Γενιά γιγάντων

Ἦταν σά νά βγῆκαν ἀπό τά σπλάχνα τῆς γῆς. Πετάχθηκαν πάνω ξαφνι­κά, μέτρησαν μέ ἄετησιο βλέμμα σέ πλάτος καί μῆκος τή Γῆ τῶν προ­γόνων, διέτρεξαν ἀστραπιαία τήν τρισχιλιόχρονη ἱστορία της καί μέ γιγάντιο δρασκελισμό τινάχτηκαν πάνω στῆς Πίνδου τίς κορφές.

Ἐκεῖ... στάθηκαν! Ἀντίκρυ στόν ἥλιο· ντυμένοι τό φῶς· φρουροί στίς νέες Θερμοπύλες τῆς ἐλευθερίας τοῦ κό­σμου, φύλακες τῆς τιμῆς τοῦ ἀνθρώπου.

«Μολῶν λαβέ!», κραύγασαν, καί οἱ σιδερόφραχτες αὐτοκρατορίες ἀνατρίχιασαν. «Πίσω!», φώναξαν στούς τρο­μοκράτες τοῦ κόσμου. «Πίσω! Μήν προχωρᾶτε! Τούτη τή γῆς τήν ἔχει σέ παντοτινή του κατοχή ὅ οὐρανός»! Δέν θά περάσετε. ΟΧΙ!

Ἤ κραυγή «ΑΕΡΑ!» σκόρπισε τρόμο στούς ἐχθρούς... Ἔπειτα τά πολυβόλα κροτάλισαν φριχτά...

Κι ἔπειτα... Ἔπειτα οἱ ἀετοί πῆραν νά πετοῦν ἀπό ράχη σέ ράχη κι ἀπό κορ­φή σέ κορφή. Πολέμησαν ἀκατάβλητοι, ὑπέφεραν μαρτύρια φριχτά, ἔτρω­γαν χιόνι γιά νερό καί τό ψωμί τούς λι­γοστό, συχνά ἀνύπαρκτο... Πότισαν μέ τό αἷμα τούς τή Γῆ, ἔσπειραν τά ἁγια­σμένα μέλη τους στά βράχια, στίς πλα­γιές καί στίς χαράδρες, ξανάβγαλαν τήν Ἐλευθερία μέσα ἀπό τά ἱερά τους κόκκαλα.

Κι ἔπειτα ἐξόρμησαν στόν τόπο τόν μαρτυρικό της Βορείου Ἠπείρου. Μπροστά τους ψηλόλιγνη, αἰθέρια, με­γαλόψυχη τούς ὁδηγοῦσε, τούς ἐνθάρρυνε, τούς πρόσταζε, πές, μιά γυναι­κεία μορφή. Ἦταν Ἐκείνη! Ὑπέρτατος Ἀρχηγός ὅλων των ἐνόπλων δυνάμε­ων, Ὑπέρμαχος Στρατηγός τῶν πιστῶν του γένους τῶν Ἑλλήνων. Ἦταν ἤ με­γάλη Κυρά τῆς Τήνου, ποῦ ταπείνω­νε τώρα συντριπτικά τους ὑπερφία­λους ὑβριστές της. Πάνω στά ἠπειρώτικα βουνά στήθηκε τό φλάμπουρο τῆς παγκόσμιας ἐλευθερίας, καί σ’ αὐτό ἤ Ἱστορία ἔγραψε μέ τό αἷμα τῶν γενναί­ων τά λόγια ποῦ ἀκούστηκαν ἀπό τό ραδιοφωνικό σταθμό τοῦ Λονδίνου: «Μέχρι σήμερα λέγαμε ὅτι οἱ Ἕλληνες πολεμοῦν σάν ἥρωες. Ἀπό δῶ καί στό ἕξης θά λέμε ὅτι οἱ ἥρωες πολεμοῦν σάν Ἕλληνες»!

