Μερικὲς φορὲς ὁ Θεός μοῦ
στέλνει στιγμὲς ποὺ βρίσκομαι σὲ πλήρη εἰρήνη…
Σ΄ αὐτὲς τὶς στιγμὲς ἔχω
δημιουργήσει γιὰ τὸν ἑαυτό μου ἕνα πιστεύω, σύμφωνα μὲ τὸ ὁποῖο τὰ πάντα εἶναι
καθαρὰ καὶ ἱερὰ γιὰ μένα…
Ἔχει ὡς ἑξῆς: νὰ
πιστεύεις ὅτι δὲν ὑπάρχει τίποτα πιὸ ὄμορφο, πιὸ βαθύ, πιὸ εὐσπλαχνικό, πιὸ
συνετό, πιὸ ἀνδρεῖο καὶ πιὸ τέλειο ἀπὸ τὸ Σωτήρα μας· καὶ ὄχι μόνο δὲν ὑπάρχει ἀλλά,
ὅπως λέω στὸν ἑαυτό μου μὲ ἀγάπη ζηλότυπη, δὲν θὰ μποροῦσε ποτὲ νὰ ὑπάρξει κάτι
ἄλλο.
Πηγή: Ῥωμαίϊκο Ὁδοιπορικό