Οἱ εὐλαβικὲς λαϊκὲς συνήθειες ποὺ μέσα ἀπὸ τὴν παράδοση ἔχουν περάσει στὴν καθημερινότητα τῆς ζωῆς τοῦ Χριστιανοῦ, παρατηροῦμε ὅτι στὶς ἡμέρες μᾶς παραθεωροῦνται, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε περιφρονοῦνται καὶ ἀπορρίπτονται, σὰν κάτι μὴ ἀναγκαῖο.
Παρατηροῦμε σὲ πολλὰ σπίτια τὰ ὁποῖα ἐπισκεπτόμαστε, ὅτι τὸ καντηλάκι δὲν ὑπάρχει, τὸ θυμίαμα εἶναι ἄγνωστο καὶ ἀνύπαρκτο, οἱ ἱερὲς εἰκόνες χρησιμοποιοῦνται σὰν ΄΄ντεκὸρ΄΄ γιὰ νὰ στολίσουμε τὸ σπίτι, τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ κατὰ τὴν ὥρα τοῦ φαγητοῦ ἀπὸ ὅπου δὲν ἀπουσιάζει γίνεται μὲ βιασύνη καὶ σὰν νὰ ντρεπόμαστε ἢ νὰ αἰσθανόμαστε ἄβολα τὴν ὥρα ποὺ κάνουμε τὸ σταυρό μας!
Κι ὅμως ἀγαπητοί μου αὐτὲς οἱ ἁπλὲς καὶ εὐλαβικὲς συνήθειες μᾶς βοηθοῦν νὰ κρατοῦμε τὸ νοῦ μας καὶ τὴν καρδιὰ μᾶς κοντὰ στὸ Θεό. Μᾶς θυμίζουν καθημερινά το Θεὸ καὶ τὴν ἀγάπη καὶ προστασία ποὺ μᾶς παρέχει, εἶναι ἕνα ἐλάχιστο δεῖγμα εὐχαριστίας πρὸς τὸν Θεό!Παρατηροῦμε σὲ πολλὰ σπίτια τὰ ὁποῖα ἐπισκεπτόμαστε, ὅτι τὸ καντηλάκι δὲν ὑπάρχει, τὸ θυμίαμα εἶναι ἄγνωστο καὶ ἀνύπαρκτο, οἱ ἱερὲς εἰκόνες χρησιμοποιοῦνται σὰν ΄΄ντεκὸρ΄΄ γιὰ νὰ στολίσουμε τὸ σπίτι, τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ κατὰ τὴν ὥρα τοῦ φαγητοῦ ἀπὸ ὅπου δὲν ἀπουσιάζει γίνεται μὲ βιασύνη καὶ σὰν νὰ ντρεπόμαστε ἢ νὰ αἰσθανόμαστε ἄβολα τὴν ὥρα ποὺ κάνουμε τὸ σταυρό μας!
Αὐτὲς οἱ ἁπλὲς καθημερινὲς συνήθειες ποὺ τόσο ἀβασάνιστα ἀπορρίπτουμε καὶ περιφρονοῦμε σὰν κάτι ποὺ δὲν εἶναι ἀναγκαῖο, εἶναι αὐτὲς ποὺ καλλιεργοῦν μέσα μας τὴν εὐλάβεια καὶ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ μέσα στὰ σπίτια μας! Ὄχι βέβαια σὰν μηχανικὲς κινήσεις συνηθείας ἀλλὰ ὡς ἔκφραση τῆς ἀγάπης καὶ τοῦ σεβασμοῦ μας πρὸς τὸ πρόσωπο τοῦ Θεοῦ. Ὡς μία ἔκφραση ἀποδοχῆς τοῦ Θεοῦ μέσα στὴ ζωή μας καὶ τὰ σπίτια μας!
Θὰ θυμάστε σίγουρα ὅλοι τὶς συνήθειες ποὺ εἶχαν οἱ πατεράδες καὶ οἱ παπποῦδες μᾶς τὰ παλαιότερα χρόνια, συνήθειες ἁπλὲς ποὺ ὅμως ἐξέφραζαν τὴν πίστη καὶ τὸν σεβασμό τους πρὸς τὸν Θεό, ὅπως γιὰ παράδειγμα ὅτι δὲν ἕραβαν ἢ δὲν κεντοῦσαν τὶς παραμονὲς καὶ ἀνήμερά των μεγάλων ἑορτῶν, ὅτι κάθε πρώτη τοῦ μηνὸς ράντιζαν μὲ ἁγιασμὸ τὰ σπίτια τους, ὅτι δὲν ξεκινοῦσαν τὴν δουλειὰ τοὺς χωρὶς νὰ κάνουν τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ ἢ τὴν ὥρα ποὺ ἔβγαιναν ἀπὸ τὸ σπίτι τοὺς ἔκαναν πάντα το σημεῖο τοῦ σταυροῦ ἢ τὸ πρωὶ μόλις ξυπνοῦσαν ἔτρωγαν ἕνα κομματάκι ἀντίδωρο ἢ ἔπιναν λίγο ἁγιασμὸ γιὰ νὰ εὐλογήσει ὁ Θεὸς τὴν ἡμέρα ποὺ ἄρχιζε!
