ. Ε.) νά ἔχει «μάτι», νά «ἀβασκαίνει». Ὅποιον θαύμαζε, τοῦ συνέβαινε κακό. Ἔβλεπε λ.χ γυναίκα νά περπατᾶ, ἀμέσως ἡ γυναίκα σκόνταφτε καί ἔπεφτε.

Τό 1983, Μ. Πέμπτη βράδυ, παρακολουθοῦσε τήν ἀκολουθία τῶν ἁγίων Παθῶν στόν ἰ. ναό ἁγίου Σπυρίδωνος Αἰγάλεω. Ξαφνικά ἔνοιωσε ζάλη. Θόλωσε τό μυαλό του. Ἔβλεπε τό ἐκκλησίασμα νά χάνεται ἀπό μπροστά του. Ταυτόχρονα τόν ἐπίασε κρύος ἱδρώτας. Δέν ἄντεξε. Βγῆκε ἔξω.

Τόν ἀκολούθησε «κατά πόδας» (ἔξω, στήν αὐλή) μιά γνωστή κυρία (πού ξεμάτιαζε…). Τόν πλησίασε καί τοῦ εἶπε: «Τί ἔπαθες, Ε;». Καί ἄρχισε νά τόν ξεματιάζει, διαβάζοντας κάτι παράξενες «εὐχές»(ἐπικλήσεις δαιμόνων).

Στήν «ἱερή» (=δαιμονική) αὐτή στιγμή, ὁ κ. Ε. παρατήρησε κάτι, πού τόν συγκλόνισε!

Ἡ ὄψη τῆς κυρίας ἀλλοιώθηκε! Τό βλέμμα τῆς ἦταν ἀπαίσιο! Ταυτόχρονα τήν «ἐπίασε» ἕνα παράξενο χασμουρητό! Τό στόμα τῆς θύμιζε στόμα ἄγριου θηρίου! Στό τέλος ἔβγαλε ἀπό τήν κοιλιά τῆς ἕνα φυλακτό». «Πάρτο (του εἶπε), φόρεσέ το καί δέν θά σέ ξαναπιάσει».

Καί μέ τίς σατανικές της ἐπικλήσεις (=βοήθεια τοῦ διαβόλου) ὁ ἀσθενής ἔγινε καλά…

Ὁ κ. Ε., μετά ἀπ’ αὐτό, ἐξομολογήθηκε, καί ἡσύχασε. Ἀλλά, καί ἔπαψε νά ἀβασκαίνει».

(Ἀρχιμ. Βασιλείου Μπακογιάννη, «Διάβολος, Μάγια, Μέντιουμ»)

Πηγή: Παναγία Ἀλεξιώτισσα