Κοίταξέ μας προσεκτικά. Μὲς στὰ μάτια.
Μὲ τὸ βλέμμα τοῦ γεμάτο δύναμη καὶ μὲ φωνὴ μεγάλη,
προστακτική, ὁ ἀπόστολος Πέτρος, πλήρης Πνεύματος Ἁγίου καὶ πίστεως στὸν ἀναστάντα
Κύριο, ἀπευθύνει τὸ λόγο σ’ ἕναν
ταλαίπωρο ἄνθρωπο ποὺ κείτεται σωριασμένος μπροστά σε μιὰ πύλη τοῦ Ναοῦ τοῦ
Σολομῶντος.
Ἄνοιξε ἐκεῖνος τὰ μάτια του, τέντωσε τὸ κορμί του.
Σίγουρα κάτι περισσότερο θὰ τοῦ ἔδινε αὐτὸς ὁ εὐσεβὴς Ἰουδαῖος.
- Χρήματα ποὺ περιμένεις δὲν ἔχω. Αὐτὸ ποὺ ἔχω, αὐτό σου
δίνω. «Ἐν τῷ ὀνόματι Ἰησοῦ Χριστοῦ τοῦ Ναζωραίου ἔγειρε καὶ περιπάτει». Σήκω
πάνω καὶ περπάτα. Καὶ τὸν ἐπίασε ἀπ’ τὸ χέρι νὰ τὸν σηκώσει.
Τὴν ἴδια στιγμὴ τὰ νεῦρα, οἱ μύες, οἱ ἁρμοὶ δυνάμωσαν, στέριωσαν. Ἔνιωσε δυνατός. Τινάχθηκε πάνω. Ἄρχισε νὰ περπατάει. Περπατοῦσε καὶ πηδοῦσε καὶ φώναζε. Εὐχαριστοῦσε τὸ Θεό. Δὲν τὸ πίστευε κι ὁ ἴδιος. Θεραπεύτηκε στ’ ἀλήθεια; Καὶ πηδοῦσε πάλι γιὰ νὰ βεβαιωθεῖ. Τὰ πόδια τοῦ τὸν κρατοῦσαν γερά. Καὶ ἄντε πάλι φωνὲς δοξολογίας πρὸς τὸ Θεό.
Ὁ κόσμος κοιτοῦσε μὲ ἀνοιχτό το στόμα. Μιὰ τὸν πρώην
χωλό, μιὰ τους ἀποστόλους. Εἶχαν μείνει ἔκθαμβοι. Σὲ λίγη ὥρα, καὶ μετὰ ἀπὸ ἕναν
πύρινο λόγο τοῦ ἀποστόλου Πέτρου, θὰ πίστευαν στὴν ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ δύο
χιλιάδες λαός!
* * *
«Ὃ ἔχω
τοῦτο σοὶ δίδωμι»
Τί εἶχε ὁ Πέτρος; Τίποτε καὶ τὰ πάντα. Τίποτε ἀπ’ αὐτὰ
ποὺ συνήθως θέλει νὰ ‘χεῖ ὁ κόσμος: λεφτά, γνώσεις ἐπιστημονικές, σχέσεις μὲ
σπουδαία πρόσωπα τῆς κοινωνίας, δύναμη, κοσμικὴ ἐπιρροὴ στὶς μάζες… Τίποτε
τέτοιο δὲν εἶχε ὁ Πέτρος.
Εἶχε ὅμως τὰ πάντα. Γιατί εἶχε μέσα του ζωντανὸ νὰ ἐνεργεῖ
στὸ ἐσωτερικό του Αὐτὸν ποὺ εἶναι τὸ πᾶν: τὸν ἀναστάντα Χριστό. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου
Πνεύματος καὶ ἡ δύναμη τῆς ἀναστάσεως τοῦ Χριστοῦ ἔκαναν τὸν Πέτρο ἰσχυρό,
πανίσχυρο. Αὐτὴ τὴ δύναμη μποροῦσε ὁ Πέτρος νὰ τὴ διαχειρίζεται καὶ νὰ τὴ
μεταδίδει ὅπου ἔκρινε. Αὐτὸ εἶχε, αὐτὸ ἔδινε.
Σήμερα ποὺ ὁ κόσμος ἔχει ὅλα τα ὑλικὰ ἀγαθά, ποὺ δὲν τοῦ
λείπει τίποτα, τοῦ λείπει αὐτὸ ποὺ εἶχε ὁ Πέτρος. Γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι ἀνάπηρος.
Γεμάτος ἄγχη, ἀγωνίες, προβλήματα καὶ συμπλέγματα ψυχολογικὰ γυρεύει τὴ
γιατρειά του. Ποιὸς θὰ τοῦ τὴ δώσει; Ἀσφαλῶς
μόνο κάποιος ποὺ ἔχει κλείσει μέσα του τὸν Κύριο Ἰησοῦ Χριστὸ καὶ μπορεῖ νὰ
διαχειρίζεται τὴ δύναμη τῆς ἀναστάσεώς Του.
Σοῦ φαίνεται πολὺ μεγάλο αὐτὸ καὶ ἄσχετο μὲ σένα;
Φρόντισε νὰ καλλιεργεῖς στενὲς σχέσεις μὲ τὸν ἀναστάντα Κύριο, φρόντισε νὰ εἶσαι
ἑνωμένος μαζί Του στὶς πράξεις σου καὶ στὶς σκέψεις σου καὶ στὰ θελήματά σου. Νὰ
πράττεις, νὰ σκέφτεσαι, νὰ θέλεις ὅ,τι Ἐκεῖνος, καὶ θὰ δεῖς ὅτι θὰ ἔχεις τὴ
δύναμη νὰ ἐπηρεάζεις τὸ φίλο σου, τὸ συμφοιτητή σου, τοὺς γονεῖς σου στὸ καλό.
Θὰ γίνεσαι ἐσὺ ἀφορμὴ νὰ βρίσκουν τὴν ψυχική τους ὑγεία, τὴ λύτρωση, τὴ γιατρειὰ
τοὺς οἱ ἄνθρωποι.
Καὶ τότε ἡ δόξα ποὺ θὰ ἀποδίδουν στὸ Θεὸ θὰ ἑλκύει τὴ
χάρη Του καὶ πάνω στοὺς ἴδιους καὶ σὲ σένα.
Ἀπὸ
τὸ Ἀποστολικὸ Ἀνάγνωσμα τῆς ἑορτῆς τῆς Ζωοδόχου Πηγῆς (Πράξ. γ΄ 1-8)
Πηγή: Ἁγιορείτικο
Βῆμα