Μέσα ἀπὸ αὐτὲς τὶς ἁπλὲς συνήθειες μάθαιναν καὶ τὰ μικρότερα παιδιὰ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεό. Όχι γιατί τοὺς μιλοῦσαν μόνο γιὰ τὸν Θεὸ ἀλλὰ γιατί ἔβλεπαν τὴν παρουσία τοῦ Θεοῦ στὴν καθημερινὴ ζωὴ τῶν μεγαλυτέρων σὰν πράξη, μέσα ἀπὸ τὸ ἀκοίμητο καντηλάκι ποὺ ἔκαιγε στὸ σπίτι, μέσα ἀπὸ τὸ σημεῖο τοῦ σταυροῦ ποὺ ἔκαναν οἱ μεγαλύτεροι ὅταν κάθονταν στὸ τραπέζι, ἢ ἄρχιζαν κάποια δουλειά! Ἀκόμη καὶ κατὰ τὸ πλύσιμο, ποὺ γίνονταν τὴν ἡμέρα τοῦ Σαββάτου ἀπαραιτήτως γιὰ τί τὴν ἄλλη ἡμέρα θὰ ξημέρωνε Κυριακή, τὸ λούσιμο γίνονταν τρεῖς φορὲς εἰς τύπον τῆς ἅγιας Τριάδος καὶ ἡ καθαριότητα τοῦ σώματος θύμιζε τὴν καθαριότητα τῆς ψυχῆς ποὺ πρέπει νὰ ἔχουμε γιὰ νὰ πλησιάσουμε τὸν Θεό!
Δὲν πρέπει ἀδελφοί μου νὰ ξεχνοῦμε ὅτι αὐτὲς οἱ ἁπλὲς πράξεις τυπώνονται στὸ μυαλὸ καὶ τὴν καρδιὰ τῶν μικρότερων παιδιῶν πολὺ πιὸ καθαρὰ ἀπὸ ὅτι τὰ λόγια τὰ ὁποῖα τοὺς λέμε, διότι βλέπουν τὴν ἀγάπη καὶ τὸν σεβασμὸ ἀπέναντι στὸ Θεὸ μέσα ἀπὸ τὴν δική μας ζωὴ καὶ ὄχι μέσα ἀπὸ τὰ λόγια μας!
Δὲν θὰ πρέπει νὰ ξεχνοῦμε νὰ ἀνάψουμε τὸ καντηλάκι μας, ποὺ τόση θαλπωρὴ καὶ ζεστασιὰ μᾶς δίνει καθὼς τὸ βλέπουμε νὰ καίει μπροστὰ στὶς ἅγιες εἰκόνες καὶ συμβολίζει τὴν ἄσβεστη ἀγάπη ποὺ τρέφουμε πρὸς τὸν Πλάστη καὶ Δημιουργό μας!
Δὲν πρέπει νὰ καταργήσουμε τὸ θυμιάτισμα τοῦ σπιτιοῦ μας ποὺ συμβολίζει τὴν πνευματικὰ εὐωδία τῶν προσευχῶν καὶ τῶν παρακλήσεών μας πρὸς τὸν Θεό, ἀλλὰ καὶ τὴν Χάρη τοῦ Θεοῦ ποὺ ὡς εὐωδία σκεπάζει καὶ εὐφραίνει τὶς καρδιές μας!
Δὲν πρέπει ἀβασάνιστα νὰ καταργήσουμε εὐλαβικὲς συνήθειες αἰώνων ποὺ ἁγιάζουν τὴν καθημερινότητά μας, ποὺ μεταφέρουν τὴν ζωὴ μᾶς μπροστὰ στὸ θρόνο τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ τὴν προσφέρουν γιὰ νὰ τὴν ἁγιάσει!
Αὐτὲς οἱ τόσο ἁπλὲς συνήθειες κρατοῦν τὸ νοῦ μας καὶ τὴν καρδιὰ μᾶς κοντὰ στὸ Θεὸ μᾶς ἑνώνουν μὲ τὴν ζωὴ τῆς Ἐκκλησίας τὴν ὁποία συνεχίζουν μέσα στὰ σπίτια μας καὶ ἀποτελοῦν τὸ καλύτερο σχολεῖο γιὰ τοὺς νεότερους οἱ ὁποῖοι ἀκολουθοῦν καὶ παραδειγματίζονται περισσότερο ἀπὸ τὸ παράδειγμα μᾶς παρὰ ἀπὸ τὰ λόγια μας!
Πηγή: Ι.Ν. Παντανάσσης