Ἅγιος Συμεὼν Ἀρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης
«Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ Υἱέ τοῦ Θεοῦ ἐλέησόν με»
εἶναι καί προσευχή καί εὐχή καί ὁμολογία πίστεως
εἶναι καί προσευχή καί εὐχή καί ὁμολογία πίστεως
Εἶναι προσευχή, διότι μ’ αὐτήν ζητοῦμε παρακλητικά τό θεῖο ἔλεος.
Εἶναι εὐχή ἐπειδή παραδίδουμε τούς ἑαυτούς μας στό Χριστό μέ τό νά Τόν ἐπικαλούμεθα.
Εἶναι ὁμολογία, διότι μακαρίστηκε ὁ Πέτρος ἐπειδή ὁμολόγησε αὐτό τό ὄνομα.
Παρέχει τό Πνεῦμα διότι «κανένας δέν λέει τόν Ἰησοῦ Κύριο, παρά μέ τό φωτισμό τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
Χορηγεῖ θεῖες δωρεές διότι γι’ αὐτήν λέει ὁ Χριστός στόν Πέτρο «θά σοῦ δώσω τά κλειδιά τῆς βασιλείας τῶν οὐρανῶν».
Εἶναι κάθαρση καρδιᾶς διότι βλέπει τό Θεό καί Τόν καλεῖ καί καθαρίζει αὐτόν πού βλέπει.
Διώχνει τούς δαίμονες, διότι μέ τό Ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διώχθηκαν καί διώκονται ὅλοι οἱ δαίμονες.
Εἶναι καί κατοίκηση Χριστοῦ μέσα μας διότι μέ τό νά Τόν φέρουμε στή μνήμη μας – εἶναι μέσα μας καί μέ τήν ἐνθύμηση κατοικεῖ καί μᾶς γεμίζει εὐφροσύνη, ὅπως λέει, «θυμήθηκα τό Θεό καί γέμισα εὐφροσύνη».
Εἶναι πηγή πνευματικῶν σκέψεων καί λογισμῶν, διότι ὁ Χριστός εἶναι ὁ θησαυρός κάθε σοφίας καί γνώσεως, καί αὐτά τά χορηγεῖ σ’ ἐκείνους πού μέσα τους κατοικεῖ.
Εἶναι ἀπολύτρωση τῶν ἁμαρτιῶν, ἐπειδή λέει γι’ αὐτήν «Ὅσα λύσεις, θά εἶναι λυμένα στόν οὐρανό».
Εἶναι θεραπευτήριο ψυχῶν καί σωμάτων, ἐπειδή λέει «στό ὄνομα τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, σήκω καί περπάτα» καί «Αἰνέα, σέ θεραπεύει ὁ Ἰησοῦς Χριστός».
Χορηγεῖ τό θεῖο φωτισμό, διότι ὁ Χριστός εἶναι τό ἀληθινό φῶς καί μεταδίδει σ’ αὐτούς πού Τόν ἐπικαλοῦνται ἀπό τή λαμπρότητα καί τή χάρη Του.
«Ἄς εἶναι, λέει, ἡ λαμπρότητα τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ μας σ’ ἐμᾶς», καί «ὅποιος μέ ἀκολουθεῖ θά ἔχει τό φῶς τῆς ζωῆς».
Εἶναι πηγή τοῦ θείου ἐλέους διότι ζητοῦμε τό ἔλεος. Καί ὁ Κύριος εἶναι ἐλεήμων καί ἐλεεῖ ὅλους ὅσοι τόν ἐπικαλοῦνται, καί κάνει γρήγορη ἐκδίκηση ἐκείνων πού βοοῦν πρός Αὐτόν.
Εἶναι ἡ μόνη σωτηρία διότι, λέει ὁ Ἀπόστολος «μέ κανέναν ἄλλο δέν μποροῦμε νά σωθοῦμε», καί «Αὐτός εἶναι ὁ σωτήρας τοῦ κόσμου, ὁ Χριστός».
Γι’ αὐτό καί κατά τήν ἐσχάτη ἡμέρα «κάθε γλώσσα θά ὁμολογήσει» καί θά ἀνυμνήσει, θέλοντας καί μή θέλοντας «ὅτι Κύριος εἶναι ὁ Ἰησοῦς Χριστός, γιά νά δοξάζεται ὁ Θεός Πατέρας».
Αὐτό εἶναι τό σημάδι τῆς πίστεώς μας, ὅτι εἴμαστε καί ὀνομαζόμαστε Χριστιανοί καί δίνουμε μαρτυρία ὅτι εἴμαστε ἐκ Θεοῦ. «Ὅποιος ὁμολογεῖ πώς ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ Χριστός πού ἦλθε καί ἔγινε ἄνθρωπος, αὐτός εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ» λέει ὅπως εἴπαμε καί πρίν, καί ὅποιος δέν ὁμολογεῖ δέν εἶναι ἐκ τοῦ Θεοῦ.
Καί αὐτός πού δέν ὁμολογεῖ τόν Ἰησοῦ Χριστό εἶναι ἀπό τόν Ἀντίχριστο.
(Ἁγίου Συμεών, Ἀρχιεπισκόπου Θεσσαλονίκης, Ἡ Προσευχή τοῦ Ἰησοῦ, Ἐκδ. Ἐπέκταση)
Πηγή: (Ἁγία Ἄννα, Τριμηνιαῖο περιοδικό Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίας Ἄννης Κατερίνης
Ἔτος 14ο – † Δ΄ Τρίμηνο 2010 – Α΄ Τρίμηνο 2011 – Τεῦχος 104ο),
Σπιτὰκι τὴς Μέλιας