Το Ψαλτήρι είναι ένα από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης, το μοναδικό
που χρησιμοποιείται τόσο πολύ στις ακολουθίες της Εκκλησίας. Ο λόγος
είναι ότι το βιβλίο αυτό περιέχει 150 προσευχές, χωρισμένες σε 20
καθίσματα, κι είναι έργο του προφήτη και βασιλιά Δαυίδ.
Όσοι μπορούν να το διαβάζουν και να κατανοούν τα γραφόμενα, αρκετές
φορές θα αισθανθούν ότι απευθύνεται στον εσωτερικό τους κόσμο. Γιατί
όλοι μας στο βάθος έχουμε τον ίδιο πόνο, τις ίδιες απογοητεύσεις,
παρόμοιες θλίψεις και αναπαύσεις. Γι’ αυτό το προσωπικό βίωμα γίνεται
εκκλησιαστικό - κοινό, ώστε να κατανοείται από τους άλλους.
Στον 33ον Ψαλμό, στίχος 20, αναφέρει τα εξής: «πολλαί αι θλίψεις των δικαίων και εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο Κύριος».
Είναι, δηλαδή, πολλές οι θλίψεις των δίκαιων ανθρώπων και από όλες
αυτές ο Κύριος θα τους απαλλάξει. Βασικά, θέλει να τονίσει πως οι
άνθρωποι του Θεού δεν είναι μόνοι στις δοκιμασίες τους, αλλά μαζί τους
είναι ο Θεός των δυνάμεων που μπορεί να επέμβει και να λυτρώσει τους
δικούς του από τις δοκιμασίες τους.
Η πραγματικότητα γύρω μας μάς βεβαιώνει ότι οι άνθρωποι του Θεού περνούν δοκιμασίες και θλίψεις. Αυτοί, όπως ο Κύριος τους, δεν μπορούν να πουν «όλα τέλεια, κανένα πρόβλημα». Άλλωστε, τους το είπε ξεκάθαρα «στον κόσμο θα έχετε θλίψη» συμπληρώνοντας «αλλά να ’χετε θάρρος. Εγώ νίκησα τον κόσμο». Ο άνθρωπος που θέλει να ζήσει όπως ο Χριστός, δεν είναι μόνος. Τη θλίψη του την αντιμετωπίζει σε αναφορά με το Σταυρό του Κυρίου και με στήριγμα τη χάρη Του.
Όλοι οι άνθρωποι έχουν τις δοκιμασίες τους. Δεν τις αντιμετωπίζουν όμως όλοι το ίδιο.
- Η εμπιστοσύνη στην αγάπη και στο σχέδιο του Θεού για την πορεία μας θα δώσει υπομονή.
- Η προσευχή θα δυναμώσει τις εσωτερικές δυνάμεις και θα φέρει την αίσθηση της παρουσίας του ζωντανού Θεού.
- Η Θεία κοινωνία θα ενισχύσει την ψυχή και το σώμα μας, γιατί θα έλθει μέσα μας ο Χριστός, σύμφωνα με το λόγο Του «ο τρώγων μου την σάρκα και πίνων μου το αίμα εν εμοί μένει καγώ εν αυτώ».
- Κι ακόμα, το μοίρασμα του πόνου με τον πνευματικό μας πατέρα και τα πνευματικά μας αδέρφια, ως μέλη της εκκλησίας που ’ναι η οικογένεια του Ουράνιου Πατέρα, θα μειώσει την ένταση και η προσευχή τους θα φέρει τη διέξοδο.
Ενδεχομένως, τα πιο πάνω να ακούγονται ουτοπιστικά. Όσοι όμως έχουν
πείρα τα θεωρούν αληθινά. Κι όποιοι προβληματίζονται ας δοκιμάσουν.
Άλλωστε η χριστιανική ζωή κατανοείται με το να τη ζήσεις στην πράξη.
Όπως κατανοείται και ο λόγος του προφήτη Δαυίδ που αναφέρθηκε στην αρχή:
«πολλαί αι θλίψεις των δικαίων και εκ πασών αυτών ρύσεται αυτούς ο
Κύριος».
Μακάρι να μπορούσαμε να εμπιστευτούμε το Θεό μας στην ώρα των θλίψεων -
και κυρίως τότε που φαίνεται ότι απουσιάζει - περιμένοντας να
συμπορευτεί και να «ποιήσει συν τω πειρασμώ και την έκβασιν», ώστε η ζωή
μας να έχει ειρήνη και χαρά, τη δική Του ειρήνη, τη δική Του χαρά.
π. Ανδρέα Αγαθοκλέους
Πηγή: Εξομολογεῖσθε τῶ Κυρίῳ