Πέμπτη 2 Ιανουαρίου 2014

Κύριε... μήπως εἶστε ὁ Χριστός;


Τὸ τρένο σταμάτησε στὸ σταθμό.
Ἕνα μικρὸ ἀνάπηρο ἀγόρι πουλοῦσε φροῦτα στοὺς ἐπιβάτες.
Ἕνας ταξιδιώτης,στὴν προσπάθειά του
Νὰ κατέβει γρήγορα ἀπὸ τὸ τρένο
Ἔπεσε πάνω στὸ ἀγόρι, σκορπίζοντας τὰ φροῦτα γύρω του.
Βιαστικὸς καθὼς ἦταν καὶ βλέποντας
Ὅτι ὁ ζημιωμένος ἦταν ἁπλὰ ἕνα παιδὶ
Ὁ ἄνθρωπος ἀπομακρύνθηκε.
Σὲ λίγο κατέβηκαν οἱ ἄλλοι ἐπιβάτες.
Ἀνάμεσά τους κι ἕνας ἄντρας ποὺ εἶδε μὲ μιᾶς τὴν κατάσταση:
Τὰ σκορπισμένα φροῦτα, τὸ ἀνάπηρο παιδί, τὸ βλέμμα τὸ γεμάτο ἀπόγνωση.
Ἂν καὶ βιαστικὸς σταμάτησε καὶ χωρὶς κουβέντα ἄρχισε νὰ μαζεύει τὰ φροῦτα
Καὶ νὰ τὰ σώζει ἀπὸ τοὺς διαβάτες πρὶν τὰ ποδοπατήσουν.
Ἀφοῦ τέλειωσε, ἔβγαλε ἀπὸ τὴν τσέπη τοῦ ἕνα κέρμα καὶ τὸ ἔβαλε πάνω στὸ καλάθι.
Τὸ παιδὶ τὸν κοίταξε μέσα ἀπὸ τὰ δάκρυά του.
Κύριε εἶπε μήπως εἶστε ὁ Χριστός;
Ὄχι χαμογέλασε ὁ ἄνθρωπος.
Εἶμαι ἁπλὰ ἕνας ἀκόλουθός Του καὶ προσπαθῶ νὰ κάνω αὐτὸ ποὺ Ἐκεῖνος θὰ ἔκανε ἂν ἦταν ἐδῶ.
Μακάρι νὰ μποροῦν οἱ ἄνθρωποι στὴ ζωή μας νὰ βλέπουν τὸν Ἰησοῦ.
Στὸ τρόπο μας, στὴ συμπεριφορά μας νὰ ἀναγνωρίζουν τὰ δικά Του χαρακτηριστικά.
Οἱ ἄνθρωποι γύρω μας ἔχουν ἀνάγκη νὰ δοῦν τὸν Ἰησοῦ Χριστό.
Μᾶς ἔδωσε ὁδηγὸ τὸ Λόγο Του, τὴν Ἁγία Γραφή.
Μᾶς δίνει τὸ Ἅγιο Πνεῦμα στὴν καρδιά μας.
Καὶ ἔτσι κάθε στιγμὴ μποροῦμε νὰ Τὸν ρωτᾶμε καὶ νὰ ξέρουμε πὼς νὰ φερθοῦμε
Ὥστε νὰ εἴμαστε ἄξια παιδιά Του.

Πηγή: lllazaros