Ἤ μάχη γιά τήν τιμή τῆς Ἑλλάδας καί ὅλου του κόσμου εἶχε κερδηθεῖ. Οἱ ἐχθροί πέρασαν ἀργότερα τά συνο­ρα, ἀλλά ἤ τύχη τοῦ πολέμου εἶχε πλέ­ον κριθεῖ. Ὅ ἴδιος ὅ παράφρων δικτά­τορας Χίτλερ ὑποκλίθηκε μέ σεβασμό μπροστά στόν Ἕλληνα στρατιώτη καί θαύμασε τόν ἠρωικότερο στρατό, ἐξαιτίας τοῦ ὅποιου ἔχασε τόν πόλεμο. Στίς 4 Μαΐου τοῦ 1941, μιλώντας ἀπό τό βῆμα τῆς Γερμανικῆς Βουλῆς (Ράϊχσταγ), ἀφοῦ πρῶτα κατηγόρησε τήν Ἑλλάδα ὅτι στόν πόλεμο πῆρε τό μέ­ρος τῆς Ἀγγλίας, στό τέλος ὁμολόγησε: «Χάριν ὅμως τῆς ἱστορικῆς δικαιοσύ­νης εἶμαι ὑποχρεωμένος νά ἀναγνωρίσω πῶς ἀπό ὅλους τους ἀντιπάλους μας ποῦ ἀντιμετωπίσαμε ὅ Ἕλληνας στρατιώτης πολέμησε μέ ὕψιστο ἠρω­ισμό καί αὐτοθυσία καί δέν συνθηκο­λόγησε παρά μόνο ὅταν ἤ περαιτέρω ἄντιστασή του ἦταν ἀδύνατη καί κατά συνέπειαν μάταιη».

Ἦταν πραγματικά γενιά γιγάντων!

Λίγοι ἀπ’ αὐτούς ζοῦν ἀκόμα. Ὅμως 71 χρόνια μετά τήν σχεδόν ἀπίστευτη μυθική ἐποποιία τούς ὅ κόσμος ὅλος περιέρχεται σέ κίνδυνο ἀσυγκρίτως φοβερότερο ἀπό αὐτόν τῆς ναζιστικῆς θηριωδίας. Ὑποδουλώνεται σέ σκοτει­νές δυνάμεις.

Ἤ ἴδια ἤ Ἑλλάδα, προδομένη ἀπό τήν πέμπτη φάλαγγα διεφθαρμένων συν­εργῶν τῶν ἐχθρῶν της, κατασπαράζε­ται ἄγρια ἀπό τίς αἱμοβόρες ὕαινες τῶν οἰκονομικῶν θηριοτροφείων. Χτυπήθηκε πρώτη μέ ἀπίστευτη μανία, διότι αὐτή, λόγω τῆς Ὀρθόδοξης πίστεώς της, τῆς ἱστορίας της καί τῆς παραδόσεώς της, παρουσιάζει τή μεγαλύτερη πνευ­ματική ἀντίσταση σέ ὅλο τόν κόσμο.

Ὅσοι τῆς γενιᾶς τῶν γιγάντων ζοῦν ἀκόμα, ὑποφέρουν. Μέ πόνο ἀβάσταχτο βλέπουν νά ξεπουλιέται γιά λίγα εὐρωδολλάρια ἤ πατρογονική κληρο­νομιά. Μάταια τάχα, ἀναλογίζονται, ἤ γενιά μας, τοῦ ’40 ἤ γενιά, ἔσπειρε τά κόκκαλά της στά βουνά, πότισε μέ τό αἷμα τῆς τή Γῆ;

Ὄχι, τούς ἀποκρινόμαστε, ὄχι! Μήν ἀπογοητεύεστε, ἥρωες τοῦ ’40! Μήν ξεγελιέστε ἀπό τήν πλημμύρα τοῦ κα­κοῦ! Ὑπάρχουν καί σήμερα ἀσυμβίβαστες ψυχές, ὑπάρχει νέα γενιά ἡρώων! Αὐτή θά συνεχίσει τή δική σας ἀντίσταση, θά ἀντιτάξει καί πάλι τό ἡρωικό σας ΟΧΙ!

Θά τό ἀντιτάξει!

Πιστή στά βήματά σας! Ἐμπνεόμενη ἀπό τήν ἀστραπή τοῦ βλέμματος τῆς Ἱστορίας. Μέ Ὑπέρμαχο Στρατηγό τήν Κυρία τοῦ κόσμου! Γενιά νέων γιγάν­των!

Πηγή: «Ο ΣΩΤΗΡ», 15/10/2011, Τράπεζα Ἰδεῶν