Ἂν θέλει κανεὶς νὰ ἀποκτήσει ἀπὸ τώρα μιὰ εἰκόνα τῆς
ψευδοεκκλησίας ποὺ θὰ δημιουργηθεῖ στὸν καιρὸ τοῦ Ἀντιχρίστου, δὲν ἔχει παρὰ νὰ
παρατηρήσει τὶς ἰδέες ποὺ κυκλοφοροῦν καὶ τὶς κινήσεις ποὺ γίνονται σήμερα στὸν
χῶρο τοῦ Παπισμοῦ.
Ὁ πάπας Φραγκίσκος ἐκπλήσσει διαρκῶς μὲ αὐτὰ ποὺ λέει καὶ
πράττει, πολλὰ ἀπὸ τὰ ὁποῖα εἶναι πραγματικὰ ἄξια ἐπαίνου, ἀφοῦ δείχνει νὰ
ξεπερνᾶ τὶς συνηθισμένες ἀγκυλώσεις τοῦ μονολιθικοῦ συστήματος τοῦ Βατικανοῦ.
Ὅσον ἀφορᾶ ὅμως στὶς σκέψεις καὶ τὶς ἐνέργειές του πρὸς
τὰ ἄλλα δόγματα καὶ τὶς θρησκεῖες, κύρια ἐπιδίωξή του παραμένει αὐτὴ ποὺ καὶ σὲ
ἄλλα σχόλιά μας ἔχουμε τονίσει: Ὄχι συμφωνία μὲ θεολογικὸ διάλογο ἀλλὰ
συμπροσευχὲς καὶ κοινὲς φιλανθρωπικὲς δραστηριότητες, δηλαδὴ ἕνωση στὴν πράξη.
Τὸ δηλώνει ξεκάθαρα: «Δὲν πιστεύω σὲ ἕναν ὁριστικὸ οἰκουμενισμό, πολὺ λιγότερο
πιστεύω στὸν οἰκουμενισμὸ ποὺ ὡς πρῶτο βῆμα μᾶς ζητάει νὰ συμφωνήσουμε σὲ ἕνα
θεολογικὸ ἐπίπεδο. Πιστεύω ὅτι πρέπει
νὰ προχωρήσουμε σὲ ἑνότητα, συμμετέχοντας μαζὶ στὴν προσευχὴ καὶ στὰ ἔργα τῆς
φιλανθρωπίας» (http://vaticaninsider.lastampa.it/en/documents/detail/articolo/ecumenismo-ecumenism-ecumenismo-37469/).
Τί σημαίνουν στὴν πραγματικότητα αὐτὲς οἱ ἀντιλήψεις τοῦ Παπισμοῦ γίνεται φανερὸ ἀπὸ τὰ ὅσα συζητήθηκαν πρὶν ἀπὸ ἕνα ἔτος σὲ διαθρησκειακὴ σύσκεψη παπικῶν θεολόγων καὶ ἑβραίων ραββίνων στὸ Σαλέρνο τῆς Ἰταλίας.
Κατ᾿ αὐτὴν μεταξὺ τῶν ἄλλων
ὁ καρδινάλιος Cocopalmerio εἶπε ὅτι
«ἡ Ἐκκλησία εἶναι ὁ νέος λαὸς τοῦ Θεοῦ, τὴν ἴδια στιγμὴ τὸ Ἰσραήλ, ἐπίσης, ἦταν,
παραμένει καὶ θὰ εἶναι πάντα ὁ λαὸς τοῦ Θεοῦ, ὅπως ἐπιβεβαιώθηκε ἀπὸ τὸν Παῦλο.
Ὡς ἐκ τούτου, ὁποιαδήποτε ἐπιθυμία ἤ, ἀκόμη χειρότερα, κάθε προσπάθεια γιὰ
προσηλυτισμὸ τῶν Ἑβραίων στὴ χριστιανικὴ πίστη φαίνεται παράλογη καὶ ἀπαράδεκτη».
Μάλιστα! Παράλογη καὶ ἀπαράδεκτη!
Χειρότερη προδοσία τοῦ Εὐαγγελίου εἶναι ἀδύνατο νὰ διανοηθεῖ κανείς. Ἔτσι ποὺ
δικαιώνεται πλήρως ὁ αὐστηρὸς λόγος τοῦ ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, ποὺ εἶχε πεῖ ὅτι
στὴν ἱστορία τοῦ ἀνθρωπίνου γένους ὑπάρχουν τρεῖς κυρίως πτώσεις: τοῦ Ἀδάμ, τοῦ
Ἰούδα καὶ τοῦ Πάπα.
Καὶ γιὰ νὰ φανεῖ ἀκόμη
πιὸ καθαρὰ ἡ παπικὴ κατάπτωση, ἂς δοῦμε πῶς κατέληξε ἐκείνη ἡ διάσκεψη:
«Σὲ μιὰ ἐπαφὴ μὲ τὸ ἑβραϊκὸ
χιοῦμορ, ὁ Ραβίνος Greenberg ἔκλεισε τὴν ὁμιλία του μὲ σχετικὸ ἀστεῖο. “Ὅταν ὁ Μεσσίας ἦρθε τελικά,
γινόταν μία συνέντευξη Τύπου. Ἀπάντησε σὲ ὅλες τὶς ἐρωτήσεις, ἀλλὰ ὅταν
ρωτήθηκε “Εἶναι αὐτὴ ἡ πρώτη ἢ ἡ δεύτερη ἔλευσή σας;”, τὸ σχόλιό του ἦταν: “Οὐδὲν
σχόλιο”» (http://vaticaninsider.lastampa.it/en/news/detail/articolo/rabbi-cocopalmerio-cei-unedi-37881/).
Οἱ Ἑβραῖοι προδιέγραψαν
μὲ ἀπόλυτη ἀκρίβεια τὴ μορφὴ καὶ τὸ ἔργο τοῦ Ἀντιχρίστου καὶ τῆς ψευδοεκκλησίας
του, ποὺ ἐπιμελῶς ἑτοιμάζει ὁ Παπισμὸς μὲ τὴν ἀφελὴ συνέργεια ἀκόμη καὶ Ὀρθοδόξων
ἐπισκόπων.
Τραγικὸ κατάντημα!
Πηγή: Ο
Σωτήρ