Πνεῦμα Πανάγιο, πηγή τῆς σοφίας καί τοῦ ἁγιασμοῦ, ποταμέ ἀστείρευτε τῶν οὐρανίων δωρεῶν καί χαρισμάτων, δέξου λίγα λόγια προσευχῆς πού βγαίνουν εὐγνώμονα ἀπό τό στόμα ἑνός παιδιοῦ σου.
Σύ, Πανάγιο Πνεῦμα, μέ τήν ἄπειρη δύναμή σου συνέχεις καί συγκρατεῖς τή δημιουργία ὅλη. Σύ εἶσαι πηγή τῆς φυσικῆς καί τῆς πνευματικῆς ζωῆς. Σύ παραμένεις στήν Ἐκκλησίαν, τήν προφυλάττεις ἀπό κάθε πλάνη, τήν ὁδηγεῖς «εἰς πᾶσαν τήν ἀλήθειαν». Σύ χειροτονεῖς τούς ποιμένες καί διδασκάλους της. Σύ τελεῖς στήν Ἐκκλησία τά Μυστήρια καί μᾶς μεταδίδεις μέ αὐτά τόν ἁγιασμό. Σύ, Παράκλητε Ἀγαθέ, παρηγορεῖς τόν ἄρρωστο, συντροφεύεις τόν ἐγκαταλελειμμένο, τονώνεις τόν ἀδύνατο. Σύ παρακινεῖς στό ἀγαθό τόν ἀγαθοποιό, προλαβαίνεις τήν πτώση τοῦ ἑνός, ὁδηγεῖς στήν ἀρετή τόν ἄλλον. Σύ ἐμπνέεις σκέψεις μετανοίας στόν ἁμαρτωλό, ὑποβοηθεῖς ὅλους στήν προσπάθεια πρός ἐκπλήρωση τοῦ θελήματος τοῦ Οὐρανίου Πατέρα. Καί ὅταν ἡ καρδιά μας δέν ξέρει τί νά προσευχηθεῖ καί τί νά ζητήσει ἀπό τόν οὐράνιο Πατέρα, Σύ, Πανάγιο Πνεῦμα, κινεῖς τήν γλώσσα μας καί θέτεις στό στόμα μας λόγια προσευχῆς.
Γιά τίς ἀνεκτίμητες αὐτές δωρεές σου σέ εὐχαριστῶ, σέ εὐγνωμονῶ, σέ ὑμνῶ, σέ δοξάζω καί σέ ἱκετεύω νά εἰσακούσεις καί τή φωνή τῆς δεήσεώς μου αὐτῆς.
Πνεῦμα Πανάγιο, κάνε σέ παρακαλῶ, τό σῶμα μου ναό δικό σου. Ἔλα νά κατοικήσεις μέσα, βαθειά «ἐν τοῖς ἐγκάτοις μου». Σύ νά κατευθύνεις τίς σκέψεις μου. Σύ νά κυριαρχεῖς στήν καρδιά μου. Σύ νά ἄρχεις στήν ὅλη ὕπαρξή μου. Καί ἐγώ ἐμψυχούμενος ἀπό τήν λεπτή αὔρα τῶν ἐμπνεύσεών σου καί ζωογονούμενος ἀπό τή θεία δροσιά τῆς χάριτός Σου «νά μεταμορφοῦμαι ἀπό δόξης εἰς δόξαν». Νά προχωρῶ «ἐκ δυνάμεως εἰς δύναμιν». Δός μου τή χάρη Σου γιά νά ἐργάζομαι ἔργα ἀρετῆς καί ἁγιότητος, τά ὁποῖα νά δέχεσαι ὡς «ὀσμήν εὐωδίας».
Πόσο εὐτυχεῖς εἶναι ἐκεῖνοι, στίς ψυχές τῶν ὁποίων σάν δροσιά ἀπό τόν οὐρανό, σάν αὔρα ζωογόνα ἔπνευσε ἡ θεϊκή Σου χάρη. Μή μᾶς ἀποστραφεῖς γιά τίς ἁμαρτίες μας. Μή μᾶς ἀπορρίψεις γιά τίς ἀδυναμίες καί τά ἐλαττώματα πού παρουσιάζουμε. Ἐγκαινίασε μέσα μας νέα ζωή, τή ζωή πού εἶναι σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ οὐρανίου Πατέρα, ὅπως μᾶς τό δίδαξε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστός. «Ἐλθέ καί σκήνωσον ἐν ἡμῖν καί καθάρισον ἡμᾶς ἀπό πάσης κηλῖδος καί σῶσον, ἀγαθέ, τάς ψυχάς ἡμῶν». Ἀμήν.